Manta ray lub morski diabeł

Manta ray - morski gigant, największa znana płaszczka i być może najbardziej nieszkodliwa. Ze względu na jego rozmiar i budzący grozę wygląd istnieje o nim wiele legend, z których większość to fikcja.

Wielkość manty jest bardzo imponująca, dorosłe osobniki osiągają 2 metry, rozpiętość płetw to 8 metrów, waga ryby to nawet dwie tony. Ale nie tylko duże rozmiary nadają rybom budzący grozę wygląd, płetwy głowy w procesie ewolucji są wydłużone i przypominają rogi. Być może dlatego nazywa się je również „diabłami morskimi”, choć cel „rogów” jest spokojniejszy, płaszczki używają płetw do kierowania planktonu do pyska. Usta Manty osiągają metr średnicy. Po poczęciu do jedzenia, płaszczka pływa z szeroko otwartymi ustami, płetwami wbija do niej wodę z małymi rybami i planktonem. Płaszczka ma w pysku aparat filtrujący, taki sam jak rekin wielorybi. Przez nią filtrowana jest woda i plankton, żywność trafia do żołądka, płaszczka uwalnia wodę przez szczeliny skrzelowe.

Siedlisko mant tropikalnych wodach wszystkich oceanów. Grzbiet ryby jest koloru czarnego, a brzuch śnieżnobiały, z indywidualną ilością plamek dla każdego osobnika, dzięki temu kolorowi dobrze maskuje się przy wejściu.

W listopadzie mają czas godów, a nurkowie obserwują bardzo ciekawy obraz. Samica pływa otoczona całym sznurem „kibiców”, czasem ich liczba dochodzi do dwunastu. Samce płyną za samicą z dużą prędkością, powtarzają za nią każdy ruch.

Samica rodzi dziecko przez 12 miesięcy i rodzi tylko jedno. Potem robi sobie przerwę na rok lub dwa lata. Nie wiadomo, jak wytłumaczyć te przerwy, być może ten czas jest potrzebny na rekonwalescencję. Proces porodu jest nietypowy, samica szybko wypuszcza zwinięte w rulon dziecko, następnie rozkłada płetwy-skrzydła i płynie za matką. Nowonarodzone manty ważą do 10 kilogramów i mają metr długości.

Mózg manty jest duży, stosunek masy mózgu do całkowitej masy ciała jest znacznie wyższy niż u innych ryb. Są bystre i bardzo ciekawskie, łatwo oswajane. Nurkowie z całego świata zbierają się na wyspach Oceanu Indyjskiego, aby pływać w towarzystwie płaszczki. Często wykazują ciekawość na widok nieznanego obiektu na powierzchni, unoszą się, dryfują w pobliżu, obserwują zachodzące wydarzenia.

W naturze diabeł morski prawie nie ma wrogów z wyjątkiem mięsożernych rekinów, a nawet atakują prawie tylko młode zwierzęta. Oprócz dużych rozmiarów diabeł morski nie ma ochrony przed wrogami, kłujący kolec charakterystyczny dla płaszczek elektrycznych jest nieobecny lub znajduje się w stanie szczątkowym i nie stanowi dla nikogo zagrożenia.

Mięso płaszczki olbrzymiej jest pożywne i smaczne, wątroba to szczególny przysmak. Ponadto mięso wykorzystywane jest w tradycyjnej medycynie chińskiej. Polowanie na nie jest korzystne dla ubogich lokalnych rybaków, choć wiąże się ze sporym zagrożeniem życia. Manta jest uważana za krytycznie zagrożoną.

Istniało przekonanie, że płaszczki są w stanie zaatakować osobę znajdującą się w wodzie, chwytając ją płetwami, ciągnąc na dno i połykając ofiarę. W Azji Południowo-Wschodniej spotkanie z diabłem morskim było uważane za zły znak i obiecywało wiele nieszczęść. Miejscowi rybacy, przypadkowo łowiąc młode, natychmiast je wypuścili. Być może dlatego populacja o niskiej zdolności rozrodczej przetrwała do dziś.

W rzeczywistości manta może zaszkodzić osobie tylko wtedy, gdy zanurzy się w wodzie po wyskoczeniu z wody. Dużym korpusem może zaczepić pływaka lub łódkę.

Skakanie po wodzie to kolejna niesamowita cecha gigantycznych płaszczek. Skok osiąga wysokość 1,5 metra nad powierzchnią wody, a potem nurkowanie z najsilniejszym hałasem wywołanym uderzeniem dwutonowego olbrzyma o łódź. Hałas ten słychać z odległości kilku kilometrów. Ale według naocznych świadków spektakl jest wspaniały.

Olbrzymie płaszczki są również piękne pod wodą, łatwo machając płetwami, jak skrzydłami, jakby unosiły się w wodzie.

Tylko pięć największych akwariów na świecie ma diabły morskie. I nawet tam jest sprawa narodzin młodego w niewoli w japońskim akwarium w 2007 roku.Wiadomość ta rozeszła się po wszystkich krajach i była pokazywana w telewizji, co świadczy o miłości człowieka do tych niesamowitych stworzeń.