Wyżeł angielski to klasyczny pies myśliwski o silnym temperamencie
Zadowolony
Wyżeł angielski (wyżeł angielski) - rasa psów myśliwskich do polowań na ptactwo pochodzenia angielskiego. Sama nazwa dosłownie oznacza „robienie postawy” lub „strzałkę”, co w pełni oddaje specyfikę pracy tych psów.
Krótkie tło historyczne
Przodkowie wyżłów, przypuszczalnie o hiszpańskich korzeniach, przybyli do Wielkiej Brytanii na początku XVIII wieku. Przez następne dwieście lat prowadzono intensywne prace hodowlane. W tworzeniu nowoczesnego wyżła brało udział kilka ras psów:
- charty;
- Foxhoundy;
- ogary;
- setery angielskie i hiszpańskie;
- stare małżeństwa francuskie;
- buldogi i inne.
Od końca XIX wieku nie dodano żadnej nowej krwi, a rasa była utrzymywana w czystości. Nie można ustalić dokładnej listy uczestników, ponieważ praktycznie nie ma dowodów z dokumentów. Ale rezultatem była doskonała rasa i do dziś uznawana jest za jedną z najlepszych wśród myśliwych. W Anglii te psy są uważane za standardowe, klasyczne i narodowe skarb.
Wskaźniki przybyły na terytorium Rosji w połowie XIX wieku.
W 1891 r. powstał w Londynie pierwszy klub rasy dla miłośników wyżłów, a w 1897 r. opracowano wstępny standard, który do tej pory niewiele się zmienił. Trzy lata później Brytyjskie Stowarzyszenie Opiekunów Psów zidentyfikowało te Pointery jako odrębną rasę. Uznanie światowego środowiska kynologicznego zdobyły w 1963 roku. W rejestrze FCI wyżeł angielski jest wpisany pod honorowym pierwszym numerem w 7 grupie - gliniarze (podrozdział 2.2 - wskaźniki). Współczesny obowiązujący i aktualny wzorzec rasy pochodzi z 28 lipca 2009.
Opis rasy wyżłów angielskich
Głównym celem wyżła jest polowanie, jednak coraz częściej mieszkańcy miast rodzą przedstawicieli tej rasy jako psy do towarzystwa i rodziny.
Wygląd zewnętrzny
Wyżeł angielski ma wdzięczną, smukłą, suchą, szczupłą i harmonijną sylwetkę z mocną kością i elastycznymi mięśniami odciążającymi. Tułów proporcjonalny, wyważony o gładkich, opływowych liniach, nieco wydłużony, ale prawie kwadratowy z mocnym, krótkim, lekko wypukłym lędźwiem i szerokim mostkiem opadającym do łokci, stopniowo zwężającym się w kierunku pasa.
Wzorzec rasy:
- Wysokość w kłębie:
- kobiety - 61-66 cm;
- samce - 63–69 cm.
Wskaźnik porusza się lekko i płynnie, dobrze zakrywając przestrzeń i mocno odpychając tylnymi nogami. Pyszne ruchy (wysokie uniesienie przednich nóg) nie są dozwolone przez normę.
Sierść jest bardzo krótka, cienka, szorstka w dotyku, gładka i lśniąca, ciasno i równomiernie przylegająca do ciała. Najczęściej w połączeniu z bielą występują następujące kolory srokate:
- czarny;
- wątrobiany;
- pomarańczowy czerwony);
- cytrynowy.
Dozwolone trójkolorowe i jednolite kolory.
Braki i wady dyskwalifikujące
Wszelkie odstępstwa od standardowych cech rasy uznawane są za drobną wadę lub niedoskonałość. Ich dotkliwość ocenia się w zależności od ciężkości i wpływu nie tylko na samopoczucie i zdrowie zwierzęcia, ale także na jego zdolność do wykonywania swojej pracy.
Osoby fizyczne podlegają dyskwalifikacji:
- mieć oczywiste nieprawidłowości behawioralne lub fizyczne;
- tchórzliwy lub agresywny.
Natura i psychika rasy
W domu wyżeł angielski jest niezwykle spokojny i nieco flegmatyczny. Spokojny pies o prawdziwie królewskiej wytrzymałości może zostać wytrącony z równowagi tylko przez polowanie, jest tam tak pochłonięty tym procesem, że może nawet wykazywać agresję połączoną z samowolą i uporem. Jednak przy odpowiednim wychowaniu i terminowej socjalizacji można tego całkowicie uniknąć.
Policjanci postrzegają obcych z pewną ostrożnością, ale bez nadmiernych podejrzeń. Zostaną powiadomieni o swoim przybyciu szczekaniem, ale będzie to ograniczone do:. Przyjazne i przystępne zwierzęta rzadko są dobrymi strażnikami. Są dość lojalne w stosunku do innych zwierząt domowych, rzadko wdają się w bójki, ale małe zwierzęta są zawsze postrzegane jako potencjalna zdobycz. Dlatego lepiej nie trzymać wyżłów razem z ptakami, królikami i innymi małymi zwierzętami.
Psy dobrze dogadują się z dziećmi, wykazując cuda tolerancji i biorąc czynny udział we wszelkich zabawach i psikusach. Lepiej jednak nie zostawiać bardzo małych dzieci z nimi przez długi czas, ponieważ dość duże zwierzę może nieumyślnie upaść. Lojalne i czułe zwierzęta są silnie przywiązane do wszystkich członków rodziny, a zwłaszcza do właściciela. Nie lubią długo pozostawać same, osoby energiczne i nadpobudliwe z nudów mogą wyrządzić znaczne szkody środowisku domowemu. Osobom, które często wychodzą z domu i zostawiają swoich podopiecznych w spokoju, nie zaleca się pozyskiwania gliniarzy.
Ruchome wskazówki są najbardziej odpowiednie dla właścicieli prowadzących aktywny tryb życia, którzy dotrzymają towarzystwa pupilowi podczas porannego joggingu, przejażdżki rowerowej, jazdy konnej czy pieszych wędrówek po górach.
Wybór szczeniaka
Na terenie naszego kraju istnieje kilka profesjonalnych szkółek zajmujących się hodowlą wyżłów. Szczenię należy zabrać tylko od sprawdzonych i entuzjastycznych hodowców, którzy gwarantują rasową rasę pupila z odpowiednimi dokumentami (dyplomy polowe i rodowody pary rodzicielskiej, licencja hodowlana, test szczeniąt itp.).
Obowiązkowe jest posiadanie znaku na wewnętrznej stronie małżowiny usznej lub na brzuchu, który pokrywa się ze znakiem na karcie szczenięcia.
Niezwykle trudno jest wizualnie odróżnić mały wyżeł od szczeniąt podobnych ras (na przykład wyżeł krótkowłosy) lub po prostu mieszaniec metysów. Tylko doświadczony ekspert od psów może to rozgryźć. Jednym z wyróżników może być charakterystyczny lekko zadarty nos.
Cena szczenięcia tej rasy
Koszt szczenięcia wyżła angielskiego zależy bezpośrednio od rodowodu, stopnia i umiejętności pracy rodziców. Dobre, obiecujące dziecko kosztuje około 30-40 tysięcy rubli. Prostszy zwierzak, który ma drobne wady wyglądu, jest już sprzedawany taniej - za 20-25 tys. Możesz znaleźć zwierzę bez dokumentów - za 10-15 tysięcy rubli.
Nie należy kupować wyżła przy ogłoszeniu, na targu lub od mało znanych hodowców prywatnych, gdyż istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo nabycia chorego zwierzęcia, obciążonego całą masą chorób dziedzicznych i nie posiadającego cech rasy.
Opieka nad wskaźnikiem angielskim
Opieka nad Anglikiem nie potrwa długo. Główne działania to:
- krótkie, twarde okrycie z wełny wyczesuje się 1-2 razy w tygodniu szczotką z naturalnego włosia lub specjalną gumową (silikonową) rękawicą do usuwania martwego włosia;
- rzadko kąpią się (2-3 razy w roku), gdy się brudzą, używając szamponów z zoo dla psów krótkowłosych;
- oczy są codziennie badane i raz w tygodniu nacierane liśćmi herbaty lub wywarami ziołowymi;
- uszy są czyszczone balsamami weterynaryjnymi i wacikami co 10-15 dni;
- zęby myje się raz w tygodniu małą szczoteczką (nasadka na palec) i pastą dla zwierząt, której nie trzeba zmywać;
- pazury zwykle same się ścierają, ale jeśli tak się nie stanie, to są skracane co 3-4 tygodnie.
Wyżeł najlepiej poczuje się w wiejskim domu, gdzie będzie mógł swobodnie chodzić po otwartej przestrzeni. Psy myśliwskie nie mogą być trzymane na łańcuchu ani w ciasnej zagrodzie. Polowanie ma kluczowe znaczenie dla zwierząt domowych, ponieważ ta aktywność jest raison d`être ich istnienia. Ludzie, którzy są daleko od tego, lepiej nie zaczynać takiej rasy.
Aktywny, mobilny pies przyzwyczai się do życia w ciasnej przestrzeni miejskiego mieszkania, ale musi zapewnić mu codzienne długie i fizycznie stresujące spacery (2-3 godziny), aby mógł odpowiednio podbiec i wyrzucić nagromadzoną energię. W weekendy lepiej zabrać go na pole, gdzie może zaspokoić swoje potrzeby łowieckie.
Wielu myśliwych woli karmić swoich podopiecznych świeżym domowym jedzeniem, do przygotowania którego używają:
- surowe mięso odmian niskotłuszczowych (konina, wołowina itp.);
- gotowane ryby morskie;
- podroby (wątroba, serce itp.).);
- duże kości cukrowe z resztkami mięsa, chrząstek, okrawków itp.;
- fermentowane produkty mleczne o niskiej zawartości tłuszczu (jogurt, twarożek itp.);
- warzywa, warzywa;
- owsianka (płatki owsiane, gryka itp.);
- owoce, jagody;
- jajka;
- suplementy witaminowo-mineralne.
Nie jest jednak zabronione karmienie wyżłów suchą karmą sklepową, wybierając produkty co najmniej klasy premium dla aktywnych psów średniej wielkości (Bosch, Monge, Acana itp.). Dorosłe psy utrzymywane są na dwóch posiłkach dziennie, szczenięta otrzymują karmę od 3 do 6 razy dziennie, w zależności od wieku.
Zabronione jest podawanie psom słodyczy, wędlin, wypieków, makaronów i wędlin, konserw, a także kości tłustych, pikantnych, pieprzowych i rurkowych (kurczaków).
Trening
Niezbędne jest kształcenie i szkolenie małego wskaźnika od pierwszych dni jego pojawienia się w domu. Proste podstawowe polecenia, posłuszeństwo i zasady zachowania dla szczeniaka są uczone od dwóch miesięcy. Uparty i krnąbrny zwierzak potrzebuje kursu ogólnego treningu (OKD), który odbywa się po 5-6 miesiącach. Zaleca się powierzenie profesjonalnego szkolenia doświadczonemu specjaliście. W polu zwierzę jest zabierane już 3-4 miesiące.
Początkujący hodowca psów może nie być w stanie pozwolić sobie na tak złożoną rasę, dlatego przy braku odpowiedniego doświadczenia lepiej nie zaczynać od policjanta.
Choroby wskaźnika angielskiego
Wyżły to wytrzymałe i wytrzymałe zwierzęta o dobrym zdrowiu i silnej odporności. Choroby, które czekają na nich na ścieżce życia, najczęściej wiążą się z błędami w utrzymaniu i opiece, nie są charakterystyczne żadne specyficzne patologie dziedziczne tej rasy. Średnio ci gliniarze żyją do 11-13 lat, ale niektóre osoby przekraczają granicę w wieku 15 lat.
Nie częściej niż inne psy cierpią na choroby układu mięśniowo-szkieletowego (zapalenie stawów, dysplazja stawowa itp.), choroby skóry, problemy z oczami (jaskra, zaćma itp.).
Wideo: English Pointer - wszystko o rasie
Recenzje właścicieli rasy
Pointer - Island Pointing Dog (angielski Pointer) jest psem czysto myśliwskim i to jest najważniejsze. Jeśli nie jesteś myśliwym i nie jesteś fanem „pracy na kojcu”, taki pies jest destrukcyjny dla obojga.
Pies to po prostu klasa! W tym roku zginął na drugim polowaniu, jego serce stanęło, włożył 20 przepiórek i 3 derkacz i jak wojownik w polu... żyłem 10 lat, mądry, energiczny, miły, ale radzę startować tylko myśliwym, bo.Do. tęsknota za polowaniem będzie przerażająca i może zachowywać się smutno i nieodpowiednio.
Jeden z moich znajomych też lubi polować na myszy, ponieważ nie poluje, chociaż na polach zdarza się to prawie codziennie, ale bez broni i nie zabrano mu ani jednego ptaka, więc myślę, że to rekompensuje za jego „Pojedyncze” życie myśliwskie. A na stojakach kruków sprawia, że. Podczas gdy wszystkie inne wyżły, które znam i z którymi polują, te obiekty świata zwierzęcego są po prostu ignorowane... Zapytaj każdego normalnego myśliwego-legachata, jak jego pies reaguje na gołębie miejskie. Najprawdopodobniej odpowie, że jego pracujący pies w żaden sposób nie reaguje na gołębie i wrony.. Oto odpowiedź: albo zacznij polować z psem myśliwskim, albo ostrożniej pilnuj chomików i innych małych zwierząt, które mieszkają w tym samym mieszkaniu z psem.
jeśli masz choćby najmniejsze doświadczenie w pracy w terenie z psem, wystarczy wytresować wyżeł, najłatwiej go wyszkolić! A dawanie psa jest jak kupowanie licencji. Strażnicy i treserzy psów tak mówią, łatwiej jest wyszkolić 4 wyżły lub 2 Niemców niż 1 Irlandczyka lub jego brata! absolutnie cichy i nie szlochający szloch.
Kupiłem wyżełkę w wieku 5 miesięcy w 2014 roku. Do sezonu skończyła 7 miesięcy i miałam nadzieję, że pies zacznie pracować pod koniec pierwszego pola. Ale pies okazał się niełatwy. Bardzo długo nie można było nawiązać z nią normalnego kontaktu. W domu pies posłuchał perfekcyjnie, ale jak tylko spuszczasz go ze smyczy na polu lub w parku, odnosi się wrażenie, że widzisz go po raz ostatni. Wydawało się, że to jedyna psia pasja do biegania. Przebiegłem ponad kilometr w terenie dla ptaków. W granicach miasta odważyłam się wypuścić psa ze smyczy tylko na obrzeżach parku miejskiego, jest wystarczająco dużo miejsca i w promieniu kilometra nie ma samochodów.
Mieszkam z tą cudowną rasą psa. Nie ma z nią żadnych problemów, mimo że mieszka w mieszkaniu i ma dwójkę małych dzieci. Ale jest mały sekret: poluje dwa razy w tygodniu (wprowadzę w sezonie polowań
Pointery to silne i wytrzymałe psy pracujące przeznaczone wyłącznie do polowań. Rozpoczynając takie zwierzę do utrzymania w domu, należy zrozumieć, że jednocześnie pozbawiony jest możliwości zaspokojenia wrodzonych instynktów łowieckich. Pies będzie w pełni szczęśliwy tylko w terenie, robiąc to, co kocha.