Jakie są objawy wścieklizny u psów i jak chronić zwierzaka

Ogólny opis i mechanizm choroby

Wścieklizna jest chorobą zakaźną o etiologii wirusowej, która charakteryzuje się nieodwracalnym uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego. Czynnikiem sprawczym choroby jest wirus Neuroryctes rabici. Ma tropizm do komórek mózgu i rdzenia kręgowego, a także do gruczołów ślinowych. To właśnie determinuje manifestację choroby: zapalenie mózgu, porażenie mięśni i obfite ślinienie.

Możesz zarazić się wścieklizną od chorego zwierzęcia. Najczęstszym źródłem infekcji są zakażone dzikie zwierzęta (lisy, wilki, nietoperze). Tak więc grupą ryzyka są te rasy psów, które żyją w pobliżu lasu lub pola. Psy domowe, które nie mają kontaktu z dzikimi zwierzętami, znacznie rzadziej chorują.

Choroba jest przenoszona przez ranę kontaktową - z ugryzieniem. Najbardziej niebezpieczne są ukąszenia w obszarze dobrze ukrwionym (głowa). Przypadki infekcji przez kontakt z zakażoną śliną są możliwe, jeśli skóra zwierzęcia jest uszkodzona (otarcia, małe rany), ale jest to znacznie mniej powszechne.

Wideo „Co musisz wiedzieć o wściekliźnie u zwierząt”

W tym filmie ekspert opowiada o wściekliźnie u psów i innych zwierząt.

Pierwsze znaki

Okres wylęgania wścieklizny trwa od 7 dni do roku. Tak szeroki zakres tłumaczy się różną liczbą komórek wirusowych, które dostały się do organizmu. Im większa ilość patogenu, tym krótszy okres inkubacji.

Pierwsze oznaki choroby nie są specyficzne, więc dość trudno jest rozpoznać patologię w początkowym okresie. Zwróć uwagę na zmiany w zachowaniu Twojego zwierzaka: pies może wyglądać na wzburzonego, agresywnego lub odwrotnie, apatycznego, zmęczonego, sennego. Każda nagła zmiana w zachowaniu zwierząt wymaga dalszych badań i obserwacji.

Etapy formy agresywnej

Choroba może występować w 2 głównych postaciach: typowej lub nietypowej. Bardziej powszechna jest forma typowa lub agresywna. Zwykle po okresie inkubacji objawy kliniczne rozwijają się dość szybko (w ciągu 7-9 dni). Ta forma charakteryzuje się obecnością 3 etapów: prodromalnego, maniakalnego, całkowitego paraliżu, które stopniowo się zastępują.

Zwykle chorobę można określić na podstawie charakterystycznej historii (ugryzienie przez zwierzę) i objawów klinicznych. W celu sprawdzenia rodzaju choroby przeprowadzane są dodatkowe badania: test immunoenzymatyczny (ELISA), łańcuchowa reakcja polimerazy (PCR), próbki biologiczne.

Zwiastun

Pierwszy etap w klasycznym przebiegu choroby jest zwiastunem. To jest etap zwiastunów. Główne objawy, które ma pies:

1. Nagła zmiana zachowania. Pies może być agresywny lub, przeciwnie, wydawać się zbyt towarzyski i zabawny. Może się wydawać, że właśnie została zastąpiona. Każda nagła zmiana zachowania powinna ostrzegać.
2. Bolesność w miejscu ugryzienia, w niektórych przypadkach w tym obszarze może powstać guzek.

Objawy na tym etapie nie są bardzo wyraźne, dlatego nie zawsze możliwe jest wczesne rozpoznanie choroby. Czas trwania etapu prekursora to 2-3 dni.

Maniakalny

Następny etap to maniak lub podekscytowanie. Na tym etapie zmiany w zachowaniu zwierzęcia i inne objawy choroby stają się bardziej wyraźne:

1. Wybuchy agresji pojawiają się nieustannie i są niekontrolowane. Pies rzuca się na członków rodziny, może pogryźć człowieka, rozerwać na strzępy rzeczy i otaczające przedmioty.
2. Wzrost temperatury ciała (do 40-41 ° C).
3. Pies boi się wody, odmawia picia i rzuca się z każdego źródła wody. Wynika to z silnego skurczu mięśni, który pojawia się podczas próby ugaszenia pragnienia.
4. Możliwe są drgawki i inne oznaki uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego.
5. Obserwuje się obfite ślinotok.

Faza pobudzenia trwa około 3 dni. W końcu podniecenie zmienia się w zahamowanie, a choroba przechodzi w ostatni etap.

Całkowity etap paraliżu

Jest to ostatni etap choroby, po którym pies umiera. Okres ten charakteryzuje się całkowitym paraliżem wszystkich mięśni ciała:

1. Paraliż mięśniowo-szkieletowy powoduje, że zwierzę kuleje, a następnie w ogóle nie może się poruszać.
2. Porażenie przepony i dodatkowych mięśni oddechowych prowadzi do zatrzymania oddechu. To jest najczęściej przyczyna śmierci.
3. Porażenne uszkodzenie mięśnia sercowego prowadzi do zatrzymania akcji serca.

Pies na tym etapie jest nieagresywny, bardzo apatyczny, wygląda na wychudzony.

Nietypowa forma

Diagnoza nietypowej formy jest trudniejsza. Choroba w tym przypadku może przebiegać bezobjawowo przez długi czas (kilka miesięcy). Objawy kliniczne są niespecyficzne i przypominają inne choroby zakaźne.

Pies ma wymioty, biegunkę, gorączkę. Zwierzę wygląda na niezwykle wychudzonego. Ta forma jest znacznie mniej powszechna niż klasyczna wersja wścieklizny.

Czy można uratować zwierzaka?

Wścieklizna jest śmiertelną chorobą i nie ma lekarstwa na zakażenie rabdowirusem. Nie ma skutecznego leczenia tej choroby.

Jeśli pies ma kontakt z wściekłym psem lub zostanie ugryziony przez dzikie zwierzę, zwierzę jest izolowane i monitorowane przez 10 dni. Można zastosować profilaktykę ratunkową.

Jeśli pies wykazuje oznaki wścieklizny, zostaje poddany kwarantannie. W takim przypadku należy zaszczepić wszystkie osoby, które miały kontakt z chorym psem.

Jedynym możliwym sposobem ochrony Twojego zwierzaka jest podanie szczepionki na czas. Po wystąpieniu choroby (niezależnie od tego, ile dni minęło) nie można wyleczyć.

Środki zapobiegawcze

Istnieją 2 rodzaje środków zapobiegających wściekliźnie: specyficzne i niespecyficzne.

Specyficzna profilaktyka to szczepienie. Dziś jest to jedyny możliwy sposób na uniknięcie choroby.

Profilaktyka niespecyficzna polega na przestrzeganiu następujących środków:

• nie pozwalać psu na kontakt z dzikimi lub zarażonymi zwierzętami;
• jeśli ugryzienie się pojawi, potraktuj ranę ciepłą wodą z mydłem i natychmiast zasięgnij porady lekarza weterynarii. Szczepienia ratunkowe mogą pomóc Twojemu zwierzakowi. W przypadku opóźnienia śmierć jest nieunikniona.