Objawy i leczenie tężca u psów

Pasożyty z rodziny Clostridium tetani powodują tężec u psów.

Warto zauważyć, że psy mają warunkową odporność na infekcje o podobnej patologii, ale w niektórych przypadkach nadal są dotknięte.

Trasy wejściowe

Drogi wnikania – zmiany skórne mające kontakt ze skażoną glebą. Występuje wiosną, jesienią i latem, praktycznie nie notowana zimą. Zakażone są głównie młode osobniki.

Clostridia żyją w glebie, w jelitach zwierząt domowych.

Zauważono, że zmiany skórne mające kontakt z powietrzem są praktycznie chronione przed infekcją, rana musi być zamknięta, oznacza to, że brud dostanie się w zadrapanie lub nacięcie lub uszkodzenie jest zaskorupiane. Mówiąc najprościej, prowokator jest banalne warunki niehigieniczne. Między innymi Clostridia może dostać się do blizn po operacjach z tego samego powodu - ignorowania zasad aseptyki i antyseptyki.

Zagrożone psy żyjące w niehigienicznych warunkach.

Osobliwości

Patologia nie jest przenoszona przez unoszące się w powietrzu kropelki.

Ale niemożliwe jest również zarażenie się innym zwierzęciem po prostu przez kontakt. Celowo patogen nie przywiera do organizmu, a jeśli skóra jest czysta i nie ma sprzyjającego środowiska, nie zakorzenia się w ciele zwierzęcia.

Co jest uważane za sprzyjającą pożywkę dla pasożytniczych mikroorganizmów?? Stan, w którym tlen nie dostaje się do rany, nie ma wystarczającej ilości zdrowych naczyń krwionośnych. Ponadto, nawet niewielka ilość brudu, ziemi, którą przejmują skorupy, jest najkorzystniejszymi warunkami do kiełkowania zarodników patogenów. Clostridium wchodzi do tego środowiska, zaczyna się rozwijać, uwalniając swoją neurotoksynę, która następnie dostaje się do krwioobiegu i powoduje tężec.

Brud na ranie psa stwarza dogodne środowisko dla bakterii.

Oznaki

Okres rozwoju utajonego wynosi około dwóch tygodni, w zależności od nasilenia patologii, ilości patogenu. Główne znaki to:

• „Drewniane mięśnie”;
• strach przed hałasem i ostrymi dźwiękami;
• chrupnięcie kości;
• niezdolność do przyjmowania jedzenia i wody;
• naruszenie kurczliwości mięśni;
• kończyny są słabo zgięte;
• zwiększona potliwość;
• naruszenie funkcji oddechowej;
• zaburzenia krążenia;
• arytmia serca;
• nadciśnienie.

W okresie choroby pies odmawia jedzenia.

Objawy

• Sztywność mięśni pojawia się nagle, szczególnie w okolicy kufy, szyi.
• Często mięśnie sztywnieją w okolicy tylnych nóg oraz w miejscu infekcji, gdzie rana ropieje i jest zatkana.
• Następnego dnia objawy nasilają się.
• Najmniejszy hałas skręca psa, podczas gdy kości i stawy chrupają.
• Co więcej, skurcze spazmatyczne mają taką siłę, że mogą wywołać złamanie.
• Skurcze obejmują również krtań i przeponę, mięśnie między żebrami i uniemożliwiają wdech i wydech.
• chód zwierzaka jest zaburzony, łapy tracą zdolność zginania, są bardzo napięte, wydaje się, że zwierzę idzie krokiem marszowym.
• Z tego powodu mogą wystąpić upadki, podczas których nogi są wyprostowane, głowa odchyla się do tyłu.
• Zwierzę stale się poci, krążenie krwi jest zaburzone, przyspiesza bicie serca.
• Widoczne błony śluzowe zmieniają kolor na czerwony, temperatura może nieznacznie wzrosnąć lub nie może przekroczyć normalnego zakresu.

Stawy i kości psa zaczynają pękać, poruszanie się staje się trudne.

Diagnostyka

• Tężec jest diagnozowany przez zbieranie anamnezy, widoczny obraz kliniczny.
• Przeprowadzać coś badanie laboratoryjne surowicy krwi do wykrywania antytoksyny.
• Ale także w obecności oczywistej rany często przeprowadzają Barwienie próbek metodą Grama.

Do diagnozy wymagane jest badanie krwi.

Leczenie tężca psa

1. Terapia prowadzona jest w oparciu o stosowanie środków zwiotczających mięśnie, środków zmniejszających wrażliwość nerwową - leki uspokajające.
2. Wyznaczać specjalne serum przeciwtężcowe. Oczyszczenie i osuszenie zakażonej rany powinno być obowiązkową procedurą.
3. Posługiwać się antybiotyki o szerokim spektrum działania aby zapobiec rozwojowi wtórnej infekcji.
4. Zwierzę umieszczony w zaciemnionym pokoju, wyeliminować wszelkie odgłosy, ostre drażniące zapachy.
5. Zastosować leki przeciwhistaminowe, jeśli wystąpią ciężkie reakcje alergiczne lub surowica wywołała atak anafilaktyczny. Właśnie ze względu na możliwą anafilaksję przed użyciem serum należy wykonać test alergiczny.
6. Zalecane do łączenia penicylina razem z metronidazolem, chlorpromazyną razem z fenobarbitalem, diazepamem.
7. Antytoksyna tężcowa może być stosowana do czynnej immunizacji, a w przypadku wykrycia zakażonej zmiany skórnej podanie antytoksyny jest środkiem obowiązkowym.

Leczenie odbywa się za pomocą środków uspokajających.

Film o leczeniu ran u psów