Węże domowe - utrzymanie węża

Kategoria Ptaki

Węże należą do podrzędu klasy gadów z rzędu płaskonabłonkowego i w przeciwieństwie do jaszczurek beznogich mają ruchomy staw żuchwowy, co pozwala im połykać zdobycz w całości. Ponadto charakterystyczne różnice to całkowity brak ruchomości powiek, a także błony bębenkowej i obręczy barkowej.

Główna charakterystyka

Niezależnie od gatunku całe ciało węża pokryte jest łuskowatą, suchą skórą. Wiele gatunków ma specjalną skórę na brzuchu, która poprawia przyczepność i znacznie ułatwia poruszanie się. Okresowa zmiana skóry – złuszczanie lub złuszczanie, polega na jednoetapowej i jednowarstwowej wymianie całego naskórka. Na potrzeby identyfikacji taksonomicznej określa się kształt oraz liczbę łusek pokrywających głowę, grzbiet i brzuch węża.

To interesujące!Oczy węża są stale pokryte powiekami - specjalne przezroczyste łuski. Dlatego wielu wydaje się, że węże śpią z otwartymi oczami, które tylko czasami są przykryte pierścieniami zwiniętego ciała.

Najbardziej rozwinięte gatunki mają szerokie, zwykłe paski łusek grzbietowych, które odpowiadają kręgom. W przeciwieństwie do większości innych gadów, węże mają najbardziej rozwinięte narządy wrażliwości na ciepło, które znajdują się w okolicy dołu twarzy, bezpośrednio między oczami a nosem. Żmija, pyton i boa dusiciel również mają specjalne receptory czuciowe zlokalizowane w rowkach głowy.

Trzymanie węża w domu

Do tej pory znanych i zbadanych jest ponad trzy tysiące gatunków węży, które są połączone w kilka rodzin i nadrodzin. Spośród nich około jedna czwarta jest reprezentowana przez gatunki trujące. Ograniczona liczba gatunków nadaje się do trzymania w domu. Egzotyczne zwierzaki przyciągają uwagę swoim opanowaniem i spokojem. Wiele gatunków jest nie tylko bezpretensjonalnych, ale także łatwych do oswojenia.

To interesujące! Zoolodzy odkryli węża, który żywi się wyłącznie pokarmami roślinnymi i jest powszechny w Meksyku. Cechą szczególną jest puszyste ciało i spokojne usposobienie, dzięki czemu wąż ten jest popularny wśród Meksykanów jako pupil.

Wybierając, musisz koniecznie zapoznać się z cechami charakteru i zachowania węża, średnia wielkość dorosłego osobnika, uwzględnij siłę chwytania i wskaźniki toksyczności, a także poznaj uzależnienia od pokarmu tego gatunku.

Najpopularniejsze węże domowe

Jeśli chęć posiadania węża jako zwierzaka jest ostateczna, pozostaje tylko wybrać gatunek, który spełni wszystkie oczekiwania właściciela, w tym wielkość, mobilność, wygląd i podstawowe wymagania pielęgnacyjne.

wąż kukurydziany

Idealny do treści domowych. Wyróżnia się niewielkim rozmiarem, który nie przekracza półtora metra, umiarkowanym apetytem i stosunkowo spokojnym charakterem. Ubarwienie jest bardzo zróżnicowane, jednak najczęściej są to osobniki o ubarwieniu bordowo-czerwonym i szaro-czarnych plamach na grzbiecie. Gatunek jest dość aktywny, ale szybko przyzwyczaja się do terrarium. Pozwala zebrać się w sobie bez okazywania agresji.

Królewski pyton

Spokojny i bardzo spokojny, całkowicie nietoksyczny średniej wielkości egzotyka. Różni się powolnością, ale w razie niebezpieczeństwa szybko zwija się w kulkę. Dziś w niewoli trzymane są królewskie pytony, które charakteryzują się bardzo zróżnicowanym ubarwieniem skóry, dzięki czemu miłośnicy węży mogą z łatwością wybrać osobnika o najatrakcyjniejszym kolorze.

Tęczowy boa

Gatunek charakteryzuje się smukłą budową i osiąga długość kilku metrów. Tęczowego boa dusiciela trudno zaklasyfikować jako powolnego. Wiele gatunków ma ciekawy i złożony charakter, ale z wiekiem stają się nieco spokojniejsze. Pomimo zmienności ubarwienia, cechą charakterystyczną jest występowanie fascynującego wylewu powierzchni łusek pod wpływem promieni słonecznych.

Boa cesarski

W zależności od wieku długość tego boa dusiciela może wynosić od metra do dwóch lub więcej, więc trzymanie w małych pomieszczeniach może być trudne. Charakterystyczną cechą gatunku jest ogon o atrakcyjnym brązowo-czerwonym ubarwieniu. Pomimo imponujących rozmiarów i potężnego chwytu, pytony cesarskie są bardzo proporcjonalne i nie podatne na agresję.

Węże królewskie i mleczne

Dość miniaturowe i bardzo zwinne stworzenia, które mogą być reprezentowane przez kilka odmian, różniących się zarówno wielkością i kolorem, jak i charakterem i cechami behawioralnymi. Najczęściej długość ciała dorosłego osobnika nie przekracza jednego metra, co ułatwia utrzymanie i sprawia, że gatunki te są najbardziej popularne w domu.

Najbardziej niebezpieczne węże domowe

Doświadczeni koneserzy egzotyki coraz częściej rodzą w domu jadowite węże. Pomimo tego, że takie gatunki są koniecznie trzymane w specjalnych terrariach, istnieje wysokie ryzyko poważnych obrażeń lub śmiertelnie trującego ugryzienia, dlatego bardzo ważne jest poznanie wszystkich cech behawioralnych takich węży i należy wziąć pod uwagę stopień ich jadu.

Python siatkowy

Masywny gad pochodzący z Indii lub Wietnamu o długości ponad dziewięciu metrów. W warunkach domowych potrzebują sztucznego zbiornika. Potrafi wystarczająco szybko poruszać się po drzewach. Gatunek nie jest jadowity, ale masywny wąż jest w stanie owinąć swoje duże ciało wokół ofiary i powoli ściskać je aż do śmierci.

Grzechotnik rombowy

Największy jadowity wąż w Ameryce Północnej o długości do dwóch metrów. Gatunek skłonny do agresji, a ugryzienie może spowodować śmierć. Silna trucizna powoduje silny ból, krwawienie w miejscu ugryzienia i szybki obrzęk. Brak terminowego i prawidłowego leczenia może spowodować śmierć.

Kobra królewska

Gady mają często pięć lub więcej metrów długości. To jadowity wąż – najdłuższy na świecie, rozprowadzany w Indiach, południowych Chinach i południowo-wschodniej Azji. Kobra królewska żywi się głównie innymi rodzajami węży. Osobniki chroniące swoje potomstwo mają zwiększoną agresywność. Trucizna zawierająca neurotoksyny może szybko spowodować paraliż.

Pospolity dżdżownica

Dorosły wąż dorasta do metra, a w warunkach naturalnych jest powszechny w południowej Brazylii, a także w północnej Argentynie i północno-wschodnim Paragwaju. jest nocny. Trucizna jest niebezpieczna i często śmiertelna. Skutkiem zatrucia jest martwica tkanek, krwawiące dziąsła i obfite krwawienia z nosa, którym towarzyszą objawy niewydolności nerek i krwotoku mózgowego.

Daboja

Żmija pochodzi z subkontynentu indyjskiego i krajów sąsiednich, żyje na otwartych przestrzeniach, a nie w rzadkich obszarach leśnych. Utrzymuje głównie nocny obraz. Mimo pewnej powolności wąż może być agresywny, a w wyniku pęcherzy po ugryzieniu i obrzęków, wymiotów, zawrotów głowy i silnego krwawienia zewnętrznego. Ugryzienie jest często śmiertelne.

Niebieski Bungar

Krayt lub Bungarus wolą osiedlać się w naturalnych warunkach w pobliżu zbiorników wodnych, na polach ryżowych i tamach. W poszukiwaniu pożywienia wąż poluje nocą. Ugryzienie jest śmiertelne, a odsetek śmiertelnych przypadków sięga pięćdziesiąt procent, nawet przy odpowiednim zastosowaniu antidotum. Śmierć z reguły następuje nie później niż dzień po ugryzieniu.

Trzy najbardziej niebezpieczne gatunki

Najbardziej niebezpieczne węże na świecie to czarna Mamba, Tajpan i Sandy Efa. Silne toksyczne składniki trucizny paraliżują mięsień sercowy, płuca i przeponę, wywołują uduszenie ofiary, niszczą tkankę mięśniową i wywołują silne krwawienie. Śmiertelność po ukąszeniach tych gatunków jest niezwykle wysoka.

Zasady sprzątania

Aby trzymać węże w domu, musisz kupić specjalny sprzęt. Głównym z nich jest terrarium, którego objętość zależy bezpośrednio od wielkości egzotycznego zwierzaka. Wąż powinien swobodnie i swobodnie poruszać się po terrarium. Bardzo ważny jest również zakup sprzętu, który zapewni ogrzewanie i oświetlenie mieszkania węża. Reżim temperaturowy w terrarium powinien być utrzymywany na poziomie 23-28 ° С.

To interesujące! Preferencje gadów mogą się różnić. Węże tropikalne muszą zapewnić reżim temperaturowy 25-30 ° C. Ludzie z subtropikalnych i umiarkowanych szerokości geograficznych idealnie nadają się do zakresu temperatur 20-38 ° С.

Ogrzewanie nie powinno być ciągłe. Aby zapobiec przegrzaniu egzotyki, w terrarium należy wybrać mały zimny, ale absolutnie suchy kącik. Wskaźniki wilgotności wewnątrz mogą sięgać 90%, dla których wykonuje się opryski lub stosuje się specjalne nawilżacze. Sprzęt oświetleniowy w postaci lampy ultrafioletowej powinien symulować jasne światło słoneczne w ciągu dnia. Po zachodzie słońca światło można wyłączyć lub przełączyć na słabe oświetlenie.

Cechy żywienia i diety

Węże są bardzo zróżnicowane pod względem nawyków żywieniowych. Na przykład pająki, ryby, ptaki i gąsienice stanowią podstawę diety zielonego północnoamerykańskiego węża, a jaszczurki i myszy tego gatunku nigdy nie są używane jako pokarm. Natomiast cechą węży wodnych jest preferencja pokarmowa w postaci ryb i żab, a także absolutna obojętność na owady i myszy. Powszechny w Ameryce Północnej wąż w żółte paski należy do kategorii gatunków wszystkożernych, więc nie tylko robaki, ryby i żaby, ale także wszelkie gryzonie czy ptaki mogą stać się dla niego pokarmem.

Kupując węża jako zwierzę domowe, należy pamiętać, że do karmienia drapieżnego gada używa się tylko specjalnej karmy. W niewoli podstawą egzotycznej diety są młode zamrożone, żywe lub świeżo zabite myszy. Wielkość gryzonia powinna w pełni odpowiadać wielkości głowy węża domowego, co minimalizuje ryzyko stresu dla zwierzaka w procesie połykania pokarmu. Zamrożone gryzonie należy rozmrozić przed karmieniem węża.

To interesujące! Głodne domowe węże bardzo wyraźnie sygnalizują swojemu właścicielowi, że czas się nakarmić. W tym przypadku egzotyczny zwierzak bardzo często i głośno mlaska.

Główna dieta, a także ilość podawanego pokarmu mogą się różnić w zależności od gatunku i wielkości egzotyki domu. Młodego węża z fałszywymi nogami należy karmić raz w tygodniu, a dorosłych nie więcej niż trzy razy w miesiącu. Ukształtowane młode węże są karmione co pięć dni, a dorośli tych gatunków powinni otrzymywać pokarm raz w tygodniu.

Środki ostrożności

W większości przypadków w domu trzymane są nietrujące gatunki gadów.

Trujące okazy mają bardzo szczególne nawyki i zachowania gatunkowe, dlatego trzymając je w domu, musisz przestrzegać pewnych zasad:

umieszczenie w mocnych i niezawodnych, zamkniętych terrariach lub klatkach, które znajdują się w zamkniętych pomieszczeniach;
przechowalnia musi być całkowicie odizolowana, bez wentylacji lub innych otworów;
narzędzia do pracy z wężem, a także serum, muszą znajdować się w bliskiej odległości od terrarium;
w przypadku dużej ilości węży każde terrarium powinno być oznakowane specjalnymi znakami wskazującymi rodzaj.

Między innymi surowo zabrania się brania jadowitych węży gołymi rękami, pracy z wężami w stanie nietrzeźwym lub pod wpływem narkotyków. Niedoświadczeni ludzie nie powinni angażować się w opiekę nad jadowitymi wężami.

Porady i wskazówki dotyczące kupowania

Do trzymania w domu najlepiej kupować węża w wyspecjalizowanych żłobkach, gdzie realizują się egzotyki urodzone w niewoli, przyzwyczajone już do warunków terrarium, łatwo tolerujące sztuczne światło i standardowe pożywienie. Średnia długość życia węża w niewoli to piętnaście lat. Pytony mogą mieszkać w domu przez ponad dwadzieścia lat. Koszt egzotyki zależy od rodzaju i wieku, dlatego waha się od kilku tysięcy rubli do dziesiątek i setek tysięcy rubli.