Kleszcz podskórny u kotów i kotów: rozpoznawać, eliminować, zapobiegać

Dlaczego infekcja kleszczem podskórnym jest niebezpieczna?

Zakażenie roztoczem podskórnym (świerzb czerwony lub (pod nazwą patogenu) świerzb demodektyczny) zagraża nawet tym zwierzętom, które nigdy nie wychodzą na zewnątrz.

Samo ugryzienie kleszcza nie stanowi zagrożenia dla zwierzaka, ale przynosi mu wiele nieprzyjemnych wrażeń.

W przypadku przedwczesnego leczenia zwierzę może mieć problemy:

• estetyka:

• zmiany skórne;
• utrata znacznej części sierści;

Surowość choroby skórne zależy od rodzaju drobnoustroju zakażającego zwierzę i rasy kota (niektóre mają większe ryzyko infekcji).

Roztocza podskórne: rodzaje i jakie infekcje

Istnieje kilka rodzajów roztoczy podskórnych:

• Demodex (prowokuje nużycę);
• Sarcoptes scabiei (świerzb sarkoptyczny);
• Notoedroza (notoedroza);
• Cheyletiella (cheyletielloza);
• Trombiculidae (zakrzepica).

Klęska każdego z nich powoduje u zwierzęcia określone objawy.

Demodekoza

Najczęściej Demodekoza (świerzb) u kotów jest wywoływany przez pasożyta Demodex, który nie jest nawet kleszczem, bardziej słusznie używa się nazwy trądzik żelazo.

Roztocza Demodex nie można zobaczyć bez mikroskopu

Ten mikroorganizm normalnie żyje w mieszkach włosowych ludzi i zwierząt i żywi się sebum, co ogólnie ma pozytywny wpływ na zdrowie skóry. Ale przy niektórych zaburzeniach metabolicznych Demodex ma destrukcyjny wpływ na skórę. Ponadto negatywny wpływ pasożyta na organizm wynika z jego życiowej aktywności - zaczyna uwalniać szkodliwe toksyny i umiera po 15-25 dniach, co prowokuje proces rozkładu w grubości skóry. W efekcie pojawia się zaczerwienienie, podrażnienie, swędzenie i ropienie.

Pokazać

Podskórne roztocze demodeksowe u kota nazywane jest warunkowo patogennym - nieprawidłowe działanie organizmu prowadzi do choroby skóry

Świerzb Demodektyczny lub świerzb jest wywoływany przez różne rodzaje mikroorganizmów u ludzi, psów i kotów. W przypadku kotów jest to Demodex gatoi i Demodex cati. U ludzi i psów - Demodex folliculorum. Jednak koty cierpiące na przewlekłe patologie lub poddane silnemu stresowi, a także młode koty, są podatne na infekcję „ludzkim” kleszczem.

Wideo: nużyca u zwierząt

Świerzb sarkoptyczny

Czynnik sprawczy świerzb sarkoptyczny - Sarcoptes scabiei.

Symptomatologia jest podobna do nużycy, ale w porównaniu z nią postępuje bardziej agresywnie: pojawiają się ropnie, w najgorszym przypadku - głębokie zmiany naskórka, przetoki.

Postać przewlekła ma nieprzyjemne konsekwencje: skóra w miejscach zmian ulega rogowaceniu, pokryta jest plamami starczymi i bliznami po gruźlicy.

W przypadku świerzbu skórnego mikroskopijne roztocza pożerają naskórek, powodując u zwierzęcia dyskomfort i ból

Notoedroza

Notoedroza spowodowane przez pasożyta z rodzaju Notoedrosis. Jest największym spośród roztoczy podskórnych. Wpływa na całe ciało zwierzęcia. Kleszcz ten przenosi się z kotów na ludzi i zwierzęta przez kontakt.

Po zarażeniu właściciel żyje około miesiąca i umiera. Nie namnaża się w ludzkiej skórze (w przeciwieństwie do skóry zwierzęcej). Jajka złapane na przedmiotach gospodarstwa domowego mogą stać się źródłem rozprzestrzeniania się choroby.

Pokazać

Notoedroza to choroba pasożytnicza kotów, charakteryzująca się wysokim stopniem zakaźności, w tym dla ludzi

Towarzyszą mu już znane objawy:

• swędzący;
• podrażnienie;
• wypadanie włosów.

Heiletiloza

Pasożyt Cheyletiella prowadzi do rozwoju cheiletiellozy. Objawy obejmują:

• łupież i swędzenie;
• peeling skóry.

Przeniesiony z chorego zwierzęcia na zdrowe. Zmiana ma wyraźne granice, zwykle cierpi na tym skóra pleców.

zakrzepica

Zakrzepicę wywołuje kleszcz z rodzaju Trombiculidae.

Ten pasożyt jest bardzo wytrwały. Zamieszkuje zarówno ziemię, jak i ciało, a także w skórze ssaków, owadów i ptaków. Dołączone w grupach. Istnieje symbioza między nieletnimi a dorosłymi. Przede wszystkim wpływa na błony śluzowe:

• usta;
• otwarcie odbytu;
• nos;
• oczy.

Pasożyta łatwo zauważyć gołym okiem. Aby to zrobić, poszukaj miękkich, jasnoczerwonych kropek o wielkości 0,5 mm na ciele kota. Miażdżąc grupę takich punktów otrzymasz charakterystyczną szkarłatną plamę.

Wideo: choroby wywoływane przez kleszcze podskórne u kotów

Jak przebiega infekcja

Kleszcz przenosi się przez ślinę, wełnę, mikrourazy, gdy chore zwierzę wchodzi w kontakt ze zdrowym.

Zakażenie nastąpi tylko wtedy, gdy zwierzę ma osłabiony układ odpornościowy, zaburzenia metaboliczne, tj. mi. należy do grupy ryzyka, a to:

• koty w ciąży;
• stare osoby;
• zwierzęta z chorobami przewlekłymi;
• kocięta.

Kocięta mogą zarazić się od matki. Kleszcz może być również przenoszony przez środki higieny ogólnej, z którymi kot ma kontakt.

W obecności silnej odporności kot może stać się nosicielem patogenu: nie zachoruje, ale będzie mógł przenieść się na inne zwierzęta.

Objawy choroby

Zakażenie roztoczem podskórnym można wykryć za pomocą następujących objawów:

• sączące guzki lub guzki na skórze;
• zaczerwienienie na ciele, zmiany pigmentacji skóry;
• napięcie skóry;
• ogniskowa utrata włosów;
• „Okulary demodektyczne” – kot traci sierść wokół oczu;
• łuszczenie i swędzenie skóry;
• krwawiące rany;
• pogorszenie stanu zdrowia.

Galeria zdjęć: oznaki podskórnej aktywacji kleszczy

Przy łagodnych lokalnych formach uszkodzeń możliwe jest samoleczenie.

Przy szczególnie ciężkich postaciach przebiegu choroby dochodzi do zatrucia produktami odpadowymi kleszcza całego ciała kota. W takim przypadku możliwe są komplikacje w postaci:

• dalszy spadek odporności;
• zmniejszenie funkcji barierowej skóry;
• tworzenie ropnych ognisk;
• obrzęk węzłów chłonnych.

Leczenie

Należy rozumieć, że istnieje kilka postaci choroby, a leczenie zależy od tego, która uderzyła twojego kota. Dlatego, aby zbudować odpowiedni program rehabilitacji dla swojego pupila, należy skontaktować się z lekarzem weterynarii. Dotyczy to zwłaszcza przypadków zaniedbanych.

Metody weterynaryjne

Zabieg oferowany przez weterynarza sprowadza się do następujących etapów:

1. Oczyszczanie skóry zwierząt. Aby to zrobić, użyj szamponów Doctor lub Elite.
2. Pozbywanie się strupów i strupów na dotkniętych obszarach. Stosowany jest roztwór nadtlenku wodoru lub chlorheksydyny. Po przetworzeniu należy wysuszyć skórę zwierzęcia.
3. Zabieg na skórę zwierząt preparatami przeciw roztoczom. Po uzgodnieniu z lekarzem możliwe jest leczenie problematycznych obszarów roztworem Cyteal, który należy stosować co najmniej 2-3 razy dziennie. Stosowane są również emulsje (zgodnie z instrukcją):
4. Rzecznik;
5. Twierdza;
6. Butox 50;
7. Amitraz.
8. Po odpadnięciu strupów i strupów wybierz jeden środek z listy:
9. żel Ivermek;
10. maść awersektynowa;
11. demonstracje mazi;
12. żel amidowy;
13. maść siarkowa.
14. Przywrócenie skóry na dotkniętych obszarach. Wyprodukowane po leczeniu przeciw roztoczom. W tym celu użyj:
15. oleje z oliwek i siemienia lnianego;
16. Tsipam;
17. Amit;
18. Mykodemiobójstwo;
19. Ektody.
20. Dodatkowe przetwarzanie. Po wyschnięciu oleju lub roztworu nałóż dodatkowe maści przeciw pasożytom. To może być:
21. amitrazyna;
22. Cytować;
23. Safroderm.
24. Przywrócenie odporności. Zaleca się podawanie kotu przepisanych mu witamin, zdrową dietę oraz stosowanie:
25. Immunol;
26. maksydyna;
27. Immunopasożyty;
28. Gala-weterynarz;
29. Gamavit.
30. W ciężkich przypadkach - przy wtórnym zakażeniu - przepisuje się antybiotyki:
31. Ligfol;
32. amoksycylina;
33. Bajtril;
34. Betamoks;
35. Kanamycin.

Galeria zdjęć: leki do leczenia kleszcza podskórnego

etnonauka

Jeśli choroba dopiero zaczęła się manifestować lub jest łagodna, możesz spróbować pomóc swojemu zwierzakowi w domu:

1. Oczyść skórę ofiary mydłem lub żelem zawierającym smołę brzozową.
2. Użyj nalewki z nagietka, aby złagodzić dotknięte obszary.
3. Kąpać kota w bulionie z rumianku lub aplikować miejscowo (można powtarzać co 2-3 dni).

Pamiętaj: skóra kota jest bardziej wrażliwa niż człowiek. Tradycyjna medycyna często oferuje leczenie agresywnymi środkami (siarka, smoła, nafta), które wysuszają skórę zwierzęcia i nie leczą, a raczej kaleczą zwierzaka.

W przypadku zauważenia letargu u puszystego pacjenta, zmniejszenia apetytu, bladości błon śluzowych, gorączki, powstania ropienia należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Leczenie kociąt i kotek w ciąży

Kocięta i kotki w ciąży należą do grup o podwyższonym ryzyku zakażenia kleszczami podskórnymi. Są pewne trudności w ich leczeniu.

Podczas leczenia kota ważne jest, aby lek nie dostał się do mleka ani do błon owodniowych, ponieważ. mi. aby nie został wchłonięty. Dlatego należy stosować preparaty miejscowe. Należą do nich np. Front Line. Przed nałożeniem należy oczyścić skórę zwierzęcia, pozbyć się strupów, a następnie nasmarować olejem.

Przy skomplikowanych postaciach choroby takie leczenie nie wystarczy. Tak więc nie można uniknąć pójścia do weterynarza.

W leczeniu kociąt zalecenia są podobne. Warto wziąć pod uwagę, że istnieje wiele leków, które są przeciwwskazane u młodych kotów i kotów. Znalezienie leku nie zadziała bez profesjonalisty.

Powiedzmy, że zdecydujesz się użyć Ivermectin. Jest przepisywany na poważne zmiany chorobowe, jednak nie można go stosować u kociąt poniżej 3 miesiąca życia.

W obu przypadkach nie warto robić domowego leczenia. Lepiej skontaktować się z kliniką weterynaryjną przy pierwszych objawach zakażenia zwierzęcia kleszczem podskórnym.

Pamiętaj, im wcześniej spotkasz się z weterynarzem, tym lepszy będzie wynik Twojego leczenia. Usunięcie podskórnego kleszcza z kota jest trudne i długie. Ponadto możliwe są nawroty.

Środki zapobiegawcze

Zawsze istnieje ryzyko nużycy. Wszelkie sytuacje osłabiające układ odpornościowy negatywnie wpłyną na zwierzę: stres, uraz, szczególne warunki fizjologiczne. Dlatego głównym celem profilaktyki świerzbu u kotów jest wzmocnienie układu odpornościowego.

Obejmuje to następujące środki:

• prawidłowe odżywianie, bogate w proteiny i witaminy;
• utrzymanie higieny zwierzęcia: czesanie, kąpanie;
• utrzymanie higieny kociej kuwety, kuwety i zabawek;
• ochrona zwierzaka przed przeciągami i wilgocią;
• okresowe stosowanie profilaktycznych leków przeciwpasożytniczych.

Niezależnie od tego, czy jest to kot chodzący, czy leniwy kot przebywający w domu, każdy jest narażony na ryzyko zarażenia podskórnym kleszczem. Łatwiej jest zapobiec pojawieniu się wroga niż go zneutralizować. Dlatego zwracaj uwagę na swojego zwierzaka. Jeśli problem nadal jest zaskoczony, skontaktuj się z lekarzem weterynarii: leczenie zwierzęcia profesjonalną metodą jest bezpieczniejsze niż wyrafinowanie medycyny tradycyjnej. Nie uruchamiaj problemu i nie trać czujności na pierwsze usprawnienia.