Kleszcz podskórny u kotów: przyczyny, objawy i możliwości leczenia

Kleszcz wnika do nabłonka przez ugryzienie. Miejsce ugryzienia na skórze zwierzęcia jest łatwo wykrywalne, ponieważ ma jasnoczerwony kolor. Po zakażeniu kot ma powiększone węzły chłonne. Wskazuje to na rozwój procesu zapalnego w ciele.

Pasożyt, który wniknął w skórę żywi się jej komórkami i aktywnie się rozmnaża. Produkty psujące wpływają negatywnie na naskórek, osłabiając jego funkcje ochronne. W rezultacie jest łatwo narażony na zmiany krostkowe i alergie.

Formy nużycy

Czynnikiem sprawczym nużycy jest specjalny roztocz - demodex. Do zakażenia zdrowego zwierzęcia dochodzi w wyniku kontaktu z chorym zwierzęciem, a zakażenie może również wystąpić w macicy. Podstępność tej choroby polega na tym, że pasożyt może być obecny na zwierzęciu przez długi czas i nie objawiać się. Zaczyna działać dopiero wtedy, gdy z jakiegokolwiek powodu odporność kota słabnie. W takim przypadku organizm łatwo ulega rozwojowi choroby, która objawia się nieprzyjemnymi objawami. Demodectic mange ma dwa rodzaje:

1. Zlokalizowany formularz. Dotknięta jest oddzielna część ciała, częściej głowa, w rzadkich przypadkach inne części, z wyjątkiem łap.
2. Uogólnione. Pasożyt infekuje jednocześnie kilka obszarów, w tym łapy kota. Ta forma przebiegu nużycy jest cięższa, dla której konieczne jest kompleksowe leczenie. Ponadto eksperci sugerują sterylizację zwierzęcia, aby zapobiec przenoszeniu podskórnych kleszczy na potomstwo. Ta forma wpływa na narządy wewnętrzne, co prowadzi do apatii, osłabienia i słabego apetytu.

Oznaki i objawy choroby

Demodektyczny świerzb rozwija się stopniowo, więc możesz nie zauważyć podskórnego kleszcza na ciele zwierzaka. Jeśli masz jakiekolwiek podejrzenia, natychmiast skontaktuj się z weterynarzem, ponieważ wraz z rozwojem choroby układ odpornościowy słabnie i nie jest w stanie powstrzymać demodeksu przed rozmnażaniem i pasożytnictwem. Pojawiają się znaki wskazujące na obecność kleszcza:

• Zaczerwienienie i podrażnienie obszarów skóry.
• Pojawienie się wysypki w postaci guzków, powstawanie ropni.
• Sierść matowieje, miejscami wypada, czasem kępkami.
• Wypadanie włosów wokół oczu, łuszczenie się naskórka w tej okolicy. Te objawy są charakterystyczne dla podskórnego pasożyta i nazywane są „okularami demodetycznymi”.
• Silne swędzenie, które powoduje drapanie na skórze zwierzęcia.
• Pojawienie się małych krwawiących ran.
• Słaby apetyt, osłabienie, letarg obserwuje się w ciężkich postaciach uszkodzeń, wskazują na zakłócenia w pracy narządów wewnętrznych.
• Łupież.
• Powstawanie odrostów o utwardzonej strukturze. Ich powierzchnia może być wilgotna z powodu ciągłego wydzielania posoki.

Przyczyny infekcji i powikłań

Obecnie występuje ponad 140 gatunków roztoczy podskórnych. Każdy typ ma swoją zdobycz: niektóre zakorzeniają się w kotach, inne w psach. Demodex infekuje każdy organizm z włosami i skórą przewodami łojowymi. Infekcja rozprzestrzenia się bardzo szybko, ma następujące główne przyczyny i metody infekcji:

1. Kontakt z zarażonym kotem.
2. Od chorego kota do kociąt.
3. Nieprzestrzeganie zasad sanitarnych podczas trzymania zwierzaka.
4. Złe odżywianie, przez co kot nie otrzymuje wystarczającej ilości witamin i minerałów. Prowadzi to do osłabienia układu odpornościowego.
5. Dziedziczność, jeśli jedno z rodziców miało uogólnioną postać choroby.

Kleszcz może zarazić każde zwierzę. Ale są przedstawiciele kotów, którzy są bardziej narażeni na nużycę niż inni z powodu osłabionej odporności:

• potomstwo zarażonego kota;
• zwierzęta z chorobami zakaźnymi;
• koty z krzywicą;
• wychudzone zwierzęta po głodzie;
• osoby starsze.

Nawet najczystszy kot nie jest w stanie przezwyciężyć choroby zwykłym lizaniem. Im bardziej zaawansowane stadium nużycy, tym trudniej ją leczyć. Bez terminowego odwołania się do specjalisty zwierzę może mieć poważne konsekwencje:

1. Rozprzestrzenianie się chorobotwórczej mikroflory w postaci grzybów w całym organizmie, powodując jednocześnie rozwój innych chorób.
2. Ropień mieszka włosowego.
3. Dysfunkcja przewodu łojowego.
4. Zamieranie tkanki skórnej z późniejszym próchnicą.
5. Całkowite odurzenie organizmu zwierzęcia.

Koty cierpią z powodu pasożyta stopniowo przemieszczającego się pod skórą, niszczącego tkankę i pozostawiającego po sobie odpady. Jeśli nie podejmiesz działań, konsekwencje będą smutne: zwierzę umrze.

Procedury diagnostyczne

Bez pomocy weterynarza nie da się dowiedzieć, czy kot naprawdę ma nużycę, ponieważ objawy infekcji są prawie takie same jak atopowe zapalenie skóry, infekcje bakteryjne i grzybicze. Wielkość pasożyta nie przekracza 0,5 mm, dlatego identyfikacja kleszczy jest dostępna tylko w warunkach laboratoryjnych metodą wielokrotnego powiększenia pod mikroskopem.

Lekarz za pomocą skalpela pobiera zeskrobanie z dotkniętego obszaru skóry. Następnie biomateriał jest zanurzany w specjalnym roztworze, umieszczany między szkłami i szczegółowo badany za pomocą urządzenia powiększającego. Dodatkowo wykonuje się badania krwi, moczu i kału.

Czasami zdarza się, że przy zlokalizowanej postaci nużycy, po miesiącu choroba znika sama, objawy znikają: łuszczenie, swędzenie. Ale to nie znaczy, że kot wyzdrowiał, właśnie rozpoczął się okres remisji procesu patologicznego. Pasożyt chwilowo przestał działać, ale później choroba przybierze ciężką postać. Dlatego ważne jest, aby w porę zauważyć dolegliwość i natychmiast rozpocząć leczenie zwierzaka.

Metody leczenia

Inwazja pasożytnicza charakteryzuje się szybkim postępem i rzadko ustępuje samoistnie. Pełne wyleczenie zależy od stopnia zaawansowania choroby, wieku i rasy kota. Zazwyczaj leczenie odbywa się według następującego algorytmu:

1. Przede wszystkim należy pozbyć się roztoczy na powierzchni iw górnych warstwach skóry. Aby to zrobić, potraktuj dotknięte obszary wodą z mydłem lub 1% roztworem chlorofosu.
2. Dezynfekuj całe pomieszczenie i produkty do pielęgnacji zwierząt.
3. Jeśli choroba nie jest w ciężkim stadium i na ciele kota jest tylko kilka zmian, należy te miejsca dokładnie wyciąć i ogolić. Następnie nałóż maść Vishnevsky lub użyj balsamów dla kotów.
4. Przy zaawansowanych postaciach nużycy konieczne jest regularne leczenie zwierzęcia, które wykonuje się co pięć dni roztworem 2% chlorofosu.
5. Najskuteczniejszy wynik osiąga się przy podskórnym podawaniu leków przepisanych przez weterynarza. Powszechnie stosowana iwermektyna. Dawkowanie ustala specjalista na podstawie charakterystyki rozwoju choroby i jej nasilenia.

Niektóre koty nie tolerują iwermektyny lub innych zalecanych metod leczenia. W tym celu wprowadza się próbną minimalną dawkę leku. W przypadku braku reakcji alergicznej lub innych skutków ubocznych można bezpiecznie stosować produkt zgodnie z przeznaczeniem. Osłabienie lub zwiększone wydzielanie śliny podczas leczenia. Te objawy ustępują samoistnie po kilku dniach.

Chore kocięta wymagają szczególnej uwagi, ponieważ nadal mają bardzo słabą odporność. Wszystkie czynności należy wykonywać zgodnie z zaleceniami lekarza. Odejście od przepisanego przebiegu leczenia jest niedozwolone, w przeciwnym razie mogą pojawić się nowe zmiany.

W okresie leczenia kot potrzebuje zbilansowanej diety. Karma dla kota powinna zawierać witaminy, minerały i substancje niezbędne dla organizmu. Być może będziesz musiał zażyć kompleks witamin.

Dodatkowe sposoby walki z pasożytem

Ten rodzaj roztoczy często powoduje świerzb w uchu. W takim przypadku do leczenia potrzebny jest dodatkowy zestaw środków:

1. Potraktuj uszy kota z nagromadzonych w nich formacji bawełnianym wacikiem zwilżonym alkoholem kamforowym.
2. Aby wlać krople Octovedin lub Demos, 3 krople do ucha.
3. Nałóż maść Wilkinsona na obszar skóry w pobliżu uszu.

Aby wyeliminować kleszcze, zalecana jest specjalna terapia, która skutecznie działa na różnych etapach rozwoju choroby. Wszystkie stosowane produkty lecznicze są przepisywane przez lekarza weterynarii. Najczęściej stosowane leki to:

1. Tabletki Ivermectin to uniwersalny lek przeciwpasożytniczy, który jest stale stosowany w weterynarii. Charakteryzuje się paraliżującym działaniem na kleszcze, a następnie ich śmiercią. Nie zaleca się równoległego podejmowania innych środków podobnego działania.
2. Płyn Ivermek - analog Ivermectin, przepisywany do wstrzyknięć podskórnych. Skuteczniejsze, ponieważ substancje aktywne szybciej dostają się do krwiobiegu.
3. Maść Safroderm służy do zewnętrznego leczenia dotkniętych obszarów skóry. Jest środkiem antyseptycznym, który łagodzi stany zapalne i przyspiesza gojenie się ran.
4. Mikodemocid - roztwór zawierający 0,7% składnik chlorofosu. Lek paraliżuje podskórny kleszcz i prowadzi do śmierci.
5. Immunoparasitan jest stosowany jako adiuwant, który jest przepisywany jednocześnie z przepisanymi lekami. Zwiększa odporność i odporność organizmu u kotów.

Istnieje wiele popularnych metod niszczenia tego typu pasożytów. Ale powinieneś mieć świadomość, że nie zastąpią głównego kompleksu leczenia i wizyty u specjalisty. Zaleca się ich stosowanie tylko jako środków dodatkowych i pomocniczych.