Dlaczego pies gryzie ogon, aż zacznie krwawić i co robić?
Zadowolony
Pies próbujący ugryźć własny ogon to całkiem zabawny widok. Ale nie zawsze warto lekceważyć to zachowanie zwierzaka. Uporczywe pragnienie gryzienia ogona może wskazywać na problem zdrowotny wymagający pomocy medycznej.
Jeśli widuje się dorosłego zwierzaka wykonującego taką czynność, możliwe jest, że pies nie porozumiewa się z właścicielem, jego uczuciem. Chcąc zwrócić na siebie uwagę, może np. zamiast mebli odgryźć własny ogon.
Jeśli takie zachowanie nie jest nachalne, zwierzę łatwo odwraca się od takiej aktywności i przechodzi na zabawę z właścicielami, to nie ma powodu do niepokoju.
Możliwe problemy zdrowotne
Najczęstsze założenia, które pojawiają się, gdy widzisz psa drapiącego lub obgryzającego coś na skórze, to alergie lub pchły. Ale poza tym istnieje wiele innych chorób dermatologicznych, które mogą powodować u psa gryzienie, a nawet obgryzanie ogona, aż do krwawienia:
- Robaki powodują swędzenie w odbycie. Próbując się go pozbyć, zwierzę nieustannie gryzie podstawę ogona. Możesz także zobaczyć, jak zwierzę próbuje podrapać odbyt na ziemi.
- Roztocza, pchły dają psu wiele nieprzyjemnych wrażeń. Aktywność pasożytów żyjących na skórze powoduje silne swędzenie. Próbując go uspokoić, pies przeczesuje i gryzie nie tylko ogon, ale także inne części ciała.
- Choroby skóry o różnej etiologii: grzybicze, bakteryjne, alergiczne, powodują również bolesne odczucia, sprawiają, że pies chce się gryźć i drapać. Dodatkowe objawy to wysypka, łuszczące się plamy na skórze, wypadanie włosów, gorączka.
- Uczulenie na jakiekolwiek składniki żywności, artykuły gospodarstwa domowego, chemikalia objawia się podrażnieniem skóry, swędzeniem, biegunką.
- Zapalenie gruczołów przyodbytniczych u psa prowadzi również do tego, że usiłuje on na siłę drapać lub żuć ogon. Niewystarczająca aktywność fizyczna pupila prowadzi do pojawienia się takiego problemu, nawyku powstrzymywania naturalnej potrzeby oddawania moczu w mieszkaniu.
- Jeśli Twój zwierzak zacznie gryźć ogon, może zostać zraniony. W takim przypadku zwierzę próbuje wywołać dyskomfort przez ugryzienie, co zagłuszy ból.
- Nieodpowiednia pielęgnacja zwierząt i nieodpowiednia higiena mogą powodować plątanie się brudnej sierści i utknięcie w niej uciążliwych cierni lub zadziorów.
Obsesyjno-kompulsywne czynniki psychologiczne
Mogą istnieć psychologiczne powody, dla których pies zwraca zbyt dużą uwagę na swój ogon. Stres i związane z nim obsesyjne kompulsje mogą być wywołane przez wiele różnych czynników:
- zmiana właściciela lub agresja z jego strony;
- silny strach przed psem, jej uraza;
- przeprowadzka do nowego miejsca zamieszkania;
- zazdrość o pojawienie się w domu kolejnego zwierzaka;
- zbyt intensywny trening, który wyczerpuje układ nerwowy;
- hałas od sprzętu AGD lub sylwestrowych fajerwerków.
Nawiązanie opartej na zaufaniu relacji między właścicielem a psem, przywrócenie mu układu nerwowego wymaga czasu i specjalistycznej porady.
Odnotowano pozytywny wpływ kompetentnego treningu, podczas którego pies uczy się kontrolować swoje zachowanie. Na przykład specjalne gry są w stanie zaspokoić instynkt łowiecki zwierzaka. Rozwój umiejętności posługiwania się psem, zabawki typu frisbee zniewolą psa, korzystnie wpłyną na jego stan psychiczny.
Sposoby na pozbycie się złego nawyku
W zależności od tego, dlaczego pies żuje ogon, leczenie może odbywać się różnymi lekami. Twój weterynarz może przepisać szereg leków, które rozwiążą problem, który powoduje, że Twój pies skupia się na ogonie:
- preparaty do leczenia roztoczy skóry i zwalczania nużycy;
- leki przeciwpasożytnicze i przeciw pchłom: szampony, krople, obroże. Są używane z dużą skutecznością, aby zapobiec pojawianiu się pcheł i robaków;
- leki przeciwhistaminowe lub uspokajające;
- maści i szampony przeciw porostom, zakażeniom grzybiczym;
- dezynfekujące i lecznicze maści, kremy, roztwory na wypadek kontuzji lub uszkodzenia.
Aby pozbyć się obsesyjnego nawyku, może być konieczna zmiana stylu życia lub diety psa:
- wybrać hipoalergiczną karmę wysokiej jakości innej marki, zbilansować dietę, przestać karmić psa ze stołu;
- terminowo przeprowadzać procedury higieniczne, utrzymywać czystość sierści i skóry;
- zorganizuj swojego zwierzaka bardziej urozmaicony, bogaty wypoczynek: chodź na długie spacery, graj w gry na świeżym powietrzu, odwracaj uwagę zabawkami;
- zapewnij spokojne otoczenie, wyeliminuj drażniące, które powodują stres u psa, okazuj czułe nastawienie.
Bez względu na przyczynę niepożądanego zachowania zwierzaka, ważne jest, aby nie skarcić psa, a zwłaszcza go nie bić. Dyskomfort nie zniknie z zahamowań, a tylko się nasili, pojawią się inne stany obsesyjne.
Staranna opieka, badania profilaktyczne przez specjalistę pomogą zapobiegać lub eliminować czynniki lękowe.