Leczenie i objawy cukrzycy u psów: objawy, dieta i pasza

Problem cukrzycy jest powszechny u psów, kotów i ludzi, ale istnieją pewne cechy charakterystyczne dla jednego gatunku. Mechanizm tej choroby, a tym samym jej leczenie, jest znacząco różny.

Leki stosowane w leczeniu cukrzycy nie są odpowiednie dla psów.

Informacje ogólne

Dla normalnego stanu fizjologicznego komórki całego organizmu są zasilane glukozą.

Ta pożywka działa jako główny nośnik energii dla mięśni i tkanek. Żywa istota otrzymuje ją na kilka sposobów: z zewnątrz – poprzez pokarm, z własnych rezerw – glikogen wątrobowy, mięśnie. Z przewodu pokarmowego, bezpośrednio z jelit, wówczas wraz z krwią glukoza jest rozprowadzana po całym organizmie. Istnieje jednak grupa komórek, które do odbioru potrzebują tak zwanego sygnału. Taki sygnał może dać tylko hormon zwany insuliną. Ten hormon jest produkowany przez trzustkę.

Psy otrzymują glukozę z pokarmem.

Na normalne funkcjonowanie dzieje się tak: gdy tylko żywa istota połknie pożywienie, a glukoza wraz z pożywieniem wejdzie do krwi, trzustka zaczyna wytwarzać hormon i dostarcza go do komórek, aby pomagał przyswajać glukozę. Gdy tylko z komórek nadejdzie „sygnał sytości”, gruczoł przestaje wytwarzać ten hormon.

Czynniki naruszenia

Naruszenie takiego cyklu następuje z powodu dwóch czynników: albo gruczoł nie jest w stanie wytworzyć insuliny, albo komórki nie są w stanie odebrać sygnału o jego otrzymaniu. Skutkiem takiego naruszenia jest nadmierna ilość glukozy we krwi i jednocześnie głód komórkowy, ponieważ cukier nigdy nie dostał się do komórek.

Cykl jest zaburzony z powodu dużej ilości glukozy we krwi.

Przyczyny diagnostyki cukru

Główną przyczyną cukrzycy jest czynnik dziedziczny.

Dziedziczność jest główną przyczyną cukrzycy.

W przypadku nabytej dolegliwości przyczyny pozostają niejasne, ale wyróżnia się kilka czynników:

• otyłość;
• terapia hormonalna;
• zapalenie trzustki;
• niedawny upał;
• niedawna ciąża;
• nierównowaga hormonalna.

Diagnostyka i diagnoza

Zestaw środków służy do postawienia dokładnej diagnozy.

W celu diagnozy wykonuje się badanie moczu.

1. Ogólny obraz ustala się na podstawie wywiadu, badania wzrokowego, badania dotykowego.
2. Przeprowadzana jest diagnostyka kliniczna: krew jest badana przez ogólną analizę, analizę biochemiczną, poziom kwasowo-zasadowy, określa się seryjność cukru, określa się poziom hormonalny.
3. A także przeprowadza się badanie moczu, określając ilość zużytego płynu, monitorując objętość moczu.
4. Wykonywana jest radiografia, badanie ultrasonograficzne, elektrokardiogram.

Objawy

Objawy choroby są związane z niezdolnością nerek do kontrolowania ilości wydalanego moczu. Powodem tego jest wysoki poziom glukozy w moczu.

Wtedy dzieje się co następuje:

• zwiększone pragnienie;
• zwiększone oddawanie moczu;
• niepohamowany apetyt;
• szybka utrata wagi;
• osłabienie kończyn tylnych;
• zmętnienie soczewek oka;
• ból brzucha - zapalenie pęcherza;
• naruszenie chodu;
• słabość;
• drżenie mięśni;
• półomdlały;
• konwulsje.

Intensywne pragnienie jest jednym z objawów choroby.

Przyczyną zwiększonego pragnienia i częstego oddawania moczu jest to, że duża ilość glukozy „wyciąga” wodę z organizmu, następuje odwodnienie. W wyniku energetycznego głodu komórkowego rozwija się wygórowany apetyt, zwierzę je dużo, ale nie może się nacieszyć. Jednocześnie mięśnie i wątroba odczuwają niedobór glikogenu, spalane są rezerwy białka i tłuszczu.

Pomoc psu i leczenie cukrzycy

Pierwsza pomoc składa się z niewielkiej ilości cukru lub miodu, które należy podać zwierzęciu do wylizania.

Zanim pójdziesz do weterynarza, musisz pozwolić psu polizać trochę miodu.

1. Następnie zwierzę należy zabrać do kliniki w celu ustalenia dokładnej diagnozy i ustalenia leczenia. Ponieważ niemożliwe jest natychmiastowe obliczenie wymaganej dawki insuliny, zwykle korzystamy z pomocy tzw. krzywej glukozy.
2. Cukier należy mierzyć co dwie godziny po wstrzyknięciu insuliny. Dzięki takim manipulacjom można ustalić, jak długo lek działa, po jakim odstępie należy go ponownie użyć i odpowiednio obliczyć dawkę.
3. Ponadto opracowano reżim i harmonogram żywienia zwierzęcia. Nakarm zwierzaka, zaczynając od wybranego rodzaju podania leku, aby znormalizować stan. Również żywienie będzie zależało od indywidualnych cech organizmu psa, czy hormon podawany jest jednocześnie z pokarmem, przed czy po posiłku. Czym powinno być karmienie - ułamkowe, częste, podzielone na małe porcje lub nie ograniczające dostępu do pożywienia.

W żadnym wypadku zwierzę nie powinno być pozostawione bez kontroli ze względu na fakt, że stan może się zmienić. Może wystąpić zmiana wrażliwości na lek, tj. wzrost lub spadek. Ponadto na tle stanu ogólnego możliwy jest rozwój chorób wtórnych i będziesz musiał pilnie wybrać leczenie, biorąc pod uwagę wszystkie poprzednie niuanse.

Cechy żywieniowe (dieta)

Z reguły zaraz po posiłku dochodzi do dużego uwolnienia cukru do krwi i osłabiony organizm nie będzie w stanie sobie z tym poradzić. Dlatego wskazane jest obliczanie spożycia pokarmu tak, aby cukier powoli dostawał się do organizmu, aby ograniczyć spożycie pokarmów zawierających cukier.

Ogranicz swojemu psu pokarmy bogate w cukier.

Wraz z tym czynnikiem należy tak dobrać jadłospis, aby w paszy było wystarczająco dużo białka i kalorii, aby dać choremu zwierzakowi siłę do walki z chorobą.

Jeśli wszystkie podjęte wysiłki nie przyniosły rezultatów, a stan chorego się pogorszył - pozostały drżenie mięśni, chwiejny chód, omdlenia - należy natychmiast zabrać psa do kliniki, aby nie prowokować rozwoju cukrzycowej kwasicy ketonowej.

Możliwe komplikacje

Najczęściej cukrzycowa kwasica ketonowa występuje u zwierząt, które od dłuższego czasu chorowały na cukrzycę, ale są wyjątki.

Podczas tej patologii syntetyzowana jest ogromna ilość tłuszczu w celu uzupełnienia bilansu energetycznego, a wątroba z kolei przekształca ten tłuszcz w ciała ketonowe zawierające aceton, co prowadzi do utleniania krwi, co w rekordowym czasie może wywołać śmierć. Głównym objawem cukrzycowej kwasicy ketonowej jest zapach acetonu z ust.

W przypadku cukrzycowej kwasicy ketonowej usta psa pachną jak aceton.

Objawy towarzyszące wyrażają się osłabieniem, całkowitą odmową jedzenia, silnymi wymiotami, biegunka. Oddychanie przyspiesza, temperatura ciała znacznie spada, zapada śpiączka i śmierć. Jak tylko pojawi się podejrzenie rozwoju kwasicy ketonowej, należy natychmiast zastosować wlew analogu insuliny. Taki środek jest konieczny, aby zatrzymać produkcję ciał ketonowych przez wątrobę.

Profilaktyka

W odniesieniu do profilaktyki można podkreślić kilka punktów.

Niestety, jeśli istnieje czynnik dziedziczny, nie zapobiegnie to chorobie, ale możesz kontrolować jej rozwój.

• Głównym punktem w nabywaniu dolegliwości jest niedożywienie psa.
• W żadnym wypadku nie należy się przejadać, aby uniknąć otyłości.
• Unikaj stresujących sytuacji, zapobiegać wtórnym infekcjom.
• Monitoruj zdrowie psa, monitoruj równowagę hormonalną i poddaj się na czas zaplanowanemu badaniu.
• Jeśli nowonarodzony miot pochodzi od chorej suki, należy od najmłodszych lat kontrolować poziom cukru we krwi szczeniąt i kierować wszelkie starania, aby zapewnić zwierzętom normalną egzystencję.

Unikaj otyłości psa.

Film o cukrzycy u psów