Zdjęcia kota serengeti, historia i opis rasy, charakteru, opieki

Kolor i rodzaj sierści

Ciało serengeti pokryte jest krótkim, bardzo grubym, lśniącym futrem, które w dotyku przypomina jedwab. Koty tej rasy w ogóle nie mają podszerstka.

Wzorzec rasy dopuszcza następujące kolory:

• czarny pręgowany;
• czarny dymny z plamami;
• srebrny pręgowany;
• brązowy pręgowany.

Na notatce. Na brodzie i brzuchu serengeti rośnie jaśniejsza sierść. Kontrastowe plamy są losowo rozrzucone po całym ciele kota, a ogon zwierzęcia ozdobiony jest paskami.

Wady wyglądu

Prace nad tą rasą wciąż trwają, dlatego standardy nie zostały jeszcze oficjalnie uznane przez międzynarodowe stowarzyszenia miłośników zwierząt. Ale wady rasy obejmują:

• dwukolorowe plamy o niewyraźnych konturach;
• nierówne inkluzje przechodzące w paski po bokach;
• kucać;
• niewielka waga;
• niewystarczająco długie kończyny.

Dopuszczalna jest obecność lekkiego wtrącenia w okolicy klatki piersiowej i pachwin. Ale śnieżnobiałe „spodnie”, brak czarnej końcówki na ogonie i białawe plamy na ciele są powodem dyskwalifikacji. Niebieskie oczy również są zniechęcone.

Cechy behawioralne

Serengeti to kot, którego charakteru nie da się opisać w kilku słowach. W ogóle nie wygląda jak jej prototyp. W przeciwieństwie do dzikich serwali, serengeti są czułymi i bardzo bystrymi stworzeniami. Przedstawiciele tej rasy są raczej uparci, ciekawi, a nawet uparci. Nie będą biegać tak szybko (czyli łapami) na widok dużego psa.

Te aktywne i odważne koty uwielbiają chodzić i potrzebują stałej uwagi swoich właścicieli. Nie znoszą samotności i nie znoszą chamstwa i zastraszania. Niewłaściwe traktowanie zmienia te urocze stworzenia w agresywne i drażliwe zwierzęta.

Serengeti - kot, którego recenzje są w większości pozytywne - potrafi komunikować się nie tylko poprzez standardowe miauczenie. Zakres wydawanych dźwięków jest wystarczająco szeroki. Potrafi naśladować warczenie, gryzienie, klapsy, gruchanie, a nawet gdakanie.

Ponadto serengeti są doskonale wyszkoleni i mogą łatwo nauczyć się sztuczek cyrkowych. Przedstawiciele tej rasy mają jedną ciekawą cechę: uważają zabawki za wszelkie przedmioty, które mogą poruszać się łapami.

Odżywianie

Ku uciesze właścicieli koty serengeti nie mają skłonności do obżarstwa. Umiarkowany apetyt przyczynia się do zachowania zdrowia, długowieczności zwierząt. Optymalny schemat żywienia – rano i wieczorem. Kocięta, kotki ciężarne karmione są częściej - do 4 razy dziennie. Właściciel musi natychmiast dokonać wyboru, jaką dietę będzie miał jego zwierzak - z naturalnych produktów lub z gotowej karmy.

Weterynarze, doświadczeni hodowcy polecają drugą opcję. Karmy profesjonalne są opracowywane przez specjalistów, zawierają więcej składników odżywczych, mikroelementów niż karma naturalna. Właściciele oszczędzają czas na przygotowywanie karmy dla zwierząt. Wybierz suchą, mokrą karmę z serii super premium, klasa premium dla dużych kotów.

Jeśli wybór jest dokonywany na korzyść produktów, ważne jest, aby zapewnić zbilansowaną dietę. Co najmniej 60% paszy musi być w postaci mięsa (tylko wołowina i cielęcina). Możesz dodać kurczaka, nabiał, płatki zbożowe, warzywa, jajka.Nie można uwzględniać dań ze stołu osoby, w tym soli, cukru, przypraw, dodatków do żywności.

Produkty wędzone, smażone, mączne są zabronione. Karmienie ryb prowadzi do kamicy moczowej. Na zalecenie lekarza weterynarii należy dodać składniki witaminowe. Zwierzęta rodowodowe muszą gotować jedzenie osobno. Aby zapobiec problemom z zębami, czasami warto zaproponować obgryzanie chrząstek, suchej karmy, ale nie kości, które są niebezpieczne dla zdrowia zwierząt.

Czysta woda musi być zawsze dostępna. Schemat picia jest szczególnie ważny dla trawienia kotów spożywających suchą karmę. Starsze koty czasami cierpią na choroby nerek i pęcherza moczowego. Pojawienie się problemów zdrowotnych prowadzi do korekt żywieniowych zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii.

Cechy charakteru serengeti

Kot serengeti zdecydowanie nie jest spokojnym zwierzakiem. Ma wrodzone przywództwo i nieustraszoność, więc często wdaje się w bójki z innymi zwierzętami, nawet z psami. Należy to wziąć pod uwagę podczas chodzenia po ulicy i dla tych, którzy mają już zwierzęta w domu. Wspólna treść w domu Serengeti kot z gryzoniami i ptakami na pewno skończy się śmiercią tych ostatnich, więc nie należy ryzykować. Pupil może zaprzyjaźnić się z innymi kotami, a one z radością będą wspólnie uczestniczyć w aktywnych zabawach, które uwielbiają przedstawiciele tej rasy.

Koty Serengeti większość czasu spędzają w ruchu. Są bardzo ciekawskie: eksplorują wszystkie zakamarki domu, z łatwością wspinają się na wysokie szafki i półki. Delikatne elementy wnętrza są w potencjalnym niebezpieczeństwie, ponieważ przy pierwszej okazji zwierzak na pewno będzie chciał poznać je „dotykiem”. Dlatego lepiej zapewnić pupilowi ​​niezbędną ilość ciekawszych zabawek oraz drapak.

Mimo „dzikiego” i egzotycznego ubarwienia kot Serengeti kocha mężczyznę i jego towarzystwo. Jej miłość do właściciela często wydaje się natrętna, ponieważ pupil wymaga dbałości o własną osobę i uczucia 24 godziny na dobę. Zwierzęta nienawidzą samotności. Ale czas spędzony w ich towarzystwie na pewno nie będzie nudny: serengeti, ze względu na towarzyskość i szybki dowcip, uczą się sztuczek. Trzeba jednak uzbroić się w cierpliwość, bo upór to kolejna „mocna strona” tych zwierząt. Jeśli nie chcą czegoś zrobić, nie można ich zmusić.

koty Serengeti wyróżniają się wybitnymi zdolnościami wokalnymi. Jednocześnie nie tylko mruczą, ale próbują naśladować różne dźwięki, co jest dość zabawne. Niektórzy właściciele zwierząt twierdzą, że ich zwierzęta domowe są w stanie wymówić niektóre słowa ludzkiej mowy za pomocą sylab, jeśli celowo poradzisz sobie z nimi w tym kierunku. Na przykład „ma-ma”.

Rodzicielstwo i aktywność fizyczna

Psotne i nerwowe koty w cętki uwielbiają spacery i aktywne zabawy. Serengeti może używać dowolnych małych przedmiotów jako zabawek. Aby zwierzaki przypadkowo nie zbiły wazonu ukochanego pana, należy im zapewnić:

• kulki;
• drapak;
• drabiny;
• zabawki interaktywne.

Koty tej rasy są bardzo inteligentne i zaradne. Ale jednocześnie są dość uparci i rzadko porzucają swoje plany.

Szczepienia i kuracje przeciwpasożytnicze

W celu ochrony serengeti przed wirusami i infekcjami poddaje się je szczepieniom zapobiegawczym. Pierwsze szczepienie przeciwko panleukopenii, zapaleniu nosa i tchawicy i kalciwirusie kociętom tej rasy podaje się w 7-8 tygodniu.

Po 28 dniach niemowlęta są ponownie szczepione tym samym lekiem, ale ze składnikiem przeciw wściekliźnie. Następnie koty cętkowane są szczepione raz w roku.

W celu zapobiegania chorobom przenoszonym przez różne rodzaje pasożytów, serengeti są leczone na pchły i robaki. Leki przeciw robakom podaje się kotom cętkowanym co sześć miesięcy, powtarzane po 10-14 dniach. Krople przeciwpasożytnicze, obroże i szampony są powszechnie używane do zabijania pcheł.

Zdrowie

Kamica moczowa to choroba, na którą podatne są koty serengeti. Jak rozpoznać i nie przegapić początku choroby? Po pierwsze, ważne jest, aby wiedzieć, że choroba nerek występuje znacznie rzadziej u kotów niż u kotów.

Po drugie, prawie niemożliwe jest dostrzeżenie pierwszych objawów. Złe samopoczucie objawia się natychmiast i nagle:

• kociak serengeti przez długi czas nie może iść na tacę;
• zwierzę oblizuje ujście cewki moczowej i żałośnie miauczy;
• niespodziewanie oddaje mocz w niewłaściwych miejscach itp.

Samoleczenie jest bezcelowe, tylko weterynarz może powstrzymać problem.

Lekarz weterynarii doradzi również, jak karmić zwierzaka, aby uniknąć takich chorób.

Poza tym serengeti to koty o dobrym zdrowiu. To, jak wygląda serengeti, decyduje o jego samopoczuciu. Ogony trąbki - śmiało, koty!

WAŻNY! Nie da się skrzyżować serengeti z serwalem i dzikimi kotami. Kocięta z takich miotów nie będą przypominać tej rasy lub będą bezpłodne.

Żywotność kota tej rasy wynosi około 10 lat.

Choroba Serengetiego

Rasa Serengeti można uznać, że jest w dobrym zdrowiu, ale nadal ma chorobę dziedziczną - kamicę moczową. Dlatego tak ważne jest monitorowanie jakości jedzenia i regularne wizyty kontrolne u lekarza weterynarii.

Średnia długość życia serengeti wynosi od 12 do 15 lat.

Reprodukcja i oczekiwana długość życia

Koty są gotowe do rozrodu w wieku 8-9 miesięcy, ale pierwsze krycie zaleca się w wieku 1,5-2 lat. W parze pożądane jest, aby jedno zwierzę było rozwiązane, aby krycie było bardziej udane. Kotce nie jest łatwo znaleźć partnera, ponieważ w dobrych hodowlach koty rzadkiej rasy sprzedawane są już wykastrowane.

Szukając pary należy wziąć pod uwagę obecność paszportu weterynaryjnego, rodowód zwierzęcia, a nawet grupę krwi partnera. Z reguły tylko doświadczeni pracownicy szkółek mają zaufanie do hodowania wyjątkowej rasy. Zwierzęta muszą mieć wydzielone pomieszczenie na czas godów i, co najważniejsze, nie przeszkadzać w procesie.

W miocie rasowych kotów serengeti jest 3-5 kociąt, co jest rzadkością wśród kociej elity. Hodowcy odradzają rozmnażanie kota więcej niż dwa razy w ciągu trzech lat. Po porodzie samica potrzebuje powrotu do zdrowia w ciągu 10 miesięcy. Częsty poród wyczerpuje organizm, skraca życie zwierzęcia.

Koty Serengeti to opiekuńcze matki, których uwagi nie zabiera ani jeden kociak. Zaraz po urodzeniu okruchy są ślepe i głuche. Zaczynają wyraźnie widzieć po około 10 dniach, zaczynają słyszeć po 12 dniach. Kotek Serengeti gotowe do sprzedaży, przekaż do nowych właścicieli za 3-4 miesiące.

Zwierzęta żyją 13-15 lat. Zwierzęta pozostają wesołe, zabawne, aktywne do późnej starości. Ich przywództwo pozostaje do ostatniego dnia. Zwierzęta na uwolniony okres życia stają się prawdziwymi członkami rodziny, przyjaciółmi.

Higiena

Opieka nad domowym serwalem nie jest uciążliwa – kota trzeba czesać raz w tygodniu, a częściej w okresie linienia. Możesz kąpać swojego zwierzaka, ale nie częściej niż 1 raz w miesiącu. Ważne jest, aby od najmłodszych lat przyzwyczaić kociaka do podlewania, aby w przyszłości ta procedura nie wzbudzała strachu, ponieważ nie będzie łatwo poradzić sobie z dużym zwierzakiem w łazience.

Grający kotek Serengeti

Uszy należy raz w tygodniu czyścić z tłustych osadów. Aby to zrobić, użyj wacika i specjalnego balsamu. Higiena jamy ustnej może pomóc w zapobieganiu zapaleniu dziąseł. Myj zęby kota szczoteczką dla zwierząt i pastą do zębów co 7 dni. Aby zapobiec tworzeniu się kamienia nazębnego, należy wprowadzić do diety stałą paszę granulowaną.

Pazury należy skracać dwa razy w miesiącu. Użyj obcinacza do paznokci, a nie nożyczek. Delikatnie zdejmij końcówkę 1 lub 1,5 mm, aby nie uszkodzić tkanki naczyniami krwionośnymi.

Uwaga! Koty Serengeti - szlachetne i czyste. Nie lubią wchodzić do brudnej kuwety. Staraj się umyć toaletę po każdej wizycie.

Dbanie o domową służbę to także dbanie o swoje zdrowie. Raz w roku zaleca się poddanie się profilaktycznemu badaniu przez weterynarza i zaszczepienie. Koty, które mają zdolność chodzenia, są regularnie leczone na pchły i robaki.

Kastracja i sterylizacja

Jeśli właściciel nie ma poważnych planów dotyczących hodowli rasy Serengeti w domu, lepiej wykastrować zwierzaka. Dzięki temu unikniesz śladów mieszkania, krzyków i niewłaściwego zachowania kota lub kota. Jednocześnie zwierzę pozbawione instynktów seksualnych i związanych z nimi regularnych przypływów hormonalnych, staje się bardziej inteligentne, spokojne i szczęśliwe, a będąc na łasce niespełnionych pragnień, doświadcza niepotrzebnych udręki. Niektórzy właściciele na próżno porównują instynkty z ludzkimi uczuciami, wierząc, że wykastrowane koty są pozbawione miłości. To nie jest miłość, ale fizjologiczny proces kojarzenia się oparty na instynktach, a koty mogą się bez niej doskonale obejść. Ponadto wysterylizowane zwierzęta rzadziej chorują na raka i żyją dłużej.

W jakim wieku zaleca się operację

Lekarze zalecają sterylizację zwierzęcia w wieku 7-9 miesięcy. Z jednej strony w tym wieku ciało jest już wystarczająco uformowane, z drugiej strony proces dojrzewania nie został jeszcze zakończony. U kota zaleca się operację przed pierwszą ruią lub bezpośrednio po niej. Niektórzy hodowcy kastrują zwierzęta znacznie wcześniej, przed osiągnięciem wieku 3-4 miesięcy i twierdzą, że informacje o szkodliwości wczesnej kastracji zwierząt należą do kategorii przestarzałych mitów.

Kastrację można wykonać w domu lub w klinice. Dzięki nowoczesnym postępom medycznym operacja jest szybka i nie stanowi zagrożenia dla zdrowia zwierzęcia. Jeśli kastrujesz dorosłe zwierzę, które już wykazywało oznaki zachowań seksualnych, niektóre z tych zachowań mogą utrzymywać się po operacji. Oznacza to, że kot może nadal oznaczać rogi w mieszkaniu lub organizować koncerty. Aby tego uniknąć, kastrację należy przeprowadzać w odpowiednim czasie.

Opieka nad pupilem po zabiegu

Operacja wykonywana jest w znieczuleniu, a głównym zadaniem właściciela jest monitorowanie, jak zwierzę budzi się i zachowuje po znieczuleniu. Jeśli zamarznie, podgrzej, popij małymi porcjami, ale nie zaleca się karmienia w dniu operacji - może to wywołać wymioty. Jeśli zwierzak uparcie liże ranę, trzeba będzie założyć specjalną obrożę (Elizabeta) i nosić ją przez co najmniej dwa lub trzy dni, aż nacięcia się zagoją.

Szwy będą musiały być leczone przez kilka dni środkami zaleconymi przez weterynarza - najczęściej jest to zwykła zieleń. Obecnie używane są szwy samowchłanialne, więc nie trzeba ich nawet usuwać. Po około tygodniu zwierzę w pełni wyzdrowieje.

Opieka i utrzymanie kotów serengeti

Ze względu na brak podszerstka u kota serengeti nie musisz martwić się o częste czesanie i zbieranie wszechobecnej sierści z dywanów w domu. Niemniej jednak warto skorzystać ze specjalnego grzebienia zakupionego w sklepie zoologicznym. Dzięki temu futro kota będzie bardziej lśniące i jedwabiste.

Jak w przypadku wszystkich innych zwierząt domowych, serengeti potrzebują zabiegów higienicznych do pielęgnacji dużych uszu i oczu. Ostrożnie usuwaj pojawiające się zanieczyszczenia za pomocą wacika i dedykowanych balsamów. Korzystne będzie również szczotkowanie zębów. Można to zrobić zarówno w domu, jak iw klinice weterynaryjnej.

Ważne jest, aby nie zapomnieć o wrodzonej ciekawości i aktywności zwierząt. Aby koty się nie skrzywdziły, musisz monitorować ich dostęp do urządzeń elektrycznych i tajnych zakątków mieszkania. Duży kot serengeti może łatwo utknąć za szafą, jeśli coś jest interesujące w odległości między nim a ścianą zwierzaka. Aby kot mógł wyrzucić swoją energię, warto zadbać o zakup stojaka, drapaków i zabawek.

Wybór kociaka

W tej chwili w Rosji są tylko dwie szkółki zajmujące się hodowlą Serengeti: „Russicurl” i „Russicats”. Hodowcy tych hodowli posiadają licencje i dokumenty potwierdzające rodowód kociąt.

Ponieważ cena kota Serengeti jest bardzo wysoka: od pięćdziesięciu do dziewięćdziesięciu tysięcy rubli, nie zaleca się kupowania kotka z rąk, aby uniknąć oszustwa.

Nielegalni hodowcy mogą uchodzić za egzotyczną inną rasę. Już w wieku dwóch i pół miesiąca kociak urósł i jest gotowy do przeniesienia się do nowej rodziny.

Kupując, zwracaj szczególną uwagę na wygląd i zachowanie kociaka. W pobliżu kącików oczu nie powinno być wydzieliny, płytki na uszach, nadmiernej chudości, obrzęku brzucha. Zdrowe dziecko Serengeti jest zwykle wesołe i wesołe.

Wesoły, psotny, towarzyski kot czule pokocha właściciela, podbije wszystkich domowników i stanie się pełnoprawnym członkiem rodziny.

Cena £

Ponieważ rasa Serengeti jest rzadka i nie jest hodowana w Rosji, cena kociąt jest wysoka. Dziecko w żłobku można kupić za 1000-2000 dolarów.

Na notatce! Próbując zaoszczędzić pieniądze, wiele osób kupuje Serengeti poprzez losowe reklamy. W rezultacie otrzymują nie rasowego przedstawiciela, ale krzyżówkę między nimi. Dlatego tak ważne jest posiadanie odpowiednich dokumentów.

Wnioski dotyczące rasy

Koty Serengeti dopiero niedawno zobaczyły świat. Kilkaset tych zwierząt jest dziś oficjalnie zarejestrowanych. Dlatego jeśli chcesz kupić kocięta serengeti, trudno będzie je znaleźć. Na terenie byłego ZSRR znajdują się żłobki, na przykład w Moskwie i Odessie. Koszt jednego kota wyniesie od 40 000 rubli.

Decydując się na zakup serengeti, nie wolno nam zapominać o wzmożonej aktywności fizycznej i usposobieniu bojowym tych pięknych zwierząt o gładkim futerku z szykownym wzorem w kropki. Mimo to są bardzo czułe i przywiązują się do swojego właściciela ze szczerą miłością, pragnąc zwrócić na siebie jego uwagę co minutę.