Smark u psów leczymy w domu: przyczyny i pierwsza pomoc

Uważa się, że nos psa jest wskaźnikiem dobrego samopoczucia psa, ale nie zawsze tak jest. Ogólnie przyjmuje się, że jeśli nos jest gorący i suchy, to w ciele psa koniecznie jest patologia. Zwierzę może mieć ciepły i suchy nos po śnie, podczas aktywnych zabaw, jeśli w pokoju jest gorąco lub pies leży w pobliżu urządzeń grzewczych.

Mokry nos nie zawsze jest oznaką zdrowia psa.

Powoduje

Istnieje wiele przyczyn wywołujących wydzielinę z nosa i prawie wszystkie z nich są związane z procesami patologicznymi. Główne powody:

• alergia;
• obce ciało;
• katar;
• rozszczep podniebienia;
• zwężenie nozdrza;
• adenowiroza;
• plaga.

Smark może pojawić się z powodu alergii.

Niektóre przyczyny są łatwo eliminowane i nie stanowią poważnego zagrożenia dla zwierzęcia, a niektóre są prawdziwym problemem, pomijając co oznacza śmierć zwierzaka.

Opis głównych przyczyn zasmarkania u psa

Nie można powiedzieć z całkowitą pewnością, że istnieją „niepoważne” choroby. Każda dolegliwość ma tendencję do komplikowania się, „przylegania” do patologii wtórnej i stwarzania wielu problemów właścicielom i samym zwierzętom, nawet jeśli początkowo choroba nie stanowiła zagrożenia.

Choroba może przekształcić się w poważniejszą chorobę.

Katar

Proces zapalny błony śluzowej nosa, który rozwija się w wyniku obniżonej odporności, niedoboru witamin, pierwiastków śladowych, makroskładników, białek.

A także prowokować przeciągi nieżytu nosa, hipotermię, spadki temperatury, wdychanie trujących oparów. Ze względu na charakter przepływu wyróżniają się:

• forma krwotoczna;
• postać nieżytowa;
• forma krupowa;
• widok pęcherzykowy.

Istnieją dwa rodzaje nieżytu nosa.

W zależności od rodzaju kursu wyróżnia się typy ostre i przewlekłe z odpowiednimi różnicami w objawach.

Forma kataralna oznacza obecność ucisku, letargu, słabości. Spadek apetytu, odnotowuje się niewielki wzrost temperatury. Zwierzę kicha, ma trudności z oddychaniem, hałaśliwie pociąga nosem, drapie się w nos. W niektórych przypadkach jest duszność, obrzęk błony śluzowej, suche strupki wokół nozdrzy.

Leczenie

Pomoc polega na umieszczeniu psa w ciepłym miejscu, ograniczeniu ruchu.

W okresie leczenia pies powinien przebywać w ciepłym pomieszczeniu.

• Dzienna porcja pokarmu obejmuje kompleks witamin z grup A, B, E, C, suplementy z mikro- i makroelementami.
• Zastosuj miejscowe leczenie przeciwko pęknięciom za pomocą roztworów dezynfekujących.
• Krople do nosa lub wywary z ziół leczniczych - rumianek, podbiał, sznurek, kroplówka malinowa.
• Krwawe zmiany wymagają antybiotyków.

Alergia

Przyczyną kataru u psów może być reakcja alergiczna na czynniki zewnętrzne. Zwierzę może reagować na pyłki, chemię gospodarczą, spaliny samochodowe.

Układ wydechowy samochodu może powodować alergie.

Dodatkowe objawy mogą obejmować: łzawienie oczu, kichanie, obrzęk błony śluzowej nosa, zaczerwienienie spojówka. Zmiany w zapachu skóry i wełny, pocenie się.

Pierwsza pomoc i leczenie

Pierwsza pomoc – ograniczenie chodzenia w niebezpiecznych miejscach.

Zaleca się wyprowadzanie psa w miejscu wolnym od alergenów.

Wdychanie spalin samochodowych, należy unikać roślin kwitnących. Specyficzne leczenie rozpoczyna się od identyfikacji alergenu. Następnie przepisywane są leki przeciwhistaminowe i leki zwiększające odporność. Jeśli występują dodatkowe objawy - swędzenie, biegunka - przepisać leczenie objawowe.

Rozszczep podniebienny

Z reguły patologia jest wrodzona, charakteryzuje się wadą zespolenia szwu kostnego podniebienia miękkiego lub twardego, ale zdarzają się przypadki nabytej choroby.

Nabyta choroba jest spowodowana silnymi uderzeniami lub upadkiem z wysokości. Istnieją jednak powody, które przyczyniają się do narodzin szczeniąt z patologią. Wszyscy zajmują się niewłaściwym utrzymaniem matki.

Pies spadający z wysokości może mieć rozszczep podniebienia.

Prowokatorzy

Najczęstsi prowokatorzy:

• niewłaściwe odżywianie;
• infekcje w czasie ciąży;
• zatrucie;
• przedawkowanie sterydów;
• brak równowagi procesów metabolicznych.

Smark może pojawić się u psa z powodu niewłaściwego żywienia.

Zmiana najczęściej dotyczy górnej wargi, różni się jedynie wielkością ubytku.

Objawy

Chory szczeniak ciągle wącha, oddycha głównie przez usta. Nie można ssać piersi mamy, ponieważ nie ma możliwości wytworzenia odpowiedniego ucisku w jamie ustnej. Resztki jedzenia, śluz i ropa wydostają się przez nos. Zauważony kaszel, ciągłe kichanie, wymiociny, dysfagia.

Pies ma uporczywy kaszel.

Leczenie

• Środki terapeutyczne są zapewnienie dostępu do jedzenia, dopóki szczeniak nie osiągnie odpowiedniego wieku, odroczyć operację.
• W razie potrzeby terapia oddechowa, zapewnienie normalnego oddychania.

Zanim szczeniak dorośnie, powinien zapewnić mu dostęp do jedzenia.

Adenowiroza

Czynnikiem sprawczym choroby jest wirus z rodziny Adenoviridae, który jest niezwykle odporny na warunki środowiskowe.

W temperaturze pokojowej może się aktywnie rozwijać w ciągu trzech miesięcy. Adenowiroza nazywa się zakaźny kaszel, zakaźne zapalenie tchawicy i oskrzeli, zakaźne zapalenie krtani i tchawicy, w zależności od lokalizacji wirusa.

Wirus z rodziny Adenoviridae aktywnie rozwija się w temperaturze pokojowej.

Grupa ryzyka

Najbardziej podatne na patologie są psy, które żyją ciasno, w budach lub często przebywają w miejscach, w których jest duża liczba zwierząt. Przenoszone przez unoszące się w powietrzu kropelki, przez bliski kontakt, przez ślinę i wydzieliny. Psy w każdym wieku mogą zachorować.

Psy w hodowli częściej chorują.

Objawy

Intensywność objawów zależy bezpośrednio od wieku zwierzęcia i stopnia zakażenia. Szczeniętom szczególnie trudno tolerować chorobę.

1. Pierwszym znakiem jest kaszel.
2. Co więcej, choroba staje się bardziej skomplikowana i może wywołać proces zapalenia płuc - zapalenie płuc. W tym przypadku zapalenie płuc charakteryzuje się ciężkim przebiegiem, z wieloma groźnymi powikłaniami.
3. Charakterystyczne dla psa jest kaszel po około pięciu dniach od kontaktu z chorym zwierzęciem.
4. Charakter kaszlu może być różny - mokry, szorstki, głośny, szczekający, miękki lub w postaci suchego gwizdka.

Szczenięta trudniej tolerować.

Plwocina

Odkrztuszanie flegmy. Kaszel jest tak silny, że zwierzę może wymiotować. Najczęściej kaszel zaczyna się po wysiłku. W ciężkiej postaci występuje gorączka, anoreksja, ciągła senność, apatia.

Po wysiłku fizycznym pies zaczyna kaszleć.

Leczenie

Jeśli nie ma powikłań, adenowirozę leczy się amoksycyliną, amoksyklawą. W przypadku powikłań stosuje się antybiotyki - cefalosporynę, gentamycynę, enrofloksacynę. Inhalacja parowa, zaleca się izotoniczny roztwór chlorku sodu. Gala-vet, roncoleukin są stosowane do wspomagania układu odpornościowego. Środki wykrztuśne - bromoheksyna.

Lek Amoxiclav stosuje się w leczeniu adenowirusa.

Przebieg leczenia wynosi dziesięć dni, aż prześwietlenie wykaże, że płuca są wolne od zapalenia płuc. Zdjęcia rentgenowskie należy wykonać dwa tygodnie po ustąpieniu wszystkich objawów.

Czumka

Choroba Kary należy do kategorii najcięższych patologii wirusowych. Małe szczenięta ze zdiagnozowaną patologią rzadko przeżywają, ale dorosłe, które przeszły chorobę i wyzdrowiały, zyskują na nią odporność. Droga zakażenia to układ pokarmowy i oddechowy.

Dżuma to złożona patologia wirusowa.

Objawy

Pierwsze objawy objawiają się lekką depresją, wymiotami, utratą apetytu. Stan zapalny błon śluzowych oczu, obfite łzawienie i wydzielina z nosa, możliwa biegunka. Sierść matowieje, wzrasta temperatura ciała, pies boi się światła. Ponadto obraz kliniczny zależy od postaci, której są cztery, oraz od przebiegu patologii.

W okresie choroby pies traci apetyt.

Postać płucna

• Z postacią płucną odnotowuje się oznaki dolegliwości oddechowych na tle podwyższonej temperatury.
• Forma jelitowa oznacza obecność zaburzenia przewodu pokarmowego.
• Zmiana skórna charakteryzuje się: wysypki i owrzodzenia na skórze.
• Drgawki, tiki nerwowe, agresja, zwiększone pragnienie, paraliż tylnych nóg, napady padaczkowe - klinika uszkodzeń ośrodkowego układu nerwowego.

Następuje wzrost temperatury ciała.

Leczenie

Leczenie nosówki powinno być prowadzone kompleksowo i dotyczyć niemal wszystkich układów organizmu. Głównym zadaniem jest zapobieganie spadkowi odporności, eliminacja odwodnienia, zatrucia, zapobieganie paraliżowi i niedowład.

1. Zaleca się wprowadzenie urotropiny, glukozy, glukonianu wapnia, roztworu izotonicznego, difenhydraminy, kwasu askorbinowego.
2. Zapobiega paraliżowi proseryna, mydocalm.
3. Łagodzi aplikację fenobarbital, kwas glutaminowy.
4. Przeciw napadom padaczkowym - Finlipsin.

Lek Urotropin jest zalecany w leczeniu nosówki.

Zapobieganie zasmarkaniu psa

Środki zapobiegawcze powinny mieć na celu zapobieganie spadkowi odporności.

• Aby to zrobić, konieczne jest zapewnienie dobre odżywianie, użyj jako przynęty kompleks witaminowo-mineralny.
• Unikaj podejrzanych kontaktów, zaszczepiaj i dezynfekuj samo zwierzę i jego siedlisko w odpowiednim czasie.

Terminowe szczepienie jest środkiem zapobiegawczym.

Film o katarze u psów