Leczenie i objawy piroplazmozy u psów

Wraz z nadejściem wiosny wszyscy miłośnicy psów starają się nie przegapić rozwoju piroplazmozy u swoich zwierząt. Nietrudno zauważyć obecność tej choroby, jeśli zwrócisz uwagę na zachowanie psa. Odmawia więc jedzenia, dużo śpi i nie prosi o spacer. Każdy powinien być w stanie rozpoznać te znaki ostrzegawcze na wczesnym etapie, aby uniknąć poważnych powikłań i długiego okresu rehabilitacji psa.

Czynnik sprawczy

Czynnikiem sprawczym piroplazmozy jest babesia lub piroplazma, czyli maleńki pasożyt komórkowy. Należy pamiętać, że same kleszcze nie cierpią na babeszę, ale mogą przenosić pasożyta na własne potomstwo. Aby stać się nosicielem kleszcza, nie trzeba nawet gryźć chorego zwierzęcia. Więc, Babezję można znaleźć w ślinie, żołądku i jelitach kleszczy. Pasożyt wnika do psa, wnika głęboko w skórę, a następnie zaczyna ssać i ssać krew. W wyniku tego procesu babesy dostają się do ciała zwierzęcia. Gdy jest ich zbyt dużo, pojawią się pierwsze oznaki piroplazmozy.

U młodych psów choroba jest zauważalna po kilku tygodniach, a w ciężkich przypadkach wczesne objawy można wykryć 3 dni po ukąszeniu.

Niebezpieczeństwo choroby

Proces rozprzestrzeniania się babesii przez ciało zwierzęcia jest bardzo aktywny. W tym przypadku dochodzi do masowej śmierci erytrocytów, a makrofagi nie niszczą dotkniętych komórek.

Konsekwencje piroplazmozy są bardzo poważne:

• Ponieważ czerwone krwinki są odpowiedzialne za oddychanie komórkowe, występuje niewystarczające nasycenie tlenem.
• Zniszczone czerwone krwinki należy pilnie usunąć z ciała psa. W przeciwnym razie możliwa śmierć z powodu zatrucia. W wyniku procesów zachodzących w organizmie następuje zbyt duże obciążenie wątroby i nerek.
• Ze względu na obecność znacznej liczby zniszczonych czerwonych krwinek tworzą się skrzepy krwi, co prowadzi do niewydolności nerek.

Należy rozumieć, że piroplazmoza w postaci ostrej lub przewlekłej stanowi ogromne obciążenie dla układu sercowo-naczyniowego i oddechowego. Serce wraz z płucami stara się zrekompensować niedostateczną ilość tlenu, co może prowadzić do katastrofalnych konsekwencji.

Oznaki

Aby w porę zauważyć rozwój piroplazmozy, należy monitorować stan psa od początku wiosny do końca jesieni. Jeśli zwierzę nagle przestaje grać, staje się ospały i źle się odżywia, pilna potrzeba udania się do kliniki weterynaryjnej. Możliwym powodem takiego zachowania może być zmęczenie cieplne, jednak lepiej zachować ostrożność, ponieważ w obecności piroplazmozy każda godzina jest bardzo cenna.

Nawet naprawdę troskliwi właściciele psów nie zawsze wcześnie rozpoznają chorobę. Zwykle ludzie zdają sobie sprawę, że coś jest nie tak, gdy zauważą czarny lub brązowy mocz zwierzęcia. Inne niebezpieczne objawy to:

• bladość i żółknięcie błon śluzowych;
• odmowa jedzenia;
• intensywne pragnienie;
• wzrost temperatury;
• duszność;
• apatia;
• wymioty lub biegunka.

Objawy mogą się różnić w zależności od ciężkości choroby. Tak więc w szczególnie niebezpiecznych przypadkach odurzenie organizmu następuje bardzo szybko, przez co pies może umrzeć dosłownie w ciągu 3-4 dni.

Eksperci podkreślają przewlekła postać piroplazmozy. Różnicą jest słaba aktywność babesii, dzięki której zwierzak czuje się normalnie. Jednak podczas stresu pasożyt aktywuje się, co pogarsza stan psa.

Diagnostyka i leczenie

Gdy tylko właściciel zauważy niepokojące objawy u zwierzaka, musi pilnie zabrać psa do kliniki weterynaryjnej. Tam wykonają badanie krwi zwierzęcia. Ponieważ niemowlęta nie zawsze mają czas na rozmnażanie, lepiej wziąć 2 próbki w tym samym czasie z różnych stron. W takim przypadku należy wykonać tylko pilną analizę, ponieważ jej wyniki będą gotowe w 1,5 godziny.

Jeśli w wyniku pełnego badania laboratoryjnego diagnoza zostanie potwierdzona, lekarz weterynarii zaleci leczenie biorąc pod uwagę objawy psa oraz wyniki badań na ilość babesii we krwi. W przypadku, gdy lekarz zasugeruje, według uznania właściciela zwierzęcia, standardowy schemat leczenia, należy skontaktować się z inną kliniką, ponieważ indywidualne podejście ma szczególne znaczenie, aby pozbyć się piroplazmozy.

Głównym zadaniem leczenia jest wyeliminowanie skutków choroby. Ponadto musisz to zrozumieć tylko ciężkie trucizny mogą zniszczyć pasożyty, mianowicie imidosan, pirostop itp. D. Z powodu ich zbyt silnego działania stan psa może się pogorszyć, ponieważ jego krew zawiera ogromną ilość rozkładających się babesz, martwych czerwonych krwinek i innych martwych komórek. Prowadzi to do poważnego obciążenia układu sercowo-naczyniowego, a także nerek i wątroby.

Aby organizm zwierzęcia szybko poradził sobie z tak ciężkim zatruciem, potrzebna jest terapia wspomagająca. Mówimy o przyjmowaniu następujących leków:

• hepatoprotektory na bazie roślin;
• kompleksy witaminowe;
• roztwory soli;
• leki mające na celu normalizację pracy układu sercowo-naczyniowego.

Ponieważ przy piroplazmozie występuje intensywne obciążenie nerek i wątroby, zwierzę potrzebuje trzymaj się specjalnej diety. Tak więc dieta nie powinna zawierać surowych warzyw, a ilość białka i tłuszczów powinna być zmniejszona. Podstawą menu są fermentowane produkty mleczne.

Aby przyspieszyć powrót do zdrowia, musisz regularnie oddaj biochemię krwi i moczu. W razie potrzeby lekarz przepisuje specjalne leki wspomagające pracę określonego narządu.

W wyniku piroplazmozy możliwe są następujące powikłania:

• niewydolność nerek, wątroby, płuc i serca;
• upośledzone funkcjonowanie układu odpornościowego;
• zapalenie trzustki;
• niedokrwienne uszkodzenie mózgu.

Aby zminimalizować prawdopodobieństwo wystąpienia takich powikłań, lekarze przepisują plazmaferezę. Tak więc krew psa przechodzi przez specjalny filtr, dzięki któremu możliwe jest oddzielenie babesii i martwych erytrocytów, czyli uratowanie wątroby i nerek przed zbyt poważnym obciążeniem.

Środki zapobiegawcze

Aby uniknąć rozwoju piroplazmozy i późniejszych powikłań, zaleca się prowadzenie leczenia profilaktycznego. Do tych celów mianowany advantix. Lek ten niszczy kleszcze, komary i pchły, zanim zdążą ugryźć psa. Krople nakłada się na skórę i sierść psa. Gdy tylko pasożyt dostanie się do leczonego zwierzęcia, jego koordynacja ruchów zostaje natychmiast zakłócona. W rezultacie kleszcze odpadają z sierści i umierają.

Niektórzy właściciele psów wolą robić ze zwierzętami szczepienie przeciwko piroplazmozie. Nie należy tego robić, ponieważ taka szczepionka nie jest w stanie skutecznie ochronić zwierzęcia przed piroplazmozą. Zmniejsza tylko nasilenie choroby. Należy zrozumieć, że babesia nie jest wirusem, ale pasożytem. W związku z tym po szczepieniu nie można wytworzyć odporności. We krwi zwierzęcia tworzy się środowisko, które uniemożliwia aktywne rozmnażanie babesii, dlatego możliwe jest tylko ułatwienie przebiegu choroby. Jednak u chorych, zaszczepionych psów większość objawów jest niewyraźna, co utrudnia diagnozę. Ponadto należy pamiętać, że szczepionka jest toksyczna. Negatywnie wpływa na wątrobę i nerki.

Najlepszą profilaktyką piroplazmozy jest stosowanie specjalnych sprayów i kropli. Ponadto badanie zwierzaka po każdym spacerze po ulicy pomoże uniknąć rozwoju choroby. Właściciele psów mieszkający w sektorze prywatnym muszą przetworzyć całe przyległe terytorium, co pomoże zapobiec przedostawaniu się babesi do ciała zwierzęcia.