Idealny pies dużych ras, bohater wielu książek i filmów – owczarek wschodnioeuropejski

Dziś wielu ludzi kojarzy owczarka wschodnioeuropejskiego z jego niemieckim kuzynem. Pomimo zewnętrznego podobieństwa owczarki niemieckie są potomkami swoich wschodnioeuropejskich braci. W tym artykule zapoznamy Cię z opisem wzorca rasy psów, przedstawimy główne cechy, opowiemy o niuansach karmienia i treningu, jak długo żyją i jaki kolor jest dla nich typowy.

Historia pochodzenia

Po raz pierwszy VEO został użyty jako rasa psa sanitarnego w armii rosyjskiej podczas wojny rosyjsko-japońskiej. W 1907. zwierzęta te zaczęły być wykorzystywane jako zwierzęta służbowe do poszukiwania przestępców i zaginionych osób. Owczarek wschodnioeuropejski to jedna z nielicznych ras psów, która była z powodzeniem używana przez czekistów NKWD, w armii sowieckiej i straży granicznej. Zwierzęta te były wykorzystywane jako strażnicy, obrońcy, wartownicy, a w ówczesnej milicji Owczarek Wschodnioeuropejski pełnił rolę eskorty i patrolu. Dodatkowo zwierzęta te doskonale służą jako przewodnik dla osoby niewidomej.

Imperium Rosyjskie nie przywiązywało większej wagi do kwestii hodowli zwierząt domowych. Selekcja na dużą skalę rozpoczęła się dopiero po dojściu bolszewików do władzy - w 1924 r. - kiedy w kraju aktywnie utworzono szkoły resortowe i żłobki. W tym samym czasie w ZSRR zaczęły pojawiać się pierwsze publiczne organizacje zajmujące się hodowlą psów usługowych, do których należały dziesiątki tysięcy hodowców psów i miłośników tej rasy zwierząt.

Owczarek wschodnioeuropejski bardzo się zmienił w ciągu pięćdziesięciu lat hodowli. Psy tej rasy niemal natychmiast udowodniły swoją przydatność w różnych dziedzinach działalności rolniczej, ochrony granic, w wydziałach poszukiwawczych, a co najważniejsze w tamtym czasie - na wojnie. Zwierzęta potrafiły dostosować się do naszych warunków i wymagań. Dziś owczarek wschodnioeuropejski bardzo różni się od swoich niemieckich odpowiedników, które pierwotnie hodowano w Niemczech Zachodnich (wideo Animal Post).

W 1924 roku, kiedy władze sowieckie wydały dekret o hodowli tych zwierząt, w Moskwie otwarto pierwszą tego rodzaju hodowlę wojskową „Krasnaya Zvezda”, która została uznana za centrum hodowli psów służbowych w kraju. Specjaliści tego ośrodka zajmowali się selekcją tej rasy psów. Ponieważ w tym czasie nie było możliwości pozyskania innych zwierząt za granicę za dewizę, za kolejny etap hodowli, który odegrał ważną rolę w kształtowaniu się rasy, uważa się rok 1945. Żołnierze radzieccy przywieźli do ZSRR wiele różnych próbek inteligentnych zwierząt, które w rzeczywistości stały się trofeami przejętymi z żłobków wojskowych i policyjnych w Niemczech.

Zwierzęta tej odmiany nie tylko ratowały rannych żołnierzy radzieckich z pola bitwy, ale także wysadziły w powietrze nazistowskie czołgi. Kiedy skończyła się wojna, w której VEO pokazał się jako pracujący patriota, generał Armii Radzieckiej Miedwiediew stanął na czele rady domowych przewodników psów. Wtedy VEO został uznany za patriotyczną rasę psów. To za sugestią Miedwiediewa zalegalizowano nazwę „Owczarek wschodnioeuropejski”.

Charakterystyka rasy

Teraz sugerujemy zapoznanie się z opisem głównych cech i cech tej rasy psów. Dowiesz się również, jaki kolor powinien mieć zwierzę.

Wygląd i standard

BEO to duża rasa psów o ponadprzeciętnym wzroście. Wzrost samców w kłębie od 66 do 76 cm, suki od 62 do 72 cm. Odmiana ta charakteryzuje się mocną kością, ale stosunkowo grubą budową. Charakterystyczną cechą tych zwierzaków jest wydłużenie ciała - może przekraczać wysokość psa w kłębie o 10-17 cm. Ponadto zwierzęta te mają suche i wydatne mięśnie – samce są znacznie większe i masywniejsze niż samice, dzięki czemu możliwe jest bezproblemowe rozpoznanie płci po jednym wyglądzie.

Czaszka jest dość długa i masywna, wygląda proporcjonalnie do całego ciała. Jeśli chodzi o przejście od czoła do kufy, to nie jest bardzo wyraźne, ale zauważalne. Ta rasa psów ma ciemne wargi, które ściśle przylegają do pyska. Ponadto zwierzęta te charakteryzują się czarnym nosem. Uszy tych zwierząt mają kształt trójkąta równoramiennego. Oczy osadzone skośnie, w kształcie migdałów, zwykle w kolorze jasnym lub ciemnym.

Inną cechą zwierząt z Europy Wschodniej jest pewny siebie i inteligentny wygląd. Zgryz nożycowy. Szczęki zwierzęcia są dobrze rozwinięte, psy mają 42 zęby. Ponadto te zwierzęta są obdarzone mocną i masywną, mocną szyją. Psy te charakteryzują się owalną klatką piersiową z podciągniętym brzuchem.

Plecy, podobnie jak inne części ciała, są bardzo mocne. Ogon jest również masywny i szablasty. Jeśli zwierzę jest spokojne, ogon zostanie opuszczony poniżej grzbietu. Zarówno tylne, jak i przednie łapy są wystarczająco mocne. Kończyny przednie ustawione pod niewielkim kątem, łapy tylne proste i równoległe do siebie. Główną cechą owczarka jest chód podobny do kłusa ze znacznym popędem podczas biegu tylnymi nogami.

Sierść u psów tej rasy jest dość twarda, dobrze przylega do ciała. Po bokach, w szczególności na udach i przedramionach, futro dłuższe, na pozostałych partiach ciała średniej długości. Podszerstek jest dość gruby i dobrze rozwinięty (wideo VETTA TV).

Osobną kwestią jest kolor zwierzęcia. Kolor jest wskaźnikiem, który w dużej mierze determinuje rasę zwierzęcia. Jeśli kolor jest nieodpowiedni do wzorca, można to uznać za niezgodny z rasą. Jeśli chodzi o kolor, może być czarny lub czarny z tzw. ciemną maską na jasnym tle. Strefowe szarości i płowe kolory są mniej pożądane dla tych psów.

Postać

Ustaliliśmy cechy i kolor, teraz przejdźmy bezpośrednio do opisu postaci. Szczenięta owczarka wschodnioeuropejskiego, podobnie jak dorosłe, są zorientowane na człowieka. Jak pokazują recenzje właścicieli, w razie potrzeby pies może oddać życie za swojego właściciela. Owczarki charakteryzują się odwagą i nieufnością do obcych, mają jednak mocne nerwy i zrównoważony temperament. Informacje zwrotne od właścicieli potwierdzają fakt, że tylko połowa salda przypada psom z natury, reszta to kwestia szkolenia i edukacji.

Owczarki są obdarzone doskonałymi reakcjami. Odmiana jest prawdopodobnie jedną z najbardziej idealnych do treningu w przyrodzie. Bez względu na wiek, kolor i charakter pies nigdy tak nie urazi mniejszych zwierzaków. Jeśli zwierzę dorasta w otoczeniu innych psów, to gdy dorośnie, nie tylko zaprzyjaźni się z innymi czworonogami, ale także będzie je chroniło. Z natury owczarki wschodnioeuropejskie są przyjazne, ale tylko w stosunku do „swoich”.

Psy te mają wrodzony instynkt stróża - jest tak dobrze rozwinięty, że nawet przy najmniejszym zagrożeniu dla człowieka lub członków jego rodziny, pies błyskawicznie przyjmuje gotowość bojową. Ponadto, jak pokazują recenzje właścicieli, psy pasterskie mają doskonały charakter w każdej postaci. Taki pies zawsze będzie aktywny i gotowy do obrony, spaceru czy po prostu zabawy. Psy świetnie radzą sobie z dziećmi, ale nie są nianiami, więc lepiej nie zostawiać owczarków samych z maluchami. Ważne jest, aby pamiętać, że wszystkie te genetyczne momenty należy wzmocnić odpowiednim wychowaniem w domu, w przeciwnym razie skończysz z niegrzecznym zwierzakiem, którego charakter nie będzie odpowiadał powyższym.

Warunki do trzymania w domu

Nie mniej istotna jest kwestia trzymania zwierząt w domu. Jeśli zastanawiasz się, jak długo żyją zwierzęta, poniżej znajdziesz odpowiedź na to pytanie.

Opieka

Ogólnie rzecz biorąc, psy tej rasy są dość bezpretensjonalne w opiece, ale mimo to właściciel musi od czasu do czasu przeprowadzać podstawowe procedury higieniczne, regularnie zapewniać aktywność fizyczną, a także odpowiednio karmić. Oczywiście lepiej trzymać tak duże zwierzę w prywatnym domu niż w mieszkaniu. Wychowywaniem zwierząt należy zająć się od najmłodszych lat - dzięki temu zwierzak będzie od razu jasny, kto jest szefem i kogo należy słuchać. Brak wychowania może spowodować poważne problemy w przyszłości.

Dla psa idealna woliera z budą. Jeśli masz zwierzę w mieszkaniu, pies musi codziennie biegać i wyczerpywać się, w przeciwnym razie po prostu zniszczy twój dom. Jeśli zwierzę mieszkało w domu, trudno będzie go przyzwyczaić do woliery, ponieważ będzie ciągle wył i prosił o wejście do domu. Dlatego konieczne jest wychowanie psa pasterskiego i przyzwyczajenie go do określonego miejsca od dzieciństwa.

Psy należy kąpać nie częściej niż dwa razy w roku, a nawet w tym przypadku należy to robić tylko wtedy, gdy jest to pilnie potrzebne. Od czasu do czasu zwierzę wymaga czesania. Zabieg ten nie tylko poprawi wygląd, ale jest również masażem poprawiającym krążenie krwi, dlatego regularnie szczotkuj swojego pupila. Ważnym niuansem trzymania się w domu jest mycie zębów, uszu i oczu. Bez względu na to, ile ma lat i jak dobrze się czuje, czyść jej uszy i oczy przynajmniej dwa razy w miesiącu.

Od czasu do czasu należy zwrócić uwagę na zęby - ma to na celu usunięcie płytki nazębnej i tym samym zapobieganie tworzeniu się kamienia nazębnego. Ponadto należy okresowo leczyć swojego zwierzaka przed pchłami i kleszczami, w szczególności wczesnym latem i w połowie jesieni. Odrobaczanie należy przeprowadzać kwartalnie lub według wskazań. Aby dokładnie odpowiedzieć na pytanie - jak długo żyją psy pasterskie - musisz wziąć pod uwagę specyfikę ich utrzymania i karmienia (autorem wideo jest kanał O psach).

Dieta optymalna

Teraz o tym, jakie jedzenie i ile dać psu. Zbilansowana dieta jest niezbędna dla dobrostanu zwierząt. Jak długo żyją?? Około 12-14 lat, ale przy niezbilansowanej diecie okres ten można skrócić. Podstawą diety powinno być białko, dlatego karmienie naturalną paszą nie zawsze jest możliwe.

Codziennie pies powinien spożywać:

• produkty mięsne (najlepiej gotowane mięso);
• zboża i zboża;
• warzywa i zioła;
• nabiał.

Szczenięta owczarków powinny jeść surowe ryby morskie. Jeśli chodzi o ryby rzeczne, nie powinna być obecna w diecie na surowo, ponieważ często zawiera pasożyty. Mleko można podawać również szczeniętom, ale bez nadmiaru, a dla dorosłych mleko jest całkowicie przeciwwskazane, ale powinny od czasu do czasu spożywać sfermentowane mleko pieczone i kefir. Zrównoważone żywienie w domu to dość trudne pytanie, dlatego wielu właścicieli psów pasterskich woli karmić swoje zwierzęta gotową karmą, ważne jest, aby była wysokiej jakości.

Możliwe choroby

Bez względu na kolor i wiek owczarki wschodnioeuropejskie są dość silnymi zwierzętami, które rzadko chorują.

Ale istnieje pewna lista chorób, na które te zwierzęta są najbardziej podatne:

• przy niewłaściwym karmieniu możliwy jest skręt żołądka;
• choroby stawów;
• krzywica, objawiająca się ubytkiem wapnia w kościach, jest również spowodowana niewłaściwym karmieniem i brakiem ruchu;
• młode osobniki i szczenięta mogą zachorować na dżumę (choroba zakaźna);
• choroba jelit.

Według ekspertów zwierzęta mogą zachorować na te choroby w każdym wieku. Dlatego jeśli masz jakiekolwiek objawy, natychmiast skontaktuj się z lekarzem weterynarii.

Galeria zdjęć

Sugerujemy zapoznanie się ze zdjęciem ulubieńców tej rasy.

Wideo „Wszystko o owczarkach wschodnioeuropejskich”

Szczegółowe informacje o tej odmianie znajdują się poniżej (wideo autorstwa ZagorodLifeTV).