Pies dingo - styl życia, pochodzenie i opis

Zewnętrznie pies dingo nie różni się od zwykłej odmiany. Wygląda bardzo krzepko i jest średniej wielkości. Eksperci odradzają zabieranie takiego pupila osobom, które nie mają doświadczenia w trzymaniu psów. Wynika to z faktu, że gatunek ten ma bardzo rozwinięte instynkty łowieckie i są bardzo podobne do wilka, dlatego wymagają specjalnego stosunku do siebie.Kiedy wybierasz się na długi spacer ze swoim pupilem, zawsze możesz go zabrać ze sobą https: // pronatek.ru / sneki-chipsy-orehi / sneki-chipsy-orehi-semechki-chiko

Historia pochodzenia

Wokół genezy australijskich dzikich psów istnieje wiele różnych legend i przypuszczeń. Wielu znających się na tym obszarze ludzi twierdzi, że przywieźli je osadnicy z Azji, podczas gdy inni uważają, że psy pochodzą od domowych psów chińskich. Jeszcze inni ogólnie sugerują, że dingo jest potomkiem wilków indyjskich. Ale niestety żadna z wymienionych powyżej wersji nie została potwierdzona, ale nadal najczęstszą jest ta, która mówi, że psy zostały sprowadzone z Azji.

W dość krótkim czasie psy te szybko się rozprzestrzeniły i stały się po prostu niezastąpionymi pomocnikami dla aborygenów żyjących w Australii. Byli doskonałymi stróżami domu, a także pokazali swoje jedyne najlepsze cechy podczas polowania. Ale czas minął, a ludzie zaczęli opuszczać te wierne i lojalne psy, w wyniku czego stały się dzikie.

Wszakże po tym, jak ludzie opuścili miejsca, w których mieszkały psy dingo, nie mieli innego wyboru, jak samodzielnie zagospodarować terytorium Australii i zdobyć pożywienie w tych miejscach. Na szczęście warunki na kontynencie okazały się bardzo sprzyjające, a przedstawiciele gatunku potrafili nie tylko samodzielnie istnieć, ale nawet regulować liczebność królików i roślinożerców żyjących na kontynencie.

Zewnętrznie pies Dingo nie różni się od zwykłej odmiany

Obecnie na kontynencie wybudowano specjalne ogrodzenie, które oddziela część żyzną od suchej, co roku utrzymywane jest w dobrym stanie. Wzdłuż tego ogrodzenia cały czas chodzą patrole, które strzelają do zwierząt, które wnikają za nim. Ten sposób postępowania z tymi psami zaczął się w XIX wieku, kiedy hodowla owiec zaczęła się szybko rozwijać na kontynencie, a psy polowały na owce i tym samym spowodowały znaczne szkody w gospodarce. Ten sposób zabezpieczenia, jak wspomniano wcześniej, istnieje do dziś.

Trzymanie dzikich australijskich psów dingo w domu nie jest akceptowane, a w niektórych krajach jest całkowicie zabronione, ale nie przeszkadza to niektórym osobom w trzymaniu psa jako zwierzęcia domowego. Niektórzy twierdzą nawet, że dingo dongo to doskonałe i bezpretensjonalne zwierzę, które odpowiednio wychowane staje się oddanym przyjacielem i dobrze dogaduje się nie tylko z ludźmi, ale także z innymi zwierzętami domowymi.

Opis

Jak już wspomniano, zwierzęta te wyróżniają się bardzo mocną sylwetką o średniej wysokości i wydłużonym ciele. Ogólnie rzecz biorąc, zwierzę ma również podobieństwa do wilka lub kojota.

Między innymi te psyróżnią się również następującymi cechami:

• jak na wzrost tych psów waha się od 47 do 68 centymetrów przy wadze od 10 do 20 kg. Ta zmienność parametrów wynika z siedliska psa;
• głowa tych zwierząt jest kwadratowa, z wysokim czołem;
• zgryz prawidłowy i nożycowy;
• w ustach są wystarczająco mocne zęby, idealnie białe;
• uszy mają trójkątny kształt i mały rozmiar, podczas gdy u psów są wyprostowane i znajdują się stosunkowo wysoko;
• nos czarny z dużymi nozdrzami;
• zwierzęta wyróżniają się również tym, że mają bardzo inteligentne i piękne oczy, głównie w kolorze ciemnobrązowym;
• szata krótka, gęsta i gęsta z dobrze zaznaczonym podszerstkiem;
• najczęściej dingo są koloru czerwonego lub żółtego, podczas gdy na ciele mogą znajdować się jasne plamy;
• w niektórych przypadkach psy te mogą być czarne, pstrokate, szare lub kremowe.

Postać

Dingo mają dość złożony charakter, dlatego w niektórych krajach trzymanie takich psów w domu jest surowo zabronione, dotyczy to również Australii, gdzie mogą żyć wyłącznie na wolności.

Ale wciąż niektórzy ludzie decydują się na dingo. Zanim staniesz się takim przyjacielem, zdecydowanie powinieneś dobrze się zastanowić, ponieważ nawet domowy pies tej rasy wyróżnia się dość silnymi instynktami myśliwskimi, których absolutnie nie można się pozbyć. Dlatego trzymanie dingo z innymi zwierzętami jest dość problematyczne.

Uwaga! Dzikie osobniki mają charakterystyczną cechę, która objawia się tym, że zwierzę w ogóle nie może szczekać, a jedynie warczeć i wyć jak wilki.

Dingo mają dość złożony charakter, dlatego w niektórych krajach trzymanie takich psów w domu jest surowo zabronione

Poza wszystkim innym problemem związanym z dingo można nazwać to, że podczas spaceru zwierzak może zaliczyć każdego do zdobyczy i od razu za nim gonić, dlatego należy wyprowadzać psa tylko na smyczy lub w tych miejscach, gdzie nie może nigdzie uciec.

Warunki siedliskowe

Przedstawiciele rasy wolą żyć, gromadząc się w stadach od trzech do dwunastu osobników. Jednocześnie młode pędy mogą albo dołączyć do stada, albo żyć zupełnie osobno, gdy tylko będą mogły samodzielnie polować i zdobywać pożywienie.

Na wolności w Australii zwierzęta te są bardzo ostrożne, bystre i ruchliwe.Nigdy nie zjedzą zatrutych przynęt iw niesamowity sposób ominą każdą pułapkę, nawet najbardziej przebiegłą.

Aby zapewnić szczeniętom normalną i bezpieczną egzystencję, rodzice urządzają im swego rodzaju legowisko, które osiedla się w jaskiniach, wśród korzeni drzew, a także ryje nory w pobliżu zbiorników wodnych. Najczęściej w takich schroniskach przebywa od sześciu do ośmiu szczeniąt.

Przedstawiciele rasy wolą żyć, gromadząc się w stadach od trzech do dwunastu osobników

Szczenięta rodzą się niewidome i pokryte wełną, ale ich rozwój jest dość szybki i zwierzę może samodzielnie wyjść na łono natury już od trzech miesięcy, oczywiście będąc przy stadzie. Karmienie mlekiem dla szczeniąt kończy się po ośmiu tygodniach i od tego momentu wszystkie psy w paczce zaczynają opiekować się maluchem.

Jeśli chodzi o krzyżowanie psów dzikich i domowych, to jeśli taka sytuacja, z przyczyn niezależnych od człowieka, nadal występuje, to wszystkie urodzone szczenięta są koniecznie zniszczone. Musi się to odbywać ze względu na to, że dorastanie takiego potomstwa będzie wyróżniać się agresywnością, niezależnie od socjalizacji i metod wychowania.

Szczenięta Dingo

Obecnie gatunek ten w Europie i Ameryce zaczął rozmnażać się w szkółkach i sprzedawać zwierzęta miejscowej ludności. Psy biorą również udział m.in. we wszelkiego rodzaju wystawach. Szczeniętaz takich szkółek są doskonale podatne na szkolenie, są całkowicie bezpretensjonalne w opiece i dzięki odpowiedniemu i profesjonalnemu wykształceniu stają się bardzo czułymi i lojalnymi zwierzętami. Kupując takiego zwierzaka należy mieć na uwadze, że absolutnie nie może tolerować zmiany właściciela i w takiej sytuacji po prostu umiera z melancholii.

Zachowanie w niewoli

W przypadku, gdyby dzikie psy wpadły w niewolę, wtedy próba oswojenia się jest całkowicie bezużyteczna, chociaż niektórzy ludzie w Australii wciąż próbują to zrobić.

Kiedy pies jest trzymany w domu od wczesnego dzieciństwa, znacznie wzrasta szansa na wychowanie lojalnego i doskonałego przyjaciela. Należy również wziąć pod uwagę, że dorosłe osobniki w ogóle nie nadają się do treningu, a w Australii zwierzęta te są uważane za drapieżniki, ponieważ zachowują się bardzo agresywnie w stosunku do ludzi.

Cechy trzymania dingo w domu

Jeśli zdecydujesz się kupić zwierzaka tej rasy, pamiętaj o przestrzeganiu następujących zaleceń w trakcie jego trzymania:

• gatunek ten należy do zwierząt bardzo aktywnych, dlatego należy zapewnić mu codzienne długie spacery, ponieważ pies nie może w ogóle przebywać w tym samym miejscu przez dłuższy czas;
• nie powinieneś mieć takiego zwierzaka, jeśli masz już zwierzęta, ponieważ będą postrzegać je jako zdobycz;
• w trakcie treści należy być przygotowanym na to, że dingo będzie dość chłodny w stosunku do wszystkich członków rodziny, ale jednocześnie nadal może być bardzo przywiązany do swojego pana;
• wychowując zwierzę, należy pamiętać, że znacznie lepiej zakorzeniają się na podwórku i są jednocześnie dobrą usługą;
• nie ma absolutnie żadnej potrzeby dbania o sierść, wystarczy kąpać dingo w razie potrzeby;
• w diecie należy uwzględnić zboża, nabiał i produkty mięsne.

Jeśli chodzi o ich zdrowie, jest bardzo silny. Można to tłumaczyć przede wszystkim tym, że dzięki warunkom życia w Australii dingo uzyskały bardzo dobrą odporność i zaczęły wyróżniać się doskonałą przeżywalnością. Ale mimo to, trzymając je w domu, konieczne jest szczepienie, zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii. Między innymi konieczne jest systematyczne leczenie psa przed różnymi pasożytami, które mogą powodować dyskomfort u zwierzęcia i prowadzić do rozwoju pewnych procesów patologicznych.

Dzicy przedstawiciele rasy, pod żadnym pozorem nie będą w stanie stać się spokojnymi towarzyszami. Najprawdopodobniej będą się zachowywać niewłaściwie i sprawić ogromne kłopoty i kłopoty swojemu właścicielowi, więc byłoby lepiej, gdyby pozostały, by żyć i rozmnażać się w bezmiarze Australii i Azji, bo w takich warunkach żyją pełni i szczęśliwi. życie.