Pekińczyk

Mały pies pokojowy jest bardzo poszukiwany we wszystkich krajach świata. Dzieje się tak dlatego, że jest łatwiejszy i znacznie tańszy w utrzymaniu, nie wymaga długich spacerów i świetnie się czuje w środowisku miejskim.

Ale mimo wielkości tych psów mają też silny charakter, cechy temperamentu i psychiki, wymagają poważnego i pełnego szacunku stosunku do siebie.

Wymiary: waga, wzrost

Niezwykłe jest to, że średnia waga suk pikińczyków może być nieco wyższa niż psów tej rasy. Samce ważą od 3,2 kg do 5,5 kg. Suki powinny mieć 3,6-5,6 kg. Wysokość w kłębie u pekińczyka 15-25 cm.

1. Pekińczyk ma masywną głowę, ale proporcjonalną z szeroką i płaską czaszką. Należy zachować następującą proporcję czaszki: jej szerokość przekracza głębokość o 1/5;
2. płaskie czoło i kości policzkowe. Silnie zaznaczone przejście od czoła do pyska pekińczyka;
3. kufa jest masywna, zadarty nos, szeroka i nieco skrócona;
4. czarny i duży nos jest w większości spłaszczony i znajduje się na poziomie małych, ale wyrazistych oczu. Nozdrza szerokie, duże i uniesione;
5. małe uszy to liście sercowate lub topolowe. W spokojnym stanie psa zwisają po dwóch stronach głowy. Przednia krawędź uszu znajduje się blisko kości policzkowych. Rosną na nich długie włosy;
6. okrągłe, błyszczące oczy są za duże, koloru ciemnobrązowego. Powieki są suche i napięte;
7. małe zęby są zawsze równe i białe;
8. krótka i mocna szyja, skóra na niej nie powinna tworzyć fałd, ale ciasno;
9. prosty, muskularny i długi grzbiet;
10. schab jędrny, lekko wysklepiony;
11. wystarczająco wyraźny kłąb, płynnie przechodzący w prostą linię górną. Łopatki są mocno ściśnięte i ustawione skośnie nie powinny odstawać ani odsuwać się od pleców;
12. lekko spadzisty, muskularny zad, zaokrąglony i proporcjonalnie szeroki;
13. ogon wysoko osadzony, w stanie normalnym zawsze rzucany za plecy. Z długim i bujnym płaszczem, który rozpada się w formie kwiatu;
14. obszerna, dość głęboka i nieco szeroka klatka piersiowa z wydatnymi i zaokrąglonymi żebrami-
15. brzuch jest jędrny i elastyczny;
16. kończyny mocne, mocne i krótkie z dużymi owalnymi nogami. Wełna rośnie między płaskimi poduszkami;
17. krótki, gęsty i bardzo miękki podszerstek. Włosy są długie, szorstkie i proste. Włosy na głowie tworzą lwią grzywę. Sierść powinna leżeć tak, aby patrząc z boku przypominała kontury jajka, które tępym końcem jest zwrócone do tyłu, a z przodu kontur poziomego owalu;
18. kolor pekińczyka może mieć dowolny odcień, czarne okulary, ciemne końce uszu muszą być obecne.

Postać

Pekińczyk to raczej uparte, pewne siebie zwierzęta z poczuciem własnej wartości i wyraźną próżnością. Ale nawet te cechy nie umniejszają ich ładnego wyrazu twarzy, oddania właścicielowi, odważnej odwagi i lojalności.

Elegancki i miniaturowy pies uwielbia większą dbałość o swoją osobę, czułość i czułość ze strony właściciela. Potrafi być doskonałą towarzyszką, ponieważ ma spokojne usposobienie i bardzo rzadko oddaje głos.

Odważny, samodzielny, energiczny i odważny pies przypomina pluszową zabawkę, ale w rzeczywistości ma złożony i specyficzny charakter.

Przedstawiciele tej rasy nauczyli się przystosowywać do wielu warunków, ale przede wszystkim cenią sobie wygodę. Mieszkają zarówno w wiejskich domach, jak i małych mieszkaniach.

Przyjazny dla dzieci i ostrożny z nieznajomymi. Mądry, inteligentny i uparty pies rozjaśni życie każdej rodziny, która poświęci mu wystarczająco dużo uwagi.

Co karmić pekińczyka

Decydując się na posiadanie tej rasy psa w domu, musisz zdecydować, czym karmić pekińczyka. Pożądane jest, aby dieta nie różniła się znacząco od produktów, którymi karmili szczeniaka poprzedni właściciele, przynajmniej na początku, dopóki nie przyzwyczai się do nowych warunków.

W pierwszych miesiącach liczba posiłków powinna być sześciokrotna. Stopniowo, do dziewięciu miesięcy, karmienie powinno zostać zredukowane do dwóch razy.

W menu małego szczeniaka pożądana jest obecność różnych zbóż ze zbóż - ryżu, prosa, gryki i płatków owsianych. Organizm nie każdego szczeniaka dobrze trawi mleko, lepiej pozostać na fermentowanych produktach mlecznych i twarogu.

Pekińczykom spodobają się świeże warzywa i owoce sezonowe, zarówno gotowane, jak i surowe. Wołowina, jagnięcina, wieprzowina, drób, mięso królicze muszą koniecznie być głównymi pokarmami w diecie psa.

Pekińczyk, te ozdobne i pryncypialne psy, tak bardzo kochają uwagę swoich właścicieli, że nadają się tylko dla tych, którzy mają wystarczająco dużo czasu na długie spacery i zabawę ze swoimi pupilami. Ich zamiłowanie do wygody i ciekawości może sprawić właścicielom wiele kłopotów. Ale lojalność i ciągła gotowość do ochrony swoich właścicieli nie pozostawi nikogo obojętnym.