Opos to świetne zwierzę domowe lub ból głowy? Zalety i wady

Opos (opos) to dzikie zwierzę należące do rodziny torbaczy, wielu nie wyobraża sobie go nawet jako zwierzę domowe, choć pod tym względem stopniowo zwiększają swoją popularność. Nie wszyscy wiedzą, że jeśli zastosujesz się do kilku prostych zasad, oposy możesz trzymać w domu i możesz o nie dbać tak samo, jak o szynszyle.

Gdzie mieszkają oposy?

Opos nie jest wszystkim znany, niektórzy nawet nie wiedzą, gdzie mieszka opos. Należy do ssaków z rzędu torbaczy. Ich naturalnym środowiskiem jest prawie cały obszar Nowego Świata, jednak liczne wykopaliska umożliwiły odnalezienie szczątków pradawnych zwierząt w Europie. Należy zauważyć, że od tego czasu ich wygląd i kod genetyczny pozostały praktycznie niezmienione.

Opos to zwierzę, które ma bardzo ładny wygląd i wymaga określonego stosunku do siebie, ale nie musisz się wystarczająco martwić, aby zapamiętać te zasady. Istnieje kilka odmian, a niektóre z nich mają rekordowo małe rozmiary - tylko 40 gramów, w tym typie jest wdzięczny opos Chacoesian. Sposób życia też jest bardzo zróżnicowany: niektórzy wolą żyć na drzewach, inni żyją w większości w wodzie, a jeszcze inni żyją na stepie w norach.

Opos (opos) to dzikie zwierzę należące do rodziny torbaczy

Bardzo ważne jest, aby nie mylić oposa z podobnym przedstawicielem rzędu torbaczy, a nawet ich nazwa różni się tylko jedną literą - oposy. Te dwa gatunki mogą być wspaniałymi zwierzętami domowymi, chociaż wyglądają dokładnie odwrotnie. Oposy (possums) żyją w Nowej Gwinei, Australii i Indonezji, ale opos jest powszechny w dwóch częściach kontynentu amerykańskiego.

Odmiany

Istnieje kilka rodzajów tych uroczych i wyjątkowych zwierząt, każdy z nich ma wiele cech i niuansów, rozważymy je bardziej szczegółowo:

1. Zwyczajny. Najsłynniejszy gatunek oposów, ma duże wymiary, waży około 6 kilogramów, proporcjami przypomina kota, choć jego średnia waga to 4,5 kilograma. Woli mieszkać w lasach w pobliżu zbiorników wodnych. Zjada zboża, małe jaszczurki, grzyby, owady, czasem padlinę.
2. Wirginia. Również duży gatunek zwierząt, ważący mniej niż 6 kilogramów. Zamieszkuje wilgotne lasy, ale można go spotkać na prerii. Zjada ptaki, gryzonie, ptasie jaja.
3. Woda. Preferuje wodny tryb życia, spożywa skorupiaki, ryby, krewetki, chociaż może rozcieńczyć dietę owocami. Łapie zdobycz przednimi nogami w wodzie. Ten gatunek rodzi kilka młodych - 1-6 młodych, podczas gdy u innych gatunków ich liczba zaczyna się od 8.
4. Mysz. Jest to bardzo mały gatunek tych zwierząt, jego długość nie przekracza 15 centymetrów. Mieszka w lasach górskich, gdzie wysokość nad poziomem morza wynosi 2500 metrów. W jej menu znajdują się owady, ptasie jaja, owoce, w jednym miocie pojawia się nie więcej niż 12 niemowląt.

Gatunki te są najczęstsze, zwierzęta są do siebie podobne, chociaż mają wiele charakterystycznych cech. Który z nich możesz zacząć w domu, zależy od Ciebie.

Wygląd zewnętrzny

Z reguły to oposy odmiany Virginian pełnią rolę zwierząt domowych, które swoimi wymiarami przypominają Kot : masa waha się od 1,5 - 6 kilogramów, a długość to średnio 50 centymetrów i tyle samo spada na cienki ogonek, u podstawy którego można zauważyć znaczne zgrubienie - to miejsce odkładania się tłuszczu. Konstrukcja ogona zwierzęcia wykonana jest w taki sposób, aby móc wykorzystać go jako równowagę i wsparcie ruchu na drzewach.

Wymiary samic i samców znacznie się różnią, a ściślej te ostatnie są znacznie większe.

Charakterystyczną różnicą między oposem domowym a dzikim jest długa kufa, czasami przypomina lisa, innym kojarzy się ze szczurem. Na tej części ciała znajdują się długie i grube lokatory wąsów. Na uszach nie ma włosków, są małe, raczej wrażliwe, końcówki są białe. Ciało zwierzęcia jest całkowicie pokryte gęstym futrem (z wyjątkiem uszu i ogona) i miękkim krótkim podszerstkiem. Jest koloru szarego, chociaż bezpośrednio zależy od regionu zamieszkania, więc można znaleźć osobniki czarne, a nawet całkowicie białe, pysk zwierzaka zawsze pozostaje biały.

Charakterystyczną różnicą między oposem domowym a dzikim jest długa kufa, czasami przypominająca wyglądem lisa

Jakość okrywy włosowej zależy od warunków życia, tzn. w regionach północnych futro jest znacznie grubsze i jaśniejsze, a w regionach południowych jest rzadsze i nieco ciemniejsze, miąższ całkowicie czarny. Zwierzęta różnią się kolorem ogona i uszu. Futro oposa ma ważne cechy, dlatego jest bardzo cenione. Jego struktura jest bardzo podobna do sierści niedźwiedzia polarnego, wewnątrz kosmki są puste, dzięki czemu znakomicie zatrzymują ciepło. Dodatkowo to futro jest niezwykle podatne na ubieranie i wygląda pięknie. Jednak takie futro nie może trwać długo, więc koszt nie jest wysoki.

Ogólnie opos jest bardzo puszysty i słodki, chce być głaskany i ściskany. Zwierzę reaguje na taki apel z wdzięcznością, dlatego jego zawartość jako zwierzę domowe zyskała tak dużą popularność.

Odżywianie

Opos należy do grupy wszystkożernych, to znaczy mogą żywić się owadami, korzeniami, jagodami, w niektórych przypadkach polują nawet na małe zwierzęta, ale jest to typowe dla dużych gatunków. Ofiarami są gryzonie, jaszczurki, a w bardzo rzadkich przypadkach nawet króliki.

Jedzenie zależy bezpośrednio od warunków, w których mieszkają. Jest odmiana wodna, w jej menu znajdują się głównie ryby, choć czasem rozcieńczane jest żabami i małymi wężami wodnymi. Przy braku paszy odnotowuje się przypadki kanibalizmu. Zwierzęta mają doskonały apetyt, ale nie chodzi o przejadanie się, ale o konieczność gromadzenia tkanki tłuszczowej na „deszczowy dzień”.

W domu opos może żywić się warzywami, owocami, jajkami i kurczakiem.

Jeśli osobnik jest trzymany w domu, możesz go karmić warzywami, owocami, jajkami i kurczakiem. Czasem można dać kotu karmę, zwierzaki bardzo lubią ten przysmak, ale nadużywanie go jest surowo zabronione.

Reprodukcja

Opos woli prowadzić zdrowy tryb życia, ale podczas godów tworzą parę, chociaż jej istnienie jest bardzo krótkotrwałe. Po okresie godowym, który trwa od grudnia do stycznia, ponownie się rozchodzą. Należy zauważyć, że są one bardzo płodne. Samice noszą niemowlęta bardzo mało - tylko 3-4 tygodnie, a mniejsze gatunki kosztują dwa tygodnie, każdy miot przynosi około 8-15 młodych, chociaż odnotowano przypadki 25 osobników.

Niemowlęta rodzą się absolutnie nieprzystosowane do życia, z wyglądu przypominają embriony, ich rozmiar nie jest większy niż pszczoła, a ich waga to tylko 2-5 gramów. Mama będzie karmić swoje potomstwo mlekiem jeszcze przez około 100 dni. Ten etap jest najważniejszy w życiu małych zwierząt, ponieważ rozwijają się i przybierają na wadze. Już 2 miesiące po urodzeniu ciało pokryte jest włosami, a oczy otwarte.

Oposy są bardzo płodne

Ten okres oznacza przejście na żywność dla dorosłych. Dojrzałość płciowa występuje w wieku 6-8 miesięcy, a u kobiet i u samców jednakowo. Niektóre gatunki noszą potomstwo w specjalnej torbie, chociaż większość nie ma takiej, a dzieci noszone są na plecach.

Zalety i wady trzymania zwierząt domowych

Torbacze z Ameryki czują się całkiem dobrze w mieszkaniach europejskich mieszkańców, ale zanim zdecydujesz się na zwierzaka, powinieneś pomyśleć tysiąc razy. W sklepie zoologicznym lub innym punkcie sprzedaży detalicznej niektóre niuanse treści są często pomijane. Amerykański opos nie jest oswojony, jak pies czy koń, dlatego warto przygotować się na niespodzianki, które nie zawsze są przyjemne.

W pierwszej kolejności należy wziąć pod uwagę cechy torbacza, w szczególności jego wady, aby mieć pewność co do trafności podjętej decyzji. Należy zauważyć, że nie można w pełni wskazać wszystkich niedociągnięć, ponieważ ten zwierzak był ostatnio używany jako zwierzę domowe. Tak więc następujące czynniki należą do minusów zwierzęcia:

1. Nocny styl życia. Jest to główny problem z egzotycznymi udomowionymi osobnikami ogoniastymi. Nie będziesz mógł spędzać czasu i bawić się z oposem w czasie, kiedy będzie ci wygodnie. Nadal musisz przyzwyczaić się do nieustannych szelestów i innych dźwięków w środku nocy.
2. Wysoki koszt. Opos nie tylko nie jest tak tani, co jest bezpośrednio związane ze specyfiką jego transportu. Dodatkowo będziesz potrzebować różnego sprzętu, w tym klatki, i nie powinna ona mieć małych rozmiarów.
3. Pomimo obecności klatki, opos musi być systematycznie wypuszczany na spacer, w przeciwnym razie zwierzę stanie się zwykłym dozorcą, w którym to przypadku nie nawiąże kontaktu.
4. Klatka musi być regularnie czyszczona, w przeciwnym razie w domu bardzo szybko pojawi się nieprzyjemny zapach, a zwierzę poczuje się nieswojo.
5. Osoby te nie lubią być podnoszone i po prostu odrywane od ziemi, a nawet nie poddają się właścicielowi, który nieustannie je karmi. W Internecie można natknąć się na wiele różnych filmów, w których opos idealnie leży na ramionach właściciela, ale ważne jest, aby zrozumieć, że podobnie jak ludzie mają indywidualny charakter.
6. Aby właściwie skomponować swoją dietę, należy najpierw dowiedzieć się, co je opos. Ten problem należy rozwiązać ze zwiększonym wpływem, ponieważ nie ma gotowej paszy.

Torbacze z Ameryki czują się całkiem dobrze w mieszkaniach europejskich mieszkańców

Kanibalizm jest uważany za normalny wśród oposów. Dlatego najpierw musisz skonsultować się ze specjalistą, jak uniknąć tego zjawiska, w przeciwnym razie Twoje dzieci będą z wielkim przerażeniem patrzeć, jak opos jedzą własne dzieci lub ich krewnych. Z reguły sprzedawcy zapominają powiedzieć o tej funkcji, która następnie przeraża właścicieli zwierzaka.

Zalety

Pomimo dużej liczby niedociągnięć, istnieje szereg pozytywów, dzięki którym oposy zdołały zdobyć taką popularność:

1. Oposy (oposy) zachowują się spokojnie w mieszkaniu, w rzadkich przypadkach wykazują agresję, na przykład, gdy istnieje zagrożenie ze strony innego zwierzaka.
2. Te torbacze nie będą miały nieprzyjemnego zapachu, jeśli będą odpowiednio pielęgnowane. Nie musisz ich kąpać, bo opos jest wystarczająco czysty.
3. Jeśli uda Ci się nawiązać kontakt ze zwierzęciem i znaleźć wspólny język, zwierzę dostarczy wiele pozytywnych chwil i wykona zabawne sztuczki.
4. Ich oczekiwana długość życia jest stosunkowo długa, chociaż tę cechę można uznać za wadę, jeśli związek z oposem się nie układa.
5. Każdy gość, który zobaczy takiego zwierzaka na pewno się zdziwi, bo nie każdy może pochwalić się taką egzotyką.

Eksperci zalecają zaopatrzenie się w wyjątkowo małego oposa, aby jego wiek nie był dłuższy i nie mniejszy niż 1,5 – 2 miesiące. Wynika to z faktu, że podejście do trzymania zwierzęcia może być inne, a dziecko w tym wieku wciąż nie ma własnych pomysłów na przyszłe życie. Mały opos może być nieco przestraszony i absolutnie nie nawiązywać kontaktu przez długi czas.

Jeśli chcesz, zwierzęta mogą rasa , w końcu daje to dobry dochód, a opos z młodymi nie wymaga szczególnej opieki, choć są ważne aspekty, na które trzeba zwrócić uwagę. Przede wszystkim mają na celu zmniejszenie prawdopodobieństwa kanibalizmu ze strony matki, w tym celu należy odpowiednio karmić zwierzę i przestrzegać pewnych zasad.