Przyczyną ślepoty u kotów jest zaćma: co robić i jak zapobiegać rozwojowi

Wzrok odgrywa kluczową rolę w życiu kota domowego, dlatego osłabienie jego ostrości lub całkowita utrata jest wydarzeniem niezwykle negatywnym. Ślepota jest często spowodowana zmętnieniem urządzenia optycznego oka – soczewki. Zaćma występuje z powodu wpływu na organizm różnych negatywnych czynników. Tylko dzięki szybkiemu dostępowi do lekarza możesz uratować swój wzrok.

Przyczyny rozwoju zaćmy u kotów

Układ wzrokowy oka u zwierząt domowych jest reprezentowany przez soczewkę. Ta dwuwypukła soczewka służy do załamywania i skupiania światła widzialnego wpadającego do siatkówki.

Gdy w tkankach soczewki gromadzą się substancje pochodzenia organicznego i mineralnego, dochodzi do degeneracji komórek, denaturacji i śmierci struktur białkowych, dochodzi do zgrubienia torebki soczewki. Soczewka zostaje pokryta komórkami nabłonka i traci zdolność załamywania światła słonecznego.

Weterynarze przypisują całą listę czynników przyczynom rozwoju procesu patologicznego w układzie optycznym oczu kotów domowych.

Lekarze weterynarii obejmują również choroby zakaźne i pasożytnicze, dostanie się substancji chemicznych do narządów wzroku, uszkodzenia popromienne, przewlekłe zatrucie organizmu z przyczyn prowokujących rozwój choroby.

Badania naukowe problemu wskazują, że choroba jest ściśle związana z czynnikami dziedzicznymi. Predyspozycje genetyczne są obserwowane u wszystkich ras zwierząt i są związane z dziedziczeniem wadliwych genów.

Rodzaje i formy zaćmy u kota

Dolegliwość oczna może być jednostronna (dotknięte jedno oko) i obustronna (dotknięte obydwoma oczami).

W praktyce weterynaryjnej zwyczajowo rozróżnia się wrodzone i nabyte formy choroby. Obserwuje się wrodzoną dolegliwość z powodu nieprawidłowego rozwoju wewnątrzmacicznego zwierzęcia. Jest to spowodowane chorobami zakaźnymi, pasożytniczymi, grzybiczymi kotki w okresie ciąży kociąt. Przewlekłe zatrucie i stosowanie leków w czasie ciąży również prowadzą do wrodzonej zaćmy. Z reguły ta forma jest dwustronna.

Wraz z późniejszym rozwojem procesów destrukcyjnych w soczewce właściciel może wizualnie zaobserwować jej zmętnienie. Zwierzę ma zauważalne rozszerzenie źrenicy. Przybiera niebieskawy lub szarawy odcień. W okolicy źrenicy często obserwuje się białawo-szary film. Kot jest przygnębiony, ospały. Niewiele się rusza, unika aktywnych gier. Z powodu rozwoju ślepoty zwierzę staje się przestraszone lub agresywne.

Etapy rozwoju zaćmy u zwierzęcia

W praktyce weterynaryjnej obserwuje się następujące etapy choroby okulistycznej:.

Etapy zaćmy	Opis	Zdjęcie
Wstępny	Obwodowa część układu optycznego oka bierze udział w procesie patologicznym. Krycie nie wpływa na środkowe segmenty soczewki. Na tym etapie kot zaczyna słabo rozróżniać kontury przedmiotów, pogarsza się ostrość wzroku. Właściciel jest prawie niemożliwy do podejrzenia problemów okulistycznych u zwierzęcia, ponieważ kot nie stracił zdolności poruszania się w przestrzeni, a oznaka upośledzenia wzroku jest nadal ukryta.
Dojrzały	Scena charakteryzuje się tym, że cały obiektyw traci przezroczystość. Uczeń jest stale w stanie rozszerzonym. Kot orientuje się w przestrzeni kosztem innych zmysłów. Właściciel zauważa, że ​​zwierzę potyka się o obce przedmioty, nie uczestniczy w zabawach, staje się siedzący i ospały.

Etapy choroby są brane pod uwagę podczas przepisywania leczenia, wyboru metod leczenia zachowawczego lub chirurgicznego, a także są ważne dla dalszego rokowania.

Diagnoza zaćmy u kotów

Przy stawianiu diagnozy lekarz weterynarii opiera się nie tylko na charakterystycznych objawach stwierdzonych podczas oględzin puszystego pacjenta, ale także na podstawie specjalnych metod badania. Okulista przeprowadzi badanie z wykorzystaniem oświetlenia bocznego, biomikroskopii. Aby określić dokładną lokalizację zmętnienia układu optycznego oka, stosuje się metodę retroiluminacji.

Terapia zachowawcza ma na celu zatrzymanie procesów zwyrodnieniowych w układzie optycznym oka.

W tym celu stosuje się krople do oczu: Taufon, Vitsein, Quinax, Catalin, Vitafacol. Leki aktywują procesy metaboliczne, poprawiają odżywienie tkanek, spowalniają odkładanie się struktur białkowych w soczewce.

Leki są przepisywane na kursach. Leczenie powinno odbywać się pod nadzorem lekarza weterynarii, ponieważ możliwe są różne komplikacje.

Dobry efekt w spowalnianiu zmętnienia soczewki ma zastosowanie enzymów proteolitycznych np. papaina, chymotrypsyna. Stosowany w terapii i preparatach tkankowych, immunomodulatory.

Terapia witaminowa odgrywa ważną rolę w walce z procesami destrukcyjnymi. Zwierzętom z zaćmą przepisuje się kwas askorbinowy i witaminę B2 (ryboflawinę).

Właściciel musi być przygotowany na to, że zachowawcze metody leczenia nie przyniosą pożądanego efektu. W takim przypadku podjęto decyzję o wykonaniu interwencji chirurgicznej.

Po rekonwalescencji i opiece nad zwierzętami

Powodzenie operacji w dużej mierze zależy od właściwego okresu rehabilitacji. Zwierzęciu przepisuje się kurację antybiotykową. Krople do oczu stosowane są w celu złagodzenia bólu i obrzęku rogówki.

W celu uniknięcia powikłań pooperacyjnych zwierzę zakłada obrożę. Zabezpieczy operowany obszar przed zarysowaniem i uszkodzeniami mechanicznymi.

W okresie rehabilitacji ważne jest monitorowanie stanu operowanego oka przez lekarza weterynarii. Inspekcja przeprowadzana jest raz w miesiącu przez sześć miesięcy.

Unikaj obrażeń, mechanicznych uszkodzeń oczu zwierzaka.

Zaćma u kotów domowych jest częstą chorobą oczu. Przyczyn rozwoju choroby jest wiele – od predyspozycji genetycznych po cukrzycę. Główną metodą leczenia patologii oka jest usunięcie uszkodzonej soczewki, a następnie wszczepienie sztucznej soczewki.