Świerzb skórny u kotów: jak leczyć patologię

Świerzb skórny u kotów: jak leczyć patologię

Każdy, kto nie jest obojętny na naszych mniejszych braci, wie, że zwierzęta, nie mniej niż ludzie, są podatne na różnego rodzaju patologie. Chory kot sam cierpi i powoduje zmartwienia troskliwego właściciela. Jedną z nieprzyjemnych patologii u przedstawicieli rodziny kotów jest świerzb drążący. Jaka jest przyczyna choroby, jakie są jej objawy i jak pomóc Twojemu pupilowi?

Co to jest świerzbowiec?

Sarkoptoza, której towarzyszą nieprzyjemne objawy, rozwija się w wyniku zakażenia zwierzęcia roztoczami Sarcoptes canis. Drobne pasożyty – długość ich ciała waha się od 0,2 do 0,4 mm – żerują na naskórku, powodując dyskomfort i ból. Ze względu na obecność trąbki roztocza wygryzają dziury w skórze i wykonują wiele ruchów w jej wnętrzu. Nie mogą istnieć poza ciałem gospodarza i rozmnażać się. Pasożyty żyją nie dłużej niż półtora miesiąca, ale po dostaniu się na ciało zwierzęcia zaczynają intensywnie układać larwy, pozostawiając po sobie liczne potomstwo.

Przeczytaj także - Choroby skóry u kotów: jakie są rodzaje zapalenia skóry i jak się ich pozbyć

Świerzb skórny u kotów: jak leczyć patologię

Sarcoptes canis można prawidłowo zobaczyć tylko pod mikroskopem, ponieważ jego wymiary wynoszą od 0,2 do 0,4 mm

Jednym z głównych zagrożeń patologii jest wysoki wskaźnik reprodukcji pasożytów. Po zauważeniu pierwszych oznak choroby nie odkładaj wizyty u weterynarza.

Zwykle zdrowy zwierzak zaraża się po kontakcie z chorym kotem np. na ulicy. Pasożyty mogą przenosić się na kota domowego, jeśli po wyjściu na spacer zainteresuje się miejscem, w którym leży chore zwierzę.

Czy swędzące roztocze jest niebezpieczne dla właściciela zarażonego zwierzaka?

Raz na ludzkiej skórze kleszcz nie może się rozmnażać i wkrótce umiera. W takim przypadku może wystąpić swędzenie i lekkie zaczerwienienie, które zniknie po około dziesięciu dniach. U małych właścicieli kontakt z zarażonym zwierzakiem może wywołać reakcję alergiczną.

Wiadomo, że przy silnym mrozie lub słońcu pasożyty giną. Jeśli podejrzewasz infekcję, możesz wyjąć pościel, na której zwierzę odpoczywa np. na balkonie w bezpośrednim świetle słonecznym lub na mrozie. Po około 8 godzinach kleszcze powinny umrzeć. Podobnie można potraktować inne przedmioty, z którymi kot miał kontakt.

Wideo: podskórne kleszcze u kotów

Objawy świerzbu skórnego

Pierwsze oznaki zakażenia Sarcoptes canis można zobaczyć po 10-20 dniach. Głównym objawem jest silne swędzenie, które wywołuje u zwierzęcia niepokój i zwykle nasila się późnym popołudniem. Pierwsze zmiany można zaobserwować na głowie - na twarzy pojawiają się zaczerwienienia i pęcherze w okolicach uszu i nosa. Wkrótce te ostatnie zaczynają pękać i pokrywać się skórkami.

Poprzez ciągłe drapanie dotkniętych obszarów zwierzę rozprzestrzenia pasożyty po całym ciele - swędzące bąbelki pojawiają się w pobliżu ogona, na brzuchu i w okolicy klatki piersiowej. Wkrótce futro zwierzęcia zaczyna wypadać. Na odsłoniętych miejscach widoczne są strupy, po ich odpadnięciu powstają owrzodzenia i nadżerki o bardzo nieprzyjemnym wyglądzie. Przy ogonie i na łapach pojawiają się głębokie, sączące się pęknięcia.

Wraz z przebiegiem choroby skóra zwierzęcia pokrywa się strupami

Nie musisz być specjalistą, aby zrozumieć powagę stanu zwierzęcia. Nieznośne swędzenie sprawia zwierzęciu cierpienie, kot często żałośnie miauczy, nie może spać. Zwierzę traci apetyt, dlatego szybko chudnie, staje się ospały. Przy pierwszych oznakach infekcji - pojawieniu się wielokrotnego zaczerwienienia na skórze zwierzęcia - należy natychmiast skontaktować się ze specjalistą.

Terapia świerzbu skórnego

Lekarz weterynarii diagnozuje patologię na podstawie objawów charakterystycznych dla świerzbu skórnego, a także po zbadaniu zeskrobywania skóry zwierzęcia. Po postawieniu diagnozy przepisuje się odpowiednią terapię.

Rozpoczęciu leczenia zwierzaka musi towarzyszyć obowiązkowe sprzątanie ogólne. Wszystkie artykuły gospodarstwa domowego, z którymi zwierzę miało styczność - podkładka, zabawki - należy wyjmować na zimno lub bezpośrednio na słońcu. Zrób to samo z dywanami i dywanami. Umyj podłogę przy użyciu specjalistycznych produktów - Neostomozan, Butoks-50. Po 10 dniach zabieg należy powtórzyć.

Terapia powinna być kompleksowa – trzeba nie tylko pozbyć się pasożytów, ale także wyleczyć rany, a także przywrócić odporność pupilowi. Decyzję o wyznaczeniu konkretnego agenta podejmuje specjalista, ale na ogół przepisuje się następujące leki:

  1. Maść z awersektyną. Głównym aktywnym pierwiastkiem jest awersektyna C. Kiedy lek wchodzi w kontakt ze skórą, substancja czynna wchodzi w kontakt z pasożytami, po czym tracą one ruchliwość i umierają. Przed użyciem leku sierść w obszarze problemowym jest odcinana, uwolniony obszar jest oczyszczany ze skórek. Nałóż cienką warstwę maści i wetrzyj. Aby uniknąć lizania leku, zwierzę zakłada obrożę elżbietańską. Zwykle wystarczą 2-3 zabiegi w odstępie 5-7 dni. Szacunkowy koszt leku - 55 rubli.
  2. Maść siarkowa. Lek jest mieszaniną siarki i bazy wazelinowej. Nakładaj po oczyszczeniu dotkniętego obszaru 1-2 razy dziennie. Przebieg terapii może trwać od tygodnia do 21 dni. To nie tylko skuteczne, ale i budżetowe narzędzie. Szacunkowy koszt maści wynosi od 27 do 53 rubli.
  3. Amitrazyna. Głównym aktywnym elementem rozwiązania jest amitraz. To on ma szkodliwy wpływ na pasożyty. Zawarty w preparacie olej rzepakowy sprzyja lepszej penetracji produktu i leczy. Roztwór nałożony na tampon nakłada się na dotknięte obszary raz dziennie w odstępie trzech dni. Zwykle wystarczy 5-7 zabiegów. Szacunkowy koszt - od 50 do 100 rubli.
  4. Upuszcza prawnik. Aktywnymi składnikami są imidachlopryd i moksydektyna. To one powodują paraliż i śmierć pasożytów. Dawkę oblicza się zgodnie z instrukcją w ilości 0,1 ml na kg masy. Lek nakłada się w miejsca niedostępne do lizania, np. w kłębie, jednorazowo w odstępie 30 dni. Szacowany koszt - 360-400 rubli.
  5. Żel Ivermek. 1 ml produktu zawiera 1 mg iwermektyny, 15 mg pantenolu, 50 mg lidokainy. Ze względu na złożony skład lek nie tylko działa szkodliwie na pasożyty, ale także wspomaga gojenie i łagodzenie stanów zapalnych. Lidokaina łagodzi swędzenie i działa znieczulająco. Środek nakłada się na dotknięte obszary z wychwytem 1–2 cm zdrowej powierzchni. Dawkowanie - 0,2-0,3 ml na kg masy ciała. Przetwarzanie odbywa się 1-2 razy dziennie w odstępie 5-7 dni. Szacunkowy koszt - od 290 rubli.
  6. Twierdza. Paraliż i śmierć pasożytów powoduje główny składnik aktywny leku - selamektyna. Produkt nakłada się bezpośrednio na skórę w kłębie. Wystarczy jednorazowe użycie. Szacowany koszt - od 285 rubli.
  7. Dironet na miejscu. Roztwór zawiera prazikwantel i iwermektynę. Składniki aktywne unieruchamiają pasożyty i powodują ich śmierć. Nakłada się bezpośrednio na skórę w miejscach niedostępnych do wylizywania. Dawka jest indywidualna - 0,2 ml na kg wagi dla dorosłych zwierząt i 0,1 ml na kg dla kociąt. Aplikować w odstępach 10-14 dni. Szacunkowy koszt - od 260 rubli.
Świerzb skórny u kotów: jak leczyć patologię

Wiele leków stosowanych w leczeniu świerzbu skórnego stosuje się w kłębie zwierzęcia

Przed nałożeniem maści i innych leków w celu zmiękczenia skórki należy zastosować roztwory furacyliny lub nadtlenku wodoru.

Galeria zdjęć: leki do leczenia patologii

Maść Aversectin jest lekiem weterynaryjnym przeznaczonym do eliminowania zmian chorobowych wyrządzanych zwierzęciu przez pasożyty
Stosowanie maści siarkowej to niedrogi, bezpieczny i skuteczny sposób na pozbycie się różnych chorób dermatologicznych zarówno u ludzi, jak i zwierząt
Twierdza dla kotów (Strоngold) to specjalny środek przeciwpasożytniczy, stosowany wyłącznie do użytku zewnętrznego

Funkcje terapii kociąt

Aby pozbyć się małych zwierząt domowych z pasożytów, pokazano leki zatwierdzone do stosowania u kociąt. Niemowlęta od 6 tygodnia życia mogą być leczone Strongholdem, od 2 miesiąca można stosować maść Aversectin i Dironet spot-on dla kociąt.

Profilaktyka świerzbu skórnego

Aby zapobiec zakażeniu świerzbumem skórnym konieczne jest:

  • chronić puszyste gospodarstwo domowe przed kontaktem z bezdomnymi zwierzętami;
  • po spacerze koniecznie umyj łapy;
  • monitorować czystość zwierzaka i zapewnić mu kompletną dietę w celu utrzymania odporności.

Aby zwierzęta nie miały ochoty wybiegać na schody lub ulicę, eksperci zalecają wykastrowanie zwierzęcia.

Pomimo tego, że wiele zwierząt jest krnąbrnych i lubi wykazywać niezależność, nie mogą żyć bez opieki właścicieli. Dlatego ich zdrowie zależy bezpośrednio od uwagi i prawidłowych działań właściciela.