Zapalenie kości i tkanki okołokostnej lub zapalenie kości i szpiku u kotów: na co zwracać uwagę i jak leczyć

Choroby kości i tkanek okołokostnych zwierząt domowych obejmują zapalenie kości i szpiku. Patologia rozwija się, gdy patogenne mikroorganizmy dostają się do tkanki kostnej. Proces zakaźny i zapalny dotyczy nie tylko czerwonego szpiku kostnego, ale także osteocytów. Zapalenie kości i szpiku jako poważna choroba wymaga natychmiastowej profesjonalnej pomocy ze względu na ryzyko rozwoju sepsy u chorego zwierzaka.

Przyczyny rozwoju choroby

Proces zapalny w strukturach kostnych u kotów domowych może rozwijać się pod wpływem następujących przyczyn i czynników: Naruszenie integralności kości w wyniku złamań. Najczęściej otwarte złamania prowadzą do rozwoju choroby.

• Powikłania po operacji ortopedycznej. Leczenie chirurgiczne złamania i inne uszkodzenia struktur kostnych, zwłaszcza z wykorzystaniem osteosyntezy, często wiąże się z ryzykiem infekcji kości i tkanek okostnej. Mikroorganizmy chorobotwórcze mogą dostać się do kości, jeśli chirurg nie przestrzega zasad aseptyki i antyseptyki, analfabetyzm opieki pooperacyjnej.

• Hematogenne choroby zakaźne, w tym sepsa. Krążące w krwiobiegu wirusy i bakterie mogą przedostawać się do struktur kostnych, co w przypadku naruszenia lokalnych mechanizmów obronnych prowadzi do ich stanu zapalnego.
• Zapalenie kości i szpiku u kotów domowych jest często spowodowane: niewydolność autoimmunologiczna w organizmie.

Praktyka weterynaryjna pokazuje, że w około połowie przypadków czynnikiem sprawczym procesu zakaźnego w strukturach kostnych jest gronkowiec. Oprócz nich w mechanizm ropno-zapalny choroby często biorą udział tlenowe bakterie Gram-ujemne i beztlenowce, na przykład Clostridium spp, Peptostreptococcus spp. Zdarzają się przypadki, gdy patogenne grzyby działają jako czynnik sprawczy choroby: Coccidioides immitis, Blastomyces dermatitidis, Aspergillus spp.

Apetyt spada i całkowicie wpada. Kot szybko się wyczerpuje.

Jeśli chodzi o objawy w obszarze stanu zapalnego, właściciel chorego zwierzaka może zaobserwować następujący obraz kliniczny:

• Tkanki w miejscu zmiany pęcznieją, stają się czerwone, z czasem ulegają martwicy.
• W ognisku stanu zapalnego obmacywanie ujawnia gorący w dotyku obszar.
• W miejscu ran można zaobserwować rany ropne, przetoki z dużą ilością wydzieliny ropnego wysięku.

Gdy patogenna mikroflora dostanie się do kanału szpikowego, wzrasta ciśnienie śródkostne. Prowadzi to do rozprzestrzeniania się ropnego wysięku do okostnej. Procesowi towarzyszy silny ból. Topienie okostnej pod wpływem drobnoustrojów chorobotwórczych powoduje powstawanie przetoki. Choroba staje się przewlekła.

Najbardziej niekorzystna dla chorego zwierzęcia jest ostra postać zapalenia kości i szpiku, gdy ropne zapalenie rozprzestrzenia się na całą kość. Powstała ropowica okostnowa prowadzi do stopienia okostnej, kości, tkanki mięśniowej. W samej kości tworzą się sekwestry (wnęki) wypełnione treścią ropną.

Główną metodą diagnostyczną jest badanie rentgenowskie struktur kostnych i tkanek okostnej. Metoda pozwala na identyfikację ognisk martwicy w tkance kostnej, zniszczenie okostnej i kości w postaci owalnych ognisk o nieregularnym kształcie, ocenę skali procesu zapalnego.

Leczenie w klinice

Terapia tak poważnej dolegliwości jak zapalenie kości i szpiku wymaga od lekarza weterynarii dużego profesjonalizmu. Przede wszystkim zwierzęciu przepisuje się silne leki przeciwbakteryjne, w tym sulfonamidy. Antybiotyki dobierane są z uwzględnieniem określenia wrażliwości przez kulturę bakteryjną.

Jeśli cała kość jest zaatakowana, chirurg zaleca właścicielowi amputację kończyny lub założenie protezy dla zwierzęcia.

W okresie pooperacyjnym oprócz agresywnego przebiegu leków przeciwbakteryjnych w praktyce weterynaryjnej stosuje się również metody fizjoterapii. Zastosowanie ozokerytu i parafiny, UHF sprzyja wczesnemu wyzdrowieniu zwierzęcia. Procedury są przepisywane w okresie osłabienia ostrego zapalenia.

W przypadku objawów zatrucia przepisuje się transfuzję osocza, dożylne wstrzyknięcia glukozy, roztwór Ringera itp.D.

Zapalenie kości i szpiku znacznie wyczerpuje organizm zwierzęcia, gwałtownie spada poziom witamin i minerałów we krwi. W związku z tym kwas askorbinowy, witaminy z grupy B, witamina A są stosowane w kompleksowej terapii choroby.

Opieka domowa odgrywa ważną rolę w leczeniu choroby. Głównym zadaniem właściciela jest zapewnienie pełnego wypoczynku i ograniczenie możliwości poruszania się. Leczenie ran pooperacyjnych powinno odbywać się zgodnie z zasadami aseptyki i antyseptyki. Szczególną uwagę przywiązuje się do profilaktyki odleżyn. Zwierzę otrzymuje zbilansowaną dietę, w razie potrzeby lekarz prowadzący przepisze suplementy witaminowo-mineralne.

Aby uzyskać informacje na temat doszpikowego podawania substancji leczniczej w zapaleniu kości i szpiku, zobacz ten film:

Polecamy poczytać o zapalenie okołoodbytnicze u kotów. Dowiesz się o funkcjach gruczołów przyodbytniczych, przyczynach i objawach stanów zapalnych, leczeniu i profilaktyce.
A tutaj więcej o leczeniu zapalenia ucha środkowego u kotów.

Zapobieganie rozwojowi chorób

Właściciel może zapobiec wystąpieniu poważnej choroby, stosując się do ścisłych zaleceń lekarzy weterynarii:

• Unikaj traumatycznych sytuacji dla zwierzaka (ogranicz wolny wybieg, sterylizować lub wykastrować zwierzę).
• W przypadku urazów, uszkodzeń tkanek miękkich należy jak najwcześniej zapewnić zwierzęciu wykwalifikowaną pomoc.
• W odpowiednim czasie zaszczep kota domowego przeciwko chorobom zakaźnym.
• Zapewnij swojemu pupilowi ​​zbilansowaną, wzbogaconą dietę.
• Zapewnij terminowe i skuteczne leczenie chorób współistniejących.

Zapalenie kości i szpiku u kotów domowych jest rzadką, ale ciężką chorobą ropną struktur kostnych organizmu. Główną przyczyną choroby są różnorodne urazy, złamania, operacje ortopedyczne. Choroba jest diagnozowana na podstawie badania rentgenowskiego.

Leczenie jest złożone i obejmuje zachowawcze metody antybiotykoterapii oraz chirurgiczne oczyszczanie ogniska patologicznego. Prognozy są wątpliwe i ostrożne.