Yorkshire terier

Yorkshire Terrier (Warkshire terrier), należy do ras psów ozdobnych. Mały pies został wyhodowany pod koniec XIX wieku w Anglii (Yorkshire). Manchester Terriery, Skye Terriery i Maltańczyki uważane są za przodków terierów. Obecnie Yorkshire Terriery należą do najpopularniejszych ras ozdobnych do wnętrz.

Historia rasy

Prawdopodobnym przodkiem Yorka jest Waterside Terrier, który kilka wieków temu był niezwykle popularny w niektórych kręgach. Przedstawiciele chłopstwa, którym zabroniono posiadania dużych psów do kłusownictwa na ziemiach szlacheckich, trzymali takie „małe, szaroniebieskie psy o półdługiej sierści”. Małe psy nie tylko towarzyszyły właścicielom w wycieczkach, ale też całkiem skutecznie walczyły z gryzoniami.

To interesujące! Niektórzy eksperci często zaliczają maltańskie lapdogy do przodków Yorków, dlatego istnieje opinia, że ​​rasa ta była używana do krzyżowania w celu poprawy jakości wełny i struktury sierści w celu uzyskania jedwabistości.

Pod koniec XVIII wieku początek industrializacji zbiegł się z poszukiwaniem pracy i przemieszczaniem się ludzi ze Szkocji. Zwiedzający przywieźli ze sobą tzw. „szkockie teriery”, z których hodowano najbardziej zbliżone do współczesnych Yorków Paisley Terrier, Clydesdale Terrier, Cairo i Skye Terrier. Te psy miały dłuższe ciało i większe rozmiary i stały się popularne pod nazwą „Yorkshire Silky Coated Blue Terrier and Tan”.

Opis Yorkshire Terrier

Yorkshire Terriery to przedstawiciele najmniejszych ras psów, których waga, zgodnie z ustalonymi normami FCI i AKC, nie przekracza 3,0-3,1 kg, a minimalna masa ciała czy wzrost nie jest ograniczona normami.

Według podstawowych standardów Yorki to psy długowłose, których sierść opada równomiernie i bezpośrednio na boki, a część sierści znajduje się od nosa do czubka ogona. Bardzo zwarte i pełne wdzięku zwierzę o wyraźnie dumnej postawie i mocnym, proporcjonalnym ciele.

Standardy rasy

Yorkshire Terriery są przypisywane do grupy 3 FСI, ozdobne psy domowe bez badania walorów użytkowych:

• czaszka i głowa raczej mała i płaska, bez rzucającej się w oczy krągłości i nadmiernie długiej kufy, z czarnym nosem;
• oczy niezbyt duże, ciemne, o błyszczącym i inteligentnym wyrazie, nie wyłupiaste, z ciemnymi powiekami;
• uszy małe, w kształcie litery V, ustawione pionowo, niezbyt daleko od siebie, pokryte krótką i intensywnie rudobrązową sierścią;
• doskonały zgryz nożycowy ze ściśle pionowym rozmieszczeniem zębów w szczęce;
• okolica szyi dobra na długość;
• prawidłowa pozycja ramion, proste, równe kończyny z płaszczem złotym lub czerwonawo-brązowym;
• zwarte ciało z umiarkowanie owalnymi żebrami i regularnym lędźwiem oraz płaski i mocny grzbiet;
• kończyny tylne z umiarkowanie wyraźnymi kątami części stawowej kolan;
• zaokrąglone łapy z czarnymi paznokciami;
• swobodny ruch w dobrym tempie;
• czasem przycięty do połowy długości, dobrze owłosiony ogon.

Sierść na tułowiu nie jest pofalowana i jest średniej długości, lśniąca o jedwabistej fakturze, nie puszysta. Sierść na głowie i kufie długa, o soczystym czerwono-brązowym kolorze. Rasę wyróżnia ciemnostalowo-niebieskawy kolor, rozciągający się od wypukłości potylicznej do nasady ogona. Sierść w okolicy klatki piersiowej ma równomierny, czerwonawo-brązowy odcień.

Charakter psa

Dziś Yorkshire terriery określa się zwykle mianem psów ozdobnych, ale posiadających cechy swoich przodków, dzięki którym przedstawiciele ras nie zdążyli zamienić się w rozpieszczone i bezużyteczne żywe stworzenia. Nawet mini-Yorkowie mają skłonność do polowań, a ważnymi pozytywnymi cechami psa są:

• opanowanie;
• rozwinięta inteligencja;
• bardzo żywy umysł;
• absolutny spokój;
• zwiększona opieka;
• zabawa i żartobliwość.

Niemniej jednak takie ozdobne psy nie znoszą dobrze mrozu, potrafią bardzo cierpieć z powodu uczucia osamotnienia, a między innymi potrzebują specjalnego, specjalnego podejścia do procesu wychowania.

To interesujące! Yorkshire Terriery wiedzą, jak szybko i niezależnie podejmować właściwe decyzje, ale wolą w jakikolwiek sposób zabiegać o przychylność właściciela, zdobywając jego aprobatę.

Wraz z innymi małe psy, Yorkshire teriery są często szybko podekscytowane, a jednocześnie spowalniają przez długi czas, co jest spowodowane specyfiką układu nerwowego i jest absolutnie normalną cechą rasy. Jednocześnie takie psy ze względu na swój temperament są choleryczne, ale zwierzę rasowe nie cierpi na strach ani agresywność. Wiele Yorków dobrze dogaduje się z kotami i prawie wszystkimi innymi niezbyt agresywnymi rasami psów.

Długość życia

Oficjalnie potwierdzona średnia długość życia Yorków to około 12-16 lat, ale samice żyją zwykle o półtora roku dłużej niż samce tej rasy. Na długość życia wpływa nie tylko pielęgnacja i utrzymanie, ale także dziedziczność psa.

Utrzymanie Yorkshire Terriera

Yorki możesz trzymać tylko w domu. Ta rasa psów nie nadaje się do prowadzenia ulicznego lub tak zwanego łańcucha. Kompaktowy rozmiar i możliwość trenowania sprawiają, że pielęgnacja psa jest przystępna. Między innymi rasa szybko przyzwyczaja się do sikania do zwykłej domowej kuwety, a także nie potrzebuje częstych i długich spacerów.

Pielęgnacja i higiena

Jedną z głównych czynności pielęgnacyjnych jest mycie Twojego Yorka. Takiego psa należy kąpać przynajmniej raz na dziesięć dni, co wynika z konieczności usunięcia obumierającego naskórka, brudu i kurzu. Dla utrzymania dobrej kondycji sierści wymagane jest stosowanie specjalnych balsamów i szamponów. Bezpośrednio po kąpieli uszy czyszczone są aptecznym nadtlenkiem wodoru lub specjalnymi balsamami higienicznymi. Za pomocą nożyczek lub brzytwy systematycznie krąży po wełnie wokół uszu.

Integralną częścią prawidłowej pielęgnacji Yorków jest dbanie o zęby, w tym regularne badania profilaktyczne oraz szczotkowanie specjalną szczoteczką z pastą dla psa. Należy pamiętać, że nawet przy częstym spacerze taki pies nie jest w stanie samodzielnie oszlifować paznokci, dlatego w razie potrzeby należy je przyciąć małymi pazurkami.

Miniaturowego zwierzaka należy wyprowadzać kilka razy dziennie za pomocą szelek lub obroży i smyczy ze specjalnym regulatorem. Yorkshire terriery nie tolerują bardzo mocno ujemnych temperatur, dlatego należy chodzić z takim zwierzakiem tylko zimą w specjalnym, wystarczająco ciepłym kombinezonie. Zaleca się preferowanie produktów opartych na odpornych na zużycie i wodoodpornych, naturalnych materiałach.

Dieta Yorki

Wszystkie Yorki z reguły są bardzo selektywne pod względem jedzenia, dlatego po prostu niemożliwe jest karmienie takiego psa ze wspólnego stołu bez zastanowienia się nad sporządzeniem prawidłowego i kompletnego menu:

• od trzeciego tygodnia życia należy pomyśleć o wprowadzeniu wysokiej jakości żywności uzupełniającej, reprezentowanej przez mleko, niskotłuszczowy kefir lub świeży twarożek;
• od czwartego tygodnia dietę szczenięcia można uzupełnić drobno posiekanym surowym lub parzonym mięsem;
• dietę półtoramiesięcznego szczeniaka reprezentują dwa posiłki mleczne, dwa posiłki mięsne i jeszcze dwa posiłki z mleka matki;
• od trzech miesięcy do sześciu miesięcy pożywienie podaje się cztery razy dziennie, a od sześciu miesięcy do roku - trzy razy dziennie, po czym zwierzę przechodzi na dwudniową dietę;
• najlepszą opcją dla dorosłego psa byłoby stosowanie suchej karmy premium, która charakteryzuje się zrównoważonym składem oraz obecnością wszystkich niezbędnych dla organizmu zwierząt witamin i minerałów.

Naturalna dieta charakteryzuje się nie tylko minimalną szkodliwością, ale również dużą różnorodnością, całkowitym brakiem jakichkolwiek dodatków chemicznych oraz łatwą przyswajalnością. Przy tej metodzie żywienia należy preferować:

• chude mięsa, takie jak kurczak, indyk i wołowina. Całkowita ilość produktów mięsnych powinna wynosić około ½ dziennej diety;
• produkty zbożowe w postaci ryżu i gryki;
• fermentowane mleko pieczone, kefir i jogurt, a także chudy twarożek;
• gotowane warzywa i surowe owoce, reprezentowane przez marchew i cukinię, jabłka, banany, melony i arbuzy;
• gotowany filet z ryby morskiej z którego podajemy co tydzień.

Karmienie Yorkshire Terrierów produktami naturalnymi powinno odbywać się w ilości łyżki stołowej na każde pół kilograma wagi zwierzęcia.

Przedstawiono żywność zabronioną dla Yorkshire terrierów

• kości dziczyzny i inne ostre kości rurkowe;
• mięso wieprzowe;
• kiełbasy i kiełbasy;
• szynka;
• zbyt tłuste sery;
• makaron, w tym makaron;
• świeży chleb i ciastka;
• surowe ryby rzeczne;
• wszelkie rodzaje kapusty;
• Rzepa;
• rabarbar i szczaw;
• pietruszka i cebula;
• groszek i inne rośliny strączkowe;
• ziemniaki;
• lody i czekolada;
• winogrona i owoce egzotyczne;
• orzechy;
• bogate i mocne buliony.

Należy pamiętać, że owoce cytrusowe wywołują wymioty u Yorków i rozwój reakcji alergicznych o różnym nasileniu, a suplementy witaminowo-mineralne przeznaczone dla ludzi przyczyniają się do uszkodzenia żołądka i przewodu pokarmowego, a także mają silne działanie toksyczne na niektóre wewnętrzne narządy, w tym nerki i wątrobę.

Choroby i wady rasy

Hodowla Yorkshire Terriera nie była zbyt łatwa, aw procesie selekcji odnotowano manifestację niektórych chorób rasowych, reprezentowanych przez:

• zapalenie skóry i inne zmiany patologiczne skóry;
• łysienie w postaci częściowego łysienia;
• dość ciężkie choroby oczu, w tym zaćma i jaskra, które najczęściej rozwijają się na tle naruszenia zasad opieki i karmienia;
• przemieszczenie stawów kończyn i zwichnięcia rzepki, a także złamania;
• patologie nerek, którym towarzyszy częste oddawanie moczu, silne pragnienie, a także utrata masy ciała przy zachowaniu dobrego apetytu;
• reakcje alergiczne;
• niezamknięcie ciemiączka;
• skurcze gardła i duszność;
• przepukliny.

Wady i wady Yorków można przedstawić

• według kategorii wagowej powyżej limitów określonych w normie;
• nadmierna lekkość i brak wagi;
• masywna głowa z zaokrągloną lub wypukłą czaszką, nieproporcjonalną kufą, płynnym przejściem ze strefy czołowej do kufy, a także mocno zbieżnymi lub rozbieżnymi osiami twarzoczaszki;
• przodozgryz i tyłozgryz, brak trzech lub więcej zębów na jednej szczęce;
• okrągłe, zbyt duże, bardzo szerokie lub zbyt blisko osadzone oczy, niecałkowicie zabarwione powiekami;
• bardzo duże, zbyt daleko osadzone, wiszące lub częściowo stojące uszy;
• szyja za krótka lub za długa, masywna lub słaba;
• nadmiernie rozciągnięty format, niewystarczająco mocny, zbyt masywny korpus z nieprostą linią grzbietu i spadzistym zadem;
• kończyny, które nie są proste, zwrócone na zewnątrz lub do wewnątrz, ze słabymi kątami stawu;
• niski ogon;
• falisty, kędzierzawy, zwinięty, prosty płaszcz;
• szary, srebrny lub czarny z bladą opalenizną;
• krok krótki lub skokowy;
• kończyny ze skłonnością do krzyżowania.
• jednostronne lub obustronne wnętrostwo u mężczyzn.

Dyskwalifikujące są wady reprezentowane przez nieprzerośnięte ciemiączko, przodozgryz i przodozgryz, uszy wiszące lub półwyprostowane, nietypowy kolor, wnętrostwo i hermafrodytyzm oraz fałdę ogona.

To interesujące! Należy zauważyć, że na ogólnym tle Yorki są całkowicie zamożną rasą, a wszystkie dziedziczne dotyczą głównie patologii układu kostnego.

Edukacja i trening

Aby zmaksymalizować efektywność procesu szkoleniowego, należy jednocześnie wziąć pod uwagę kilka podstawowych czynników:

• zwierzę musi całkowicie ufać swojemu właścicielowi i środowisku domowemu;
• pomimo obecności subtelnej natury psychologicznej Yorki bardzo dobrze rozumieją wszystkie wymagania, ale właściciel takiego psa będzie musiał uzbroić się w cierpliwość;
• zajęcia powinny być systematyczne i spójne;
• wszelkie zachęty i kary wobec zwierzęcia w procesie edukacji i szkolenia muszą być terminowe;
• szkolenie musi być zgodne z zasadą „od nabycia prostych umiejętności do złożonych działań”;
• tresura zwierząt powinna być ciekawa, oparta na różnorodnych metodach edukacyjnych.

Zawsze należy brać pod uwagę charakter lub temperament, a także zdolność zwierzaka do treningu i uczenia się. Powinieneś zacząć uczyć psa nowych komend dopiero po opanowaniu przez zwierzęta poprzednich umiejętności:

• od miesiąca badane są polecenia „Miejsce”, „Toaleta” i „Jedz”, a także „Dla mnie”;

• za dwa lub trzy miesiące badane są polecenia „Usiądź” i „Idź na spacer”, a także „Nie możesz” lub „Fu” i „Pokaż zęby”;
• za trzy lub cztery miesiące badane są polecenia „Dalej” i „Kłamstwo”;
• w ciągu czterech do pięciu miesięcy opracowywane są skompletowane zespoły;
• za pięć do sześciu miesięcy badane są polecenia „Aport”, „Stój” i „Daj”;
• od sześciu do dziewięciu miesięcy badane jest polecenie „Miejsce” i rozwijana jest odmowa podawania paszy rzucanej przez nieznajomych.

To interesujące! Yorkshire Terrier musi być zainteresowany treningiem i okresowo stymulowany, a podstawą treningu i edukacji jest rozgrywka.

Na wszystkich etapach ważne jest uspołecznienie Yorkshire Terriera wśród krewnych, ponieważ jest to ważny punkt w edukacji.

Kup yorkshire terriera

Yorki nie mają pełnoprawnego podszerstka, a ich sierść w swoich głównych cechach strukturalnych przypomina ludzki włos, więc taki pies nie linieje, co jest przyjemnym bonusem dla alergików. Między innymi właściciele Yorkshire Terrierów są całkowicie zwolnieni z konieczności regularnego usuwania sierści psa z mebli i elementów wyposażenia wnętrz.

Przyda się: Hodowle Yorkshire Terrierów

Należy pamiętać, że yorkshire teriery rodzą się wyłącznie w kolorze czarnym i po pewnym czasie nabierają naturalnego, prawdziwego koloru. Dziewczęta i chłopcy Yorki mają bardzo przyjemne usposobienie, dobry charakter i bystry dowcip, ale pomimo swoich ponad skromnych rozmiarów, takie zwierzaki są niezwykle odważne i potrafią stanąć w obronie siebie lub swojego pana.

Czego szukać

Jeśli szczeniak Yorkshire Terrier jest kupowany niezależnie, bez pomocy specjalistów, konieczne jest zwrócenie szczególnej uwagi na niektóre cechy:

• „Wizytówka” rasowego Yorkshire Terriera jest reprezentowana przez markę;
• szczeniak musi mieć proste kończyny i absolutnie płaski grzbiet;
• sierść i skóra zdrowego zwierzęcia są zawsze czyste, bez łysych plam i zadrapań;
• oczy, nos i uszy zwierzęcia muszą być nienaruszone i wolne od oznak zapalenia;
• na dolnej i górnej szczęce znajduje się sześć zębów, tworzących zgryz nożycowy;
• na wewnętrznej powierzchni uszu powinien być bladoróżowy odcień, bez zadrapań lub strupów;
• pies musi poruszać się pewnie, a także mieć dobrą orientację w przestrzeni;
• oddychanie u pozyskanego zwierzęcia powinno być równomierne i swobodne, bez obecności sępów czy gwizdów.

Szczególną uwagę należy również zwrócić na ocenę warunków trzymania psa oraz jego wyglądu, aktywności fizycznej i stopnia odżywienia, a także cech behawioralnych.

To interesujące! Jeśli planujesz karierę wystawienniczą, musisz zwrócić uwagę na wskaźniki jakości i strukturę, a także kolor sierści, która powinna mieć bogate ciemne zabarwienie w obecności dobrze widocznych plam i podpalaczy koloru czerwono-złotego.

Należy pamiętać, że brak równowagi szczeniaka Yorkshire Terrier na wszelkie bodźce objawia się nieodpowiednią reakcją, w tym lękiem, lękiem i histerią. Dowodem na normalną inteligencję i prawidłowy rozwój umysłowy szczenięcia jest obecność dobrze rozwiniętej ciekawości.

Cena szczeniąt York

Yorkshire teriery są dość łatwe w hodowli, a także charakteryzują się wysoką płodnością, więc ich koszt nie jest wygórowany i jest dość przystępny dla większości miłośników miniaturowych psów ozdobnych. Koszt szczeniaka Yorkie jest bardzo zróżnicowany i zależy od rodzaju, wieku, cech zewnętrznych, płci i dostępności dokumentacji, ale najczęściej wynosi 15-50 tysięcy rubli.

Recenzje właścicieli

Yorkshire teriery są obecnie jednymi z najpopularniejszych psów ozdobnych, a miłość milionów hodowców psów zasługuje nie na walory użytkowe takiego zwierzęcia, ale na atrakcyjny eksterier oraz doskonały, znośny i łatwy w prowadzeniu charakter.

Należy zauważyć, że rasa nie linieje, dlatego takie zwierzęta całkowicie nie mają specyficznego psiego zapachu. Yorki są idealne dla starszych hodowców psów i rodzin z małymi dziećmi. Starszym szczeniętom tej rasy znacznie łatwiej jest ocenić i przewidzieć cechy przyszłego koloru sierści, a biała plamka w okolicy klatki piersiowej całkowicie znika w wieku sześciu miesięcy, o czym warto pamiętać przy wyborze psa.

Film z Yorkshire Terrier