Labeo ryb akwariowych: pielęgnacja, konserwacja, kompatybilność

Labeo to ryba akwariowa, która jest bardzo interesująca dla wielu miłośników podwodnego świata. Rodowód tej pięknej średniej wielkości ryby wywodzi się z Tajlandii. Należy do rodziny karpiowatych. Jej kolorowy „strój” może ozdobić każde akwarium. Ale dla niej odpowiednio potrzebujesz odpowiedniej opieki i uwagi. To powinno być przedmiotem szczególnej uwagi początkujących akwarystów.

Siedlisko Labeo

Labeo mieszkać w rzekach, jeziorach i strumieniach Azji Południowo-Wschodniej i Afryki. To jej naturalne środowisko. Ryby te preferują płytkie wody z czystą wodą płynącą i dużą ilością roślinności. Pełnią rolę swego rodzaju sanitariuszy w zbiornikach wodnych. Małe rybki oczyszczają skórę hipopotamów z różnych pasożytów.

Charakterystyka gatunkowa

Ryba labeo ma smukłe, wydłużone i lekko spłaszczone z boków ciało. Profil grzbietowy jest znacznie bardziej zakrzywiony niż brzuszny. Jego duże płetwy mają kształt rekina. To jedna z cech tego ciekawego gatunku. Anteny i napalone kosmki znajdują się w pobliżu ust, a usta przypominają skrobak - przyssawkę. Pomaga to labeo zbierać różne zwierzęta i rośliny z dna, z korzeni i kamieni.

Aktywność i mobilność labo

Labeo dzielnie broni swojego terytorium. Chociaż agresja nie jest pokazywana wszystkim sąsiadom, ale tylko ryby o jasnych kolorach i ich krewni. Dlatego należy to wziąć pod uwagę przy wyborze akwarium o określonej wielkości i jego aranżacji. Aby zapobiec starciom między agresywnymi krewnymi, należy odpowiednio podzielić strefę.

Rodzaje labo

Ci, którzy zajmują się hodowlą i hodowlą ryb do akwariów, wiedzą, że istnieje prawie dwadzieścia rodzajów labeo. Ale nie wszystkie typy nadają się do treści domowych. Tylko kilka gatunków z całej odmiany dopuszczalne jest trzymanie w warunkach akwarium:

• dwukolorowe labe (czarne ze szkarłatnym ogonem);
• zielony (z prawie czekoladowym ciałem i szkarłatnymi płetwami);
• „Lamparty” (typowe dla Konga) o charakterystycznym cętkowanym kolorze;
• „Arlekiny” (w kolorze piasku z małymi czerwonawymi kropkami i jasnymi płetwami), których kolor z czasem zmienia kolor na szary;
• labeo albinos z jasnymi ciałami i brązowo-czerwonymi płetwami;
• srebrzyste, jakby naprawdę posrebrzane.

Labeo bicolor

Nazywa się je również labeo bicolor. Pochodzący z Tajlandii gatunek dwukolorowy został wprowadzony do Europy w 1952 r., a w 1959 r. i do Rosji.

• Labeo bicolor ma smukłe, lekko wydłużone ciało ze spłaszczonymi bokami i zakrzywionym tyłem. Jego nieproporcjonalnie duże czerwone oczy wyglądają dziwnie na małej głowie. Usta z napalonymi kosmkami i dwiema parami wąsów znajdują się poniżej, przypominające skrobak - przyssawkę. Ta odmiana jest bardzo piękna. Czarne ciała labeo-bicolors wydają się aksamitne, a płetwy grzbietowe są ostre i wyglądają na cięte. Płetwa miedniczna, piersiowa i płetwa odbytowa są dość przezroczyste. Szkarłatne ogony tych ryb, rozwidlone na końcu, mogą ozdobić każde akwarium.
• Samice - dwukolorowe są większe od samców, ale przegrywają z nimi na zewnątrz, są jaśniejsze. W warunkach naturalnych ryby tego gatunku osiągają prawie trzydzieści centymetrów długości. Chociaż w warunkach akwariowych nie dorastają do piętnastu.
• Samce i samice zielonych labeos nie różnią się poważnie od bicolorów kształtem i rozmiarem. Są nie tyle zielone, co oliwkowe z lekkim odcieniem brązu i brązowymi brzuszkami. Ciemny pasek taśmy ciągnie się wzdłuż znamienia i kończy się z tyłu wieczko. Samce Labeo są szczuplejsze od samic i mają ostrzejsze płetwy grzbietowe. Płetwy odbytowe u samców nabierają czarnej obwódki podczas tarła.

W domowym akwarium ryby te ledwo osiągają osiem centymetrów. W naturalnym środowisku mogą dorastać nawet do osiemnastu lat.

Przechowywanie w akwarium

Biorąc pod uwagę niespecyficzne zamieszkiwanie tego gatunku z sąsiadami, należy wybierać akwaria biorąc pod uwagę 100 litrów na osobę. Ponadto konieczne jest staranne dobranie wystroju tak zwanych schronów, które służą jako mieszkania dla ryb. Wskazane jest użycie elementów doniczek, grot i wszelkiego rodzaju drewna z korzeni. Łatwo splatają się z glonami, które bardzo lubią labeo. Glony to nie tylko elementy schronień, ale także dodatkowa baza pokarmowa. Pozwalają na strefę siedliska, tworząc komfortowe środowisko nawet dla samotnych ryb.

Czysta woda

Naturalnie woda, do której ładowane są ryby akwariowe, musi być przezroczysta i czysta. Dlatego potrzebne są systemy filtracji i napowietrzania. Woda w akwarium powinna mieć 23-27 stopni Celsjusza i spełniać cechy: kwasowość - pH 6,5-7,5 - twardość - 4-20. Woda z kranu pozostawiona na kilka dni jest w porządku. Drobne kamyki i piasek to doskonałe podłoża.

Karmienie i niezbędne warunki akwariowe

Niewymagający używania labo żywności żywe formy paszy. Jedzą rozwielitki, bloodworms i tubifex. Mogą żywić się suchymi formami i roślinami. Można im podawać płatki owsiane, kawałki sałaty lub szpinak. Z przyjemnością zjadają taflę szkła porośniętą glonami. Ryby należy karmić dwa razy dziennie.

Żywotność labeo, przy odpowiedniej pielęgnacji w akwarium, sięga dwunastu lat. W wieku półtora roku potrafią się rozmnażać. Sam proces hodowli labeo nie jest łatwy. Na początek odpowiednie jest akwarium o pojemności od 300 do 500 litrów. Dodatkowo należy zwrócić uwagę na przyciemnione oświetlenie i różne formy dekoracji w zbiorniku. Biorąc pod uwagę cechy twardości, kwasowości i temperatury wody w akwarium (opisane powyżej) konieczne jest zapewnienie przepływu i napowietrzania warstw wody.

Hodowla w akwarium

Podczas hodowli pożądane jest posiadanie jedna suczka i dwa pieski, które należy trzymać osobno przez około dwa tygodnie. Muszą być karmione dafnią i posiekaną zieloną żywnością. Zastrzyki hormonalne wykonuje się w tylnej części mięśni ryb. Następnie po sześciu godzinach możliwe jest tarło.

W trakcie tarła przepływ warstw wody w akwarium musi być osłabiony. Ryby nie jedzą pływających jaj. Żywią się tym, który opada na dno.

Po tarle ryby są przesadzane i usuń martwe jaja. Stają się białe i są widoczne dwie godziny po tarle. Pozostałe jaja przenosi się do inkubatora z wodą o tych samych właściwościach i słabym napowietrzeniu.

Proces dojrzewania kawioru trwa 14 godzin. Następnie po dwóch dniach jajka stają się smażone. Nabywają umiejętności samodzielnego życia. Na tym etapie powinny być karmione „żywym pyłem” i orzęskami. Pomimo tego, że prawie połowa narybku umiera wcześnie, labeo jest uważane za z powodzeniem hodowaną rybę akwariową. Narybek, który przeżył, rozwija się bardzo szybko i uzyskuje dobrą odporność.

Zgodność

Dorośli mają dominujący i wojowniczy charakter. Samce są w tym szczególnie dobre. Najsilniejsi i najbardziej bojownicy pozwalają sobie na gwałcenie cudzego terytorium i nie pozwalają.

Aby uniknąć konfliktów z sąsiadami, należy wziąć pod uwagę specyfikę charakteru labeo i jego zgodność z innymi gatunkami. Duże pielęgnice i ryby o podobnym kolorze spowodują wyraźną niechęć w labeo. Preferują swoich krewnych tylko podczas tarła. Stałe współżycie im nie odpowiada.

Jeśli pozwala na to przestrzeń wolumetryczna akwarium, to labeo będzie się dobrze dogadać z bitwami, sclyarami, tetras, zadziory lub gurami. Te nieagresywne ryby preferują górną i środkową warstwę wody i dlatego rzadko przecinają się z labeo. Są też dla niej szybkie i przez to prawie nieuchwytne.

Cudowna ryba labeo cieszy oko nie tylko początkujących akwarystów, ale także wielu amatorów i profesjonalistów podwodnego świata. Łatwa pielęgnacja, piękny wygląd i bardzo ciekawe zachowanie mogą oczarować absolutnie każdego miłośnika dzikiej przyrody i podwodnego królestwa.