Owczarek belgijski malinois, opis rasy

Wśród owczarków belgijskich wyróżnia się rasa Malinois. Silne zwierzę ma ogromną siłę i charakter. Rasa została wyhodowana w XIX wieku. Malinois szybko zyskał popularność dzięki cechom zbliżonym do owczarka niemieckiego. Psy są cenione przez swoich właścicieli za inteligencję, łatwość trenowania i doskonałe właściwości stróżujące. Rasa ta jest często wybierana jako towarzysz i wierny przyjaciel.

Historia belgijskiego owczarka malinois

Ostateczna formacja tej rasy miała miejsce w Mechelen. To małe miasteczko po francusku brzmi "Malin" - to od niego nazwano rasę owczarków belgijskich.

Malinois należy do słynnych czterech owczarków belgijskich. Wczesną jesienią 1891 roku znany profesor i weterynarz Adolphe Riyul założył Narodowy Klub Owczarka Belgijskiego. Riyul postawił sobie za cel rozwój rasy psów pasterskich o określonych standardach. Spośród setek proponowanych opcji hodowli owczarka belgijskiego wybrano 40 ras. Hodowlę zajęli profesorowie i weterynarzy, którzy następnie odrzucili kilka innych typów psów, których właściciele postanowili zorganizować osobny klub do hodowli ich ras. Później nowa społeczność połączyła się z głównym klubem i ostatecznie wyhodowano cztery odmiany owczarka belgijskiego ze standardami koloru i rodzaju sierści:

• Tervuren - długowłosy o czerwono-czerwonym kolorze, połączony z czarną maską i nalotem;
• Laquenois - grubowłosy o jednolitej barwie czerwonej lub popielatej;
• Malinois - krótkowłosy o czerwono-brązowej barwie i masce „węglowej”;
• Groenendael - długowłosy o jednolitym czarnym kolorze.

W innych krajach te odmiany owczarków są rozpoznawane na różne sposoby. Na przykład Kanada i Stany Zjednoczone, kiedy wspominają o owczarku belgijskim, mają na myśli tylko Groenendael Malinois i Tervureniny, które uważają za odrębne rasy, a Laekenois nawet nie postrzegają jako owczarka.

Kiedy Malinois został po raz pierwszy wyjęty, specjaliści zwracali większą uwagę na jej cechy pracy, a nie na dane zewnętrzne. W efekcie hodowcy dostali prawdziwego pasterzaa - doskonały i niezawodny pomocnik, który potrafił nie tylko wypasać i pilnować zwierząt gospodarskich, ale także chronić samego pasterza przed atakiem niebezpiecznych zwierząt.

Charakterystyka Malinois

W procesie hodowli owczarka belgijskiego poprawiły się cechy jakościowe rasy. Dziś Malinois może być używany do prac nie tylko przy hodowli zwierząt. Policja, Ministerstwo Sytuacji Nadzwyczajnych i Służby Celne używają tej rasy wraz z owczarkami niemieckimi. Owczarek belgijski stał się doskonałym ogarem i doskonałym strażnikiem. W Internecie można znaleźć wiele filmów z konkursami i konkursami, w których biorą udział psy tej rasy.

Proporcje i rozmiary owczarka belgijskiego Malinois

Zdjęcie tego Rasa owczarka belgijskiego zawsze można znaleźć w Internecie. W Rosji Malinois jest nadal rzadki, ponieważ niewiele jest o nim informacji.

Chociaż tervuren jest liderem pod względem wielkości i szybkości wśród czterech „Belgów”, nie wpływa to na cenne cechy Malinois. W każdych ringach i testach potrafi zaskoczyć swoją elastycznością, siłą i szybkością, pomimo przeciętnego rozmiaru. Owczarek ma muskularne ciało i postawę dumną i pełną gracji. Jeśli jego właścicielowi grozi niebezpieczeństwo, pies zamienia się w nieustraszoną i budzącą grozę bestię.

Owczarek belgijski ma następujące wskaźniki wzrostu i wagi:

• 60-65 cm, 25-30 kg dla psa;
• 55−65 cm, 20-25 kg dla suki.

Głowa jest proporcjonalna do ciała, choć z boku może wydawać się wydłużona. Trójkątne uszy są lekko zaokrąglone i uniesione wysoko. Owczarek ma zaokrąglony tył głowy i spadziste czoło, które przechodzi bezpośrednio w zwężający się nos. Cienka ciemna bruzda biegnie od czoła do nasady nosa. Inteligentne oczy w kształcie migdałów - ciemnobrązowa tęczówka. Brwi charakteryzują się mobilnością i wyrazistością. Czarna pigmentacja jest charakterystyczna dla mocno dopasowanych ust. Malinois charakteryzuje się ciasnym zgryzem nożycowym, mocną szczęką i białymi zębami. Owczarek znany jest z pięknie wysklepionej i muskularnej szyi, która jest schowana i pomarszczona.

Owczarek belgijski ma silne i muskularne ciało. Suki często mają wydłużone ciało, au samców długość szerokiego i płaskiego grzbietu powinna być równa wysokości jego ciała. Wygląd psów pasterskich zbliżony jest do formatu kwadratu. Głęboka do umiarkowanie szeroka klatka z wydłużonymi żebrami. Malinois ma zaokrąglony zad i wysoko osadzony, szeroki ogon z zakręconym czubkiem.

Owczarek wyróżnia się dobrze rozwiniętymi równobocznymi nogami z silnymi mięśniami reliefowymi. Pies charakteryzuje się szerokimi mocnymi biodrami. Te cechy dają swobodę i szerokie ruchy.

Kolor i płaszcz

Głównymi wskaźnikami separacji linii owczarków belgijskich są kolor i rodzaj wełny. Malinois wyróżnia się krótką sierścią i gęstym podszerstkiem. Taki pokrowiec dobrze chroni organizm przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Na bryczesach i na ogonie wełna staje się bardziej bujna.

Malinois może być czerwonawo-brązowy lub jasnożółty. Węglowy kolor występuje na twarzy, ustach, uszach i wokół powiek.

Postać

„Owczarek malinois” wyróżnia się wyjątkowym umysłem i wytrwałym charakterem, dlatego wymaga starannego szkolenia i dobrego wychowania. Stanie się idealnym obrońcą i posłusznym psem tylko z miłym i umiejętnym właścicielem. Jeśli ten pasterz zostanie pozostawiony bez treningu, stanie się niekontrolowany i całkowicie niezależny. Dlatego profesjonaliści od razu ostrzegają przed tymi osobami, które decydują się na wybór tej konkretnej rasy. Bardzo aktywne i silne zwierzę zawsze potrzebuje pracy i aktywnych zajęć. Długie spacery i bieganie za właścicielem na rowerze nie wystarczą. Zajęcia szkoleniowe i zwinność będzie niezbędna dla Malinois. Idealną opcją dla psa byłaby praca pasterza lub strażnika.

Owczarek może zostać narzucony właścicielowi, jeśli się znudzi. Szczenięta, a nawet dorośli mogą być psotni. Ale zazwyczaj ta rasa charakteryzuje się powagą. Malinois nie wykazuje agresji w stosunku do właściciela i osób, które zna, ale dla nieznajomych i osób, które widzi po raz pierwszy pies będzie groźny. Ta linia owczarka belgijskiego ma dobrze rozwinięty instynkt stróżujący, co sprawia, że ​​konieczne jest uspołecznienie jej w młodym wieku.

Trening

Właściciel po nabyciu szczeniaka musi natychmiast nawiązać z nim kontakt psychologiczny. Wychowanie Malinois nie będzie trudne, jeśli właściciel poświęci należytą uwagę swojemu psu, ucząc go poleceń. Rasa ta dobrze nadaje się do treningu, ponieważ szanuje i kocha swojego mistrza, jeśli jest dla niej miły i poświęca dużo czasu i wysiłku na jej trening.

Szkolenie psów powinno być prowadzone przez osobę o stanowczym, ale nie niegrzecznym charakterze. Malinois reaguje błyskawicznie, szybko opanowuje wszystkie polecenia. Aby pasterz nie wyrabiał upartego charakteru, należy go w porę zachęcić do dobrego zachowania i potępić za nieposłuszeństwo.

Jeśli nie jesteś pewien swoich możliwości, wtedy lepiej przeszkolić profesjonalistę, który zahartuje charakter psa i nauczy wszystkich niezbędnych poleceń.

W miejscach publicznych pasterza należy chodzić w pysku. Pies jest przyzwyczajony do amunicji w młodym wieku.

Utrzymanie i odżywianie Malinois

Malinois nie wymaga skomplikowanej konserwacji.

• Krótkie włosy o pięknym kolorze czesane są raz w tygodniu suchą szczoteczką z rzadkimi zębami.
• Aby podszerstek nie utracił swoich pierwotnych właściwości od szamponów, psa nie należy często myć - nie należy kąpać szczeniąt poniżej 1 roku życia.
• Uszy są czyszczone raz na 2-3 tygodnie.
• Codziennie należy badać oczy, zęby i uszy psa.

Wyprowadzaj swojego zwierzaka regularnie i przez długi czas. Chodzenie powinno być połączone z aktywnymi ćwiczeniami.

Odporna rasa rzadko choruje. Jednak możliwe błędy w diecie i ogólnym utrzymaniu psa, a także cechy genetyczne mogą prowadzić do chorób takich jak skręt, dysplazja, zaćma i padaczka. Czasami pojawiają się zaburzenia z tarczycą, które są skutecznie leczone.

Aby pies rósł silny, zdrowy i piękny, konieczne jest ułożenie odpowiedniej diety. Liczne kontrowersje dotyczące karmy naturalnej i suchej nie wyjaśniają, co będzie najlepsze dla psa. Malinois zjada dowolne jedzenie, indywidualne usposobienie zwierzaka do tego lub innego rodzaju jedzenia pomoże wybrać określoną dietę.

Kupowanie psa

Przed zakupem szczeniaka musisz dokładnie zdecydować, czy możesz wziąć na siebie taką odpowiedzialność. Owczarek belgijski potrzebuje nie tylko opieki, ale także aktywnej edukacji i komunikacji, której trzeba będzie poświęcić dużo czasu.

Jeśli ty zdecydował się na zakup Malinois, następnie musisz uzyskać wszystkie niezbędne informacje o tej rasie od sprzedawcy, który musi opowiedzieć wszystko o wychowaniu, szkoleniu i opiece nad psem. Wcześniej dodatkowe informacje z recenzjami właścicieli tej rasy można było znaleźć w Internecie.

Niemowlęta stają się wystarczająco samodzielne i gotowe do wychowania w wieku dwóch tygodni, wtedy można je już nabyć. Szczeniaka należy kupić od sprawdzonych hodowców z dokumentami z rodowodem i szczepieniami.

Szczenięta mogą kosztować od 600 do 1000 USD. Cena różni się w zależności od rodziców Brzdąc. Jeśli dorośli charakteryzują się obecnością wszystkich standardów w wyglądzie i charakterze, biorą czynny udział w różnych konkursach, a nawet zdobywają nagrody, wtedy cena za szczeniaka będzie wysoka.

Lojalny i lojalny pies pasterski o bogatej historii uważany jest za jedną z najlepszych ras. Według właścicieli, z Malinois powstają znakomici obrońcy i strażnicy, ale tylko z odpowiednim wykształceniem i poważnym szkoleniem.