Rany z zapachem u kota: dlaczego się pojawiają i jak są leczone?
Zadowolony
Koty to bardzo czyste zwierzęta. W dobrych warunkach bytowych mają zdrową skórę i minimalny zapach. Jeśli zwierzę ma nieprzyjemny zapach, należy sprawdzić, czy nie ma owrzodzeń na ciele. Problem może mieć kilka przyczyn i mieć różne rozwiązania. Rany z zapachem u kota: jak rozpoznać i co robić? Poszukaj odpowiedzi na te pytania w naszym artykule.
Najczęściej rany powstają z powodu:
- reakcja alergiczna;
- ukąszenia owadów;
- uszkodzenia mechaniczne (bójki, przecięcia);
- choroby skórne.
Proces gojenia nie zawsze przebiega zgodnie z planem w niesprzyjających warunkach. Zwierzę może mocno przeczesać problematyczny obszar, wnikną do niego bakterie, stan zapalny się nasili. Zamiast regeneracji rozpocznie się proces jeszcze większego niszczenia tkanek z powstawaniem ropy. Procesowi martwiczym w otarciu towarzyszy nieprzyjemny zapach. Ciało kota zaczyna wydzielać charakterystyczny, zgniły zapach.
Przyczyny zaburzonej regeneracji skóry to:
- wnikanie brudu;
- obniżona odporność;
- nierównowaga hormonalna;
- wysoka wilgotność w miejscu zamieszkania;
- niewłaściwe leczenie ran.
Wszystko to prowadzi do namnażania się chorobotwórczych drobnoustrojów w uszkodzonych obszarach. Ponieważ skóra działa jak bariera ochronna dla wszystkich systemów wewnętrznych, infekcja może szybko rozprzestrzenić się na wszystkie narządy. W takim przypadku szkoda dla zdrowia stanie się nieodwracalna.
Częste choroby skóry u kotów
Rany na skórze kota mogą pojawiać się z przyczyn zewnętrznych i wewnętrznych. Powierzchowne podrażnienia, skutki ugryzień, alergie są łatwiejsze do wyleczenia. Wysypki spowodowane poważnymi problemami wewnętrznymi są znacznie trudniejsze do wyeliminowania. Szybka diagnoza pomaga w skutecznym leczeniu.
„Proste” choroby skóry u kotów
Traktowane są głównie zewnętrznie. Rzadko wchodzą w zaniedbane formy. Powikłania zaczynają się dopiero po zbyt długiej ekspozycji na czynnik drażniący.
Pchle zapalenie skóry
Występuje po ukąszeniach pcheł. Skóra reaguje na toksyczną ślinę pasożyta, która zawiera ponad 15 alergenów. Odporność zaczyna chronić organizm, dlatego pojawiają się specyficzne reakcje zewnętrzne.
Choroba jest powszechna u wszystkich grup wiekowych i ras kotów. Występuje u kociąt, ale zdecydowaną większość infekcji odnotowują lekarze weterynarii po roku. Osobniki wolnowybiegowe są szczególnie podatne: pchły przenoszą się z innych zwierząt, trawy, ludzkiej odzieży w postaci larw lub dojrzałych owadów.
Pierwszym objawem jest niespokojny świerzb. Następnie pojawiają się pęcherze, zadrapania od czesania, przerzedzenie sierści. Wraz z dalszym rozwojem na ranach tworzą się nieprzyjemnie pachnące rany z ropą.
Więcej o objawach, diagnozie i leczeniu pchle zapalenie skóry można przeczytać w artykule na naszej stronie.
Trądzik kotów
Trądzik występuje u kotów na brodzie, rzadziej w okolicach nosa i czoła. Wyraża się w czarno-białych zaskórnikach. W zainfekowanym obszarze włosy wypadają, pojawiają się twarde skorupy. Zaskórniki otwierają się z czasem lub kot je przeczesuje. Bolesne wrzody, tworzą się krosty, w ranie rozwijają się bakterie.
Trądzik występuje z powodu problemów hormonalnych, genetycznie zatkanych gruczołów łojowych, regularnych sytuacji stresowych. Rozwija się również w wyniku złej higieny zwierząt. Strzyżenie, niehigieniczne warunki często kończą się zapaleniem mieszków włosowych, zatkaniem porów skóry.
Reakcje alergiczne
Alergie skórne, układ odpornościowy reaguje na spożycie substancji, z którymi trudno sobie poradzić. Cząsteczki chemii gospodarczej, produkty wchodzące w skład gotowej żywności, tkaniny ściółki i ubranka dla kota, kurz, pyłki z kwiatów powodują gwałtowny napływ krwi do powierzchni ciała, stany zapalne z pryszczami i swędzeniem. Podczas drapania pojawiają się komplikacje w gojeniu.
Na notatce! Zbyt długi kontakt z alergenem wywołuje zespół astmatyczny, ziarniniak i atopowe zapalenie skóry. Każda z tych patologii jest trudna do wyleczenia.
Objawy - zaczerwienienie, swędzenie, niepokój, wysypka, częściowe łysienie, kaszel.
Wyprysk
Stan zapalny w miejscu uszkodzenia naskórka. Warstwa wierzchnia ulega zniszczeniu z powodu złej higieny, zbyt ostrych szamponów, kolonizacji pasożytów, silnego tarcia odzieży i kołnierza. Mniej powszechny wyprysk na tle procesów patologicznych w wątrobie, nerkach, przewodzie pokarmowym, układzie hormonalnym i nerwowym. Wyprysk można wykryć po świerzbie, pęcherzach, guzkach, łuszczeniu, czerwonych plamach i strupach na powierzchni ciała. Skóra może miejscowo się „pocić”. Zwierzę traci na wadze, czasami pojawia się gorączka i częste oddawanie moczu.
Roztocza uszne (otodektoza)
Owad pasożytniczy osadza się w muszlach słuchowych, kanałach, powodując silne swędzenie, zaczerwienienie, gorączkę. Kot często kręci głową, drapie się po uszach. Z uszu zaczyna się ropna wydzielina. Postępujący proces grozi ogromnymi ranami na głowie spowodowanymi świerzbem, zapaleniem ucha, utratą równowagi i słuchu. Proces biegania można określić, gdy głowa jest stale przechylona na bok.
Świerzb sarkoptyczny
Kolejna choroba od pasożytniczych owadów. Roztocza Sarcoptes rozprzestrzeniają się po całym ciele. Ze względu na swój mikroskopijny rozmiar przez długi czas nie są zauważane, rozważają problem pseudoparpu. Częściej występuje u psów, ale łatwo przenosi się na koty przy stałym kontakcie.
Na notatce! Świerzb skórny jest przenoszony na ludzi w postaci świerzbu, wysypki i zaczerwienienia na ciele.
Miejsca z ukąszeniami stają się czerwone, swędzące, suche i łuszczące. Stopniowo odpada z nich wełna, odpadają strupy i otwierają się wrzody z ropą. Średni czas trwania ostrego okresu wynosi 4 miesiące.
Notoedroza
Choroba wywołana działaniem kleszczy Notoedres cat. Ukąszenia zlokalizowane są na brzuchu, kufie, uszach i pachwinie. Objawia się skórkami, bąbelkami z płynem. Pęcherze szybko się przebijają, tworzą rany, swędzą i zaciskają się ropnymi strupami. Włosy wokół ran wypadają. W przypadku powikłań skóra zaczyna pękać, bardzo mocno wysycha. W pęknięciach osadzają się liczne grzyby i bakterie.
łojotok
Konsekwencja przerwania pracy gruczołów łojowych. Tłuszcz gromadzi się na powierzchni skóry, strupki wysychają, wełna skleja się, tworzy się cuchnący zapach. Zmiany czasami swędzą i pękają. W przypadku obecności kleszczy lub pcheł patogenna mikroflora rozprzestrzenia się znacznie szybciej.
Zewnętrznie wygląda jak tłusta sierść z białymi łuskami łupieżu.
ropne zapalenie skóry
Infekcja bakteryjna, która atakuje koty w każdym wieku. Szczególnie podatne są starsze zwierzęta. Widać to po dużej liczbie małych krost na skórze, wypadaniu włosów w obszarach. W miejscu pękniętych pęcherzy tworzą się owrzodzenia z naroślami. Ciało kota mocno swędzi (szczególnie pysk i brzuch), na sierści widoczna jest zaschnięta ropa.
Niebezpieczne choroby skóry u kotów
Spowodowane przez patologie wewnętrzne lub szybko przechodzące do zagrażającego życiu stadium zaostrzenia.
Demodekoza
Mikroskopijne roztocza są bardzo aktywne. Zatrucie ukąszenia rozprzestrzenia się tak szybko i obficie, że odnotowano wiele zgonów.
W łagodnej postaci na skórze widoczne są białe pryszcze z ropą, częściowe łysienie, czerwone strupki, drapanie i drobne wysypki. Przy przedłużonym przebiegu kot łatwo drapie krosty do wrzodów, wprowadza infekcje, bakterie, mocno osłabia, traci apetyt.
Zapalenie kości i mieszków włosowych
Wrzody zlokalizowane są w mieszkach włosowych. Woreczek na włosy jest zatkany sebum, ulega stanom zapalnym, wewnątrz torebki osadza się pałeczka gronkowcowa. Jeśli choroba nie zostanie wyleczona na początku, szybko przechodzi w ostrą furunculosis i wrzód trawienny.
Można go rozpoznać po zaczerwienieniu wokół nasady włosów, ropnym trądziku wielkości grochu, pękających pęcherzach ze strupami na wierzchu. Kot staje się niespokojny, nie daje się głaskać, bo dotyk powoduje ból.
ropnie
Stan zapalny w postaci miękkiej torbieli lub guzka na skórze. Jest w nim dużo ropnego wysięku. Po pęknięciu zaczyna pachnieć, a płyn wylał się na skórę. Zapach jest szczególnie silny i nieprzyjemny. Duże ropnie poważnie upośledzają odporność. Kot może złapać infekcję podczas leczenia. Terapia również nie różni się szybkością. W ranie rozrywanej umieszcza się dreny, aby usunąć resztki płynu. Musisz używać silnych antybiotyków.
Malassezioza
Infekcja grzybiczna. Jedna z najtrudniejszych do leczenia chorób skóry u kotów. Diagnostyka jest trudna, kurs się przedłuża. Leczenie wymaga ciężkich leków, które szkodzą reszcie ciała.
Charakterystyczny zapach wydziela pleśń, zepsuty ser lub mleko. W pachwinie, przy tylnym otworze, za uszami, przy ustach, pazurach i nosie można znaleźć zaczerwienienie, wysypkę, wilgoć, owrzodzenia. Skóra staje się bolesna, więc zwierzę nie jest podawane w dłonie, nie syczy, drapie. Nawroty występują często i przez długi czas.
Liszaj obrączkowy
Patologia o charakterze zakaźnym i grzybiczym. Częściej kocięta, koty z onkologią, osłabioną odpornością po wirusach są podatne.
Zarodniki grzybów można przenosić zwierzęciu na ubraniach ulicznych lub butach. Dystrybucja odbywa się poprzez artykuły gospodarstwa domowego, z osobistym kontaktem zwierząt.
Kot aktywnie łysieje na głowie, kończynach i ogonie. Skóra w otwartych miejscach łuszczy się, swędzi, staje się czerwona i różowawa. W tych obszarach pojawiają się krosty, strupy, które łatwo można czesać pazurami, aby otworzyć rany. Choroba może nabrać tempa nawet przez 2 lata. Przy takim przepływie zwierzę szybko słabnie, chudnie, przestaje jeść i może umrzeć z wycieńczenia. W tym okresie najłatwiej jest zarazić się śmiertelnymi infekcjami, ponieważ organizm nie ma siły, aby oprzeć się wirusom. W ciężkich przypadkach owrzodzenia przechodzą na opuszki łap, poruszanie się staje się trudne.
Leczenie bez udziału lekarza jest niemożliwe.
Atopowe zapalenie skóry
Przewlekła alergiczna reakcja skóry na czynniki drażniące. Organizm reaguje na kurz, pleśń, pyłki, chemię gospodarczą, pokarm z silnym swędzeniem, wysypką, wypadaniem włosów, ropniami. Kot będzie miał szczególnie dużo drapania na głowie, uszach, klatce piersiowej, szyi, podbrzuszu i biodrach. Zapalenie skóry jest trudne, osłabia zwierzę. Wrzody są trwałe i obfite. Trudno dobrać warunki bytowe, pokarm dla bezpiecznego pobytu zwierzaka.
zespół Cushinga
Rzadka choroba hormonalna, reakcja na zbyt wysoki poziom kortyzolu we krwi. Efekt uboczny choroby przysadki, guzów nadnerczy, zastrzyków i doustnego podawania kortykosteroidów.
Kot cierpi na ścieńczenie skóry, pryszcze z niewielką ropą. Czesanie ich, w wyniku czego mogą pojawić się trudno gojące się rany. Na tle choroby obserwuje się obżarstwo, obrzęk brzucha, ciągłe pragnienie, częste oddawanie moczu, letarg, osłabienie mięśni, wypadanie włosów.
Zabieg jest długi i trudny. Może wystąpić poważne zaburzenie metaboliczne w organizmie, prowadzące do wyczerpania i cukrzycy.
Leczenie chorób skóry u kotów
Terapia wszystkich schorzeń musi być prowadzona pod nadzorem lekarza weterynarii. Schematy leczenia są uzależnione od wieku, wagi, przyczyny i mogą się znacznie różnić. Samoleczenie jest obarczone śmiercią i pogorszeniem sytuacji.
Tabela. Leczenie chorób skóry
Choroba | Leczenie |
---|
Leczenie środkami antyseptycznymi (Miramistin, Chlorheksydyna), mycie szamponami antybakteryjnymi (smoła, specjalne preparaty weterynaryjne), kortykosteroidami doustnymi i miejscowymi oraz antybiotykami w zaawansowanych przypadkach (Amoxiclav, Kanamycin, Vetrimoxin), Prednizolon
Leczenie chorób jest kompleksowe. Konieczne jest przestrzeganie wszystkich zaleceń lekarza weterynarii i podjęcie wszelkich działań terapeutycznych.