Idealny pies myśliwski i stróżujący - dogo argentino
Zadowolony
Nie każda osoba decyduje się na dużego psa, ponieważ duże rozmiary zawsze wiążą się z dodatkowymi trudnościami we wspólnym mieszkaniu, ilością karmienia i ustaleniem hierarchii w związkach. Młoda rasa Dogo Argentino, choć będzie wymagała od właściciela doświadczenia i uwagi, odpowie mu absolutną miłością i posłuszeństwem, które często przewyższa wszystkie wady.
Dogo Argentino: krótkie tło historyczne
Rasę Dogo Argentino można śmiało nazwać młodą, została wyhodowana w latach dwudziestych przez chirurga Antonio Martineza. Twórca postawił sobie za cel metodycznie krzyżując różne psy, aby uzyskać potężnego, silnego i wytrzymałego psa, który idealnie nadaje się do polowania na duży cel. Stabilne potomstwo z jednym genotypem i fenotypem uzyskano ostatecznie w 1947 roku, po czym psy zostały zaprezentowane w klubie myśliwskim Buenos Aires.
Uznanie przez Argentyńską Federację Kynologiczną nastąpiło w 1964 roku, a Międzynarodowa Federacja przyjęła rasę w 1973 roku z nadaniem jej wzorca nr 292. Na dzień dzisiejszy obowiązuje wersja dokumentu z 2012 roku. Tak więc od rozpoczęcia prac nad rasą do jej powszechnego uznania minęło około 50 lat. Istnieje kilka wariantów nazw rasy oprócz oficjalnej, w szczególności: dog biały, mastif argentyński, dogo argentino.
Dogo Argentino jest dziś jedyną oficjalnie zarejestrowaną i uznaną rasą wyhodowaną w Argentynie.
Opis rasy i cechy psa
Według klasyfikacji międzynarodowej rasa należy do II grupy „Pinczery i sznaucery, molosy górskie i szwajcarskie psy pasterskie”, II sekcja „Molosy”, podsekcja 2.jeden. „Mastify”. Mianowanie Dogo Argentino - polowanie na zwierzynę grubą i zwierzynę łowną. W wyglądzie reprezentanta jest wiele ciekawych cech:
- czaszka charakteryzuje się mezocefalią (lub średniogłową, czyli umiarkowanie długą i szeroką czaszką);
- mięśnie żucia i szyi są bardzo rozwinięte i wyraźne;
- guz potyliczny nie jest widoczny ze względu na rozwinięte mięśnie;
- nos głęboko czarny z dobrze rozwartymi nozdrzami;
- kufa jest tej samej długości co czaszkowa część głowy i ma lekko wklęsłą górną linię;
- usta są gęste, czarne, nie opadają;
- szczęki mocne i dobrze rozwinięte, zgryz nożycowy z pełnymi zębami;
- oczy są średniej wielkości, w kształcie migdałów, ciemne lub orzechowe;
- dopuszcza się uszy osadzone po bokach, wysokie i ścięte w kształcie trójkąta oraz naturalnie opadające, średniej długości, szerokie i zaokrąglone na końcu;
Skóra rasy jest gęsta, elastyczna, a fałdy występują tylko w gardle, gdzie tkanka podskórna jest słabsza. Sierść krótka (włosy 1,5–2 cm), gładka. Jest tylko jeden kolor - biały, ale dopuszczalna jest obecność jednej czarnej lub ciemnej plamki zlokalizowanej na uchu lub wokół oka.
Na wystawie, spośród dwóch idealnych psów, preferowany będzie jeden z absolutnie białą sierścią i bez plam.
Dogo Argentino - duże psy o atletycznej budowie. Dozwolone rozmiary różnią się w zależności od płci:
- wzrost samców w kłębie od 60 do 68 cm (idealny - 64–65 cm), waga - 40–45 kg;
- wzrost samic - od 60 do 65 cm (idealny wzrost - 62-64 cm), waga - 40-43 kg.
Podczas spaceru przedstawiciele rasy poruszają się spokojnie, swobodnie i zwinnie, a podczas biegu – pełni energii i siły. Okazując zainteresowanie czymś, pies staje się czujny i demonstruje swój refleks. Każdy ruch powinien wyglądać harmonijnie i równo.
Natura i psychika rasy Dogo Argentino
Zdrowe dogo argentino absolutnie nie jest psem wściekłym, jest wesołym, spokojnym i aktywnym zwierzęciem. Nieumotywowana agresja wobec ludzi jest dużym mankamentem i jest odrzucana przez hodowców. Jako pupil, przedstawiciel rasy zachwyci bezwarunkową miłością, chęcią wspólnego spędzania czasu i zabawy. To mądre psy, które na pierwszy rzut oka rozumieją swojego właściciela. Nie generują niepotrzebnego hałasu, dzięki czemu doskonale prezentują się jako domownicy.
Jednak wychowanie takiego psa nie jest łatwym zadaniem. Mastif argentyński będzie dążył do dominacji i ważne jest, aby umiejętnie go stłumić w młodym wieku, pokazując psu, bez krzyków i przemocy fizycznej, kto rządzi domem. Z tego powodu rasa jest polecana tylko doświadczonym hodowcom psów, w przeciwnym razie właściciel będzie musiał nauczyć się interakcji ze zwierzęciem i zwrócić się do profesjonalnych trenerów. Dog niemiecki doskonale sprawdza się jako pies rodzinny - będzie dobrze traktował dziecko, będzie w stanie wykazać się spokojem i cierpliwością. Nie zaleca się pozostawiania zwierzaka samego z bardzo małymi dziećmi (tylko ze względu na jego duże rozmiary i aktywność). Ale Argentino nie będzie tolerował rywalizacji z innymi psami lub innymi zwierzętami, Argentino będzie tyranizował i prowokował konflikty, więc lepiej, jeśli jest jedynym faworytem.
Dyski i wady zgodne ze standardem
Klauzula o niedociągnięciach w standardzie mastifa argentyńskiego jest bardzo szczegółowo namalowana. Każde odstępstwo od wymagań normy uważa się za minus, a jego dotkliwość jest ustalana proporcjonalnie do stopnia wpływu na wygląd i ogólny stan zwierzęcia. Do istotnych wad należą:
- słabo rozwinięty aparat kostny i mięśniowy;
- częściowa pigmentacja nosa (tylko u dorosłych);
- małe, słabo rozwinięte zęby lub niekompletny ich zestaw;
- skręt dolnej lub górnej powieki;
- wylupiaste oczy;
- jasny kolor oczu;
- płaskie żebra lub odwrotnie, beczkowata klatka piersiowa;
- mała klatka piersiowa, nie sięgająca poziomu łokci;
- miednica jest wyższa niż kłęb;
- odchylenie wagi w górę lub w dół.
Zwierzę może zostać zdyskwalifikowane z udziału w wystawie lub pracy hodowlanej z następujących powodów:
- anomalie behawioralne, nadmierna agresja lub strach;
- zły zgryz (przodozgryz lub tyłozgryz);
- głuchota;
- długa wełna;
- brak pigmentacji;
- brązowy nos;
- plamy na sierści;
- więcej niż 1 miejsce na głowie;
- odchylenia we wzroście lub w dół;
- niebieskie oczy lub różne kolory;
- brak dymorfizmu płciowego (zewnętrzne cechy charakterystyczne między samicami i samcami).
Wybór szczeniaka
Szczeniaka pełnej krwi najlepiej szukać za pośrednictwem lokalnych klubów kynologicznych, kontaktując się tylko z oficjalnymi hodowlami (np. Iz Lunnoy Flock lub Golden Line). Dziecko musi posiadać kartę szczeniąt - potwierdzenie jej pochodzenia, na podstawie której zostanie wystawiony rodowód w przypadku braku wad dyskwalifikujących. Przy zakupie ważne jest, aby zwrócić uwagę na następujące punkty:
- wygląd i stan zdrowia rodziców szczeniąt, ich brak dziedzicznych patologii (w szczególności hodowca powinien poprosić o informacje o wynikach badania na dysplazję stawów biodrowych, która jest powszechna wśród ras dużych);
- obecność rodowodu od rodziców;
- wygląd szczenięcia, jego zgodność z podstawowymi wymaganiami rasy (biała szata, brak lub obecność tylko jednej plamki na głowie, duże, mocne ciało, długi, równy ogon, ciemne oczy tego samego koloru ).
Koszt zależy od osiągnięć rodziców dziecka i jego własnej klasy i zwykle waha się w granicach 400-1000 USD.
Utrzymanie i pielęgnacja Doga Niemieckiego
Mastif argentyński w pielęgnacji pokazuje się jako nieskomplikowany pies. Specjalne wymagania są nałożone tylko na aktywność: będziesz musiał regularnie i dużo chodzić ze swoim zwierzakiem, zalecany czas trwania to od 3 godzin dziennie. Najczęściej przedstawiciele rasy trzymani są w klatkach na świeżym powietrzu, ponieważ w mieszkaniu, zwłaszcza jeśli właściciela nie ma przez długi czas w domu, takie zwierzę może bardzo się zepsuć. Są to bardzo aktywne psy, od szczenięcia są w ciągłym ruchu, więc rasa zdecydowanie nie nadaje się dla osoby, która woli spędzać czas na kanapie.
Rasa myśliwska z łatwością toleruje upały, ale nie jest przystosowana do chłodów. Dlatego w zimnych porach psa trzeba będzie zabrać do ogrzewanych pomieszczeń i założyć na spacer ciepłe kombinezony.
Ogólna opieka
Aby utrzymać sierść psa w dobrym stanie, wystarczy przestrzegać prostych wskazówek:
- czesać sierść 2 razy w tygodniu szczoteczką z miękkim włosiem naturalnym lub silikonowym, aby usunąć luźne włoski;
- kąpać się 2-3 razy w roku w razie potrzeby (lepiej unikać zabiegów wodnych zimą, aby nie zmyć ochronnej tłustej warstwy ze skóry);
- miejscowe zabrudzenia wytrzyj miękką ściereczką.
Po spacerze ważne jest, aby zbadać uszy psa, zwłaszcza jeśli nie są przycięte, i w razie potrzeby oczyścić je z brudu. Należy również zwracać uwagę na opuszki łap w sezonie zimowym - ze względu na dużą wagę psa często są one ranione przez nagromadzony lód na drogach.
Karmienie
Dogo Argentino jako duży i silny pies wymaga nie tylko zbilansowanego, ale także bogatego w białko i błonnik pokarmu. Bardzo ważne jest, aby kaloryczność codziennej diety w pełni pokrywała zwiększone koszty energetyczne aktywnego zwierzaka. Przy wyborze pasz przemysłowych właściciel powinien zwrócić uwagę na produkty klasy super premium i holistyczne, które zawierają ponad 50-60% składników mięsnych. Świetnymi opcjami dla dogo argentino będzie jedzenie Akana Sport & Agility, Grandorf Holistic Lamb&Rice Large, Hills Canine Adult Large Breed Advanced Fitness itp.
Lepiej omówić naturalne odżywianie z weterynarzem - specjalista pomoże opracować dietę, która będzie w pełni odpowiadać stanowi zdrowia i stylowi życia konkretnego zwierzęcia. W każdym razie w menu znajdą się: świeże chude mięso i wartościowe produkty uboczne (wątroba i serce), warzywa, zioła, niesłodzone owoce, nabiał, jajka, płatki zbożowe. Dorosły pies karmiony jest 2 razy dziennie, a łączna wielkość porcji zwykle nie przekracza 5 litrów.
Trening
Właściwe wyszkolenie psa myśliwskiego ma szczególne znaczenie - bez kursu posłuszeństwa większość małych zwierząt w polu widzenia doga niemieckiego sprawi, że będzie chciał dogonić i chwycić. Zwracając się do profesjonalisty, właściciel psa będzie mógł nawiązać właściwą relację ze zwierzęciem i przezwyciężyć jego chęć dominacji. Dzięki temu pies z przyjemnością będzie nauczał i wykonywał dowolne polecenia. Niezbędna jest również socjalizacja - ważne jest, aby mastif argentyński w młodym wieku zaczął poznawać nowych ludzi i inne zwierzęta, w przeciwnym razie może rozwinąć się nieprawidłowe reakcje w przyszłości.
Choroby dogów niemieckich
Współczesne psy molosyjskie są znane ze swojego silnego zdrowia i zdolności do wytrzymywania silnego bólu fizycznego, a Dogo Argentino nie jest wyjątkiem. Średnia długość życia to 10-12 lat. Najczęściej przedstawiciele rasy mają takie problemy zdrowotne:
- Głuchota. Około 10% szczeniąt rodzi się z wadami słuchu wynikającymi z predyspozycji genetycznych. Taki problem jest uważany za wadę dyskwalifikującą, głuchy pies nie będzie mógł się rozmnażać. Wrodzona patologia zwykle nie jest leczona, a pies ma poważne problemy z zachowaniem, ponieważ nie może w pełni słyszeć i reagować na polecenia właściciela. Tylko profesjonalista z dużym doświadczeniem będzie w stanie wychować głuchego mastifa.
- Skręt żołądka - zgięcie narządu, które prowadzi do niedrożności i stanowi bezpośrednie zagrożenie życia. Jest to powszechny problem wśród wszystkich bardzo aktywnych ras, a Argentino nie jest wyjątkiem. Jeśli pies ma wzdęcia, nagle stał się ospały, odmawia zabawy, nie pozwala dotykać brzucha lub reaguje na to nerwowo, należy natychmiast udać się do szpitala. Jeśli nie wykonasz operacji w ciągu 3-4 godzin po wzdęciu, jest mało prawdopodobne, że będziesz w stanie uratować zwierzaka. Aby temu zapobiec, ważne jest, aby nie przekarmiać zwierzęcia i nie stymulować jego aktywności bezpośrednio po jedzeniu.
Recenzje właścicieli rasy dogo argentino
Burzliwy temperament :-)) Psy są wesołe, otwarte. W pełni świadome swojej mocy i siły rzadko szczekają, ale głośno i przerażająco :-) Psy bardzo dominują wśród osobników tej samej płci, zwłaszcza samców. Rodzina jest zawsze miła i czuła. Przerażające lizuny. Szczerze mówiąc, nigdy nie spotkałem tak lizających psów. Nawet jeśli pójdziesz do sklepu na 5 minut, spotkasz się tak, jakbyś nie widział się od 100 lat i nie zostaniesz w tyle, dopóki nie zaliżesz na śmierć. Ale potrzebujesz mocnej ręki i edukacji, edukacji i jeszcze raz edukacji, ponieważ charakter psów jest dość uparta i uparta, zwłaszcza samce. Łatwo się uczą, ale często lubią testować nerwy gospodarza pod kątem siły, w tym mrozu i udawania głuchoty na oboje uszu. Potrzebujemy jak najwcześniej socjalizacji, jak największej komunikacji między szczeniakiem a różnymi ludźmi.Do. z natury są nieufni wobec obcych. Nasz pies, biegając po ulicy, nie zwraca uwagi na ludzi, jeśli zachowują się odpowiednio, ale nie pozwala nikomu iść do domu, musimy go zamknąć w innym. pokój. Instynkt ochronny jest bardzo rozwinięty. Uwielbia bawić się z własnym gatunkiem (pod warunkiem, że to suka), będzie biegał, dopóki drugi pies się nie zmęczy.
Dog niemiecki nie dogaduje się z kotem, zwłaszcza jeśli z nią nie dorastał. A jeśli uda się zapewnić, że nie dotknie przelatującego kota, to jak będzie biegła, i tak się włączy... Niestety. Jeśli od szczeniaka to nie jest pytanie, oczywiście. Niewątpliwie są też Argentyńczycy, którzy są bardzo spokojni, ale jeśli wyraża się instynkt łowiecki – jak wytłumaczyć, że kot nie jest ofiarą? Znęcać się nad psem? nie widzę wyjścia. Mój łapie ptaki, myszy, szczury na ulicy. A Veron to zgromadzenie wron i gołębi. A jeśli w domu będzie to bardzo duży PPT 128578;
A Margot nawet łapie zwierzęta w telewizji, uderza je pyskiem w ekran. A po przejściu kota lub szczura - cały spacer dla smarka, jest cała zmęczona i szuka zwierzyny ..
Wprawdzie największe wrażenie zrobiła na mnie Blanca, która na ogół była obojętna na małe zwierzątka, ptaszki, ale po urodzeniu szczeniąt złapała ptaka raz, dwa, trzy razy, podskakując nade mną ze świecą….
Dogo Argentino to młoda rasa, która zyskała ogromną popularność dzięki swojej inteligencji i wydajności. Spokojny, zrównoważony, nieagresywny pies, chroniący swoją rodzinę i terytorium – to wynik, który otrzyma doświadczony i cierpliwy właściciel, regularnie pracując z pupilem.