Charcik włoski

Chart (Рissolo levriero italiano) - najkrótsza rasa należąca do grupy chartów. Mniej popularne nazwy ras, takie jak charcik włoski i charcik włoski, są również dobrze znane.

Historia pochodzenia rasy

Pochodzenie rasy datuje się na okres Cesarstwa Rzymskiego i prosperity Egiptu. Obecnie nie ma jednej wersji o pochodzeniu terytorialnym charcika włoskiego, jednak zgodnie z najbardziej znanymi lub rozpowszechnionymi wariantami, pierwsi przedstawiciele rasy pojawili się w Turcji, Persji, Egipcie czy Grecji.

Swoją niesamowitą popularność i nazwę "chart włoski", charcik włoski zawdzięcza swój bardzo oryginalny wygląd i popyt we włoskich kręgach arystokratycznych. Zwierzęta tej rasy zostały sprowadzone do Anglii z terytorium Włoch, a już w XVII wieku charcik włoski zyskuje ogromną popularność w prawie wszystkich rozwiniętych krajach Europy.

Pomimo tego, że psy tej rasy były bardzo aktywnie wykorzystywane w polowaniach, niezwykły wygląd charcika włoskiego sprawił, że takie zwierzę stało się popularne jako pies do towarzystwa.

To interesujące! Hodowcy starali się minimalizować wzrost psa, co spowodowało narodziny dużej liczby nieproporcjonalnie zbudowanych zwierząt z zauważalnymi wadami i różnymi patologiami.

Po pojawieniu się charcika włoskiego, który został poważnie uszkodzony w wyniku licznych eksperymentów mających na celu zmniejszenie wielkości rasy, dopiero w ostatnim stuleciu powstał klub, który zaczął przywracać poprzednie cechy.

W czasie wojny nastąpił znaczny spadek ogólnej populacji rasy. Jednak dzięki dobrze zachowanemu inwentarzowi w Ameryce, chart włoski, niezwykle popularny w wielu krajach, szybko odrodził się.

Opis charcika włoskiego

Charciki włoskie charakteryzują się wdziękiem, mają arystokratyczny wygląd, a także mają kwadratowy format i niewielkie rozmiary. Na zewnątrz charcik włoski jest typowym chartem miniaturowym i jest również uważany za prawdziwy przykład elegancji i wdzięku.

Choroby i wady rasy

Najczęstsze choroby dziedziczne charcika włoskiego to:

• achalazja sercowa;
• mięsak gruczołów sutkowych;
• dysfunkcja tarczycy;
• wrodzona głuchota;
• uchyłek przełyku;
• atopowe zapalenie skóry;
• łysienie o osłabionym kolorze;
• dysplazja pęcherzykowa;
• częściowe łysienie;
• łysienie małżowiny usznej;
• przepuklina pępkowa;
• padaczka;
• dysplazja witreoretinalna siatkówki;
• dystrofia rogówki;
• jaskra;
• niedorozwój nerwu wzrokowego;
• postępujący zanik siatkówki;
• wnętrostwo;
• zwichnięcie rzepki;
• ektomelia;
• brak zębów, przodozgryz i tyłozgryz, a także przedwczesna utrata zębów mlecznych.

Dyskwalifikuje się psy agresywne lub tchórzliwe, a także wszystkie osoby, które wyraźnie wykazują nieprawidłowości typu fizycznego lub behawioralnego. Przedstawiciele charcika włoskiego, którzy mają całkowicie lub częściowo odbarwiony nos, białawe oczy, całkowitą depigmentację powiek, a także wielobarwny kolor nie są dopuszczeni do wystaw i hodowli rasowych.

Edukacja i trening

Charcik włoski odnosi się do psów chartów o nieco innej organizacji wewnętrznej, przez co uważane są za psy „myślące”. Dla takiego zwierzaka bardzo ważne jest zapewnienie wczesnej socjalizacji, ale pamiętaj, aby wziąć pod uwagę czas kwarantanny szczepień.

To interesujące! Charcik włoski doskonale rozumie intonację głosu swojego właściciela, dlatego kategorycznie nie zaleca się stosowania surowej kary dla takiego zwierzaka w procesie edukacji i treningu.

Możesz zacząć ćwiczyć w domu niemal natychmiast po zakupie szczeniaka, gdy tylko pupil minie okres adaptacji. Na ulicy ze szczeniakiem charcika włoskiego możesz ćwiczyć od trzeciego lub czwartego miesiąca życia.

Kup psa charta

Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia problemów zdrowotnych u zwierzaka lub pojawienia się wad w wyglądzie, do kwestii wyboru i zakupu szczeniaka charcika włoskiego należy podejść jak najbardziej odpowiedzialnie.

Czego szukać

Przy wyborze i zakupie należy dokładnie zbadać potencjalnego zwierzaka, a także jego rodziców, zapoznać się z dokumentami i zaleceniami. Szczenię charcika włoskiego musi być czyste i zadbane, całkowicie zdrowe, energiczne i pogodne.

Bardzo ważne jest, aby pamiętać, że szczenięta tej rasy swoim wyglądem nie przypominają w pełni dorosłych, dojrzałych płciowo osobników, dlatego zaleca się zaproszenie eksperta w dziedzinie rasy przez niewystarczająco doświadczonego hodowcę psów, co pozwoli nie mylić z wyborem zwierzaka.

Cena charta włoskiego

Rasy charcika włoskiego małego i charcika włoskiego nie są tanie, co wynika ze specyfiki hodowli. Do hodowli ras dopuszczane są wyłącznie funkcjonalnie i klinicznie zdrowe psy, które mają cechy charakterystyczne i cechy charakterystyczne dla danej rasy.

Między innymi charcik włoski rzadko przynosi więcej niż jedno lub dwa szczenięta w miocie, więc rasa ta jest zasłużenie uważana za gatunek rzadki. Średni koszt miesięcznego szczenięcia charcika włoskiego na terenie naszego kraju wynosi 30-35 tys. rubli, a elitarnych przedstawicieli tej rasy, których można wykorzystać w karierze wystawowej lub hodowli, ocenia się wyżej. Cena takiego szczeniaka to 45-50 tysięcy rubli lub więcej.

Recenzje właścicieli

Charcik włoski nie jest w ogóle podatny na destrukcyjne zachowania, z wyjątkiem przypadków, gdy takie zwierzę jest znudzone, maltretowane lub pod silnym stresem.

Naturalny biegacz w razie potrzeby potrafi rozwinąć bardzo dużą prędkość, a także jest aktywny, potrafi wspinać się na odpowiednio wysoki płot i skakać z wysokości, dlatego należy zwrócić odpowiednią uwagę na kwestię edukacji i treningu.

Wrażliwy i nieskończenie czuły charcik włoski będzie wspaniałym psem do towarzystwa, ale taki pupil nie jest odpowiedni dla rodzin z małymi dziećmi, które mogą nieświadomie powodować ból lub urazy u miniaturowego charta.

Jednak to właśnie chart miniaturowy będzie najlepszą opcją dla osób starszych, spokojnych i zrównoważonych, dla których lojalność i przywiązanie są bardzo ważne.

Film o charciku włoskim