Objawy, leczenie i zapobieganie mastitis u psów: zalecenia lekarzy weterynarii

Mastitis u psów może wystąpić niezależnie od rasy, wieku czy liczby urodzeń. Absolutnie wszystkie kobiety, które nie przeszły sterylizacji, są podatne na choroby. Zapalenie gruczołów sutkowych powoduje u zwierząt nie tylko dyskomfort, ale może również poważnie zagrozić ich życiu. Z naszego artykułu dowiesz się szczegółowo o problemie i możliwościach jego rozwiązania.

Przyczyny zapalenia sutka u psów

Zapalenie gruczołów sutkowych (całkowite lub częściowe) wywoływane jest przez bakterie Gram-dodatnie: gronkowce i paciorkowce. Często problem występuje u dojrzałych płciowo, niesterylizowanych samic w okresie laktacji, kiedy zwierzę aktywnie produkuje mleko. Wiele czynników może wywołać chorobę:

  • uraz mechaniczny klatki piersiowej - od zębów szczeniąt, ciosów lub siniaków;
  • laktostaza - stagnacja następuje z powodu wczesnego odsadzania szczeniąt, urodzeń martwych, zbyt obfitej produkcji mleka;
  • destabilizacja tła hormonalnego - często staje się przyczyną fałszywej ciąży, w której u niezapłodnionej samicy rozpoczyna się okres laktacji;
  • patologia gruczołów sutkowych - zablokowanie przewodów, adhezja, słaby odpływ płynu;
  • predyspozycje genetyczne – jeśli pies miał w rodzinie przypadki zapalenia wymienia, ryzyko zachorowania u potomstwa wzrasta kilkukrotnie;
  • miejscowy negatywny wpływ na klatkę piersiową - hipotermia, przegrzanie, oparzenia chemiczne;
  • infekcja poporodowa - przenikanie bakterii chorobotwórczych do krwiobiegu przez kanał rodny;
  • obniżona odporność - słaba odporność na infekcje jest zwykle spowodowana stresem lub ogólnym osłabieniem organizmu na tle chorób przewlekłych;
  • niehigieniczne warunki – złe warunki i brak opieki nad psem często powodują stany zapalne gruczołów sutkowych.
Objawy, leczenie i zapobieganie mastitis u psów: zalecenia lekarzy weterynarii
Przy wczesnym odsadzaniu szczeniąt możliwy jest rozwój procesów zapalnych u samicy

Oznaki choroby

Rozpoznanie zapalenia sutka we wczesnych stadiach jest dość trudne. Często leczenie rozpoczyna się, gdy stan zapalny przybiera postać ostrą z ciężkimi objawami.

Początkowo zachowanie psa zmienia się dramatycznie:

  • letarg, bezczynność, ciągła senność;
  • apetyt gwałtownie spada lub całkowicie znika;
  • następuje wzrost temperatury ciała;
  • jeśli pojawia się ból, laktująca samica przestaje pozwalać szczeniętom blisko siebie.

Jeśli zauważysz nietypowe zachowanie, powinieneś zbadać gruczoły sutkowe swojego zwierzaka. Mastitis można rozpoznać po następujących objawach:

  • zaczerwienienie piersi;
  • zaczerwienienie lub niebieskie przebarwienie gruczołów sutkowych;
  • pieczęcie dobrze wyczuwalne w badaniu palpacyjnym;
  • obrzęk;
  • powiększone węzły chłonne pachwinowe lub pachowe;
  • obecność zanieczyszczeń w mleku (ropa, śluz, krew, wysięk);
  • obolałe sutki.
Objawy, leczenie i zapobieganie mastitis u psów: zalecenia lekarzy weterynarii
Zaczerwienienie lub niebieskie przebarwienie gruczołów sutkowych jest oznaką patologii

Klasyfikacja mastitis

Zapalenie gruczołów sutkowych jest kilku typów z różnymi objawami i w związku z tym różne podejścia do leczenia.

Kataralny

Różni się od innych typów łagodnymi objawami. Dokładną diagnozę może postawić tylko weterynarz na podstawie badania. Właścicielkę powinien zaalarmować śluz wydzielany z sutków wraz z mlekiem.

Ważne jest, aby na czas zidentyfikować nieżytowe zapalenie sutka, ponieważ bardzo często zmienia się ono w postać ropną lub surowiczą.

Surowiczy

Pierwszą oznaką stanu zapalnego jest wysięk, który wydostaje się wraz z mlekiem podczas naciskania sutków. Objawy są również słabe, dlatego tylko lekarz może zdiagnozować tę postać po przeprowadzeniu badań klinicznych. Musisz iść do kliniki, jeśli pies odmawia karmienia szczeniąt, nie może znaleźć wygodnej pozycji do leżenia w jakikolwiek sposób, jęczy.

Włóknisty

Włókniste zapalenie sutka jest zwykle wskazywane przez cienkie, ale gęste, białawe włókna fibryny. Są uwalniane podczas karmienia lub odciągania mleka. Ponieważ paski wysuwają się stale, mocno podrażniają sutki, od których często stają się czerwone, obolałe i bolesne w dotyku.

Ropny

Symptomatologia tej postaci jest dobrze wyrażona, dlatego można ją zdiagnozować niezależnie. W mleku znajdują się ropne cząsteczki, które czasami wyglądają jak cienkie nitki lub kawałki białego lub żółtawego koloru. Często szczenięta odmawiają ssania, ponieważ ciała obce wpływają na smak i dają nieprzyjemny zapach.

Objawy, leczenie i zapobieganie mastitis u psów: zalecenia lekarzy weterynarii
Ropne zapalenie sutka u psa

Flegmatyczny

Nie jest łatwo zauważyć ropowica mastitis, ale są szanse na złapanie choroby na czas. Najpierw ropa gromadzi się w tkance podskórnej, po czym szybko dociera do gruczołów sutkowych. Zanieczyszczenia podczas odciągania pojawiają się nieco później, gdy bakterie chorobotwórcze infekują płaty gruczołowe.

Ropień

Ta postać choroby różni się od innych wyraźnymi objawami. Podczas badania zwierzęcia ropień będzie wyraźnie widoczny w klatce piersiowej lub na tkankach zewnętrznych. Dziś taka diagnoza jest dość rzadka, ale pozostaje najniebezpieczniejszym ze wszystkich rodzajów zapalenia sutka.

Gangrenowaty

Najbardziej zaawansowany stan zapalny, charakteryzujący się martwicą tkanek wewnętrznych i zewnętrznych piersi. Na zewnątrz gruczoł sutkowy wygląda na zaczerwieniony, czasem siniczy, a wewnątrz płatów gruczołowych z otaczającymi warstwami skóry właściwej umierają. Jeśli nie udzielisz pilnie pomocy choremu psu, możesz stracić zwierzę.

Wideo „Zapalenie sutka u psów”

W tym filmie weterynarz opowiada o przyczynach i możliwych powikłaniach patologii.

Leczenie mastitis u psów

Schemat leczenia zależy od stadium i rodzaju zapalenia. Jeśli problem nie zostanie wyeliminowany na czas, istnieje ryzyko zapalenia od łagodnego do ostrego, a następnie przewlekłego. W ciężkich przypadkach może rozwinąć się zgorzel, ciężki ropień lub posocznica. Niewłaściwa lub nieterminowa opieka medyczna zwiększa ryzyko śmierci, wzrostu łagodnych guzów i rozwoju raka.

Leczenie domowe

Możliwe jest samodzielne leczenie zwierzaka z zapaleniem sutka tylko w łagodnych postaciach choroby, gdy infekcja nie przeszła w ciężką fazę. Zaleca się delikatne masowanie gruczołów sutkowych, opłukanie rumiankiem lub szałwią, robienie okładów z liści kapusty lub oleju kamforowego (można zastąpić olejem jodłowym). W celu złagodzenia stanu zapalnego można zastosować bandaż z maścią antybakteryjną. Jeśli pojawi się ból, lepiej podać psu środek przeciwbólowy, a przeciwgorączkowy na obniżenie gorączki. Kurs immunomodulatorów pomoże Ci szybciej wrócić do zdrowia po chorobie.

Jeśli w mleku nie ma obcych zanieczyszczeń, należy często pozwalać szczeniętom w pobliżu samicy lub regularnie odciągać ręcznie.

W przypadku patologicznej wydzieliny w mleku karmienie jest bezwzględnie przeciwwskazane.

Zapewniają domowym pupilowi ​​spokój, ciepło, suche warunki bez przeciągów, utrzymują stałą czystość. Dostosowują również dietę, usuwając z niej mięso i nabiał. Objętość płynu (wody, zup) podczas zabiegu jest zminimalizowana. Jeśli po 3-5 dniach pies nie poczuje się lepiej, należy to pokazać weterynarzowi.

Profesjonalna pomoc

Lekarz przepisuje kurację dopiero po dokładnym zbadaniu zwierzęcia i postawieniu diagnozy. Czasami ogranicza się to do farmakoterapii, ale w szczególnie zaawansowanych przypadkach wymagana jest interwencja chirurgiczna. Podczas operacji weterynarz otwiera ropień, usuwa ropę wraz z tkanką martwiczą, oczyszcza ranę, a następnie leczy ją lekami przeciwbakteryjnymi. Jeśli zmiana jest zbyt duża, może zdecydować się na amputację gruczołu sutkowego.

Objawy, leczenie i zapobieganie mastitis u psów: zalecenia lekarzy weterynarii
W szczególnie zaawansowanych przypadkach wymagana jest interwencja chirurgiczna

Terapia lekami

Antybiotyki są głównym środkiem zwalczania bakterii chorobotwórczych powodujących zapalenie sutka. Są przepisywane nie tylko psom nieródek, ale także karmiącym samicom. Silne leki pomagają szybko zabijać patogeny, skutecznie zmniejszając stan zapalny. Następujące leki działały dobrze:

  1. Cefazolina lub Ceftriakson. Są hodowane razem z Novocaine i wstrzykiwane domięśniowo dwa razy dziennie przez 1-2 tygodnie.
  2. „Mastometryna”. Lek homeopatyczny o dobrym działaniu przeciwzapalnym. Jest wstrzykiwany podskórnie codziennie przez 10 dni.
  3. Ovariovit. Kolejny lek homeopatyczny. Ma na celu przywrócenie pracy jajników. Zastosuj podobnie do "Mastometrin".
  4. „Mastiet Forte”. Lek jest dostępny w postaci płynu w jednorazowej strzykawce. Bezpośrednio wkładany przez smoczek.

W przypadku fałszywej ciąży nie zaleca się samodzielnego wybierania antybiotyków dla zwierzaka, ponieważ schemat leczenia należy dostosować z uwzględnieniem leków hormonalnych.

Objawy, leczenie i zapobieganie mastitis u psów: zalecenia lekarzy weterynarii
„Cefazolina”
Objawy, leczenie i zapobieganie mastitis u psów: zalecenia lekarzy weterynarii
„Mastometryna”
Objawy, leczenie i zapobieganie mastitis u psów: zalecenia lekarzy weterynarii
Ovariovit
Objawy, leczenie i zapobieganie mastitis u psów: zalecenia lekarzy weterynarii
„Mastiet Forte”

Zapobieganie zapaleniu sutka

Żaden niesterylizowany pies nie jest odporny na zapalenie gruczołów sutkowych. Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia problemu, musisz:

  • nakarm zwierzę zbilansowaną paszą;
  • unikaj hipotermii;
  • utrzymuj zawartość w czystości;
  • regularnie przeprowadzaj zabiegi wodne za pomocą specjalnych szamponów;
  • czesać wełnę codziennie;
  • podczas laktacji leczyć gruczoły sutkowe roztworami antyseptycznymi;
  • w przypadku mechanicznego uszkodzenia tkanek miękkich nasmaruj rany jodem lub zielenią brylantową;
  • unikaj traumatycznych sytuacji;
  • przycinanie pazurów u szczeniąt od pierwszego tygodnia życia;
  • jeśli nie planuje się potomstwa, lepiej wysterylizować młodą samicę;
  • okresowo dokładnie badaj i dotykaj piersi.
Objawy, leczenie i zapobieganie mastitis u psów: zalecenia lekarzy weterynarii
Badanie profilaktyczne przez lekarza weterynarii jako sposób na zapobieganie rozwojowi chorób

Mastitis jest dość powszechnym problemem wśród psów domowych. Niestety istnieje wiele czynników, które wywołują rozwój choroby nawet u nieródek. Jednak przy odpowiedniej pielęgnacji i profilaktyce można znacznie zmniejszyć ryzyko zapalenia.