Poronienie u kota: przyczyny i pomoc

Poronienie u kota to nieprzyjemne wydarzenie zarówno dla zwierzaka, jak i jego właściciela. Niestety, ani jeden kot nie jest chroniony przed spontaniczną aborcją: jej przyczyny mogą leżeć w genetyce zwierzęcia. Wbrew powszechnemu przekonaniu rozpoznanie poronienia może być trudne, ponieważ kot często zjada zarówno zarodki, jak i poród. W innych przypadkach płody mogą w ogóle pozostać w łonie matki, dodatkowo zagrażając jej zdrowiu. Jakie są rodzaje poronień, jaką pomoc można udzielić kotu, który przeszedł spontaniczną aborcję, powiemy Ci poniżej.

Jeśli chodzi o infekcje, to właściciel zwierzaka ma już większą kontrolę nad sytuacją. Możesz uniknąć poronienia w przypadku infekcji zakaźnej, dbając o terminowe szczepienie kota przed kryciem i ciążą, a także o dobre warunki do trzymania zwierzęcia.

Wtórny

Wtórne przyczyny poronienia u kotów obejmują trzy główne czynniki:

• łożysko przednie. Łożysko przednie rozumiane jest jako jego nieprawidłowa lokalizacja, w której łożysko częściowo lub całkowicie pokrywa gardło macicy. Należy zauważyć, że takie zjawisko jest rzadkie i częściej obserwuje się je u kotów, które już raz rodziły;
• uraz. Jeśli chodzi o urazy, wszystko jest jasne: wszelkie obrażenia ciała wyrządzone kotce w czasie ciąży mogą zagrażać zarówno jej życiu, jak i życiu płodów;
• słabe krążenie między macicą, łożyskiem i zarodkami. Zaburzenia krążenia mogą mieć wiele przesłanek – od niedożywienia po ciężki i długotrwały stres.

Oprócz pierwotnych i wtórnych, niektórzy lekarze weterynarii identyfikują również dodatkową grupę przyczyn, które obejmują następujące czynniki:

• zaburzenia metaboliczne w ciele zwierzęcia;
• intensywne doświadczenia;
• chów wsobny (krzyżowanie blisko spokrewnionych osobników);
• nieodpowiedni wiek zwierzęcia (wskazane jest, aby dopuszczać do krycia samice, które osiągnęły już pełną dojrzałość fizjologiczną i nie wykazują oznak starzenia. Wiek tych kotów waha się od jednego do sześciu lat).

Wpływ infekcji na poronienie

Zarówno infekcje wirusowe, jak i bakteryjne mogą powodować poronienie. Najgroźniejsze infekcje zagrażające pomyślnej ciąży u kota przedstawiono w poniższej tabeli.

Tabela 1. Infekcje zagrażające ciąży kota

Kalcywirozajeden. Pysk, nos i język zwierzęcia pokrywają się owrzodzeniami, w wyniku których dochodzi do obfitego ślinienia, prowadzącego do zlepiania się sierści wokół pyska.
2. Kot często kicha.
3. Częste wydzieliny z oczu i/lub nosa.
4. Ogólny stan zwierzęcia można określić jako przygnębiony: kot niewiele się porusza, nie interesuje się jedzeniemZapalenie nosa i tchawicy (opryszczka)Większość objawów zapalenia nosa i tchawicy jest podobna do kalciwirusa, dlatego bardzo trudno jest postawić prawidłową diagnozę w domu. Koty zarażone tą dolegliwością zaczynają kichać, mają wydzielinę z nosa i oczu, wzrasta temperatura ciała i obserwuje się odmowę jedzenia. Jedyna różnica: przy zapaleniu nosa i tchawicy wyraz rozciąga się głównie na oczyPanleukopenia (plaga)jeden. Okres inkubacji charakteryzuje się ogólnym pogorszeniem samopoczucia, letargiem i odmową jedzenia oraz napadami wymiotów przeplatanych krwią i śluzem.
2. Temperatura kota zaczyna rosnąć, która może wzrosnąć do 42°C.
3. Do wymiotów dodaje się biegunkę, która ma konsystencję podobną do wody i prowadzi do jeszcze większego odwodnienia.
4. W miarę rozwoju choroby u kotów dziąsła stają się niebieskie, a krtań puchnie.
Należy pamiętać, że śmierć zwierzęcia może nastąpić nagle, nawet przy braku okresu wylęgania, jeśli mówimy o nadostrym przebiegu chorobyBiałaczkajeden. Kot ma spuchnięte węzły chłonne.
2. Kot chudnie z powodu utraty apetytu.
3. Sierść zwierzęcia staje się znacznie gorsza niż wcześniej.
4. U kota rozwija się stan zapalny zlokalizowany w jamie ustnej (zapalenie jamy ustnej).
5. Temperatura ciała wzrasta.
6. Możliwe napady biegunki.
Zauważ, że różne koty z białaczką mają różne grupy objawówColibacillusjeden. Brakowi apetytu zwierzęcia towarzyszy widoczne wychudzenie.
2. Kot stawia opór agresywnie, gdy właściciel lub weterynarz próbuje dotknąć jego brzucha.
3. Kot ma stałą lub sporadyczną gorączkę.
4. Zwierzę często wymiotuje bez wyraźnego powodu.
5. Kot ma napady biegunki.
6. Na tle E. coli zwierzę może również wykazywać nieżyt nosa lub objawy zapalenia spojówek.
7. Odwodnienie z powodu wymiotów i biegunkiHemobartonellozaGłówną cechą tej choroby jest trudność w rozpoznaniu. Może nie objawiać się w ciele zwierzęcia dłużej niż rok, zatruwając jego życie i nie dając żadnych niepokojących oznak właścicielowi. Wśród niespecyficznych objawów, które mogą pośrednio wskazywać na hemobartonellozę, są:
jeden. Kot ma stale wysoką temperaturę.
2. Szybkie tętno i szybki oddech.
3. Zwierzak zaczyna niezdrowo interesować się przedmiotami niejadalnymi - piaskiem, plastikiem, odpadami spożywczymi.
4. Błony śluzowe bledną lub żółkną.
5. Zwierzę męczy się szybciej niż zwykle i spędza dużo czasu w pozycji leżącej.
Poronienie u samicy z hemobartonellozą następuje z powodu anemii matki, która przyczynia się do śmierci zarodków

Jak zapobiegać infekcji kota?

Pomimo tego, że powyższe infekcje w różnym stopniu oddziałują na organizm, są niemal równie groźne dla kotki w ciąży. Możesz chronić zwierzę przed podobną grupą chorób za pomocą następujących metod:

• staranne przestrzeganie norm higieny podczas trzymania kota;
• zakaz samodzielnego chodzenia (aby zapobiec spotkaniu samicy z potencjalnie zakaźnymi bezpańskimi zwierzętami);
• terminowe szczepienie;
• sporządzenie kompetentnej diety;
• badania profilaktyczne u lekarza weterynarii i wykonanie wszystkich przepisanych badań (szczególnie w okresie ciąży).

Monitorując zdrowie swojego zwierzaka i szukając niepokojących zmian behawioralnych, będziesz w stanie utrzymać go w zdrowiu i promować przeżycie płodu. Wiele chorób zakaźnych, jeśli mówimy o już zakażonej samicy, we wczesnych stadiach jest podatnych na skuteczne leczenie, które nie ma konsekwencji dla zwierzęcia.

Niezakaźne warunki wstępne poronienia

Główne niezakaźne warunki wstępne poronienia obejmują:

• skręcenie macicy;
• różne patologie rozwoju embrionalnego;
• endometrioza (w przypadku kotów często o niej mówią piomer);
• nowotwory narządów płciowych;
• zaburzenia hormonalne w ciele kobiety.

O każdym z tych czynników omówimy poniżej.

Skręcanie macicy

Skręcenie odnosi się do obrotu zapłodnionej macicy lub jednego z odcinków jej rogu o 180 stopni (czasem więcej) wokół osi podłużnej. Ta patologia nie jest powszechna i objawia się bliżej czasu porodu. Nawet jeden nieostrożny ruch lub nieudany upadek zwierzaka może to spowodować.

W większości przypadków skręcenie macicy należy skorygować poprzez interwencję chirurgiczną z terminową wizytą u weterynarza. Jeśli kot nie otrzyma pomocy, istnieje duże niebezpieczeństwo śmierci płodów w łonie zwierzęcia i ich późniejszego gnicia, co powoduje martwicę macicy i stanowi zagrożenie dla zwierzęcia.

Patologia rozwoju embrionalnego

Patologie rozwoju płodu obejmują ich nadmierny wzrost lub odwrotnie, zbyt wolne tempo rozwoju. Również płody mogą być nieprawidłowo zlokalizowane w macicy, co spowoduje ich odrzucenie. Różne nieprawidłowości chromosomalne, prowadzące do niezdolności płodu do życia, mogą również zakłócać prawidłowy rozwój zarodków.

Endometrioza

Dla kotów najbardziej charakterystyczna jest pyometra - ropny typ endometriozy. Pyometra jest niebezpieczna, ponieważ w postaci przewlekłej może trwać miesiącami, podczas gdy bardzo trudno ją rozpoznać, ponieważ chory kot ma czasami regularną ruję. Sama pyometra występuje w wyniku warunkowo patogennej mikroflory wchodzącej do jamy narządu i późniejszego nagromadzenia produktów rozpadu w macicy.

Piometra stanowi zagrożenie dla życia kotki, niezależnie od tego, czy jest w ciąży, czy nie i wymaga natychmiastowej pomocy lekarskiej. Jedyną grupą kotów, która w ogóle nie boi się tej dolegliwości, są kotki, które przeszły sterylizację.

Nowotwory narządów płciowych

Nowotwory mogą być zarówno łagodne, jak i złośliwe. Najczęściej znajdują się na jajnikach. Istnieją trzy najczęstsze typy nowotworów:

• pęcherzyk stanowi około połowy wszystkich napotkanych nowotworów. Często ma złośliwy charakter i właściwość przerzutów do najbliższych układów narządów, rosnących przez błonę jajnika;
• dysgerminoma - guz jajnika częściej występujący u młodych kobiet. Bardzo rzadko daje przerzuty i nie wykracza poza wyznaczony narząd. Wpływa na pracę organizmu tylko przy znacznym wzroście rozmiarów, może przyczynić się do skręcenia macicy, a także pogorszenia stanu jelit i pęcherza;
• potworniak jest najrzadziej występującym nowotworem wśród prezentowanych. W większości przypadków guz objawia się jako złośliwy i podatny na przerzuty. Aby zidentyfikować tak rzadki nowotwór, zwierzęciu przypisuje się skan CT jamy brzusznej.

Jeśli mówimy o guzach macicy, takie opcje są bardzo rzadkie u kotów. Najczęstszymi guzami zlokalizowanymi na tym narządzie są gruczolakorak i włókniak endometrium.

Brak równowagi hormonalnej

Niewydolność hormonalna nie jest chorobą samą w sobie, zawiera listę dolegliwości takich jak cukrzyca (cukier i moczówki), choroba Addisona, choroba Cushinga, niedoczynność i nadczynność tarczycy. Wszystkie te choroby są w jakiś sposób związane z dysfunkcją narządów wytwarzających różne hormony – przysadki mózgowej, tarczycy, nadnerczy i jajników (jeśli mówimy o kobietach).

Objawy zaburzenia równowagi hormonalnej, w zależności od choroby, mogą być zjawiskami wprost przeciwstawnymi. Na przykład z cukrzycą koty mają nienaturalnie zwiększony apetyt, podczas gdy przy niedoczynności tarczycy zwierzę traci zainteresowanie jedzeniem. Aby upewnić się, że w organizmie kota nie występują zaburzenia hormonalne przed kryciem, należy zdać odpowiednie testy.

Rodzaje poronień

Lekarze weterynarii wyróżniają trzy główne typy poronień, w zależności zarówno od czasu, jak i reakcji organizmu zwierzęcia. Od razu zauważamy, że poronienie (pomimo swojej nazwy) nie zawsze oznacza bezpośrednie usunięcie płodu z ciała kota.

Tabela 2. Rodzaje poronień

Poronienie we wczesnej ciąży, któremu towarzyszy resorpcja płodu w macicyTen rodzaj poronienia jest najbardziej nieszkodliwy dla zwierzęcia i całkowicie niewidoczny dla człowieka. Po wchłonięciu zarodków kot nie odczuwa bólu, a z pochwy nie wydostaje się wydzielina, która mogłaby zaalarmować człowieka. W niektórych przypadkach wchłanianych jest tylko kilka płodów, podczas gdy inne zarodki nadal się rozwijają. To poronienie może być spowodowane chowem wsobnym lub nieprawidłowościami genetycznymiŚmierć wewnątrzmaciczna płodów z ich późniejszą ekstrakcją z macicyTaka dolegliwość może dotknąć samicę na każdym etapie ciąży. To właśnie ten rodzaj poronienia jest uważany za „klasyczny”. Usunięciu płodu towarzyszy obfite krwawienie z dodatkiem śluzu z pochwy kota. Nawet tak oczywiste znaki mogą pozostać niewidoczne dla właścicieli, ponieważ samice mają tendencję do ukrywania tego, co się stało i zjadania zarówno zarodków, jak i ostatnich. Takie zachowanie wynika z instynktu i samozachowawczyWewnątrzmaciczna śmierć płodu bez ekstrakcji z macicyTen rodzaj poronienia jest najbardziej niebezpieczny, ponieważ bezpośrednio zagraża życiu kobiety. Zmumifikowane lub rozkładające się owoce w macicy uwalniają toksyny, które prowadzą do zapalenia narządów. Objawy zapalenia są takie same jak w poprzednim przypadku. Jednak tym razem wydzielinie z pochwy towarzyszy silny, zgniły zapach, wskazujący na to, że płód pozostaje w macicy. Jeśli nie zapewnisz kotu pomocy na czas, istnieje ryzyko śmierci lub pozostania bezpłodnym

Jak rozpoznać poronienie?

Podczas ciąży ważne jest, aby uważnie monitorować kotkę, aby na czas zidentyfikować niebezpieczne objawy (jeśli występują). Z powyższej tabeli łatwo wywnioskować, że poronienie nie zawsze jest tak oczywiste, jak się wydaje na pierwszy rzut oka. Często trzeba to rozpoznać po znakach pośrednich, takich jak:

• kot nie ma wyraźnych oznak ciąży kilka tygodni po kryciu;
• przy poronieniu w późnych terminach brzuch zwierzaka często staje się asymetryczny, zmienia swój poprzedni kształt;
• biegunka lub wymioty;
• ogólna depresja połączona z utratą wagi;
• agresywna reakcja na próby właściciela dotykania żołądka;
• wzrost temperatury powyżej 39°C.

Wśród bardziej oczywistych objawów, które jednoznacznie wskazują na poronienie, odnotowujemy następujące objawy:

• wydzielina z pochwy z domieszką krwi (należy zauważyć, że w późnej ciąży wydzielanie przezroczystego śluzu z pochwy nie jest objawem alarmującym);
• ostry nieprzyjemny zapach wydobywający się ze zwierzaka;
• obecność owoców i poród (czasami koty ich nie dotykają i zostawiają w najbardziej widocznym miejscu).

Konsekwencje poronień

Spontaniczna aborcja w większości przypadków jest stresująca dla organizmu kota. Jedynymi wyjątkami są owoce, które rozpuszczają się we wczesnych stadiach, co nie powoduje dyskomfortu. Następujące scenariusze poronienia są najbardziej niebezpieczne dla zdrowia kota:

• poronienie w późnej ciąży. Logiczne jest założenie, że im bardziej rozwinięte owoce, tym bardziej bolesne jest wyjście z macicy zwierzęcia. To poronienie czasami kończy się pęknięciem narządu rodnego lub kanału rodnego. Nawet jeśli tak się nie stanie, zwierzę jest poważnie uszczuplone z powodu utraty dużej ilości krwi-
  

  Poronienie w późnej ciąży jest najtrudniejsze dla kotów

• poronienie bez wydalenia płodu z macicy. Rozpadające się zarodki zatruwają organizm kota, aw przyszłości mogą nawet doprowadzić do martwicy macicy, jeśli nie zostaną z niej usunięte w odpowiednim czasie. Inną poważną konsekwencją tego typu poronienia jest zatrucie krwi zwierzęcia.
  

  Konsekwencje poronienia nie zawsze widać gołym okiem

Niezależnie od rodzaju poronienia weterynarze zwracają uwagę na następujący wpływ tego nieprzyjemnego epizodu na przyszłe życie kota:

• zwierzę ma trwałe ogniska zapalne narządów rozrodczych;
• doświadczona spontaniczna aborcja z dużym prawdopodobieństwem doprowadzi do bezpłodności kota;
• poronienie prawdopodobnie negatywnie wpłynie na wszystkie kolejne ciąże, pogarszając ich przebieg i komplikując poród.

Co zrobić, jeśli Twój kot poronił?

Co należy zrobić właścicielowi, który zaobserwuje u swojego zwierzaka objawy samoistnej aborcji?? Po pierwsze, powinien skontaktować się z kliniką weterynaryjną i wezwać specjalistę w domu, ponieważ transport zwierzęcia w tym stanie jest wyjątkowo niepożądany. Po drugie, właściciel musi przejść z kotem wszystkie testy, które zaleci lekarz weterynarii.

Rutynowe testy dla kotów po poronieniu obejmują:

• testy na zawartość hormonów we krwi;
• prześwietlenie;
• badanie ultrasonograficzne okolicy brzucha (w razie potrzeby i CT);
• wymaz z jamy macicy;
• różne testy na choroby zakaźne.

Jeśli właściciel zwierzęcia znajdzie owoce odrzucone przez ciało kota, w żadnym wypadku nie powinien się ich pozbyć. Zarodki są cennym materiałem, którego badanie dokładniej określi przyczyny spontanicznej aborcji. Materiał ten należy umieścić w plastikowej torebce, starannie zapieczętować i przekazać lekarzowi.

Jak zabezpieczyć kota przed poronieniem?

Pomimo tego, że właściciel w stu procentach nie może wpływać na przebieg ciąży u swojej kotki, nadal jest w stanie w jak największym stopniu chronić zwierzę przed destrukcyjnymi skutkami rodzenia płodów.

Aby kotka poradziła sobie z ciążą i porodem, właściciel musi wziąć pod uwagę szereg czynników:

• aby uniknąć chowu wsobnego, starannie wybierz partnera dla zwierzaka;
• nie pozwalać na kojarzenie się zbyt starych lub zbyt młodych zwierząt;
• przejść badanie weterynaryjne z kotem bezpośrednio przed skrzyżowaniem;
• zaszczepić oboje partnerów na jakiś czas przed kryciem.

Między innymi konieczne jest również monitorowanie prawidłowego odżywiania samicy i zapobieganie obecności w jej diecie produktów o niskiej jakości lub zepsutych. Zaleca się stymulowanie i umiarkowaną aktywność fizyczną kota, aby nie przybrał na wadze.

Ważne jest, aby móc odróżnić poronienie od początku porodu. Informacje o tym, jak zrozumieć, że kot zaczął rodzić i jakich akcesoriów będzie potrzebował właściciel do prawidłowego porodu, znajdziesz poniżej.

W szczegółach, jak urodzić kotaz udaną ciążą możesz przeczytać również w osobnym artykule na naszym portalu.

Wideo - Cechy przebiegu ciąży u kotów