Pochmurne oko kota

Łatwo zgadnąć, że oczy kota stają się mętne z powodu pewnej patologii, która ogarnęła ciało zwierzęcia. Ta patologia może mieć charakter prywatny i rozprzestrzeniać się tylko na określony obszar oka lub wpływać na całe ciało jako całość, jak to ma miejsce w przypadku chorób zakaźnych. Tak więc zmętnienie oka u kota może wskazywać na całą grupę możliwych chorób, dlatego samodiagnoza i leczenie zwierzęcia w domu nie jest możliwe. Porozmawiamy o możliwych przyczynach zmętnienia oczu u kotów i sposobach radzenia sobie z tym stanem poniżej.

Jeśli weźmiemy pod uwagę sam proces zmętnienia oka bez związku z jakimikolwiek chorobami, możemy wyróżnić trzy główne powody, dla których narząd wzroku zwierzęcia staje się taki:

• nagromadzenie obcych pierwiastków w rogówce, takich jak ropa, wapń, cholesterol lub zwykły płyn;
• przerost naczyń krwionośnych, który zakłóca normalne funkcjonowanie oka;
• pojawienie się blizn powstałych z tkanki łącznej.

Choroby oczu

Jedną z najczęstszych przyczyn zmętnienia oczu kota jest obecność tej lub innej patologii związanej z tym narządem wzroku. Oczywiście nie wszystkie choroby oczu prowadzą do zmętnienia oka, dlatego w tym rozdziale skupimy się właśnie na tych dolegliwościach, które są bezpośrednio związane z tematem tego artykułu.

Zaćma

Prawdopodobnie wszyscy właściciele kotów słyszeli o zaćmie, jeśli nie na przykładzie zwierząt, to przynajmniej na przykładzie ludzi. Sama choroba, niezależnie od tego, kto ją przeszedł – kota czy człowieka, przebiega podobnie i ma podobne objawy. Jeśli bardzo krótko opiszemy objawy zaćmy, to możemy powiedzieć, że jest to stopniowe okrywanie oka biało-szarą zasłoną. Ta choroba występuje z następujących powodów:

• starszy wiek jednostki i towarzyszące mu zmiany w ciele;
• choroby układu hormonalnego;
• mechaniczne uszkodzenie oka (a w szczególności źrenicy);
• predyspozycje genetyczne (częściej zaćma występuje u ras perskich, syjamskich i birmańskich).

Etapy rozwoju

W swoim postępie zaćma przechodzi przez kilka etapów, co daje zwierzęciu coraz większy dyskomfort.

Tabela 1. Etapy rozwoju zaćmy

WstępnyNa początkowych etapach rozpoznanie zaćmy u zwierzęcia jest prawie niemożliwe, ponieważ wady wzroku są niewielkie i nie wpływają na styl życia kota. Zmętnienie pojawia się tylko na brzegach soczewki i jest prawie niezauważalne dla niedoświadczonego oka właścicielaNiedojrzałyJakość widzenia nadal się pogarsza, kot zaczyna widzieć obiekty niewyraźne i zamazane. Stopniowo welon zbliża się do środka soczewki. Na tym etapie właściciel może już zaobserwować zmiany w przyzwyczajeniach pupila, ale często nie są one na tyle znaczące, by zacząć bić na alarmDojrzałyNa tym etapie zwierzę całkowicie przestaje rozpoznawać przedmioty i potrafi jedynie odróżnić światło od ciemności. Traci zdolność samodzielnego poruszania się w nieznanych przestrzeniach, ale z pamięci nawiguje w swoim domu, skupiając się na doznaniach dotykowych. Zmiany w zachowaniu są oczywistePrzejrzałyZwierzę traci zdolność postrzegania nawet światła lub jego braku. Na tym etapie soczewka rozpada się na włókna i traci absolutnie wszystkie swoje funkcje. Zwierzę staje się niezdolne do życia i stale potrzebuje „przewodnika”

Leczenie

Niestety leczenie zaćmy nie zawsze jest skuteczne. Same metody leczenia zależą od etapu, na którym wykryto chorobę. Z reguły większość właścicieli zabiera zwierzaka do weterynarza już na etapie niedojrzałości, kiedy zachmurzenie staje się widoczne. Jeśli jednak potrzeba lekarza została zrealizowana w odpowiednim czasie, specjalista przepisuje specjalne krople dla zwierzaka, a także określa przyczyny pojawienia się zaćmy i punktowo je uderza. Takimi przyczynami mogą być:

• cukrzyca;
• choroby układu hormonalnego;
• choroba kamicy moczowej;
• nieprawidłowe stosowanie niektórych leków;
• niewłaściwa dieta;
• obecność pasożytów w ciele;
• jaskra i inne choroby oczu, które pośrednio uszkadzają soczewkę.

Jeśli kot trafi do lekarza weterynarii w zaawansowanym stadium rozwoju zaćmy, wówczas zapada decyzja o przeprowadzeniu specjalnej operacji, która zachowa wzrok zwierzęcia. Istotą takiej operacji jest usunięcie uszkodzonego segmentu soczewki i zastąpienie go wysokiej jakości duplikatem.

Wideo - Operacja zaćmy

Jaskra

Jaskra wiąże się ze wzrostem ciśnienia śródgałkowego i powiększeniem oka, które sprawia, że ​​wygląda ono na boleśnie opuchnięte. Ta patologia rzadko jest niezależną chorobą, będąc raczej powikłaniem rozwijającym się na tle zapalenia błony naczyniowej oka. W przypadku braku zapalenia błony naczyniowej jaskry mogą powodować następujące czynniki:

• mechaniczne uszkodzenie oka;
• krwistek;
• przesunięcie soczewki;
• perforowany owrzodzenie rogówki.

Jaskra jest często spowodowana powstawaniem nadmiernej ilości płynu wewnątrzgałkowego lub powstawaniem problemów z jego odpływem.

Objawy

Jaskra u kota można rozpoznać po następujących charakterystycznych objawach:

• oczy zwierzęcia stają się czerwone;
• pojawia się zwiększone łzawienie;
• oko stopniowo się powiększa, a źrenica traci wrażliwość na światło (dlatego kot zaczyna w każdy możliwy sposób unikać miejsc dobrze oświetlonych);
• rogówka staje się mętna, można na niej znaleźć wrzody;
• powieki są spuchnięte;
• zwierzę odczuwa ból podczas mrugania i ciągłego mrużenia oczu.

Jeśli mówimy o zachowaniu samego kota, z czasem staje się on coraz bardziej ostrożny. Pogorszenie widzenia w naturalny sposób prowadzi do braku koordynacji, przez co zwierzę zaczyna preferować niskie i znajome obszary w domu, unikając skakania po szafkach i innych „górach”. Schodząc, nawet z tak niskich przedmiotów jak stół czy sofa, zwierzę wykazuje wobec niego niezwykłą niepewność, może wydawać się niezręczne.

Leczenie

Jaskra to poważna choroba wymagająca ciągłego leczenia przez całe życie kota. Główny nacisk w doborze terapii kładzie się na krople przeciwnadciśnieniowe, które pozwalają na utrzymanie wzroku zwierzęcia na akceptowalnym poziomie. Lekarz weterynarii dobiera konkretny rodzaj kropli i ich dawkowanie w zależności od przyczyn jaskry, a także od wielkości samego ciśnienia.

Leki przeciwnadciśnieniowe pełnią dwie główne funkcje:

• tłumienie wytwarzania płynu wewnątrzgałkowego;
• korekta jego odpływu.

Sama terapia wiąże się z okresowymi zmianami, ponieważ wrażliwość na różne leki może się zmieniać, co wymaga okresowych korekt schematu leczenia.

Zapalenie rogówki

Zapalenie rogówki jest stanem zapalnym rogówki oka iw przeważającej większości przypadków jest nabyte. Wrodzona „predyspozycja” do tej patologii jest niezwykle rzadka. Wśród przyczyn wywołujących zapalenie rogówki krótko opisujemy główne:

• mechaniczne uszkodzenie oka (dostanie się do oka ziaren piasku, kurzu, traw itp.).D.);
• chemiczne lub termiczne oparzenie oka;
• choroby zakaźne, takie jak zapalenie nosa i tchawicy, kalciwirus i adenowirus;
• Reakcja alergiczna;
• zablokowanie gruczołów łzowych;
• brak witamin;
• nieleczone zapalenie spojówek;
• dziedziczność.

Objawy

U większości zwierząt zapalenie rogówki występuje w kontekście podobnych objawów, takich jak:

• zmętnienie rogówki. Gołym okiem rogówka może wydawać się matowa;
• obrzęk górnej warstwy oka w wyniku nadmiernego gromadzenia się płynu w rogówce;
• obfite łzawienie, powodujące zbijanie się włosów wokół oczu, a czasem na innych częściach kufy;
• nagromadzenie ropy w wewnętrznych kącikach oczu;
• kiełkowanie rogówki przez naczynia krwionośne;
• bliznowacenie rogówki (występuje w zaawansowanych stadiach rozwoju choroby);
• światłowstręt.

Rokowanie w przypadku braku leczenia lub zbyt późnego zauważenia może być złe. W najgorszych przypadkach kot całkowicie traci zdolność widzenia. Jeśli jednak dolegliwość została zauważona na czas, weterynarzowi udaje się znaleźć przyczynę, która doprowadziła do tego powikłania i prawidłowo ją wyeliminować.

Leczenie

Schemat leczenia dobiera lekarz w zależności od trzech czynników, w tym:

• choroba wywołująca zapalenie rogówki;
• stopień zaniedbania choroby;
• stopień uszkodzenia rogówki.

Samo leczenie polega na zastosowaniu następujących środków:

• maści;
• krople do oczu;
• zastrzyki (wstrzykiwane pod spojówkę, aw niektórych przypadkach podskórnie);
• tabletki.

Jeśli istnieje prawdopodobieństwo perforacji rogówki, zwierzęciu przepisuje się operację plastyczną, która może zapobiec takiemu rozwojowi zdarzeń.

Zapalenie błony naczyniowej oka

Zapalenie błony naczyniowej oka obejmuje zapalenie naczyniówki, które jest bardzo bolesne dla zwierzęcia, które musi stale ściskać powieki, aby w jakiś sposób zmniejszyć skurcz. Wraz ze wszystkimi wymienionymi chorobami zapalenie błony naczyniowej oka jest poważną chorobą, która atakuje wszystkie struktury gałki ocznej i może prowadzić do całkowitej utraty wzroku u kota.

Należy zauważyć, że przyczyny rozwoju tej patologii u niektórych kotów pozostają tajemnicze, ponieważ może to również wpływać na całkowicie zdrowe ciało. Wśród chorób prowokacyjnych, które przyczyniają się do pojawienia się zapalenia błony naczyniowej, są:

• zapalenie nosa i tchawicy;
• toksoplazmoza;
• chlamydia;
• kandydoza;
• blastomykoza;
• różne nowotwory, takie jak czerniak czy chłoniak.

Urazy w gospodarstwie domowym mogą również prowadzić do zapalenia błony naczyniowej oka, w wyniku którego ciała obce uszkadzają powierzchniowe warstwy oka.

Objawy

Zapalenie błony naczyniowej oka ma bogaty „bukiet” objawów klinicznych, które indywidualnie manifestują się u różnych zwierząt. Dlatego następujące objawy nie powinny być traktowane jako zestaw znaków obowiązkowych dla wszystkich kotów, ale jako ogólny obraz. Tak więc zapaleniu błony naczyniowej mogą towarzyszyć następujące objawy:

• zaczerwienienie spojówki i twardówki;
• światłowstręt;
• volvulus III wieku;
• zwiększone łzawienie;
• zmętnienie siatkówki, któremu towarzyszy pojawienie się nienaturalnego matowego połysku;
• zmiana koloru tęczówki - nowy odcień staje się bardziej „brudny”;
• kurcz powiek, dzięki któremu zwierzę stale mruży i zamyka oczy;
• zez.

Zapalenie błony naczyniowej oka nie zawsze jest chorobą niezależną i może objawiać się w kontekście patologii, takich jak zaćma czy jaskra. Można powiedzieć, że wszystkie te choroby są ze sobą powiązane, ponieważ jaskra może również wywoływać zaćmę.

Leczenie

Ze względu na to, że zapalenie błony naczyniowej oka rozwija się na tle istniejących chorób, jego leczeniu towarzyszy dokładna diagnoza zwierzaka, która obejmuje następujące procedury:

• pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego;
• ogólne i biochemiczne badanie krwi;
• testy na obecność chorób zakaźnych;
• analizy na obecność patologii o charakterze systemowym.

Całkowite wyleczenie zwierzaka jest możliwe dzięki wczesnemu skierowaniu do specjalisty i doborowi odpowiedniego schematu leczenia. Korzystne rokowanie obejmuje przedni typ zapalenia błony naczyniowej oka. Jeśli zapalenie przedniego odcinka błony naczyniowej oka jest połączone z zapaleniem tylnego odcinka błony naczyniowej oka, istnieje duże prawdopodobieństwo wystąpienia różnych powikłań (np. zrostu tęczówki z rogówką), które pozostawiają znaczący ślad w życiu kota. Najważniejszą rzeczą, której specjalista stara się zapobiec w tej sytuacji, jest odwarstwienie siatkówki i późniejsza ślepota zwierzęcia.

Metody diagnostyczne

Ponieważ zmętnienie oczu może być spowodowane wieloma możliwymi przesłankami, leczenie poprzedza dokładna diagnoza. Podczas badania specjalista skupia się na następujących elementach oka:

• powieka;
• obiektyw;
• rogówka;
• szklisty.

Diagnostyka stanu oka

Wśród metod, które pozwalają sprawdzić w praktyce stan oczu kota, weterynarze preferują następujące opcje:

• Test Schirmera. Celem tego testu jest próba określenia stosunku normalnych wskaźników łzawienia w porównaniu z tymi, które posiada zwierzę. Aby uzyskać wynik, weterynarz ostrożnie przykleja specjalny papier w kącikach kociego oka i przygląda się szybkości jego zamoczenia;
• test światła. Aby skorzystać z tego testu, konieczne jest posiadanie w klinice specjalnych lamp ultrafioletowych, bez których zabieg traci sens. Istotą zabiegu jest zaszczepienie specjalnego roztworu na rogówce kociego oka i naświetlenie go emiterami. Zakroplony płyn zaczyna fluoryzować i daje specjaliście dokładniejsze informacje o stanie rogówki-
  

  Fluoresceina pozwala przyjrzeć się bliżej możliwym urazom i owrzodzeniu oka

• tonometria. Metoda ta jest stosowana przez lekarzy weterynarii w przypadku podejrzenia jaskry i polega na pomiarze ciśnienia wewnątrzgałkowego;
• cytologia rogówki. Cytologia obejmuje badanie mikroskopowe komórek rogówki. Aby pobrać materiał do badań, weterynarz pobiera zeskrobanie z rogówki oka;
• paracenteza. Takie badanie jest rzadko poruszane, a jego celem jest dokładniejsza analiza stanu ciała szklistego. Znaczenie paracentezy polega na nakłuciu przedniej komory oka w celu pobrania materiału;
• USG narządów wzroku. Ultradźwięki są stosowane w zaawansowanych przypadkach zmętnienia oka, gdy konwencjonalne metody badawcze są nie do utrzymania. Tylko USG pozwala uzyskać bardziej szczegółowy obraz zmętniałej gałki ocznej-
  

  Decyzję o potrzebie wykonania USG oczu kota podejmuje weterynarz na podstawie wywiadu

• elektrorentgenogram siatkówki. Podobnie jak USG wykonuje się go w końcowych stadiach choroby. Metoda dostarcza najdokładniejszych informacji o funkcjonowaniu uszkodzonej siatkówki.

Diagnostyka ogólna

Oprócz stanu oka weterynarz ocenia również stan całego ciała zwierzęcia. Kiedy oczy stają się zmętnione, lekarze przepisują następujące testy:

Pełna morfologia krwi, wymagana przez lekarza w celu wyciągnięcia wniosku o obecności lub braku infekcji w ciele zwierzęcia;

• analiza pod kątem wirusa białaczki kotów;
• analiza wirusa niedoboru odporności;
• analiza wirusa zapalenia otrzewnej;
• analiza pod kątem toksoplazmozy;
• analiza wirusa opryszczki;
• analiza serologiczna.

Zapobieganie zmętnieniu oczu

Niestety większość chorób oczu jest dość „kapryśna”. Są trudne do przewidzenia, trudne do zdiagnozowania i bardzo trudne do pozbycia się. A jeśli w przypadku problemów z zębami kota można doradzić właścicielowi przeniesienie zwierzęcia na dobre jedzenie i częstsze mycie zębów, wówczas podobnej analogii nie można narysować oczami. Choroby oczu z reguły są nieoczekiwane - dlatego w dużej mierze zachowują swoją tajemnicę nawet dla weterynarzy.

Dlatego wszystkie wskazówki, które można udzielić właścicielowi kota w celu ochrony zwierzaka przed zmętniałymi oczami, mieszczą się w kilku podstawowych punktach:

• jak najszybciej zaszczep kota, ponieważ nawet wyleczone choroby zakaźne mogą powodować różnorodne komplikacje, z którymi radzenie sobie jest bardzo męczące-
  

  Dobre szczepienie jest podstawą dobrego zdrowia zwierząt

• nie zapomnij o profilaktyce leczenie przeciwrobacze zwierzaka. W niektórych przypadkach pasożyty mogą również powodować różne patologie oka;
• jeśli kot ma problemy z odpornością, skonsultuj się z weterynarzem i wybierz dla swojego pupila specjalny kompleks witamin, który pozwoli utrzymać zdrowie zwierzęcia na odpowiednim poziomie;
• jeśli Twój pupil zetknął się już z chorobami oczu, poddaj się rutynowym badaniom u okulisty oprócz badania przez lekarza weterynarii. Okulista będzie mógł dokładniej zbadać oczy zwierzęcia i zauważyć ewentualne problemy-
  

  Koty z wcześniejszymi problemami ze wzrokiem wymagają okresowych kontroli u okulisty

• przyjrzyj się uważnie oczom kota pod kątem możliwego zapalenia, ropnej wydzieliny i zmętnienia. Pamiętaj, że zdrowie Twojego zwierzaka zależy od Twojej uwagi;
• raz w miesiącu przemyj kocie oczy mocną herbatą lub wywarem z rumianku, używając gazy lub wacika. Dzięki temu pozbędziesz się nagromadzonych wydzielin, zanim zamienią się w skorupę. Możesz przeczytać o tym, jak leczone są oczy kota i jakie środki są w tym przypadku potrzebne.
  

  Jak leczyć kocie oczy

Wideo - Niewyraźne oczy u kotów: przyczyny i leczenie