Mały myśliwy lub australijski jedwabisty terier

Historia wyglądu i opis

Według American Kennel Club rasa została uznana pod koniec XIX wieku. Do 1929 australijski terier i jego krewny Yorkshire należeli do tej samej grupy rasowej. Szczenięta urodziły się w tym samym miocie, a wraz z wiekiem zostały rozdzielone eksterierem. Krzyżowanie zostało zakazane po 1932 r. Oficjalna nazwa nowej rasy – Australian Silky Terrier – została ustalona w 1955 r. A po 3 latach nowa rasa psów została uznana przez znane stowarzyszenie Australian National Kennel Council. Pod koniec II wojny światowej wracający do domu wojsko amerykańskie przywiozło ze sobą psy australijskie.

Masowy import szczeniąt do Stanów Zjednoczonych rozpoczął się po opublikowaniu ich zdjęć w gazetach w 1954 roku. W 1959 rasa terier australijski została zarejestrowana przez American Kennel Club. Po 6 latach została oficjalnie uznana przez Brytyjski Związek Kynologiczny. Dziś terier „snare” jest pięknym domowym zwierzakiem, który zachował doskonałe umiejętności pracy jako myśliwy i strażnik.

Charakterystyka i wzorzec rasy

Australian Silky Terrier to zwierzę o skromnych rozmiarach ciała i średniej budowie kości. To świetny przyjaciel, szybko przystosowujący się do życia w mieszkaniu. Prawdziwy pakiet energii, pozytywna „niania” dla dzieci, oddana towarzyszka dla właściciela. Wzrost typowego przedstawiciela waha się w granicach 23-29 cm, średnia waga 3,5-4,5 kg.

Według wzorca rasy terier australijski ma głowę o płaskim czole i wyraźnej linii od czoła do nosa. Uszy są trójkątne i stojące, średnio osadzone. Nos jest czarny. Oczy zaokrąglone ciemną tęczówką. Średnio białe zęby, zgryz nożycowy. Ciało jest wydłużone i proporcjonalnie złożone. Umiarkowanie szeroki tył, średnia klatka piersiowa. Kończyny proste z czarnymi pazurami. Zadokowany ogon jest pionowy.

W naturalnej wielkości bezpośrednio zlokalizowane są tylko dolne kręgi. Reszta ma wygięcie w stosunku do tyłu. "Jedwabisty" terier pokryty jest miękką i przyjemną w dotyku sierścią. Długość włosów do 15 cm. Niebieski odcień staje się jaśniejszy bliżej ogona. Dopuszczalne są płowe znaczenia na łapach i pod ogonem.

Konserwacja i pielęgnacja

Australijski terier jedwabisty mieszkający w mieszkaniu powinien mieć możliwość długich spacerów. Na spacer odpowiedni jest park lub teren leśny, gdzie można biegać i bawić się ze swoim zwierzakiem. Z procedur higienicznych ważne jest sprawdzenie zębów, uszu i oczu. W razie potrzeby uszy i oczy delikatnie przecieramy wacikiem i przegotowaną wodą. Zęby są badane pod kątem odprysków i płytki nazębnej. Pies powinien podawać miękką chrząstkę. W przypadku aktywnego pojawienia się kamienia nazębnego u psa należy pokazać weterynarzowi i zrewidować jego dietę.

Wymagane jest również okresowe przycinanie pazurów. „Jedwabisty” terier wygląda luksusowo, jeśli odpowiednio zadbasz o sierść. Wełna jest wyczesana codziennie przez 10-15 minut specjalną szczoteczką do masażu. Sploty rozplątują się ich rękami. Włosy z oczu często zbiera się gumką w kucyk. Wełna szybko się brudzi podczas niepogody, dlatego na spacer często nosi się „wnyki” w nieprzemakalnych kombinezonach.

Terier australijski wymaga profesjonalnej pielęgnacji kilka razy w roku. Często możesz kąpać swojego zwierzaka za pomocą specjalnych produktów. Suszenie odbywa się ręcznikiem lub suszarką do włosów. Do karmienia używaj gotowej suchej karmy lub karmy pochodzenia naturalnego.

Charakter i trening

Australijski Silky Terrier to zwinny, uważny, reagujący i lojalny zwierzak. Ważną rolę w socjalizacji szczeniąt odgrywa dziedziczność i terminowo rozpoczęty trening. Pies potrzebuje aktywności umysłowej i fizycznej. Mieszkając w prywatnym domu, pies jest w stanie kopać w łóżkach i odpędzać inne zwierzęta z terenu.

Kompetentnie wychowany zwierzak szanuje właściciela i jego rodzinę, jest tolerancyjny i przyjazny dla dzieci. Nie toleruje jednak szarpania za sierść, uszy czy ogon. Nie dogaduje się dobrze z kotami lub gryzoniami. Zaleca się wyprowadzanie szczeniąt na smyczy - silny instynkt łowiecki skłania je do pośpiechu w pogoni za kotami.

Szkolenie cieszy się zaufaniem profesjonalnego przewodnika psa lub jest prowadzone samodzielnie. Trening prowadzony jest z cierpliwością i taktem. Ponieważ po 3-4 powtórzeniach poleceń mały energiczny zwierzak zaczyna się rozpraszać. Nie można krzyczeć na szczeniaka, drażnić go i stosować kar fizycznych. W przeciwnym razie ryzykujesz zdobycie nie wiernego i oddanego przyjaciela, ale przestraszoną lub agresywną istotę.

Zdrowie i długowieczność

Otoczony troską i uwagą terier australijski żyje średnio do 12-15 lat.

Ma skłonność do przeziębień, dlatego po kąpieli ważne jest, aby nie przeziębić się. W zimnych porach roku na „sidlę” z lekkiej wełny bez podszerstka należy zaopatrzyć się w ciepły kombinezon. Zwróć szczególną uwagę na pielęgnację zębów, ponieważ wczesna utrata zębów staje się problemem dla wielu zwierząt. Terier jest podatny na wady rozwojowe stawów i dysplazję stawów biodrowych. Ryzyko dysplazji stawów łokciowych jest minimalne, ale choroba rozwija się szybko przy niezbilansowanej diecie i ćwiczeniach.

Wybór i przybliżony koszt szczenięcia

Rasowego psa tej rzadkiej rasy można kupić w kilku hodowlach w kraju, na wystawach lub od hodowców prywatnych. Ostatnia opcja jest ryzykowna - niektórzy pozbawieni skrupułów hodowcy sprzedają szczenięta Yorkshire terrier jako australijskie jedwabiste. Istnieje również opinia, że ​​choroba Perthesa, czyli nieprawidłowe tworzenie się stawów, jest dziedziczna.

Kupując szczenię, warto poprosić rodziców o badania weterynaryjne. Pisemne gwarancje hodowcy o braku chorób w młodym pokoleniu również nie zaszkodzą. Średnia cena szczeniaka waha się w granicach 15-30 tysięcy, ale może osiągnąć 60 tysięcy rubli.

Wideo „Wszystko o australijskim jedwabistym terierze”

W tym filmie poznasz szczegóły popularnej rasy - australijskiego jedwabistego teriera.