Kompatybilność i konserwacja balu rekinów ryb akwariowych

Shark balu jest częstym mieszkańcem domowych akwariów. Z wyglądu ryba jest bardzo podobna do prawdziwego rekina, ma wysoką płetwę na grzbiecie, ogólny zarys ciała rekina, ale jej zachowanie jest absolutnie nieszkodliwe. Oprócz atrakcyjnego wyglądu akwaryści doceniają bezpretensjonalność w opiece nad takimi mieszkańcami, ich niewyczerpaną energię.

Historia pochodzenia

Ryba rekina balu należy do rzędu karpia. Po raz pierwszy opisany w 1851 roku przez holenderskiego naukowca Petera Blecker. Jego naturalnym środowiskiem są zbiorniki wodne:

• Azja Południowo-Wschodnia;
• Borneo;
• Samutry;
• Półwysep Malajski.

Zwierzęta preferują czyste strumienie i rzeki, dobrze tolerują każdą głębokość.

Badania wskazują, że liczebność „srebrnego rekina” w środowisku naturalnym spada. Powodem tego jest globalne zanieczyszczenie środowiska, zakaz połowu dorosłych w celu późniejszej sprzedaży w celach dekoracyjnych.

Shark bala jest pospolitą rybą, ale ze względu na krytyczny spadek populacji jest wymieniona w Czerwonej Księdze.

Wygląd i różnice

Naukowa nazwa mieszkańca słodkowodnego to Blacktip Balantioheilus. Nowicjuszy w akwarystyce można oszukać, kupując w sklepie zoologicznym kulę rekina o wielkości nie większej niż 5 - 7 cm. Osoby dojrzałe płciowo, tworząc odpowiednie warunki domowe, dorastają do 25 cm długości. Zwykle określa się ich mianem stulatków, dla których 10 lat nie jest granicą.

Ciało przedstawicieli karpiowatych jest lekko spłaszczone z boków, zwężone. W porównaniu do ogólnej wielkości ciała oczy i usta są nieproporcjonalnie duże. Charakterystyczne są duże łuski srebrzystoszarych odcieni. Kiedy uderzają w nią jasne promienie światła, powstaje efekt lustra.

Jeśli chodzi o płetwy piersiowe, są one prawie niewidoczne ze względu na ich przezroczystość. Pozostałe płetwy korpusu wyróżniają się jasnoszarymi lub żółtawymi tonami, ich obrzeża wykonane są w kontrastowym czarnym kolorze.

Specyfika płetw grzbietowych, umieszczonych prawie prostopadle do ciała, determinowała podobieństwo do prawdziwych rekinów. W przeciwnym razie brzanka karpiowa jest całkowitym przeciwieństwem agresywnych drapieżników morskich.

Cechy behawioralne

W sklepach zoologicznych najczęściej akwarystom oferowane są kolce wydobywane z naturalnych zbiorników. Sztuczna hodowla takich zwierząt jest praktycznie ograniczona do minimum. Osobniki dzikie, nieprzyzwyczajone do warunków akwariowych, początkowo są nerwowe, nieadekwatne.

Staż adaptacyjny trwa średnio 1 miesiąc, po czym przedstawiciele karpia są stopniowo asymilowani w nowym domu. Przy najmniejszym hałasie, pukaniu, nagłym ruchu nowi osadnicy pędzą w zamkniętej przestrzeni, uderzają mocno o szybę i mogą zostać poważnie ranni. Często opisywana ryba wyskakuje z pojemnika z wodą, który należy zamknąć.

Ryby są płochliwe, pewniej zachowują się w stadzie, dlatego eksperci zalecają trzymanie kilku osobników jednocześnie. W takiej sytuacji budowana jest charakterystyczna hierarchia.

Okolica z mieszkańcami akwarium

Ozdobny „srebrny rekin” jest dość spokojny, z wyjątkiem okresu tarła. Zwykle zgodność kuli rekina jest wygodna i praktyczna, ale należy wziąć pod uwagę jej imponujący rozmiar. Ze zbyt małymi osobnikami nie dogaduje się dobrze. Odnotowano częstych sąsiadów pod kątem zgodności:

• analiza;
• inni przedstawiciele zadziory;
• nieletni;
• Kocia ryba;
• gurami;
• tetras;
• irys.

Eksperci nie zalecają kompatybilności w ogólnym akwarium z agresywnymi pielęgnice, T. Do. ci drudzy, polując na piłkę, doprowadzają ich do śmierci. Ale spokojni i flegmatyczni mieszkańcy akwarium, zwinne cyprinidy tylko denerwują.

Nie ma potrzeby łączenia kuli z jakąkolwiek zawoalowaną rybą nawet na krótki czas. Ci pierwsi są bardzo ciekawi i z pewnością będą skubać długie ogony i płetwy swoich właścicieli.

Zadziory nie są drapieżnikami, ale chętnie połykają wszystko, co zmieści się w ich ustach. Ich połączenie z małymi danio pręgowany, neony, żyworodni przedstawiciele, mikrorasy mogą okazać się dla tych ostatnich rozczarowujące.

Prawidłowa treść

Ustanawiając przedstawiciela karpia, akwaryści nie obciążają się ciągłymi kłopotami. To silna i wyjątkowo bezpretensjonalna ryba, ale jeśli nie są przestrzegane określone zasady, czuje się nieswojo:

1. Warunkiem jest obecność przestronnego pojemnika od 200 litrów, którego długość musi wynosić co najmniej 1 m. W ciasnych warunkach normalny rozwój i wzrost rekina srebrnego jest zawieszony, choroby postępują, w wyniku czego dochodzi do śmierci.
2. Nie używaj akwariów ekranowych. Jak na zabawną rybę, która wymaga miejsca, są nie na miejscu. Zielarze z gęstymi zaroślami staną się zbędni, co będzie przeszkadzać w szybkim ruchu zadziorów. Nie potrzebują specjalnych grot, schronień, a używane ozdobne drewno i głazy najlepiej umieścić na dolnym obwodzie.
3. Delikatna i miękka roślinność baloo łatwo ulega zniszczeniu. Najlepszą opcją byłoby na przykład posadzenie glonów twardolistnych, echinodorus, anubias itp. Dobrą opcją byłoby użycie tylko sztucznych dekoracji, w których fitofiltr jest zamaskowany w celu oczyszczenia wody z zanieczyszczeń fosforowych, azotowych, a także dla wystarczającego zaopatrzenia w tlen. Aby odtworzyć silny i potężny prąd, jak najbliżej naturalnego siedliska balu, potrzebne będą potężne modele instalacji filtracyjnych.
4. Ryby nie są kapryśne w kwestii składu wody, ale zawsze powinny pozostać czyste. Optymalny wskaźnik kwasowości dla akwariowych przedstawicieli karpiowatych wynosi od 6,0 ​​do 8,0 pH. Poziom twardości może wynosić od 5,0 do 12,0 dGH. Podmiany wody o połowę lub jedną trzecią objętości przeprowadza się co tydzień.
5. Utrzymuje się komfortowy reżim temperaturowy w zakresie od 22 do 28 stopni. W domu ustawia się ją za pomocą specjalnej klimatyzacji i grzejników.

Żywnościowy

Ryby akwariowe rekiny balu w naturalnych warunkach zjadają urozmaicone. Normalny wzrost osobników krajowych dostarczane poprzez dietę wzbogaconą, składający się z suchej i żywej karmy. Chętnie jedzą rozwielitki, krewetki solankowe, małże i krewetki w postaci posiekanej. Należy uważać na ochotki, ponieważ chityna nie jest dobrze trawiona przez kolce.

Dla zapewnienia pełnego rozwoju wskazane jest regularne stosowanie pokarmów roślinnych, do których warto stosować owoce, zielony groszek, szpinak, liście pokrzywy i sałatę.

Karmienie odbywa się 2 razy w ciągu dnia porcjami, co zapewnia całkowite spożycie proponowanych produktów w krótkim czasie. Tacy mieszkańcy akwariów są żarłoczni, skłonni do przejadania się, co również należy wziąć pod uwagę.

Proces hodowlany

Srebrne rekiny bardzo niechętnie pojawiają się w niewoli. Ale akwaryści nie dążą do aktywnej hodowli w domu, bo dorosłe osobniki są imponujące rozmiarami, zamknięte w dużych i pojemnych pojemnikach. Zazwyczaj ryby są dostarczane do sklepów zoologicznych z Azji Południowo-Wschodniej, gdzie ich rozwój odbywa się na wybiegach, zbiornikach kawałkowych o warunkach jak najbardziej zbliżonych do naturalnych.

Różnice anatomiczne między dojrzałymi płciowo samcami i samicami są raczej słabo zauważalne. Główną cechą wyróżniającą jest większy rozmiar samców. Rozród polega na umieszczeniu 2 samców i 1 samicy w osobnym akwarium 1000 - 1500 litrów z miękką wodą, charakteryzującą się niższą temperaturą. Do wyrzucania jajek zaleca się wyłożenie dna mechami jawajskimi. Podczas tarła samce karmione są żywym pokarmem o wysokiej zawartości białka, a samicom pokarm roślinny. Rozmnażanie in vitro jest stymulowane przez zastrzyki do przysadki.

Przeciętnie samica może łykać do 10 tys. jaja, po których dorosłe osobniki są składane z ługu macierzystego. Po 2-3 dniach pojawiają się narybki, dobrze pływają i gromadzą się w stadach. Żywy pył działa jak pasza startowa dla młodych zwierząt. Jeśli zostaną stworzone odpowiednie warunki, narybek bardzo szybko dorasta.

Niebezpieczne choroby

Kula rekina jest bezpretensjonalna pod względem treści i kompatybilności. Jeśli stworzono dla niej sprzyjające środowisko, zachorowalność jest rzadka. Gdy ryby są trzymane w ciasnym pojemniku, w którym przeprowadzane są nieregularne podmiany wody, najprawdopodobniej pojawi się rybia łuska. Taka choroba jest niebezpieczna, ponieważ dotyka wszystkich mieszkańców akwarium.

Wyraźną oznaką infekcji jest pojawienie się małych białych ziaren na płetwach i całym ciele, dlatego hodowcy ryb nazywają tę chorobę między sobą „semoliną”. Jego czynnikiem sprawczym jest orzęsek, który dostaje się do akwarium wraz z zakażonym osobnikiem, nietraktowaną glebą lub żywym pokarmem.

Pojedyncze przedostanie się bakterii do akwarium nie doprowadzi do masowej zarazy. W minimalnych ilościach te jednokomórkowe organizmy są obecne w każdym kawałku wody. Choroba nasila się i postępuje w nieodpowiednich warunkach trzymania ryb, w wyniku ciężkich sytuacji stresowych.

Leczenie rybiej łuski odbywa się za pomocą specjalnych leków w postaci Antipara, Aquarium Pharmaceuticals, Sera Omnisan, medycyny tradycyjnej.

Poważną chorobą, do której predysponowani są przedstawiciele karpiowatych, jest aeromonoza lub różyczka karpia. Uważa się, że jej czynnikiem sprawczym jest gram-ujemna pałeczka typu Aeromonas hyrophila, przenoszona przez inwentarz od zakażonych osobników. Wyraźną oznaką choroby jest:

• potargane łuski;
• zapalenie skóry;
• ogniska z krwotokami;
• obrzęk;
• wylupiaste oczy.

Na wczesnym etapie zabieg należy przeprowadzić za pomocą kąpieli solnych, których skład to 1 litr wody i 5-7 g soli. Gdy choroba zostanie poważnie zaniedbana, pomogą specjalne roztwory na bazie synthomycyny, chloramfenikolu, błękitu metylenowego.

Hodowla w warunkach akwariowych rekina balu to kluczowy krok. Prawdziwą przyjemność estetyczną z takich pupili uzyskamy przy odpowiedniej pielęgnacji i pielęgnacji. Aktywne ryby potrzebują odpowiedniego pokarmu, przestronnego „domu”, w którym mogą swobodnie pływać i igrać.