Czarny kał u kota: przyczyny i leczenie choroby

Objawy te wraz ze zmianą koloru stolca wskazują na choroby przewodu pokarmowego. W takich przypadkach nie można się wahać, ponieważ krwawienie wewnętrzne może być śmiertelne. Nie ma możliwości zdiagnozowania problemu w domu, do dokładnej diagnozy potrzeba dużo badań w szpitalu.

Dlaczego kot ma zmianę koloru kału??

Czynnikiem przyczyniającym się do tej patologii jest najczęściej obecność krwi w kale, ale przyczyn tego może być kilka. Krwawienie otwiera się zarówno w żołądku, jak i w różnych częściach jelita, co stanowi śmiertelne niebezpieczeństwo dla kota. Dzieje się tak w następujących przypadkach, z których każdy wymaga indywidualnego podejścia do leczenia:

1. Bardzo często przyczyną tego problemu są robaki. Żyją w jelitach zwierzęcia, przyczepiając się do jego ścian, naruszając w ten sposób ich integralność. W jelicie grubym krew jest trawiona i zmienia odcień stolca zwierzęcia.
2. Zapalenie żołądka lub zapalenie okrężnicy pochodzenia urazowego to proces zapalny w żołądku lub jelicie cienkim wywołany przez ciała obce. Dzieje się tak najczęściej, gdy kot zjada kości ptaków. Podczas gryzienia uzyskuje się odłamki, które łatwo uszkadzają narządy wewnętrzne zwierzęcia. Perforacje, rany i mikropęknięcia na ściankach narządów pojawiają się od innych połkniętych przedmiotów.
3. Wrzód trawienny, 12 wrzód dwunastnicy, zapalenie żołądka i jelit tego samego typu, wszystkie te choroby powodują pojawienie się krwawiących wrzodów na ścianach narządów, co prowadzi do czernienia kału zwierząt.
4. Guzy jelita cienkiego i żołądka, zwłaszcza złośliwe, prowadzą do owrzodzeń i krwawień wewnętrznych.
5. Krwotoczna postać zapalenia żołądka i jelit prowadzi do odwarstwienia nabłonka błony śluzowej żołądka i niektórych części jelita, uszkadzając drobne naczynia i powodując krwawienie. Zapalenie to występuje z powodu powikłań po infekcjach bakteryjnych i wirusowych o ciężkim typie, przyczyną może być choroba autoimmunologiczna zwierzęcia, silny stres, zaburzenia procesu krzepnięcia krwi, całkowita nietolerancja na jakikolwiek produkt spożywczy, składnik żywności lub ciężka reakcja alergiczna.

Każda z chorób wymaga pilnego i skutecznego leczenia. Nie da się samodzielnie zdiagnozować i dobrać leków. Leczenie domowe jest możliwe tylko z pełnym przekonaniem, że zwierzę cierpi na inwazję robaków pasożytniczych. Można to określić jedynie na podstawie obecności pasożytów w kale zwierzęcia. Ale nadal nie możesz się obejść bez konsultacji i wizyty u weterynarza, ponieważ zwierzę wymaga nie tylko leków na pasożyty, ale także kompleksowej terapii.

Diagnostyka i leczenie kota

Przede wszystkim należy przeanalizować kał pod kątem obecności w nim ukrytych śladów krwi. Jeśli wynik jest pozytywny, wymagane są następujące badania, aby ustalić dokładną przyczynę patologii:

• badanie krwi;
• USG okolicy brzucha;
• test krzepnięcia krwi;
• radiografia;
• gastroskopia.

Jeśli na którymś etapie specjalista trafnie diagnozuje, to dalsze badania nie są konieczne. Początkowo weterynarze przepisują leki hemostatyczne. Większość z nich jest wstrzykiwana domięśniowo lub dożylnie, dlatego nie ma możliwości przeprowadzenia leczenia w domu. Zwykle przepisywane są następujące leki:

• Tranexam wstrzykuje się co 6-8 godzin, terapię przerywa się po całkowitym zatrzymaniu krwawienia, dawkę oblicza się na 10-15 mg na 1 kg wagi kota, dożylnie lub domięśniowo, ustala lekarz na podstawie ogólne warunki.
• Vikasol 1% stosuje się od 3 do 5 dni, wstrzykuje się w mięsień, dozuje się 1-2 mg na 1 kg masy ciała zwierzęcia.
• Kwas aminokapronowy 5% stosuje się w dawce 7-10 mg na 1 kg masy kota, do 5 razy dziennie, doustnie, czasem dożylnie, w przeliczeniu 1 mg na 1 kg masy ciała.
• Dicinone wstrzykuje się domięśniowo 2 razy dziennie, kurs trwa do 3 dni, w dawce 10-12 mg na 1 kg masy ciała.

Leczenie podstawowego problemu rozpoczyna się po całkowitym ustaniu krwawienia. W przeciwnym razie kot może być jeszcze bardziej szkodliwy, ponieważ wiele leków powoduje podrażnienie przewodu pokarmowego i inne skutki uboczne. Operacja jest wykonywana w obecności obcego obiektu lub guza. W innych przypadkach stosuje się następujące leki:

• środki przeciwpasożytnicze: Prazitel, Drontal, Dirofen, Prizitid, Pratel;
• antybiotyki: Penicylina, Amoksyklaw, Tetracyklina, Amoksycylina, Gentamycyna;
• leki przeciwwirusowe: Interferon, Gamavit, Cycloferon;
• gastroprotektory: Fosfalugel, De-Nol, Maalox, Almagel, Ranitydyna.

Specjaliści stosują również inne leki, wybierając te najskuteczniejsze na podstawie indywidualnych parametrów zwierzęcia i choroby. Przyczyny czarnego stolca u kota mogą być niezwykle poważne, więc jeśli masz jakiś towarzyszący niepokojący objaw, natychmiast skontaktuj się z kliniką weterynaryjną. Samoleczenie w tym przypadku może prowadzić nie tylko do komplikacji, ale także do śmierci zwierzaka.