Poronienie kota

Oczywistymi objawami samoaborcji u zwierzaka są pragnienie, apatia, gorączka, gdy zaczyna się krwawienie. Skrzepy krwi mogą wychodzić ze sromu i mogą zawierać szarą lub zieloną ropną wydzielinę. Brzuch kota jest bolesny. Jednocześnie kot może się chować, krzyczeć, drapać pościel, chodzić tą samą trasą. Oddycha z otwartymi ustami, głośno miauczy i przepycha się, jakby miała wypróżnienie. Kocięta najprawdopodobniej zjawiają się martwe. Jeśli wykazują oznaki życia, wkrótce znikną. W tym czasie zwierzak jest zestresowany i może zjeść swoje potomstwo, dlatego wskazane jest jego natychmiastowe usunięcie.

Jeśli kot nie ma temperatury, krwawienie jest niewielkie, bez śmierdzącego zapachu, właściciel musi poczekać na zakończenie procesu. Ale w każdym razie musisz powiadomić weterynarza o tym, co się dzieje. Może udzieli porady na temat stosowania niektórych leków. Podpowie co robić, jak pomóc kotu. Często w takich sytuacjach eksperci zalecają stosowanie oksytocyny, traumatyny, glukozy w celu złagodzenia stanu kota. Czasami właściciele kotów bardzo wpadają w panikę i po prostu wzywają lekarzy do domu. To prawda, ponieważ trudno jest zdiagnozować problemy zaocznie. Czasami po zbadaniu kotki z poronieniem weterynarze zalecają przeprowadzenie terapii hormonalnej w celu oczyszczenia macicy. Leki objawowe są przepisywane indywidualnie. Czasami nie można obejść się bez antybiotyków, leków hemostatycznych. Stosowane są również preparaty gojące rany.

U kotów czasami dochodzi do częściowej samoaborcji. Następnie jeden lub dwa zarodki są odrzucane, reszta pozostaje w macicy. Mogą być opłacalne. Dlatego w każdym przypadku musisz udać się do lekarza.

Dlaczego u kotów występują poronienia?

Weterynarze twierdzą, że najczęstszymi przyczynami patologii są infekcje i urazy. Z tym ostatnim wszystko jest jasne. Kotka w ciąży musi być chroniona przed nadmierną aktywnością, nie wolno wspinać się na wysokość. Bez potrzeby nie musisz brać przyszłej mamy w ramiona i przeprowadzać z nią traumatycznych manipulacji.

Jeśli chodzi o infekcje, pod tym względem jest trudniej. Właściciel nie może chronić swojego podopiecznego przed infekcją. Czasami może wizualnie wyglądać na szczęśliwą, aktywną, ale jednocześnie być nosicielką infekcji. Jeśli zwierzę stale dokonuje samoaborcji, musi zostać zbadane. Ignorując to, właściciel naraża swojego podopiecznego na wielkie niebezpieczeństwo. Nie musisz myśleć, że może nastąpić samoleczenie z ukrytych infekcji. Każda ciąża kota kończy się poronieniem, ponieważ infekcja, która przeniknęła przez łożysko, nie pozwoli na prawidłowy rozwój zarodków.

Możliwymi przyczynami samoaborcji mogą być wczesne lub późne krycie, czyli przed rokiem i po ósmym roku życia. Zatrucia, choroby przewlekłe, robaczyce, patologie układu rozrodczego kotów, farmakoterapia, stres, zaburzenia hormonalne mogą również powodować patologię. Czasami przyczynę można łatwo naprawić. W innych przypadkach weterynarz może zalecić przebieg terapii lub sterylizację.

Jeśli zwierzę dokonało aborcji, zaleca się oddanie zarodków do badań. Kot musi być dokładnie przebadany: USG, RTG, biochemia krwi.