Carolina dog: dziki i nowo udomowiony pies amerykańskiego indianina
Zadowolony
Carolina Dog lub Dixie Dingo, Carolina Dog, American Dingo, Old Yeller, to prymitywny typ dzikiego psa pochodzącego z kontynentu amerykańskiego. Pod wieloma cechami zewnętrznymi zwierzęta te są podobne do dzikiego australijskiego dingo i są uważane za ich najbliższych krewnych.
Krótkie tło historyczne
Dokładne pochodzenie Dixie Dingo jest nieznane, wszystkie dane są sprzeczne i raczej niejasne. Nadal nie jest jasne, czy te zwierzęta są dzikie, czy nie. Według ogólnie przyjętej wersji za ich przodków uważa się dzikie bezpańskie psy - pariasy, sprowadzone przez pierwszych azjatyckich odkrywców przez Cieśninę Beringa do Ameryki Północnej ponad 8 tysięcy lat temu. Przez wiele stuleci psy te naturalnie żyły w odległych zakątkach Ameryki Południowej. Do dziś ich dzikich kuzynów można znaleźć na cyprysowych bagnach i bagiennych lasach sosnowych południowo-wschodnich Stanów Zjednoczonych.
Szczegółowe badania psów tej rasy doprowadziły naukowców do nieoczekiwanego wyniku: budowa ich kości jest podobna do szczątków psów z okresu neolitu.
Pies Caroline nie jest uznawany przez żadne międzynarodowe stowarzyszenia kynologiczne. Tylko amerykański UKC - United Kennel Club (United Kennel Club) wpisał tę rasę do swojego rejestru w 1996 roku, m.in. w grupie "Polowanie i Bezpańskie Psy". Nieco później Dixie Dingo został zarejestrowany przez ARBA - American Rare Breed Association.
Opis psa Karoliny
Na wolności amerykańskie dingo żyją w stadach o dość wyraźnej hierarchii. Pod wieloma względami prowadzą styl życia podobny do wilka, łapią małe zwierzęta lub polują w pobliżu śmietników na przedmieściach. Rdzenni Amerykanie, a także entuzjaści i miłośnicy egzotycznych ras trzymają te zwierzęta jako niezwykłe zwierzęta domowe i psy do towarzystwa.
Wygląd zewnętrzny
Dixie Dingo ma średnią, lekko suchą, lekką budowę. Ciało jest mocne i muskularne, kwadratowe z dobrze rozwiniętą, głęboką klatką piersiową, mocno uniesionym dolnym grzbietem i napiętym brzuchem. Samce są znacznie większe niż samice.
Wzorzec rasy:
- Wysokość w kłębie 45-62 cm.
- Waga - 15-22 kg.
- Mała okrągła głowa w formie szerokiego trójkątnego klina, zwężającego się ku spiczastej kufie, osadzona na wdzięcznej, niezbyt długiej, mocnej szyi. Zaokrąglona, szeroka czaszka podzielona pośrodku wyraźnie widocznym rowkiem między oczami. Przystanek jest mały, ale wyraźny. Długość czaszki jest nieco mniejsza lub równa długości kufy.
- Silne wąskie szczęki z pełnym dopełnieniem dość dużych mocnych zębów w zgryzie prostym lub nożycowym.
- Duży nos z dużymi, dobrze rozwartymi nozdrzami. Czarny pigment (preferowany). Dozwolone są jasne lub kremowe nosy (u osób o jasnych włosach).
- W kształcie migdała, małe oczy osadzone skośnie. Irys ciemnobrązowy.
- Uszy duże, zaokrąglone na końcach, wysoko osadzone, lekko pochylone do przodu.
- Gruby ogon w kształcie sierpa lub haczyka jest przedłużeniem kręgosłupa, w stanie spoczynku jest opuszczony, podekscytowany unosi się pod kątem 45° w stosunku do grzbietu. Od spodu sierść jest dłuższa i jaśniejsza.
- Nogi proste, mocne, lekko krótkie. Łapy są małe, z grubymi, miękkimi palcami i mocnymi pazurami zebranymi w ciasną bryłę.
Piesek Caroline porusza się płynnie i swobodnie, lekko przytulając się do ziemi.
Sierść jest szczeciniasta, krótka i gęsta, jej struktura zmienia się w zależności od aktualnej pory roku. W chłodne dni rośnie bardzo gęsty, gęsto upakowany podszerstek. Na głowie, uszach i przednich powierzchniach nóg sierść krótka i gładka, na kończynach kępki grubszej i dłuższej sierści zwisające.
Kolor jest następujący:
- Imbir – od kremowego do głębokiej czerwieni (imbir), jaśniejsza tonacja wzdłuż kufy i ramion. Koniec ogona i kolor pyska głównego cienia, kończyny prawie białe.
- Czarna z brązowo-rudanymi znaczeniami - małe ciemne znaczenia na policzkach i wokół oczu, ciemna jest również spód ogona i łap, Białe plamy na twarzy, wokół ust, na szyi (żuchwie), brzuchu , klatka piersiowa i nogi.
- Pied - kolor ogólny i dominujący (co najmniej 50% całej powierzchni ciała) jest biały lub kremowy, sporadycznie występują duże czerwone, czarne lub kasztanowe plamy.
Dozwolona jest ciemna maska na twarzy.
Braki i wady dyskwalifikujące
Zgodnie ze standardem powodem dyskwalifikacji może być:
- wiszące (opadające) uszy;
- wzór na plecach, nakrapiany lub prążkowany;
- sierść kręcona, falowana lub zbyt długa;
- agresja wobec osoby.
Natura i psychika rasy
Dixie dingo ma dość osobliwy, szczególny temperament, łączący niezależność, niezależność i upór z pewną nieśmiałością. W zachowaniu psy są zawsze powściągliwe i mało emocjonalne, wolą zachować dystans. Są jednak szczerze przywiązani do swojego pana i całkowicie mu oddani. Rodzina, w której mieszkają, jest postrzegana jako własne stado, dlatego do obcych zawsze traktuje się z ostrożnością i podejrzliwością, choć bez nadmiernej agresji. Z tymi, których dobrze znają, psy Caroline są spokojne i powściągliwe, trochę zdystansowane, ale czułe.
Są dość tolerancyjni wobec dzieci, ale nie lubią frywolności i brutalnych zabaw. Dobrze dogadują się z innymi zwierzętami, jeśli zostanie ustalona hierarchia podporządkowania, co jest bardziej prawdopodobne, gdy zwierzęta dorastają razem. Na pierwszym spotkaniu z zupełnie obcym psem konflikt jest prawie nie do uniknięcia. Amerykański dingo zniesie swojego domowego kota, jeśli nauczono go, jak prawidłowo się z nim obchodzić. Ten półdziki pies uważa obce koty i inne małe zwierzęta tylko za zdobycz, nic nie jest w stanie całkowicie wykorzenić silnego instynktu łowieckiego. Sprytne, zwinne zwierzaki są zawsze w pogotowiu, mają dobrze rozwinięte właściwości obronne i ochronne.
Szczenięta potrzebują odpowiedniej socjalizacji i odpowiedniego wychowania od najmłodszych lat, to jedyny sposób na uzyskanie cywilizowanego i grzecznego zwierzęcia. Ale Dixie Dingo nigdy nie będzie dobrodusznym i przyjaznym stworzeniem. Lepiej nie zaczynać tej rasy dla niewystarczająco doświadczonych właścicieli, ponieważ nie została jeszcze w pełni udomowiona.
Doświadczeni hodowcy psów zalecają nie patrzeć psu Caroline w oczy. Pozostając wierna swojej dzikiej przeszłości, może przyjąć to jako wyzwanie i zaatakować w odpowiedzi.
mam tego psa. Ma 13 lat, ale nie było szczeniąt. Bardzo dobry, bezpretensjonalny, dobry przyjaciel, ochroniarz, zabiera wiewiórkę w lesie na 200-300 m. Pies trafił do mnie przez przypadek. Babcia towarzysza zmarła w Moskwie. Nie było gdzie umieścić psa, a moja żona zgodziła się go zabrać. Miała wtedy już 6 lat i nigdy nie rzęziła. Weterynarze powiedzieli, że już za późno na druty. Kiedy kojarzy się ze szlachtą, rasa nie miesza się!
Wybór szczeniaka
Psy Caroline są na razie rozpowszechnione tylko w Stanach Zjednoczonych, ale nawet tam rasa ta jest uważana za bardzo ekskluzywną i rzadką. W naszym kraju są tylko pojedyncze okazy, nie ma szkółek do hodowli Dixie Dingo.
Jest prawie niemożliwe, aby odróżnić rodowodowe stare wrzeszczące dziecko od jakiegokolwiek niekrewniaczego, ale wizualnie podobnego szczeniaka. Gwarancja może służyć jedynie jako dokumenty, które zostaną sporządzone przez hodowcę w dobrej wierze (rodowód, paszport weterynaryjny itp.).).
Szczeniaka można kupić tylko w USA, koszt dziecka nie będzie mniejszy niż tysiąc dolarów.
Jeśli jakaś nieznana osoba oferuje kupno Dixie Dingo za niewielkie pieniądze, lepiej powstrzymać się od takiego zakupu. Prawdziwy pies karoliński nie może być tani, ponieważ jest ich bardzo mało na całym świecie.
Opieka nad psem Karolina
Amerykański dingo, będąc prawie dzikim zwierzęciem, nie wymaga specjalnej troski. Krótka wełna jest czesana sztywną szczotką raz w tygodniu. Pies jest kąpany w miarę potrzeb, ale nie częściej niż 1-2 razy w roku. Uszy i oczy należy okresowo badać i czyścić wacikiem nasączonym liśćmi herbaty, herbatą ziołową lub balsamem weterynaryjnym. Paznokcie są przycinane, jeśli same się nie ścierają, mniej więcej raz w miesiącu.
W diecie zaleca się przestrzeganie naturalnej diety, która obejmuje następujące pokarmy:
- świeże, surowe mięso (wołowina, konina, kurczak itp.);
- gotowane ryby oceaniczne (flądra, mintaj itp.);
- podroby (serce, nerki itp.);
- jajka;
- owsianka (pszenica, owies itp.).);
- warzywa owoce.
Suplementy zawierające niezbędny kompleks witamin i minerałów (Multi-Vit, Vetaminex itp.).). Dorosłe psy należy karmić dwa razy dziennie (rano-wieczorem), szczenięta i młodzież karmione są częściej (3-6 razy), w zależności od wieku.
Zabronione jest podawanie dixie dingo jakichkolwiek konserw, słodyczy, wypieków, wędlin, a także potraw mocno solonych i przyprawianych.
Pies Caroline nie jest w pełni przystosowany do trzymania, półdzikiego zwierzęcia nie da się zadomowić w ciasnej i ciasnej przestrzeni. Najlepsze jest to, że takie zwierzęta czują się na wsi lub na przedmieściach, gdzie będą miały dużo miejsca na spacery (duża woliera, obszerne podwórko itp.). Warto jednak zadbać o niezawodne ogrodzenie, ponieważ kochający wolność pies może nie tylko łatwo przez nie przeskoczyć, ale także podważyć.
Krótka i gęsta wełniana osłona niezawodnie chroni przed ciepłem, ale nie przed zimnem i przeszywającym wiatrem. Przy niezbyt niskich temperaturach zwierzę może żyć na ulicy, ale ocieplona budka nie będzie zbyteczna. W mrozy należy go wnosić do ogrzewanego pomieszczenia. Aby zapewnić wymagany poziom aktywności fizycznej, zwierzę wyprowadzane jest na długie spacery (minimum 1,5-2 godziny), zabierane ze sobą na pikniki, wycieczki w teren, piesze wędrówki i inne aktywności, podczas których zwierzę może igrać i biegać w pełni.
Populacja Dixie Dingo jest bardzo mała, obecnie nie ma wiarygodnych danych na temat występowania poważnych dziedzicznych patologii genetycznych w rasie. Większość właścicieli tych psów twierdzi, że jest w doskonałym zdrowiu. W rodzinnym klimacie żyją nawet 12-15 lat.
Trening
Szkolenie psów Carolina powinno być traktowane z najwyższą powagą. Ten proces wymaga silnej i twardej ręki mistrza oraz przyzwoitego doświadczenia z trudnymi rasami. Najprawdopodobniej będziesz musiał skorzystać z pomocy profesjonalnego instruktora. Ale nawet w tym przypadku niektóre osobniki pozostają dzikie, niegrzeczne i praktycznie nie oswojone.
Ogólnie rzecz biorąc, amerykański dingo jest dobrze wyszkolony, ale pies musi uznać niekwestionowane przywództwo swojego pana. Będziesz musiał działać wytrwale i systematycznie, poświęcając cały swój wolny czas swojemu pupilowi. Niezwykle ważne jest uspołecznienie zwierzaka na czas, należy go przedstawić społeczeństwu innych ludzi i różnych zwierząt. Kurs posłuszeństwa jest wymagany w wieku około 5-6 miesięcy.
Wideo: Rodzina dzikich psów Dingo
Rozpoczynając tak złożonego pupila jak pies Karoliny należy rozumieć, że jest to zwierzę półdzikie i jeszcze nie do końca oswojone, dlatego wymaga wszechstronnego i ciągłego szkolenia. Niedoświadczonym ludziom lepiej jest nie podejmować ryzyka i wybierać prostszą rasę.