Jedwabisty terier

Australijski Terier Jedwabisty. Australian Silky Terrier to niewielka rasa psa z grupy terierów. Rasa rozwinęła się w Australii, chociaż jej przodkowie pochodzą z Wielkiej Brytanii. Często mylone są z Yorkshire terrierami, ale jedwabiste powstały znacznie później.

Historia rasy

Przodkami rasy byli Yorkshire Terrier i terier australijski, które z kolei pochodziły od terierów szorstkowłosych sprowadzonych do Australii. Według zapisów American Kennel Club rasa pojawiła się pod koniec XIX wieku.

Początkowo był znany jako Sydney Silky, ponieważ pojawił się w tym mieście. Psy żyjące w Australii to głównie psy pracujące i pracujące, a jedwabisty terier jest typowym towarzyszem, chociaż znany jest z tego, że potrafi zabijać węże.

Do 1929 r. terier australijski, australijski jedwabisty terier i yorkshire terier nie były rozdzielone rasą. Psy urodziły się w tym samym miocie i w miarę wzrostu dzieliły się budową.

Po 1932 zakazano krzyżowania, aw 1955 rasa otrzymała oficjalną nazwę - Australian Silky Terrier. W 1958 została uznana przez Australian National Kennel Council.

Po II wojnie światowej żołnierze amerykańscy służący w Australii przywieźli do domu również szczenięta tej rasy. W 1954 roku w gazetach pojawiły się zdjęcia psów, dzięki czemu stał się popularny, a setki jedwabistych terierów sprowadzono z Australii do Stanów Zjednoczonych.

American Kennel Club zarejestrował rasę w 1959, British Kennel Club w 1965 i w tej chwili psy są uznawane przez wszystkie główne organizacje w świecie anglojęzycznym oraz Międzynarodową Federację Kynologiczną (Fédération Cynologique Internationale).

Opis

Podobnie jak inne z tej rasy, Silky Terrier jest bardzo małym psem. Wysokość w kłębie 23-26 cm, dziewczynki nieco mniejsze. Chociaż wzorzec rasy nie wskazuje idealnej wagi dla tych psów, właściciele mówią o 3,5-4,5 kg. Mają długie ciało, około 20% dłuższe od wzrostu. Ale jak na psa tej wielkości, jedwabisty terier jest niesamowicie muskularny i wytrzymały.

Na całym świecie są mylone Yorkshire teriery, i w rzeczywistości te dwie rasy są bliskimi krewnymi.

Z nazwy łatwo odgadnąć, że futro wężowego teriera jest wyjątkowe - proste, błyszczące, jedwabiste. Jest wystarczająco długi, ale nie na tyle, żeby przeszkadzał w ruchu, łapy powinny być widoczne, gdy patrzy się na psa z boku. Na głowie jest na tyle długi, że tworzy kępkę, ale na twarzy, a zwłaszcza uszach, jest krótszy.

Dopuszczalny jest tylko jeden kolor - czarno-z tyłu: niebieski z płowym lub szaroniebieski z płowym.

Postać

Ze wszystkich małych psów Snake Terrier jest najbardziej pracującą rasą. Dzieje się tak, gdy terier ma ten sam rozmiar, co rozmiar teriera.

Jeśli lubisz teriery, ale chcesz psa bardzo elastycznego, to są psy dla Ciebie. Są bardzo przywiązani do ludzi i tworzą bardzo silne relacje z kochającymi właścicielami.

Są jednak bardziej niezależni od innych i potrafią samodzielnie spędzać godziny na chodzeniu po domu. Większość małych psów cierpi z powodu nudy i samotności pozostawione same sobie, ale nie jedwabisty terier. Ponadto są tolerancyjne wobec obcych, a nawet przyjaźnie z nimi.

Prawidłowa socjalizacja i szkolenie są bardzo ważne dla werbelków, ale bez tego są wystarczająco towarzyskie. Większość z nich jest mądra i odważna, tylko niektórzy mogą się wstydzić w kontaktach z nieznajomymi.

W przeciwieństwie do większości ras karłowatych mają dobre relacje z dziećmi. Jednak tylko nie z tymi najmniejszymi, bo nie lubią ostrych, szorstkich ruchów i głośnych dźwięków. Nie zaatakują, ale ta sytuacja jest dla nich stresująca, a jeśli dziecko je skrzywdzi, mogą ugryźć w samoobronie. Ogólnie rzecz biorąc, jeśli w rodzinie są dzieci powyżej 6 lat, to nie powinno być problemów.

Są stosunkowo tolerancyjne w stosunku do innych psów, mogą mieszkać w tym samym domu, jeśli dobrze je znają. Lepiej jednak mieć jednego psa płci przeciwnej. Faktem jest, że australijskie jedwabiste teriery są nieznacznie dominujące pomimo swoich rozmiarów.

Jeśli spotkają cudzego psa, od razu próbują zająć pozycję dominującą, choć nie są tak zadziorni jak inne teriery. Mogą jednak wskoczyć do bójki i poważnie zranić psa o podobnej wielkości lub same cierpieć z powodu większych.

Większość miniaturowych psów dobrze dogaduje się z innymi zwierzętami, ale nie ze wężowym terierem. W ich krwi wciąż jest dużo… teriery australijskie w efekcie instynkt myśliwego jest silny. Co zaskakujące, w swojej ojczyźnie zyskał sławę łowcy węży.

Jeśli zostawisz jedwabistego teriera bez opieki na podwórku, to z dużym prawdopodobieństwem wkrótce przyniesie ci czyjeś zwłoki. Pozostawione bez opieki mogą zabić chomika lub świnię, nawet jeśli znają to od wielu lat.

W związku z tym nie dogadują się też z kotami. Podczas gdy odpowiedni trening zmniejszy agresję, będą regularnie atakować koty.

Australijskie Silky Terriery są wystarczająco inteligentne i szybko się uczą. Świetnie sprawdzają się w zwinności. Jednak szkolenie nie jest takie proste. Jak wszystkie teriery, jedwabiście uparte, a czasem kapryśne, wolą łamać zasady, nawet wiedząc, że zostaną ukarane.

Do utrzymania ich w ryzach potrzebna jest silna ręka i charakter. Zdecydowanie bardziej zależy im na zadowoleniu siebie niż właścicielu, a pozytywne zakotwiczenie w postaci smakołyków sprawdza się znakomicie. Mimo to werbel są mniej skomplikowane niż inne psy karłowate i znacznie mądrzejsze.

Są bardzo aktywnymi i energicznymi psami, mają zwiększone wymagania dotyczące obciążeń. Nie wystarczy miarowy, leniwy spacer, potrzebne są długie spacery przynajmniej raz dziennie. Jednak w porównaniu z innymi terierami są to drobiazgi i zwykły właściciel może te wymagania spełnić.

Są równie aktywni w domu i spędzają wiele godzin na rozrywce. Ale ważne jest, aby właściciele wiedzieli, że znudzony jedwabisty terier zaczyna mieć poważne problemy behawioralne, a nawet psychiczne.

W szczególności mogą stać się nieśmiałe, agresywne, destrukcyjne, szczekać bez końca. Aby pozbyć się niechcianego zachowania, pies musi być załadowany, wyszkolony i chodzący z nim.

Każdy, kto chce kupić jedwabistego teriera, powinien pamiętać, że uwielbia szczekać. A ich głos jest cienki i czysty i szczekają w kolejce. Trening ogranicza to zachowanie, ale nawet najspokojniejsze z rasy szczekają bardziej niż inne psy.

Opieka

Potrzebujesz profesjonalnej pielęgnacji kilka razy w roku, codzienne szczotkowanie. Minimalny czas jaki musisz poświęcić na pielęgnację jedwabistego teriera to 15 minut dziennie, usuwanie martwych włosów, zapobieganie kołtunom, przycinanie.

Zdrowie

Silky Terriery to bardzo zdrowa rasa, jedna z najzdrowszych wśród pigmejów. Średnia długość życia waha się od 12 do 15 lat.

Pochodzą od silnych, pracujących psów i mają niewielką lub żadną chorobę genetyczną. Decydując się na zakup Australijskiego Silky Terriera, wybierz sprawdzone hodowle.

Kupowanie wnyków na teriery od nieznanych sprzedawców ryzykuje pieniądze, czas i nerwy.