Objawy i leczenie cukrzycy u kotów

Pierwszy typ

Choroba insulinozależna typu 1. W tym przypadku u zwierząt domowych trzustka nie wytwarza insuliny, ponieważ komórki zaangażowane w tego typu aktywność zapadają się. U kotów trzustka nie radzi sobie ze swoimi funkcjami. Niestety cukrzyca u kotów pojawia się, gdy trzustka jest dostatecznie zniszczona i zwierzę potrzebuje insuliny.

Bez odpowiedniego leczenia cukrzyca insulinoniezależna może przejść do pierwszego typu choroby.

Drugi typ

Cukrzyca u tego typu kotów nie wymaga stosowania insuliny. Ten rodzaj choroby występuje u 70% kotów. W przypadku tego typu cukrzycy insulina jest nadal produkowana, ale w bardzo małych ilościach i nie jest całkowicie wchłaniana przez organizm.

Kiedy właściciel w odpowiednim czasie zwrócił się do weterynarza, a zwierzęciu przepisano prawidłowe leczenie, istnieje szansa na całkowite wyzdrowienie.

Trzeci typ

Cukrzyca tego typu jest dość powszechna wśród zwierząt. Cukrzyca u kotów tego typu wzrasta w wyniku chorób zakaźnych. Również trzeci rodzaj choroby rozwija się, gdy zwierzę ma przewlekłe choroby narządów wewnętrznych, co prowadzi do zaburzeń trzustki lub metabolizmu.

Objawy

Kot ma historię cukrzycy z następującymi objawami:

• Zwierzę często pije.
• Częste oddawanie moczu.
• Utrata masy ciała.
• Ciągły głód.
• Osłabienie kończyn tylnych nóg.
• Rozmazany obraz.

Im szybciej pojawią się pierwsze objawy, tym szybciej zostanie przepisane niezbędne leczenie, a zatem będzie więcej szans na całkowite wyleczenie.

Diagnostyka

Diagnozę tej choroby powinien przeprowadzić lekarz weterynarii w przychodni, zwykle obejmuje ona: badanie moczu i krwi, USG narządów jamy brzusznej, EKG.

Aby wyjaśnić diagnozę, wymagane jest badanie krwi przez 5 dni.

Leczenie

Po odkryciu pierwszych objawów cukrzycy u Twojego zwierzaka, musisz pilnie udać się do kliniki. Tam będzie miał odpowiednią opiekę i profesjonalne leczenie. Cukrzyca u kota wymaga starannego leczenia:

• Dla zwierzęcia w zadowalającym stanie lekarz weterynarii przepisuje insulinę, dobiera wymaganą dawkę i formę podania leku. Insulina może być stosowana w postaci zastrzyków lub tabletek. Nie należy się bać tych zastrzyków, dają one kotu szansę na pełne życie. Leczenie rozpoczyna się w klinice. Jest to konieczne, aby prawidłowo dobrać indywidualną dawkę insuliny.
• Korekta odżywiania.
• Twój weterynarz może zalecić operację usunięcia jajników i macicy, ponieważ poziom cukru we krwi kota może wzrosnąć podczas aktywności seksualnej.
• Kiedy leczenie dopiero się rozpoczyna, będziesz musiał częściej odwiedzać lekarza weterynarii. Jest to ważne, aby jak najdokładniej dobrać dawkę insuliny.

Nie możesz samodzielnie zmienić zalecanej dawki insuliny.

Kontrola leczenia

Aby osiągnąć poprawę samopoczucia zwierzęcia, należy regularnie monitorować proces leczenia:

• Monitorowanie badań moczu i krwi. Wskaźniki te pomogą weterynarzowi dostosować dawkowanie leków.
• Dobrą praktyką jest prowadzenie dziennika obserwacji, w którym właściciel odnotowuje zużytą insulinę. Dziennik musi rejestrować informacje o czasie podania i dawce insuliny, ilości spożywanego pokarmu i wody, o zmianach masy ciała zwierzęcia.
• Monitorowanie poziomu cukru w ​​moczu w domu. Możesz sprawdzić ilość cukru w ​​moczu za pomocą pasków testowych sprzedawanych w aptece. Wymagana ilość cukru w ​​moczu powinna wynosić zero, to znaczy mocz nie powinien zawierać glukozy.
• Monitorowanie poziomu cukru we krwi. Norma dotycząca ilości cukru u zwierząt domowych wynosi 6 mmol na litr. Do wykonania tej analizy możesz użyć glukometru. Możliwe jest również kontrolowanie poziomu cukru we krwi za pomocą pasków testowych.

Pobieranie próbki moczu od kota

Dlaczego analiza moczu jest potrzebna do wyjaśnienia choroby? Za jego pomocą można dostosować dawkę insuliny, a także sprawdzić skuteczność leku na organizm. Wielu właścicieli kotów jest zakłopotanych, jak pobrać test moczu od swoich zwierząt. Aby badanie było prawidłowe, właściwa jest poranna lub nocna dawka moczu. Oto kilka porad:

1. Wygodne zbieranie moczu, gdy zwierzak chodzi na tacy bez piasku, z kratką pomagającą w tej sprawie.
2. Sugeruje się również, aby w tym przypadku nie używać piasku na tacce, ale sterylizowanego żwiru, który nie wchłania wilgoci. Mocz przepłynie przez nią na dno tacy. Pozostaje tylko zebrać go w pojemniku.
3. W skrajnych przypadkach w klinice istnieje możliwość pobrania moczu za pomocą cewnika. Często nie zaleca się stosowania tej metody, ponieważ istnieje możliwość zranienia moczowodu u zwierzęcia.

Jak prawidłowo wykonać badanie poziomu cukru we krwi

Kota z cukrzycą należy codziennie wykrwawiać na insulinę. Jest to bardzo ważna procedura, ponieważ zwierzę może być w tym momencie pod wpływem stresu, dlatego insulina nie przyniesie prawidłowych wyników. Gdy kuracja dopiero się rozpoczęła, aby stwierdzić, czy insulina ma właściwy wpływ na organizm, co 1,5 godziny trzeba będzie wykonywać badanie krwi. Na jakość analizy wpływa czas i tempo spożywanego pokarmu.

• Najlepiej wykonać badanie krwi z ucha, w środku którego znajduje się naczynie, z którego łatwo wykonać analizę.
• Badania krwi należy wykonywać wyłącznie przy użyciu jednorazowych igieł dołączonych do glukometru.
• Rękojeść glukometru z igłą należy umieścić na zewnętrznej stronie ucha nad naczyniem. Badanie krwi należy wykonywać tylko z ciepłego i suchego ucha, można je wstępnie ogrzać suchą dłonią.
• Gdy pojawią się krople krwi, należy zabrać glukometr z talerzykiem. Krew zostanie wchłonięta na talerz.

Kot używający insuliny nie powinien czuć się głodny.

Dieta

Aby kontrolować cukrzycę u kota, należy zwrócić uwagę na specjalistyczną dietę zwierzęcia. Dlaczego zwierzę potrzebuje żywienia frakcyjnego?? Trzeba go stopniowo karmić, ale często. Podstawą frakcyjnego przyjmowania pokarmu jest brak głodu u kota, stopniowy wzrost poziomu cukru, żywienie, które pomaga poprawić metabolizm. Dzięki żywieniu frakcyjnemu wzrasta szansa na wyzdrowienie. Norma żywieniowa - 5-6 razy dziennie. Musisz również wziąć pod uwagę:

1. Kot z cukrzycą nie powinien jeść słabej jakości suchej karmy.
2. Dla zwierząt z cukrzycą jest sucha karma sucha ze zwiększoną ilością białka i minimalną ilością węglowodanów. Minimalna ilość węglowodanów w pożywieniu może pomóc w zmniejszeniu dawki insuliny. Insulina w ilości wymaganej przez organizm może być regulowana suchą karmą sm. Karma sucha pomaga zmniejszyć zalecaną dawkę insuliny.
3. Ważne jest, aby kot nie przejadał się, ponieważ norma nadwagi ma negatywny wpływ na układ hormonalny organizmu.

Wielu lekarzy weterynarii zaleca kotu choremu na cukrzycę przejście na gotową suchą karmę suchą, zawiera zbilansowane substancje niezbędne dla pupila.

Profilaktyka

Aby zapobiec postępowi cukrzycy u kotów, wymagane są proste środki zapobiegawcze:

1. Nie musisz przekarmiać swojego zwierzaka, nawet jeśli chodzi z głodnym wzrokiem.
2. Ilość spożywanych węglowodanów powinna być minimalna.
3. Nie można go karmić tylko mięsem i rybami, zwłaszcza surowymi.
4. Kota nie należy karmić słodyczami.
5. Musisz zadbać o ruch kota, zwłaszcza dla tych, którzy lubią leżeć na kanapie.
6. Kupując kota, dobrze byłoby zapytać rodziców pupila, czy w rodzinie występują takie objawy chorób.
7. Regularne konsultacje weterynaryjne mogą pomóc zidentyfikować wczesne objawy cukrzycy.
8. Wszelkie leki należy podawać wyłącznie na zalecenie lekarza weterynarii.

Grupa ryzyka

Cukrzyca kotów jest uważana za najczęstsze zaburzenie endokrynologiczne. Grupa ryzyka obejmuje:

• Najczęstsze objawy cukrzycy występują u starszego kota.
• Objawy choroby występują częściej u kotów niż u kotów. Co więcej, kastrowane koty częściej cierpią na nie, ponieważ są bardziej podatne na otyłość.
• U wysterylizowanych kotów obserwuje się również objawy cukrzycy.
• Kot z nadmiarem 1,5 kilograma jest bardziej narażony na cukrzycę. Zwierzę ważące więcej niż 6 kilogramów automatycznie zalicza się do grupy ryzyka cukrzycy typu 2.

Cukrzyca u kota to nie wyrok śmierci. Ważne jest, aby na czas zauważyć pierwsze objawy choroby i rozpocząć leczenie na czas. Wiele kotów, przy odpowiedniej pielęgnacji z taką chorobą, żyje długo i zachwyca swoich właścicieli doskonałym zdrowiem i wyglądem.