Owczarek południoworosyjski - śnieżnobiały owczarek południa ukrainy

Jednak trudne lata wojny domowej i po Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej znacząco wpłynęły na rozwój rasy. Ze względu na gwałtowny spadek liczby owiec, owczarek południoworosyjski prawie całkowicie przestał istnieć. Poszczególne okazy, zdaniem badaczy, pozostały tylko u nielicznych hodowców i koneserów rasy. Wiele lat zajęło Owczarkowi Rosyjskiemu uznanie i uznanie na całym świecie. Dopiero w 1996 roku rasa została zarejestrowana w Międzynarodowej Federacji Kynologicznej.

Charakterystyka rasy

Jak wielu mówi w swoich recenzjach, owczarek rosyjski wygląda bardzo podobnie do dużego lapdoga. Pod tym wyglądem kryje się jednak niezależny, dość agresywny i odważny pies. Jednak właśnie tego celu szukali hodowcy, hodując rasę o takim charakterze. Potrzebowali psa, który był jak najbliżej owcy na zewnątrz, ale w razie potrzeby mógł chronić stado przed wilkami.

Wygląd i standard

Owczarek południoworosyjski jest opisywany jako bardzo uroczy i czarujący pies. Nie są wysokie, ale są wyższe niż przeciętne - jak najbardziej zbliżone do wielkości owcy. Struktura pnia jest zwarta, konstytucja silna. Głowa duża, wydłużona, czoło spłaszczone, kufa wyrazista. Uszy według normy powinny być małe, trójkątne, opadające, jak na zdjęciu.

Owczarki rosyjskie mają dość głęboką klatkę piersiową, stonowany brzuch i szeroki grzbiet. Zad jest wyraźnie uniesiony powyżej poziomu ramion, tworząc chód i sposób poruszania się owiec. Łapy mocne, mocne, proste. Ogon jest długi i niski, dopuszcza się niewielkie zawinięcie na końcu.

Na szczególną uwagę zasługuje gruba, charakterystyczna kudłata sierść tych psów. W tym samym czasie owczarek południoworosyjski nigdy nie miał fryzury. Z biegiem czasu zmatowiona wełna osiągnęła znaczną objętość, tworząc rodzaj specjalnej muszli. Pod taką warstwą wełny zęby wilka do psa były prawie nieustraszone. Zgodnie z opisem normy wełna powinna całkowicie zakrywać głowę i sięgać do nosa, a także tworzyć pewien efekt butów na łapach.

Zgodnie z normą długość sierści dorosłych zwierząt powinna przekraczać 20 cm. Jeśli chodzi o kolor, może to być czysta biel, biel z różnymi odcieniami od mlecznej do brudnoszarej z zażółceniem. Dozwolona jest również biała z szarymi plamami, jasnopłowa lub po prostu szara, płowa lub szara srokata.

Postać

Zgodnie z opisem postaci, owczarek południoworosyjski jest bardzo specyficzną rasą, która nie jest odpowiednia dla każdego hodowcy psów. Trzeba bardzo poważnie zmierzyć swoje możliwości i mocne strony, aby nie tylko właściwie utrzymać taki „biały cud”, ale także kompetentnie go edukować. Biorąc pod uwagę, że te psy mają wrodzoną złośliwość, do wychowywania szczeniaka należy podchodzić z całą odpowiedzialnością. Bez odpowiedniego podejścia i doświadczenia możesz zdobyć złośliwe i niekontrolowane zwierzę.

Ogólnie rzecz biorąc, owczarki rosyjskie są bardzo inteligentnymi, niezależnymi, myślącymi psami. Są towarzyskie, ale dyskretne. Dobrze nadają się do edukacji i szkolenia, ale trzeba sobie radzić ze zwierzętami od szczenięcia. W przeszłości pasterze ci pełnili rolę nie tylko pasterzy i opiekunów zwierząt gospodarskich, ale wykorzystywani byli również w służbie poszukiwawczo-ochronnej i ratowniczej. W latach przedwojennych zdarzały się przypadki pracy tych psów jako sygnalistów.

Jednak rozpoczynając Yuzhaka, warto pamiętać, że ten pies jest posłuszny tylko jednej, ale raczej silnej woli. Potrzebuje silnego właściciela o mocnej dłoni, którego będzie postrzegać nie tyle jako przyjaciela, ale także jako lidera. Ze względu na swoją samodzielność proces wychowania owczarka rosyjskiego jest często trudny. Ale warto również zauważyć, że Yuzhaki są bardzo lojalnymi i być może jednym z najbardziej lojalnych psów. Jeśli człowiek znajdzie wspólny język z takim zwierzakiem, rozumie go i kocha całym sercem, taki pies jest w stanie oddać swoje życie.

Jeśli chodzi o życie w domu i rodzinie, owczarek południoworosyjski będzie dzielnie bronił i pilnował wszystkich domowników i swojego terytorium. Ale tutaj będzie bezwzględnie posłuszna tylko jednej osobie (właścicielowi).

Warunki do trzymania w domu

Ze względu na swoje cechy takiego psa trudno nazwać zwierzakiem mieszkalnym. Nawet po długich spacerach owczarek południoworosyjski będzie się nudził w domu, nie zdając sobie sprawy ze swojego potencjału. Takie zwierzę musi być trzymane na wolności w dość przestronnym miejscu. Idealną opcją może być farma lub prywatne podwórko z dostępem do stepu. Ponadto południowcy nie boją się żadnych mrozów, więc te psy mogą żyć nawet na ulicy.

Opieka

Ogólnie opieki nad owczarkiem rosyjskim nie można nazwać trudną, ale sierść tych psów wymaga regularnej pielęgnacji. Jak tylko weźmiesz dla siebie szczeniaka, od razu będziesz musiał przyzwyczaić go do procedury czesania podszerstka, ponieważ w przyszłości będzie to częste. Szczenięta mają pierwsze linienie około 8 miesiąca życia. Luźną wełnę należy całkowicie wyczesać, w przeciwnym razie będzie się plątać, co nie będzie wtedy możliwe do rozczesania. Nie zaleca się przycinania włosów, ale będziesz musiał regularnie przerzedzać grzywkę i możesz przyciąć nadmiar włosów w uszach.

Jeśli chodzi o kąpiel, Yuzhaki nie lubi wody, dlatego ta procedura nie jest często stosowana. Z natury, dzięki gęstej warstwie, sierść tych psów nie jest bardzo brudna, więc kąpiel nie jest konieczna często, ale w razie potrzeby. Od czasu do czasu będziesz także musiał obcinać paznokcie i monitorować stan swoich zębów.

Dieta optymalna

Pomimo znacznych rozmiarów owczarki południoworosyjskie nie jedzą dużo. Jednak, aby pies był zdrowy, ważne jest przestrzeganie norm dotyczących wagi i wieku, opartych na aktywności fizycznej. Ilość karmy na dzień dla psa ustalana jest indywidualnie, dawki orientacyjne są wskazane dla każdego producenta i zależą od kaloryczności karmy.

Yuzhaks można karmić gotową suchą karmą, pod warunkiem, że jest wystarczająca ilość wody. Jeśli wolisz naturalne jedzenie, to dla dorosłego psa, a także dla szczeniaka, odpowiednia jest owsianka z mięsem, gotowanymi warzywami, a także niskotłuszczowy twarożek.

Możliwe choroby

Yuzhaki są silnymi i zdrowymi psami i rzadko chorują. Są jednak podatne na wszystkie choroby typowe dla ras dużych i olbrzymich. To jest dysplazja i skręt żołądka. Kolejny problem tych psów, lekarze weterynarii nazywają zaćmę i patologię „wiśniowym okiem”. Aby zapobiec ewentualnym dolegliwościom dziedzicznym, eksperci zalecają kompetentne podejście do hodowli rasy.

Galeria zdjęć

Wideo „O rasie od hodowcy”

Co sam hodowca mówi o tej rasie, spójrz na wideo (firma VETTA TV).