Kot afrykański - osobowość rasy, utrzymanie i pielęgnacja kota czarnonogiego

Kontynent afrykański jest różnorodny i po prostu wypełniony pięknymi wyjątkowymi zwierzętami. Ale nie tylko żyrafy, lwy zasługują na uwagę w tej dziedzinie. Są też tacy, na pierwszy rzut oka, przedstawiciele rasy kotów, jak kot czarnonogi. Jest niewielkich rozmiarów, przypomina miniaturowego geparda. Ale wygląd uroczej istoty myli. To nie jest kot domowy, który jest giętki, uwielbia głaskanie grzbietu. Bardzo niebezpieczny typ kota. Oprócz szybkości i gracji w ruchu afrykański kot potrafi łapać drobną zwierzynę. Charakter różni się od innych ras kotów. Prowadzi pustelniczy tryb życia. Czy można przyzwyczaić taki puszysty do domowego komfortu?? Grupa naukowców zbadała nie tylko zwyczaje takich kotów na wolności, ale także wszelkie niuanse, które pomogą w udomowieniu rasy. Wyniki prac badawczych nie są tym, czego chcieliby miłośnicy kotów.

Gdzie mieszka i jak się zachowuje

Zwierzę żyje w nieprzebytej dżungli, ale to nie powstrzymało nas od studiowania jego nawyków, nawyków żywieniowych, opieki nad potomstwem. Na wolności określ, co jest przed tobą dziki kotcałkiem realne i niezależne. Rzeczywiście, w dżungli żaden rodzaj udomowionych przedstawicieli nie przetrwa. Ale nawet nie z tego powodu jest szansa na określenie przedstawiciela gatunku:

• kolor piaskowożółty;
• czarne plamy na całym ciele;
• paski są tworzone ze scalających się plam;
• czarne łapy jak w butach.

Ze względu na ostatni akapit opisu ten przedstawiciel kota został nazwany kotem czarnonogim. Tak ciekawy kolor to doskonały spisek dla zwierzęcia. Średniej wielkości łaty na ciele ułatwiają kotu polowanie. Nie będzie trudno ukryć się w piaskach sawanny, zwłaszcza jeśli wyjdą nocą na polowanie.

Jak wszyscy mieszkańcy suchego kontynentu, kot przez długi czas spokojnie obywa się bez płynów, nie wpływa to na jego zdrowie. Mieszka wyłącznie na kontynencie, nie występuje w innych krajach ani na pustyniach. Tylko Afryka zbliżyła się do tak ciekawego zwierzęcia w swoim klimacie.

dziki kot afrykański nie jest bynajmniej nieszkodliwym dzieckiem, ale odważnym i bezkompromisowym drapieżnikiem

Na świecie jest bardzo mało takich osób. Mieszkają głównie w odległych miejscach, gdzie nie można spotkać ludzi. Mieszkają tylko w niektórych krajach:

• Namibia i Botswana;
• Republika Afryki Południowej;
• Zimbabwe.

Zwykły nadaje się na miejsce zamieszkania. Ale z obowiązkową obecnością rzadkich krzewów. Roślinność powinna być niewymiarowa, ta cecha pomaga być niezauważonym i bardziej pewnym siebie, swoich możliwości.

Bycie nadmiernie ostrożnym. Doskonały węch pomaga usłyszeć zbliżanie się wroga, takiego jak ludzie, duże drapieżniki. Nie lubi, gdy obcy najeżdżają jakiekolwiek terytorium i gorliwie go broni. Jak wszystkie koty pozostawia ślady, które odstraszają obcych.

Buty na nogach, czyli jak rozpoznać kota

Pomimo tego, że jest drapieżnikiem, rozmiar jest niewielki, niezależnie od płci. Miejscowi nazywają je mini-gepardami lub miniaturowymi lampartami ze względu na ich wyjątkowe ubarwienie i niewielkie rozmiary. Samice mogą mieć nieco ponad 35 cm, ale ogon zawsze stanowi połowę ciała. Ma niewielką wagę. Maksymalnie półtora kilograma. Ale to nie znaczy, że jednostka chodzi głodna. Tylko aktywny tryb życia nie pozwala na gromadzenie tłuszczu, który można znaleźć u kotów udomowionych. Nadwaga uniemożliwi kotu skakanie na długość lub wysokość na odpowiednim poziomie do polowania, przetrwania. Skoki wykonuje się nie tylko po ziemi, ale także z drzewa na drzewo.

Szybkość, z jaką rozwija się osoba dorosła, jest równa prędkości lwa. Mały rozmiar i waga tylko pozytywnie wpływają na tę zdolność.

Ważny! Kot czarnonogi to drapieżnik. Lepiej nie wchodzić jej w drogę. Agresywnie nastawiony do ludzi i przedstawicieli afrykańskiej fauny. Kupując takiego zwierzaka, wypuszczenie go na wolny wybieg jest ryzykowne. Treść polecana w wolierze. Karmienie nie powinno być karmione ręcznie. Tylko przy pomocy specjalnych narzędzi.

Pokrowiec z wełny

Charakterystyczną cechą rasy, oprócz czarnych butów na łapach, jest wełna. Jest stosunkowo krótki w porównaniu z innymi rasami kotów, charakteryzuje się zwiększoną sztywnością, szczególnym blaskiem. Lirzenie tuż przed początkiem zimy. Ponieważ nastąpiła całkowita zmiana koloru. A raczej zmiana w różnorodności kolorów. Zimą takie zwierzęta są mniej jasne i różnorodne. Pomaga ukryć się na pustyni.

Głowa i pysk

Okrągły kształt głowy, szeroki. Piękna „twarz” fascynuje człowieka. Oczy tej rasy kotów: okrągłe, wyraziste. Jasno zielony. Spojrzenie kota pokazuje agresywną postawę wobec wszystkich żywych istot. A raczej ci, którzy zdecydują się zaatakować urocze stworzenie. Mały piaszczysty nos. Uszy są stosunkowo małe i płaskie, umieszczone po bokach. Również piaszczysta w środku. Bez frędzli.

Ciało

Pomimo niewielkiej budowy ciała wyróżnia je muskularność. Porusza się jak gepard i lampart. Nogi krótkie i dobrze umięśnione. Rodzaj ochrony przed gorącym piaskiem. Same klocki są miękkie i przyjemne w dotyku. Kolor czarny, pokryty włosiem.

Informacje ogólne

Przejdźmy do uogólnienia cech afrykańskiego kota czarnonogiego. A warto zacząć od charakteru: agresywny, aktywność jest nieodłączna w nocy. Szczęśliwy odpoczynek i opieka sześciu. Masa ciała osiąga maksymalnie 2 kg u dorosłych mężczyzn, a dziewczynek mniej o pół kilograma.

Przy pomiarze wysokości w kłębie 20-25 cm. Cykl życia to maksymalnie 10 lat, ale biorąc pod uwagę fakt, że żyje w niewoli. W dzikiej przyrodzie takie zwierzęta rzadko dożywają 5-7 lat ze względu na częste walki między osobnikami i ciągłą obronę ich terytorium. Jak pokazuje praktyka, w domu koty nie są w stanie się przystosować i nawet po 3-4 pokoleniach wykazują nieprzyjazność i agresywność.

Mimo niewielkiej budowy kot wyróżnia się muskularnością

Nie zaleca się trzymania w niewoli, ponieważ takie zwierzęta nie mogą zbliżyć zawartości do warunków naturalnych. Nawet jeśli sprawisz, że woliera będzie duża, karmieniemuszą dawać na własną rękę. I nie będzie to standardowa sucha karma od znanych producentów. Koty te potrzebują surowego mięsa i znacznej ilości roślin sawanny.

Jaka jest dieta?

Jak już wspomniano, takie koty nie zjedzą nawet najdroższej karmy premium. Są drapieżnikami. Można je utożsamiać tylko z lwami i tygrysami pod względem utrzymania i opieki. Istnieje wyraźna zależność od świeżego mięsa. Główne produkty to:

• jaszczurki i zające;
• ryjówki i skoczki;
• wszystkie rodzaje ptaków;
• myszoskoczki i krety.

Szczury, jak wszyscy przedstawiciele kotów, tylko się duszą, ale w żadnym wypadku nie jedzą. Aby podnieść skład witamin, pochłaniają chrząszcze, szarańczę i koniki polne. Zwiększony apetyt. Dlatego karmienie w niewoli powinno być nie tylko regularne, ale także częste. Uważaj, aby nie przekarmić. Nie zapominaj, że w domu afrykańskie futrzaki przestają polować. Oznacza to mniejszą aktywność fizyczną.

Przedstawiciele pustyni dobrze sobie radzą bez wody nawet przez trzy dni

W naturze są w stanie zjeść do połowy swojej wagi na raz. Ale otyłość z tego nie wynika, ponieważ metabolizm jest na wysokim poziomie dzięki specjalnym enzymom w ich ciele. Żywność jest wchłaniana i przetwarzana trzy razy szybciej niż inni krewni w dzikiej przyrodzie lub w niewoli.

Reżim wodny

Przedstawiciele pustyni dobrze sobie radzą bez wody nawet przez trzy dni. Wilgoć można pobierać nie tyle ze zbiorników wodnych, co z pożywienia. Na przykład sok żołądkowy to świetne rozwiązanie. Krew świetnie gasi pragnienie.

Trzymany w wolierach ma dawać nie wodę z kranu, a wyłącznie wodę źródlaną. Zwierzę jest bardzo świadome zapachów i odmawia uzdatnianej wody ze względu na obecność składników chemicznych.

Pojawienie się potomstwa

Nie może być relacji rodzinnych. To tutaj jest znacząca różnica w stosunku do starszego brata tygrysa lub lamparta. Żyją samotnie, a aby kontynuować potomstwo, raz w roku spotykają się z samicami. W okresie godowym, który rozpoczyna się pod koniec sierpnia i trwa niecały miesiąc, samce wybierają sobie samice. Z drugiej strony samiec robi znaki na swoim terytorium, aby nieznajomy nie przychodził z wizytą.

Ponadto fabuła toczy się w dwóch kierunkach. Samica przejdzie przez wszystkie zakamarki, w których pozostawione są ślady po chłopcu, i pozostanie na obrzeżach, czekając na samca. Samce oczekują od dziewczyn szczególnej uwagi i pozwalają na spacery tam, gdzie kobieta chce. Aranżuje jednak takie upiory nie tylko w okresie, kiedy trzeba szukać partnera. Koty nigdy nie obrażają kotów i są dozwolone na całym terytorium.

Cały proces okresu godowego: od wyjścia w poszukiwaniu samca do stosunku trwa pół dnia, a czasem 8-10 godzin. Samiec, upewniając się, że jego „praca” dobiegła końca, odchodzi. Samica pozostaje czekać i przygotowywać się na rozkaz na światło młodych. Minie tylko 2,5 miesiąca, a ona zostanie mamą. Jeden miot zawiera nie więcej niż dwa kocięta. Oprócz tego, że są malutkie, nadal są niewidome i w ogóle nie mają włosów.

Dzikie koty nie mogą mieć żadnych relacji rodzinnych

Kotka jest stale blisko dzieci. Ojciec klanu w ogóle się nie pojawia. U kota nie ma poczucia rodzicielstwa ani odpowiedzialności za potomstwo. Jeszcze przed narodzinami mamusia tworzy coś w rodzaju den. Gdzie odbywa się poród i karmienie, dorastają kocięta i formują się osobniki zdolne do samodzielnego zdobywania pokarmu. Aby kocięta dorosły i mogły samodzielnie zdobywać pokarm, trwa to maksymalnie 3-4 miesiące.

Od dzieciństwa rozwijał się w nich instynkt samozachowawczy. Na przykład, gdy pojawia się niebezpieczeństwo, kocięta domowe szybko chowają się za plecami matki. Potomstwo kota afrykańskiego wcale tak się nie zachowuje. Szybko chowają się w różnych kierunkach, ale nie w jaskini, żeby nie pokazać wrogowi swojego domu. Dopiero po wezwaniu kotki do powrotu kocięta wracają do domu.

W pierwszych miesiącach, około 1,5-2 miesięcy, kot jest karmiony wyłącznie mlekiem, po czym zaczyna podawać mięso i inne pokarmy, które mógłby dostać wcześnie rano.

Zakup

Nie ma hodowli kotów afrykańskich. Trudno go kupić, ponieważ będziesz musiał zatrudnić specjalnych myśliwych, aby złapać zwierzę na sawannie. Cena za przedstawiciela tej rasy wynosi od 10 000 $ i więcej. Jest to gatunek zagrożony wyginięciem, dlatego kłusownictwo jest karalne.

Łowcy nie są winni wyginięcia. Powód: degradacja środowiska naturalnego. Zmiana bieguna, gwałtowne ocieplenie w niektórych krajach, zimne przytrzaski w innych zmieniły środowisko naturalne. Sama ekologia stała się zabójcą wielu gatunków, w tym tego.