Owczarek belgijski
Zadowolony
podstawowe informacje
| Nazwa rasy: | Owczarek belgijski |
| Kraj pochodzenia: | Belgia |
| Czas narodzin rasy: | 1891 rok |
| Typ: | pasterze i bydło |
| Waga: | 20 - 30 kg |
| Wysokość (wysokość w kłębie): | 56 - 66 cm |
| Długość życia: | 12-14 lat |
Ocena cech rasy
Krótki opis rasy
Istnieją cztery rodzaje owczarków belgijskich: Laekenois, Groenendael, Tervuren i Malinois. Groenendael jest prawdopodobnie najładniejszym psem ze wszystkich czterech belgijskich ras pasterskich. Ma dumną postawę, jasne czarne włosy średniej długości, podłużną kufę i uszy.
Elegancja tego duży pies nadaje mu uroczy czarny płaszcz. Ale ten owczarek wyróżnia się nie tylko elegancją! Jest bardzo energiczna, stara się być w ciągłym ruchu, więc właściciel takiego zwierzaka będzie musiał aktywnie zajmować się psem.
Tak duża aktywność wymaga ogromnego wysiłku fizycznego, dlatego zwykły spacer po bloku nie pomoże! Możesz wybrać psa tej rasy tylko wtedy, gdy jesteś pewny swojej kondycji fizycznej i jesteś gotowy do aktywnego wysiłku fizycznego: biegania, jazdy na rowerze, długich spacerów. Podobnie jak inne psy, owczarka belgijskiego można łatwo wyszkolić w zakresie umiejętności poszukiwawczo-ratowniczych.
Owczarek Belgijski uwielbia być blisko swojego właściciela, zawsze i wszędzie podążać za nim. Zwierzę jest bardzo uważne i czujne, a jednocześnie dość zabawne i zabawne. Dzięki odpowiedniemu szkoleniu Twój pies nigdy nie będzie przestraszony, nieśmiały ani niepewny. To doskonały stróż. Wielkość psa pozwala na zaangażowanie zwierzęcia w ochronę nie tylko swojej rodziny, ale także różnych przedmiotów.
Owczarek belgijski musi być szkolony i socjalizowany od najmłodszych lat. Prawidłowe i terminowe szkolenie i szkolenie zapewni psu możliwość podjęcia właściwej, racjonalnej decyzji w różnych sytuacjach stresowych. A to bardzo ważne, jeśli pytanie dotyczy ochrony ludzi, ochrony obiektów czy akcji ratowniczych.
Psy tej rasy są dość tolerancyjne w stosunku do małych dzieci, chociaż zaleca się posiadanie owczarka belgijskiego w rodzinach, w których są starsze dzieci, a nie małe dzieci. Faktem jest, że te psy są wymagające od innych, chcą szacunku dla siebie, więc małe dzieci, ze względu na swój wiek, mogą obrazić zwierzę. Nie zapominaj, że pies jest pasterza, w związku z tym istnieje możliwość, że podczas zabaw zwierzę będzie gonić małe dzieci, szczekać na nie, co może bardzo wystraszyć maluszka. Takie zachowanie psa należy stłumić, nawet jeśli chodzi o starsze dzieci!
W kwestii wspólnego zamieszkiwania owczarka belgijskiego i kota raczej trudno udzielić jednoznacznej odpowiedzi. Ze względu na swoje genetyczne skłonności pies uwielbia gonić małe zwierzęta, jednak mieszkając w rodzinie, owczarek belgijski i kot bardzo często stają się najlepszymi przyjaciółmi.
Jak już wspomniano, nauka i socjalizacja powinny rozpocząć się jak najwcześniej. To zmaksymalizuje umiejętności zwierzęcia. Podczas treningu trzeba wykazać się stanowczością i wytrwałością, ale bez agresji! Pochwały i nagrody są niezbędne w nauce, więc nie zapomnij!
Jeśli mieszkasz w swoim domu, gdzie jest podwórko, to musi być ogrodzone. Zapobiegnie to niechcianemu wychodzeniu psa poza podwórko, a także przedostawaniu się zwierząt innych ludzi na twoje terytorium. Elektryczne ogrodzenie podziemne nie zadziała. Jeśli owczarek belgijski zdecyduje się opuścić podwórko, porażenie prądem jej nie powstrzyma. Co więcej, takie ogrodzenie nie będzie też przeszkodą dla cudzych zwierząt, które zdecydują się wejść na Twoje podwórko!
Jeśli kupiłeś owczarka belgijskiego, upewnij się, że powierzchnia Twojego podwórka jest wystarczająco duża, aby pies mógł biegać w kółko, tak jak ma to miejsce w swoim naturalnym środowisku podczas wypasu! Pamiętaj, że Twój pies potrzebuje Twojej uwagi, a także energicznych ćwiczeń. Wykorzystaj każdą minutę, aby być blisko swojego psa!
Zdjęcie owczarka belgijskiego
Historia pochodzenia
Owczarek belgijski jest jednym z czterech gatunków psów pasterskich opracowanych w Belgii na początku XIX wieku. Te cztery rasy psów pasterskich to:
- Malinois (płowy pies z czarną maską);
- Tervuren (pies o płowo-czerwonym kolorze, długim włosie i czarnej masce);
- Laquenois (płowy szorstkowłosy pies);
- Owczarek belgijski lub Groenendael (długowłosy czarny pies).
Klub Owczarka Belgijskiego powstał we wrześniu 1891 r. Jego celem było między innymi badanie psów pasterskich wyhodowanych bezpośrednio w Belgii. Pierwsze oficjalne spotkanie członków klubu odbyło się na przedmieściach Brukseli w listopadzie 1891 r. Na spotkaniu, po długich dyskusjach, profesor weterynarii Adolph Reul i członkowie komisji zdecydowali, że średniej wielkości pies o dobrze osadzonych, trójkątnych uszach i ciemnobrązowych oczach należy zaliczyć do owczarka belgijskiego. W tym przypadku kolor płaszcza i jego długość były zróżnicowane.
Czysta czerń owczarka belgijskiego została uzyskana dzięki pracom selekcyjnym hodowcy Nicholasa Rose, które przeprowadził w swojej hodowli. W 1893 r. można było wyhodować czarnego owczarka belgijskiego. Owczarek zaczął być nazywany „Groenendael”. Nazwa została nadana dzięki posiadłości o tej samej nazwie, w której mieszkał pierwszy czarny owczarek belgijski. Uważa się, że wszyscy współcześni owczarki belgijskie pochodzą od tego konkretnego psa.
Owczarki belgijskie szybko zyskały popularność, zwłaszcza wśród policjantów w Nowym Jorku i Paryżu, gdzie wiele psów tej rasy było na służbie na początku XX wieku. Ale w samej Belgii pasterze pomagali celnikom i patrolowali teren przygraniczny.
Cechy osobowości owczarka belgijskiego
Konserwacja i pielęgnacja
Owczarki belgijskie wymagają starannej pielęgnacji, ponieważ linieją przez cały rok. Szczotkuj sierść co tydzień przez 15-30 minut, ale wymagane jest również krótkie codzienne szczotkowanie. Bardziej intensywna opieka będzie wymagana dwa razy w roku w okresie aktywnego linienia.
Ciepłe kąpiele mogą pomóc skrócić sezonowe linienie i zmniejszyć wypadanie włosów. Psy tej rasy są kąpane w miarę potrzeb i tylko wtedy, gdy pies jest mocno zabrudzony lub gdy wyczuwa się od niego nieprzyjemny zapach.
Cotygodniowe szczotkowanie może poprawić zdrowie zębów i zabić bakterie. Przede wszystkim nie zapomnij o regularnym przycinaniu paznokci.
Trening i edukacja
Chociaż owczarek belgijski może czasami wykazywać upór i rozmyślność, ogólnie rzecz biorąc, zwierzęta te dobrze nadają się do treningu. Osiągają szczególne sukcesy w posłuszeństwie i zręczności. Doskonale rozumieją osobę za pomocą gestów, a nawet mimiki. Takie cechy pozwalają tym psom zrozumieć trenera praktycznie „na pierwszy rzut oka”. Często psy tej rasy są używane jako pasterze.
Chociaż owczarki belgijskie dobrze nadają się do szkolenia, to wciąż nie warto pozyskiwać przedstawiciela tej rasy dla początkujących hodowców psów. Te psy są bardzo przebiegłe i często zaczynają manipulować ludźmi, którzy nie wiedzą, jak właściwie zachowywać się z owczarkiem belgijskim. Zaleca się stosowanie nagród za smakołyki podczas treningu.
Zdrowie i choroba
Można zaobserwować potencjalne choroby dziedziczne, ale są one dość rzadkie. Główne problemy zdrowotne obejmują:
- Dysplazja stawu łokciowego: wada rozwojowa prowadząca do zwyrodnienia stawu łokciowego z towarzyszącą kulawizną kończyn przednich.
- Padaczka: odnosi się do grupy chorób klinicznych, które wynikają z nadmiernej stymulacji mózgu.
- Dysplazja stawu biodrowego: Obejmuje to nieprawidłowość lub zwyrodnienie stawu biodrowego.
- Niedoczynność tarczycy: niewystarczająca produkcja i uwalnianie hormonów tarczycy, trijodotyroniny i tyroksyny.
- Postępujący zanik siatkówki: grupa chorób zwyrodnieniowych oczu, które mogą prowadzić do trwałej ślepoty obu oczu.
Ogólnie rzecz biorąc, owczarki belgijskie to zdrowe rasy psów. Ich średnia długość życia wynosi około 12-14 lat. Ten czas trwania jest zgodny ze średnią większości psów rodowodowych o podobnej wielkości.
Kilka interesujących faktów
- Wybierając szczenię tej rasy, nie należy poprzestawać na tych, którzy kulą się w kącie lub wykazują agresję w stosunku do swoich braci.
- Owczarki belgijskie muszą poświęcać co najmniej godzinę dziennie, aby w pełni wykorzystać potencjał zwierzaka. Jeśli nie możesz zapewnić swojemu pupilowi aktywnych ćwiczeń fizycznych i umysłowych, najprawdopodobniej zapłacisz za to naprawami w domu.
- Owczarki belgijskie linieją dwa razy w roku. Będziesz musiał czesać zwierzę przez 15-30 minut tygodniowo.
- Psy tej rasy mogą dobrze dogadać się z kotami i innymi psami, ale tylko wtedy, gdy z nimi dorastały. Zwierzęta te mają wrodzony instynkt pogoni za zwierzętami.
- Rasa ta powinna być trzymana na ogrodzonym podwórku, ponieważ mają tendencję do ścigania poruszających się zwierząt i pojazdów.
- Owczarki belgijskie są bardzo inteligentne i czujne. Często wykorzystywane są jako psy pasterskie.
- Wczesna socjalizacja jest ważna dla zwierząt tej rasy.
- Owczarek belgijski musi być systematycznie traktowany i szkolony. Zajęcia powinny przynosić zwierzęciu przyjemność i pozytywne emocje.
- Ze względu na wysoką inteligencję i szczególną aktywność, owczarki belgijskie nie są polecane początkującym hodowcom psów. Ponadto hodowcy amatorzy psów mogą mieć trudności z pielęgnacją sierści psa, co wymaga szczególnej uwagi i czasu.
Owczarek australijski: charakterystyka rasy
Owczarek francuski