Pies pasterski appenzeller: historia, opis, cechy rasy

Pies pasterski Appenzeller: historia, opis, cechy rasySzwajcaria słynie z alpejskich łąk, doskonałych produktów mlecznych i doskonałej rasy psów pasterskich – Mountain Dog. Słowo „pies górski” w tłumaczeniu brzmi jak „pies z alpejskich łąk”. Rasę reprezentują cztery odmiany: berneńska, Enterbuch, Appenzeller, Large. Psy tego samego pochodzenia, psy stadne o podobnym umaszczeniu.

Psy górskie rasy ponad 2 tys. lat. Zakłada się, że wspólnym przodkiem wszystkich odmian rasy jest Mastiff tybetański, który został sprowadzony do Europy przez Fenicjan. Towarzyszące legionom rzymskim mastify tybetańskie rozprzestrzeniły się po całym kontynencie, ich mieszanie się z lokalnymi psami dało początek powstawaniu ras typu molosów. W Szwajcarii proces ten doprowadził do powstania rasy nie do końca jednorodnej, ale o charakterystycznych cechach rasy hut dog. Psy chatowe stały się bezpośrednimi przodkami Psów Górskich.

Pies pasterski Appenzeller: opis rasy

Pies pasterski Appenzeller: historia, opis, cechy rasyPies pasterski Appenzeller barwny przedstawiciel swojej rasy. Pierwsza wzmianka o nim pojawia się w 1853 r. w zbiorze „Życie zwierząt alpejskich”. Od 1898 Appenzellerowie uczestniczyli w międzynarodowych wystawach. Miłośnicy rasy i pasjonaci znajdowali się w różnych warstwach społecznych, np. leśniczy Max Sieber i profesor Albert Heim. Dzięki ich staraniom powstał klub hodowli psów, którego zadaniem było zachowanie wzorca rasy i jego upowszechnianie. Aby zarejestrować potomstwo osobników pełnej krwi, obowiązkowo prowadzono „księgę generyczną”.

Wysiłki zmierzające do utrzymania standardu kończą się sukcesem. Współcześni Appenzellerowie praktycznie nie różnią się od swoich przodków. Rasa zawsze spełniała stawiane wymagania, dlatego nie prowadzono prac hodowlanych.

Nazwa rasy Appenzeller odpowiada nazwie regionu w Szwajcarii. To właśnie tam rozpoczęła się hodowla tego gatunku Psa Pasterskiego. Teraz rasa jest szeroko rozpowszechniona zarówno w Szwajcarii, jak iw innych krajach. Psy górskie są podobne nie tylko kolorem, ale także cechami charakterystycznymi dla rasy. Cechą Appenzellerów jest średni wzrost, ogon skręcony w kółko (róg słupkowy), a także niesamowita energia, siła, chęć wygrywania.

Wygląd zewnętrzny

Pies pasterski Appenzeller jest średniej wielkości psem o kwadratowym kształcie i harmonijnej budowie ciała. Płaska czaszka jest szeroka między uszami. Kufa zwężona w kierunku nosa. Nos jest czarny jak smoła, grzbiet nosa prosty. Małe oczy w kształcie migdałów. Opadające uszy, wysoko osadzone, mają trójkątny kształt z zaokrąglonymi końcami. Mocne, proste plecy. Ogon wysoko osadzony, średniej długości, zwinięty w kółko. Nogi proste, dobrze umięśnione, równoległe do siebie. Wełna, błyszcząca z lekką falą. Czarny lub jasnobrązowy kolor z białymi lub jasnobrązowymi znaczeniami wokół oczu, klatki piersiowej, brzucha, łap. Białe paski z tyłu nosa, klatki piersiowej, szyi.

Postać

Pies pasterski Appenzeller: historia, opis, cechy rasyAppenzeller jest uroczym, psotnym, niezawodnym przyjacielem i strażnikiem. Rasa jest hodowana jako pasterz i naganiacz na wsi, jako wierny przyjaciel w warunkach miejskich i doskonały pies stróżujący do prywatnego domu. A także niezastąpiony pomocnik w akcjach ratowniczych. Wysoka zdolność uczenia się, przepełniona energia, doskonały węch pozwala Appenzellerom bez zmęczenia szukać osób, które zaginęły w katastrofach, klęskach żywiołowych, w sytuacjach ekstremalnych. Życzliwość, lojalność właściciel, pomysłowość daje możliwość wykorzystania Psa Pasterskiego jako psa do towarzystwa.

Appenzeller nie jest lapdogiem. Kupując przedstawiciela tej rasy, musisz pamiętać, dlaczego rasa została wyhodowana. Właścicielka cały dzień jest w pracy, a pies cały dzień siedzi w domu - to nie jest scenariusz dla Appenzellera. Rasa została stworzona z myślą o energicznej działalności, współpracy i partnerstwie z człowiekiem. Appenzeller nie jest trzymany w łańcuchach, musi być w stanie kontrolować terytorium - dom i podwórko, które został przydzielony do ochrony. Znakomity stróż, Appenzeller będzie ostrzegał przed wtargnięciem na powierzone mu terytorium głośnym szczekaniem.

Pies pasterski Appenzeller: historia, opis, cechy rasyTrening, szkolenie jest obowiązkowe dla zwierzęcia, tylko wtedy pies może być wiernym towarzyszem podróży, partnerem w psich sportach. Wychowywanie psa górskiego Appenzeller czynność jest fascynująca, nie wymaga dużego stresu, ponieważ te zwierzęta są inteligentne, bystre, doskonale wyszkolone, szybko zapamiętują polecenia, dzięki czemu z łatwością opanowują różne sztuczki i triki.

czuły pies wyróżnia się łagodnym podejściem do dzieci. Appenzellery niełatwo „tolerują” dzieci, ale chronią je jak szczenięta, będąc cudownymi nianiami. Możesz bezpiecznie zostawić dziecko w towarzystwie psa bez kontroli osoby dorosłej. Appenzeller nigdy nie obrazi cudzego dziecka, zwłaszcza swojego małego pana. Bardzo ważne jest, aby pies tej rasy czuł się jak członek rodziny. Oddanie właścicielowi jest wyraźną cechą psa górskiego Appenzeller.

Pomimo pragnienia appenzellera, aby we wszystkim zadowolić właściciela, należy pamiętać, że jest to pies pasterski, który na poziomie genetycznym ma tendencję do dominacji, protekcjonalności. Ta cecha będzie wyraźnie widoczna, jeśli w domu będą inne zwierzęta, zwłaszcza te mniejsze. Appenzeller spróbuje je „wypasać”, strażnik, edukować. Właścicielowi Psa Pasterskiego, jak najdelikatniej, ale stanowczo, należy zademonstrować psu, kto faktycznie jest właścicielem domu. W procesie edukacji surowe, poniżające metody są niedopuszczalne. Nie możesz trafić psa. Okrucieństwo deformuje psychikę psa, wymazuje łagodne, dobre cechy charakteru tkwiące w genetyce.

Treść i cechy opieki

Appenzeller ma takie same standardy pielęgnacji jak większość psów. Ogólnie rasa jest szczęśliwa skromny.

  • Pies pasterski Appenzeller: historia, opis, cechy rasyPielęgnacja włosów . Appenzeller wymaga systematycznego szczotkowania, aby usunąć martwe włosy. Szczotkowanie pomaga zachować piękny wygląd psa i pozbyć się strzępów sierści z domu. Aktywne linienie, gdy dużo sierści wypada, występuje u Psa Pasterskiego dwa razy w roku.
  • Higiena. Obowiązkowe cotygodniowe badania uszu, oczu, zębów i ich czyszczenie w razie potrzeby. Paznokcie należy przyciąć, jeśli same się nie ścierają.
  • Szczepienia. Appenzeller jest w dobrym zdrowiu. Jednak w zmieniających się warunkach życia, które coraz bardziej oddalają się od tych zapisanych w dziedzicznej pamięci rasy, zwierzęta mogą zachorować. W związku z tym na pierwszy plan wysuwa się terminowe szczepienie.
  • Ćwiczenia fizyczne. Appenzeller potrzebuje regularnych ćwiczeń. Systematyczne spacery powinny zapewnić psu możliwość intensywnego ruchu, więc trzeba go spuścić ze smyczy, bawić się, rzucać kijem lub piłką, dając czas na igraszki, wyrzucać energię. Chodzenie codziennie przez co najmniej godzinę może pomóc wzmocnić mięśnie psa. Jeśli pies mieszka w mieszkaniu miejskim, trzeba go od czasu do czasu wyprowadzać z miasta, aby cieszyć się przestronnością, swobodą poruszania się.
  • Zbilansowana dieta. Odżywianie spełnia standardowe wymagania dla ras dużych i średnich. Appenzeller zgodzi się zarówno na naturalną, jak i suchą karmę. Kupując szczeniaka, lepiej od razu określić rodzaj pokarmu, ponieważ przejścia z jednego typu na drugi są szkodliwe dla przewodu pokarmowego zwierzęcia. Jeśli wybierzesz naturalną żywność, nie zapomnij o suplementach witaminowych i mineralnych. Pies powinien mieć zawsze dostęp do czystej, świeżej wody. Zwłaszcza podczas jedzenia suchej karmy.

Szkółki: jak zdobyć psa górskiego Appenzeller

Koszt Appenzellera Pies górski zależy od tego, jaki poziom psa potrzebujesz.

  • Metysy w pierwszej generacji kosztują 5-10 tysięcy rubli. W tym przypadku właściciel psa jest na duże ryzyko, ponieważ nie wiadomo, jaki pies dorośnie, jakie będą jego cechy fizyczne i psychiczne.
  • Standard Psa Pasterskiego jest surowy, więc szczenięta z odchyleniami kolorystycznymi są tańsze, nawet jeśli mają doskonały rodowód. Takie osoby kosztują 20-30 tysięcy rubli.
  • Szczenię nadające się na wystawy, przyszły champion będzie kosztował 60 tys. ruble.

Kup szczenięta jest to możliwe w rosyjskich szkółkach, wyhodowane w nich potomstwo konsekwentnie zdobywa nagrody na Mistrzostwach Świata i Europy. Na forach hodowlanych istnieje możliwość porozumiewania się z nimi, którzy kupili już szczenięta tej pięknej rasy.

  • Pies pasterski Appenzeller: historia, opis, cechy rasyHodowla "Vnukovskoe razdolye" Moskwa szkółka została założona w 1998 roku. Pies Pasterski Appenzeller hoduje od 2002 roku;
  • Hodowla "Noble House" została zarejestrowana w 2000 roku. Zajmuje się hodowlą wszystkich odmian psów pasterskich;
  • Hodowla Fidelity Herd Region moskiewski, rejon Orekhovo-Zuevsky. Hodowla trwa w 2012 roku. Osobniki czystej krwi sprowadzono do hodowli ze szkółki Alpenhirts w Finlandii, gdzie Appenzeller Sennenhund jest hodowany od ponad 45 lat.

Przedstawiciele appenzeller sJennenhund wierni przyjaciele, wspaniałe psy do towarzystwa, niesamowici stróże. Kupując szczeniaka psa górskiego, należy pamiętać, że Appenzeller to pies pasterski, który dobrze czuje się na przestronnych dziedzińcach wiejskich, prywatnych domach. Ograniczona przestrzeń mieszkań działa na nią przygnębiająco. Przechowywany w środowisku miejskim właściciel Appenzellera musi być przygotowany na długie spacery z psem, systematyczne wypady na wieś.

Pies pasterski Appenzeller

Chętnie napiszę własną recenzję. Wspaniałym dodatkiem do wszystkich zalet rasy jest miłość do wody. To ogromny plus dla mojej rodziny.

Jewgienij Sankt Petersburg

Appenzeller jest piękny w ruchu, z przyjemnością się go ogląda, psotny, energiczny, zabawny.

Maksym Woroneż

Mam samca appenzellera Gordona. Z własnego doświadczenia wiem, że chociaż zdjęcie psów jest czułe, tak naprawdę Appenzeller to nie tylko słodziak, jest prawdziwym liderem. Szkolenie jest konieczne, jeśli pies nie rozpozna lidera w właścicielu, nie będzie posłuszny, sam będzie twierdził, że jest liderem. Bardzo mądry, silny, energiczny pies. Kontynuowałem zabieranie Gordona na zajęcia z przewodnikiem psów, dopóki nie zdałem sobie sprawy, że nauczyłem się obchodzić z psem, a on rozpoznał moje przywództwo. Musiałem ćwiczyć około 2 miesiące, pies miał wtedy 11 miesięcy. Pamiętaj, aby trenować swojego psa! To jest moje wezwanie na każdym forum dla miłośników Appenzeller.

Larisa Moskwa