Główne objawy i zasady leczenia mikrosporii u kotów

Opis i mechanizm choroby

Mikrosporia to choroba zakaźna o charakterze grzybiczym. Ludzie często nazywają tę chorobę grzybicą. Grzyby chorobotwórcze z rodzaju Microsporum powodują rozwój patologii.

Choroba jest niebezpieczna nie tylko dla kotów, inne zwierzęta domowe (na przykład psy) również mogą zachorować, a także ludzie. Choroba jest częściej przenoszona przez kontakt. Wystarczy, że kot spaceruje po ulicy i spotyka chorego kota, żeby się zaraził.

Okres inkubacji (czyli okres od zakażenia do wystąpienia pierwszych objawów) wynosi od 3-4 tygodni do 3 miesięcy. Długość okresu inkubacji zależy przede wszystkim od tego, ile grzybów chorobotwórczych dostało się do organizmu. Im więcej, tym krótszy okres inkubacji.

Przyczyny wystąpienia

Bezpośrednią przyczyną rozwoju mikrosporii są grzyby z rodzaju Microsporum. Istnieją jednak również czynniki, które przyczyniają się do infekcji. Można je podzielić na dwie duże grupy:

1. Niewłaściwa pielęgnacja kota, w tym brak higieny, utrzymywanie miejsca do spania w nieodpowiednich warunkach przyczynia się do szybszego rozprzestrzeniania się grzybów na skórze.
2. Tłumienie układu odpornościowego. Może wystąpić z kilku powodów - na przykład obecności współistniejącej patologii, stosowania cytostatyków lub glikokortykoidów, podeszłego wieku, dziedzicznych lub nabytych stanów niedoboru odporności. Spadek odporności prowadzi do tego, że organizm nie ma siły oprzeć się patogenowi. Dlatego infekcja rozprzestrzenia się szybciej i obejmuje znacznie większe obszary.

Należy wyjaśnić, że czynniki te tylko zwiększają prawdopodobieństwo zarażenia mikrosporią. Nie są bezpośrednią przyczyną.

Jak objawia się choroba?

Pierwsze kliniczne objawy mikrosporii dotyczą zmian skórnych:

1. Pojawienie się wysypek skórnych na jednym obszarze skóry. Dodatkowo skóra w tym obszarze jest zaczerwieniona, opuchnięta.
2. Silne swędzenie – kot może cały czas drapać chore miejsce.
3. Wypadanie włosów w miejscu zmiany. Jednocześnie wełna może nie wypaść całkowicie, ale oderwać się (stąd nazwa - grzybica).
4. Wraz z postępem choroby mogą pojawić się nowe ogniska patologiczne. Jednocześnie skóra jest sucha, zaczerwieniona, obrzęknięta i może się łuszczyć.

Przy przedłużonym przebiegu choroby cierpi nie tylko skóra zwierzęcia. Zmienia się też jego zachowanie, kot staje się drażliwy, ospały, odmawia jedzenia i zabawy.

Diagnostyka i leczenie

Rozpoznanie mikrosporii przeprowadza się głównie na podstawie objawów klinicznych. Na tę chorobę wskazuje miejscowa zmiana skórna, w której w dotkniętych obszarach wypadają włosy. W przypadku stwierdzenia charakterystycznych objawów należy skontaktować się z weterynarzem w celu ostatecznej diagnozy i ustalenia schematu leczenia.

Lekarz weterynarii przeprowadzi dokładne badanie, w tym za pomocą specjalnej lampy, a także wykona skrobanie (w celu określenia konkretnego patogenu i jego wrażliwości na lek).

Po ostatecznej diagnozie weterynarz przepisuje schemat terapii. Leczenie mikrosporii jest zachowawcze, za pomocą leków. Wybór konkretnych leków zależy od rozpowszechnienia procesu patologicznego:

1. Przy powierzchownej formie zwykle wystarcza stosowanie maści. Używane leki, takie jak „Mikoseptin”. Maści należy nakładać na wcześniej oczyszczoną skórę. Aby to zrobić, opłucz dotknięty obszar roztworami antyseptycznymi (na przykład „Chlorheksydyna”) i odetnij włosy. Dopiero wtedy nałóż maść. Miejscowe stosowanie leków stosuje się również u małych kociąt, których organizm nie jest jeszcze gotowy do ogólnoustrojowego stosowania leków.
2. Przy głębokich uszkodzeniach samo stosowanie maści nie wystarczy. W takim przypadku należy przepisać leki ogólnoustrojowe. W przypadku kotów leki najczęściej stosuje się w postaci tabletek, na przykład „Nystatyna” lub „Itrakonazol”. Działanie takich leków ma na celu zniszczenie grzybów chorobotwórczych, które spowodowały mikrosporię.
3. W celu złagodzenia swędzenia przepisuje się leki przeciwhistaminowe lub uspokajające.

Jak zadbać o bezpieczeństwo swojego zwierzaka?

Leczenie mikrosporii jest procesem bardzo długotrwałym, ponadto przepisane leki mogą zaszkodzić organizmowi zwierzaka. Dlatego o wiele bezpieczniej i skuteczniej jest prowadzić profilaktykę i zapobiegać rozwojowi choroby.

Środki zapobiegawcze przeciwko mikrosporii są następujące:

1. Terminowe szczepienie. Konieczne jest szczepienie zwierzaka zgodnie z kalendarzem szczepień, to jedyny niezawodny sposób na uniknięcie rozwoju choroby.
2. Regularne badanie Twojego zwierzaka w domu. Konieczne jest zbadanie kota pod kątem obecności różnych owadów, wysypek skórnych. Dotyczy to szczególnie tych zwierząt, które często przebywają na ulicy.
3. Prawidłowa dieta. Dieta kota powinna zawierać wszystkie niezbędne składniki, zwłaszcza białka i witaminy. Pomoże to organizmowi zwalczyć infekcję.
4. Leczenie chorób współistniejących.
5. Regularne wizyty u weterynarza. To pozwoli Ci zidentyfikować chorobę, zanim nastąpią nieodwracalne zmiany. Wczesna diagnoza znacznie zwiększa skuteczność leczenia.
6. Zapobieganie rozwojowi powikłań to terminowe wezwanie pomocy medycznej, a także realizacja wszystkich zaleceń dotyczących leczenia i pielęgnacji zwierzaka.

Wideo „Mikrosporia u kotów”

Ten film pokaże Ci, jak leczyć mikrosporię u kotów.