Airedale to energiczny, inteligentny i łatwy do wyszkolenia pies rodzinny

Rasa Airedale Terrier jest jedną z nielicznych, która łączy w sobie funkcje obrońcy i świetnego towarzysza. Nasz artykuł poświęcony jest tej odmianie. Szczegółowy opis rasy Airedale Terrier oraz zdjęcia i filmy znajdziecie poniżej.

Historia rasy

Według oficjalnego opisu rasy gatunek ten jest dość młody. Rasa została uznana w 1886 roku, ale ewoluowała na przestrzeni wieków. Kiedyś rasa Airedale była aktywnie wykorzystywana do polowań w Yorkshire, w rejonie rzeki Eyre. Szczególnie myśliwi często zabierali te psy do łowienia wydr.

W tym czasie przodkowie terierów Airedale nazywano psami wydr. Zwierzęta te odznaczały się nieustraszonością, doskonałym zapachem, a także były zwinne, bystre i świetnie pływały. Jednak myśliwi potrzebowali więcej zwierzaków hazardowych, którymi były lokalne teriery. Tak zaczęło się krzyżowanie wydr i terierów brytyjskich. W celu poprawy wyników selekcji, uzyskane osobniki krzyżowano również ze staroangielskimi zwierzętami pasterskimi.

Ponieważ myśliwi w ogóle nie byli zainteresowani wyglądem, w ogóle nie zwracano na to uwagi. Wynik pracy selekcyjnej musiał być taki, aby uzyskać psa nieustraszonego i bezpretensjonalnego w kwestii pielęgnacji. Myśliwi potrzebowali psa, który bez problemu poradzi sobie zarówno w wodzie, jak i na lądzie, a jednocześnie będzie posłuszny i niestrudzony. W rezultacie hodowcom udało się uzyskać dobry wynik.

Sława powstałej rasy psów i jej cechy szybko rozprzestrzeniły się w całym Foggy Albion. Po raz pierwszy szczenięta Airedale zostały zaprezentowane szerokiej publiczności w 1864 roku. Ponad dwadzieścia lat później w księdze stadnej Brytyjskiego Związku Kynologicznego pojawiły się rekordy pierwszych 24 osobników (autor wideo - O psach).

W ten sposób szybko zyskała popularność tej rasy psów. Wśród myśliwych z Yorkshire teriery Airedale były cenione za ich wydajność i nieocenioną pomoc w polowaniu. W innych powiatach rasa ta stała się popularna ze względu na swoje posłuszeństwo i energię, a także zdolność do wykonywania wielu zadań. Psom tej rasy dość szybko udało się przenieść z chłopskich chat do rezydencji brytyjskich arystokratów. Kiedy psy zainteresowały się wiedzą, zaczęto na dużą skalę poprawiać wygląd zwierzęcia.

Charakterystyka rasy

Przejdźmy do opisu głównych cech formy. Poniżej rozważymy cechy wyglądu i charakteru rasy.

Wygląd i standard

Zgodnie z opisem oficjalnej normy czaszka tych zwierząt jest wydłużona i raczej płaska, dość szeroka między uszami. Jeśli chodzi o twarz, jest dość obszerna, z mocnymi szczękami. Szczenięta Airedale, podobnie jak dorosłe, mają małe oczy, które powinny być tylko ciemne, co widać na zdjęciu. Airedale Terrier nie może mieć jasnych oczu, jest to wada dyskwalifikująca (autor wideo - TESTTV).

Patrząc na zwierzę raz, możesz zrozumieć, że jest dość potężne i duże. Zęby są mocne, typowe dla myśliwych, a dolna szczęka ściśle przylega do górnej. Szyja takich zwierząt, choć sucha, jest jednak dość mocna i mocna. Od czaszki do ramion.

Zgodnie z opisem wzorca kończyny tej rasy psów są bardzo mocne, co ponownie wynika z łowieckiej przeszłości. Same kończyny nie są zbyt duże, zaokrąglone. Jeśli chodzi o ciało, to zgodnie z opisem normy jest umięśnione, zwłaszcza klatka piersiowa, która nie jest zbyt szeroka.

Należy również zauważyć, że zgodnie z oficjalnym opisem standardu airedale teriery mają bardzo mocny lędźwie i wysoko osadzony ogon. Kiedy pies biegnie, przednie nogi poruszają się swobodnie do przodu. Te zwierzaki mają kwadratowy korpus i jest to doskonale identyfikowalne. Ogólnie rzecz biorąc, przedstawiciele tej rasy są dość liczni - wzrost samic wynosi 56-59 cm, samce - 58-61 cm.

Małe lub karłowate mini Airedale to rasa walijska, często są mylone przez hodowców krajowych. Zewnętrznie te dwa podgatunki są do siebie bardzo podobne, ale ogólnie są różne. Te zwierzaki, zgodnie z opisem normy, mają grubą i falującą sierść. Leży blisko ciała, na twarzy włosy są dłuższe.

Jeśli mówimy o kolorze, to dla psów tej rasy jest charakterystyczny kolor żółwia. Czerwonawy kolor z ciemnymi podpalanymi śladami po bokach, kończynach i głowie jest standardem, a uszy zwykle brązowe.

Postać

Jeśli chodzi o charakter, te zwierzęta są dość aktywne i zabawne. Energia tych zwierzaków jest więcej niż wystarczająca, dlatego są odpowiednie tylko dla osób aktywnych. Jeśli pies nie dostanie wysiłku fizycznego, zacznie wyrzucać energię w domu, uwierz mi, to się nie skończy dobrze. Airedale teriery z natury są oddane człowiekowi, zawsze przyjaźnie nastawione do członków rodziny.

Airedale teriery ze względu na swoją aktywność nie nadają się do trzymania w mieszkaniu. Oczywiście można to zrobić, ale wtedy będziesz musiał stale chodzić z psem, co najmniej kilka godzin dziennie. Jak pokazują recenzje, airedale terriery są dobroduszne i dobrze dogadują się z innymi zwierzętami. Pies tej rasy nigdy nie zaatakuje pierwszy, ale jeśli pojawi się zagrożenie, nie pomyśli, by odeprzeć wroga (autor wideo - Artem Romanikhin).

Ponadto opinie właścicieli wskazują, że psy tej rasy dobrze dogadują się z dziećmi. W praktyce pupil często zachowuje się powściągliwie, nawet jeśli dziecko sobie na to pozwala. Jednak z tego samego powodu Airedale nie może być nianią – jeśli dziecko skrzywdzi psa, pies może po prostu tego nie znieść. Psy dobrze traktują wszystkich członków rodziny, ale rozpoznają tylko swojego właściciela.

Warunki przechowywania

Pielęgnacja i strzyżenie

Jedną z głównych cech rasy jest sierść zwierzęcia, dlatego właściciel musi zapewnić zwierzęciu odpowiednią opiekę. Przedstawiciele tej rasy praktycznie nie rzucają, jednak kilka razy w roku należy przeprowadzić procedurę skubania wełny, jest to obowiązkowe. Szczotkowanie psa trzy do czterech razy w tygodniu pomoże usunąć brud z ciała. Ponadto czesanie pomaga poprawić krążenie krwi, w tym celu należy zaopatrzyć się w specjalną szczoteczkę.

Oczywiście ważnym aspektem merytorycznym jest pielęgnacja uszu i oczu. Pies musi regularnie czyścić uszy bawełnianymi wacikami, śluz należy usuwać z oczu. Odbywa się to co najmniej trzy razy w tygodniu. Uszy muszą być uważnie monitorowane, ponieważ uszy wszystkich psów są dobrym siedliskiem pasożytów i owadów. Musisz umyć zwierzę tylko wtedy, gdy jest zbyt brudne.

Ponadto należy zwrócić uwagę na czesanie włosów na twarzy. Jeśli nie robisz tego regularnie, broda może się bardzo zabrudzić. Brudna sierść przyczyni się do rozprzestrzeniania się nieprzyjemnego zapachu, który można usunąć jedynie myjąc zwierzę szamponem. Ale podczas czesania sierści na twarzy trzeba być bardzo ostrożnym - rób to ostrożnie, aby nie skrzywdzić psa.

Jeśli chodzi o strzyżenie, warto kilka razy w roku poddać się zabiegowi strzyżenia. Dzięki temu pozbędziesz się z psa nadmiaru sierści. Więc latem będzie mu wygodniej.

Dieta optymalna

Jeśli chodzi o żywienie, psy tej rasy również nie są pod tym względem szczególnie kapryśne. Hodowca musi jednak zapewnić zwierzęciu zbilansowaną dietę. Dozwolone jest karmienie zarówno karmą naturalną, jak i suchą lub mokrą, a także specjalną karmą dla psów w puszkach (wideo autorstwa magnus3298).

Należy zauważyć, że wielu hodowców wybiera dziś suchą karmę, ponieważ zawiera ona przydatne witaminy i minerały. Upewnij się, że kupowana żywność jest najwyższej jakości, w przeciwnym razie może powodować problemy zdrowotne. Wskazane jest kupowanie wyłącznie paszy wysokiej jakości.

Ale jeśli jesteś fanem naturalnej diety, pies powinien regularnie spożywać pokarmy takie jak:

• mięso cielęce lub drobiowe, należy wykluczyć tłustą wieprzowinę;
• karmienie gotowanymi rybami morskimi jest dozwolone, ale wszystkie kości należy z niego wcześniej usunąć;
• surowe jajka można podawać kilka razy w tygodniu;
• czasami można również podać chudy twarożek;
• jeśli chodzi o owoce i warzywa, powinny być również w diecie;
• ryzyko, kasza gryczana i owsianka - zawsze jako dodatek;
• możesz również zastosować dodatkowe suplementy stymulujące wzrost.

Młode powinny jeść około sześć razy dziennie, dorosłe psy można karmić dwa razy dziennie. Jeśli zdecydujesz się przenieść swojego zwierzaka z jednej diety na drugą, należy to robić stopniowo, a nie natychmiast. Pamiętaj, że żywność niskiej jakości może niszczyć mikroflorę jelitową, a to z kolei przyczynia się do namnażania organizmów pasożytniczych w jelitach.

Możliwe choroby

Dysplazja stawów biodrowych, czyli wrodzone zwichnięcie, jest powszechna w wielu rasach psów, a Airedale nie jest wyjątkiem. Ponadto psy tej rasy często wykazują surowy wyprysk, czerniak, niedoczynność tarczycy, nużycę, chorobę von Willebranda. Czasami lekarze odnotowują przypadki chorób układu sercowo-naczyniowego, a także hiperadrenokortyzmu.

Ponadto choroby oczu są charakterystyczne dla terierów Airedale. W szczególności mówimy o dystrofii rogówki i skręcie powiek (entropii). Często rozpoznaje się postępujący zanik siatkówki i łuszczycę, czyli przewlekłe powierzchowne zapalenie rogówki.

Galeria zdjęć

Wideo „Wszystko o rasie psów Airedale”

Ciekawe i przydatne informacje na temat tej odmiany pokazano na filmie (wideo Witalija Kolesnichenko).