Choroby zwierząt domowych - oznaka porostów u kotów, metody leczenia

Pierwsze pojawienie się łysiny u kotów i kotów natychmiast wywołuje panikę - czy zwierzę naprawdę zaraziło się grzybicą??

Choroba, z którą wiąże się wiele legend i lęków, czasem nieuzasadniona, ale niestety często uzasadniona. Ta choroba zakaźna, która atakuje sierść i pazury naszych pupili, może niestety przenosić się na ludzi. Dlatego przy pierwszym podejrzeniu należy podjąć działania.

Kilka słów o grzybicy

Podczas komunikowania się z zarażonym zwierzęciem należy być bardzo ostrożnym, grzybica może być przenoszona nie tylko przez bezpośredni kontakt ze zwierzęciem, ale także przez przedmioty, wszystko, z czym zetknął się zarażony kot lub kot, może stać się nosicielem choroby. Przede wszystkim potrzebujesz:

• zdezynfekować wszystko w domu;
• umyj kota szamponem leczniczym i kwarantanną;
• pokaż zwierzę specjaliście, nawet doświadczony weterynarz nie zawsze szybko ustali przyczynę choroby.

Jednocześnie nie należy wyolbrzymiać niebezpieczeństwa choroby, przy odpowiednich działaniach łatwo je wyleczyć.

Wywoływane są główne rodzaje porostów grzyby, zwane łącznie dermatofitami i przenoszone przez zarodniki. To powinien być punkt wyjścia przy wyborze środków leczenia i profilaktyki.

Przyczyny porostów u kotów

Grzybica to uogólniona nazwa zasadniczo różnych chorób, połączona wspólnymi objawami:

• skóra traci i pojawiają się rany;
• wełna zaczyna wypadać w okolicy;
• na skórze pojawiają się wysuszone płatki skóry.

Źródła choroby

Grzybice są najczęstsze, powodowane przez grzyby z rodzaju Microsporum a w szczególności dwa jego rodzaje:

• m. psi;
• m. gips.

Przyjmuje się, że patogenny grzyb Microsporum canis pierwotnie migrował do nas z Afryki, jego ulubionym miejscem zamieszkania jest skóra zwierząt futerkowych. W warunkach cywilizacyjnych głównymi nosicielami stały się koty, rzadziej psy. Jeśli usadowi się we włosach, stopniowo powoduje stan zapalny tkanki podskórnej i prowadzi do wypadania włosów, praktycznie nie wnika w skórę, powoduje jedynie powierzchowne stany zapalne. Może osiedlić się na osobie, ale tam źle się zakorzenia i jest łatwo eliminowany.

Mikrosporia

Przeciwnie, preferuje inny patogenny grzyb Microsporum gypseum osiąść na martwej skórze. A został odkryty po raz pierwszy. Nannizii w 1927 r. Rośnie wystarczająco szybko, ma odcienie od białego do czerwono-żółtego. Jest rozprowadzany prawie na całym świecie, znajduje się w glebie szklarni i spichlerzy, dzięki czemu człowiek może zarazić się nim z ziemi.

Pasożytowanie na ciele kota podobnie jak u poprzedniego gatunku. powoduje również wypadanie włosów. Oprócz kotów i kotów często występuje u zwierząt gospodarskich, świnek morskich, królików.

Trichofitoza

Oprócz rodzaju Microsporum porosty mogą powodować grzyby z rodzaju trichophytosis. U ludzi może powodować grzybicę stóp, pachwinową stopę sportowca i wiele innych chorób, które w niewielkim stopniu przypominają porosty. Często rozwija się wewnątrz skóry, ale w miejscach linii włosów prowadzi również do ich utraty. Rozprzestrzeniają się aktywniej niż grzyby z rodzaju Microsporum.

Niemniej jednak ten rodzaj grzybów jest zoofilny i woli żyć na zwierzętach.

Objawy

W miarę rozwoju grzyba, porosty pojawiają się stopniowo. Jako pierwsza pojawia się mała, zaokrąglona, ​​łysa plama. Jeśli nie rozpoczniesz od razu leczenia, obszar choroby powiększa się, na środku pojawiają się krosty lub po prostu bąbelki, pojawiają się łuski stwardniałej skóry. Rozwojowi często towarzyszy swędzenie, a podczas drapania pojawiają się nowe ogniska choroby. Jeśli choroba nie zostanie zwalczona, może objąć całe ciało kota lub kota. Pazury są często dotknięte. Na zdjęciu pozbawianie kota widać jak to wszystko wygląda:

Kiedy pojawia się ten grzyb, zwierzę zaczyna drapać uszy.

Diagnoza choroby

Początkowo na podstawie półpasiec łatwo mylić z innymi chorobami, np. zapalenie skóry. Podstawowa diagnostyka weterynaryjna, oparta na właściwościach grzybów świecących w promieniach lampy o określonym spektrum, zwanej drewnem. Ale dokładność tej metody jest bardzo przybliżona, wiele drobnoustrojów ma zdolność do fluorescencji i nie da się określić, który z nich znajduje się na skórze zwierzęcia.

Dlatego w celu wyjaśnienia diagnozy konieczne jest pobranie próbek wełny i skóry z dotkniętego obszaru. Ponadto, stosując metody laboratoryjne, aby wyjaśnić rodzaj organizmu, który spowodował poświatę. Równolegle z badaniem na obecność grzyba należy przeprowadzić analizę na obecność innych chorób. Obniżona odporność zwierzęcia znacznie komplikuje leczenie porostów.

Leczenie porostów

Po ustaleniu źródła porostu możesz rozpocząć leczenie. Na leczenie będzie skuteczne wszelkie maści przeciwgrzybicze, często stosują mikonazol lub tiabendazol. Maści pokrywają dotknięte obszary i pozostawiają kota w spokoju, uprzednio izolując go od wszystkich. W tej chwili pamiętaj, aby dobrze nakarmić zwierzę. Koty długowłose należy przyciąć, a następnie - nożyczkami i wszystkimi używanymi przedmiotami zdezynfekować.

W ciężkich przypadkach, nie wystarczy leczyć maściami, trzeba stosować leki doustne:

• gryzeofulwina;
• Terbinafina;
• Itrakonazol i inne.

Jako metodę profilaktyczną i terapię naprawczą dobrze jest zastosować szampon porostowy dla kotów lub balsam, zwykle produkowany jest z dodatkiem mikonazolu i enilkonazolu.

Jest bardzo skuteczny w leczeniu za pomocą kąpiele wapienno-siarkowe, jednak takie lekarstwo ma skutki uboczne - cierpi wszystkie włosy zwierzęcia, ale wynik jest tego wart. Zdrowy kot odzyska urodę po linieniu.

Jakie choroby nazywamy porostami

Aby wybrać skuteczną metodę leczenia, musisz wiedzieć, jakie są rodzaje porostów i co je powoduje. Jak już wspomniano, w wersji klasycznej jest choroba grzybicza. Różne rodzaje grzybów mogą różnie reagować na leki, ponadto występują też formy choroby o niegrzybicznym pochodzeniu, sposoby ich tłumienia mogą zasadniczo różnić się od przeciwgrzybiczych.

Dopiero po kompleksowym badaniu doświadczony lekarz weterynarii może znaleźć źródło choroby i sporządzić zrównoważony plan leczenia. Na przykład rozważ kilka opcji.

1. Liszaj obrączkowy, klasyczny wariant wywołany przez grzyby z rodzaju microsporum i trichophytosis. Jako pokarm taki grzyb wykorzystuje cząstki górnej skóry zwierzęcia. Na zwierzęciu z długimi włosami choroba może rozwijać się przez długi czas w formie utajonej i już na etapie zaostrzenia pojawia się na zewnątrz. Jak już wspomniano, ten rodzaj choroby jest niebezpieczny dla ludzi, a u zwierzęcia pojawiają się powikłania.
2. Płaczący wyprysk, czasami nazywany porostem płaczącym. W pełnym tego słowa znaczeniu jest to inny rodzaj choroby i nie jest powodowany przez grzyby, ale przez osłabienie układu odpornościowego i przejaw reakcji alergicznej. Pasożyty ssące krew, brak higieny, różne stresy mogą wywołać chorobę, a dla kotów miejskich jest ich wystarczająco dużo. Choroba nie jest zaraźliwa, ale prawie niemożliwe jest jej wyleczenie, nie wynaleziono jeszcze środków skutecznej odbudowy organizmu. To prawda, że ​​możesz wypróbować suplementy witaminowe, szampon leczniczy i inne łagodne środki zwiększające odporność.
3. Pozbądź się Giberta, inna nazwa - różowy porost, choroba zakaźna-alergiczna. Dokładny czynnik sprawczy nie jest znany, ale istnieje przypuszczenie, że występuje on pod wpływem wirusa . Obecnie nie znaleziono na nią metod leczenia, można tylko poprawić odżywianie i za około pół roku samo zniknie. Jeśli kot lub kot jest chory na ten półpasiec, czasami stosuje się hydrokortyzon i niektóre maści przeciwświądowe w celu złagodzenia.
4. Łupież pstry lub łupież pstry, powstaje z grzybów drożdżopodobnych, wyjątkowo nieprzyjemnej postaci choroby. Zaczyna się jako mała plamka i szybko się rozprzestrzenia, stopniowo łącząc się w jedną dużą plamkę. Choroba łatwo przenosi się na ludzi i inne zwierzęta, trzeba z nią bardzo uważać. Przy pierwszych objawach natychmiast rozpocznij leczenie farmakologiczne - miejsca lokalizacji są traktowane iaverolem i raz w tygodniu roztworem wapna siarkowodoru można użyć zastrzyku.
5. Półpasiec, na szczęście tę chorobę przypisuje się tylko kotom. Choroba ma charakter wirusowy, przez co zwierzę nie może się zarazić. Nie jest znany ani jeden przypadek kliniczny choroby zwierząt, być może z powodu braku doświadczenia niektórzy weterynarze mylą go z innymi rodzajami choroby.

Cechy leczenia kotek w ciąży

Kolejna legenda, że ​​porosty to choroba dziedziczna. To nieprawda, prawdą jest tylko jedno - urodzone kocięta nie mają jeszcze silnej odporności, a to zwiększa ryzyko zarażenia się nieprzyjemną chorobą.

Ale warto się obawiać pozbawienia ciężarnej kotki, wszystkie leki do leczenia w tym okresie są niemożliwe, leczenie maściami jest ryzykowne dla potomstwa. Pozostaje do wyleczenia metody ludowe i pamiętaj o ziołolecznictwie:

• Zmieszaj w równych częściach liście pokrzywy, z trójkolorowym fioletem, dodaj serię trójdzielną i oregano, wszystko to zalej wrzątkiem. Proporcja - dwie łyżki mieszanki w 500 ml wody i podawać przez 20 minut. Kot musi pić do 4 razy przed jedzeniem.
• Dobrze pomaga inny popularny przepis - mieszanka kwiatów rumianku z korzeniem lukrecji, z zielem skrzypu polnego i tymiankiem pnącym, a także z dodatkiem korzenia kozłka. Jedna łyżka stołowa parzona jest w szklance wrzącej wody i może być użyta po trzydziestu minutach. Ze względu na korzeń kozłka kot z przyjemnością pije taki napar;
• Można zastosować szampon.

Najważniejszą rzeczą do zapamiętania jest to, że lecząc ciężarną kotkę, należy ostrożnie używać wszelkich środków.

Powinieneś wiedzieć - leczenie jest zawsze trudniejsze niż zapobieganie, a w przypadku chorób wywołanych przez pasożyty jest to szczególnie prawdziwe, zawsze powinien być w domu szampon zapobiegawczy.