Syberyjski husky

Husky syberyjski (ang. Siberian Husky) to średniej wielkości pies rasy pochodzącej z Syberii. Przodkowie husky służyli plemionom północnym, których styl życia był koczowniczy i w dużej mierze zależny od pomocy psów. Dziś jest popularnym psem do towarzystwa, jedną z najpopularniejszych ras na świecie.

Streszczenia

• Lipią się zwykle umiarkowanie, z wyjątkiem sezonowego zrzucania, kiedy w tym samym czasie wypada duża ilość wełny. W tym czasie wełnę trzeba czesać codziennie lub znosić na dywanach, podłogach, meblach.

• Husky syberyjskie mogą dogadać się w mieszkaniu, ale tylko wtedy, gdy mają możliwość ćwiczyć fizycznie i psychicznie. Idealnie nadaje się do trzymania ich w prywatnym domu.

• Jeśli pies nie znajdzie ujścia dla nagromadzonej energii, może to być bardzo destrukcyjne. W domu są nadgryzione rzeczy i potłuczone garnki. Trzymane na podwórku z radością mogą kopać ziemię i kopać pod płotem.

• Husky rzadko szczekają, nawet jeśli ktoś obcy zbliża się do domu. To sprawia, że ​​nie są stróżami, a brak agresji wobec osoby - bezpieczeństwo.

• Rasa ta nie jest odpowiednia dla początkujących lub niedoświadczonych hodowców psów. Potrzebują surowego mistrza, który zajmie pozycję lidera w stadzie. Lepiej przejść szkolenie, bo to uparte psy.

• Są bardzo ciekawi i mogą się zranić lub zgubić, jeśli wyjdą z domu.

• Kochające i dobroduszne psy husky doskonale nadają się do trzymania w rodzinach z dziećmi. Nie należy jednak zostawiać psa i dziecka samych, bez względu na rasę.

• Husky syberyjskie zostały zmuszone do przystosowania się do warunków północy i niezwykle skromnej racji żywnościowej. Ta umiejętność przetrwała do dziś, nie potrzebują dużo wysokokalorycznego jedzenia. Ważne jest, aby przed zakupem szczeniaka zapytać hodowcę, jak i czym karmi swoje psy.

• Wskazane jest spuszczanie się ze smyczy podczas chodzenia, ponieważ są one w stanie gonić małe zwierzęta.

Historia rasy

Husky należy do najstarszych ras psów, których genom najmniej różni się od wilka.

Na tej liście jest 14 ras, a wśród nich oprócz husky są: Alaskan malamut, akita inu, pies samoyed, chow-chow, shih tzu, Shar Pei, terier tybetański, Shiba Inu inny. Nazwa Husky pochodzi od angielskiego „Esky” - Eskimosi.

Przodkowie rasy pojawili się na terenie surowej Syberii, więc gęste włosy i rozwinięta inteligencja stały się jednym z warunków przetrwania. Przypuszczenie, że husky pochodzi od wilka (ze względu na podobieństwo do niego) zostało potwierdzone przez genetykę, ale kiedy i jak to się stało, pozostaje niejasne.

W opublikowanym w 2004 roku raporcie „Genetyczna struktura rasowego psa domowego” podano badania genomu wielu psów, wśród których zidentyfikowano najstarsze rasy.

Łączy ich pokrewieństwo z wilkiem, ale pochodzą z różnych regionów: Afryki Środkowej (basenji), Bliski Wschód (saluki oraz afgański), Tybet (terier tybetański oraz lhaso apso), Chiny (chow-chow, pekińczyk, Shar Pei oraz shih tzu), Japonia (akita inu oraz Shiba Inu), Arktyka (Alaskan malamut, pies samoyed i husky syberyjski). Naukowcy sugerują, że pierwsze psy pojawiły się w Azji i wraz z plemionami koczowniczymi osiedliły się na całym świecie.

Pierwszymi, którzy zaczęli używać husky w życiu codziennym, były plemiona Czukczów (wiele plemion łączy się pod tą nazwą), które żyły z polowania na zwierzęta morskie i wypasu reniferów. Życie w Czukotki jest ciężkie i Czukczi używali ich jako psów zaprzęgowych, stróżujących i pasterskich. Wieki naturalnej selekcji stworzyły silnego, zdrowego, odpornego psa.

Husky po raz pierwszy przybyły do ​​Ameryki w 1908 roku i stały się przedmiotem żartów i kpin. Urodzony w Rosji handlarz futer, William Gusak, sprowadził je na wyścigi psich zaprzęgów, które były bardzo popularne podczas gorączki złota. Zwycięzca wyścigu otrzymał 10 000 $ i musiał pokonać 408-milowy odcinek.

Rywale Gusaka używali znacznie większych psów i wyśmiewali jego wybór, nazywając husky syberyjskimi szczurami.

Jednak wyścig postawił wszystko na swoim miejscu. Drużyna husky zajęła trzecie miejsce, choć wielu uważa, że ​​mogła przybyć pierwsza. Tyle, że stawka była tak wysoka, że ​​gdyby przybyła pierwsza, zrujnowałaby wielu, a Gusak został przekupiony, by ustąpił.

Po wyścigu z 1909 r. Siberian Husky zyskuje reputację, którą utrwalili w 1910 r. W tym roku trzy sanie (kupione na Syberii przez Fox Mawli Ramsay) zajęły pierwsze, drugie i czwarte miejsce, ustanawiając po drodze rekord prędkości.

Niedługo potem wszyscy zawodnicy zaczynają używać husky, a szczury syberyjskie znajdują nowy dom w Ameryce.

W 1925 r. w Nome na Alasce wybuchła epidemia błonicy. Jedynym sposobem na dostanie się szczepionki do miasta są psie zaprzęgi, ale w tym celu muszą pokonać dystans 1085 km. Zespół, który przywiózł szczepionkę do miasta, kierował Gunnar Kaasen, przywódcą był czarny jak węgiel husky syberyjski o imieniu Balto. Balto).

Aby uwiecznić wyczyn psów, w centralnym parku Nowego Jorku wzniesiono im pomnik z napisem: „Wytrzymałość, oddanie, inteligencja”. Balto na to zasłużył, ale inny pies, Togo z ekipy Norwega Leonarda Seppala, odbył ważną część podróży. Ten zespół przejechał 418 kilometrów bez odpoczynku, a następnie podał szczepionkę Gunnarowi Kaasen.

Togo poprowadził zespół po najbardziej niebezpiecznym odcinku ścieżki, unikał pęknięć i piołunu i zapłacił za to swoim zdrowiem, jego łapy odmówiły. Współcześni będą nazywać tę rasę „wielką rasą miłosierdzia”

Stopniowo husky syberyjskie zaczęły ustępować miejsca w wyścigach metysom, psom, w których krwi są zabawni gliniarze, psy gończe.

Wykazały się największą szybkością i dziś są klasyfikowane jako odrębna rasa - alaskan husky, jednak nie były uznawane w wielu organizacjach kynologicznych, w tym w ICF.

Same husky syberyjskie zaczęły być dzielone na robotnice (najrzadsze), psy wyścigowe i wystawowe. To właśnie ci ostatni podbili świat swoim wyglądem i uczynili rasę jedną z najbardziej znanych i popularnych.

Opis rasy

Popularne ze względu na podobieństwo do wilka, husky syberyjskie można rozpoznać po grubej sierści, stojących trójkątnych uszach i charakterystycznym kolorze. Samce w kłębie osiągają 53–61 cm i ważą 20–27 kg, suki 46–51 cm i 16–23 kg.

Sierść jest podwójna, bardzo gruba. Chociaż kolor może być prawie dowolny, najczęściej są to czarno-białe, szaro-białe, czysto białe. Ogon jest bardzo puszysty, przypomina lisa i unosi się nad grzbietem w stanie pobudzenia. Uszy trójkątne, stojące z lekko zaokrąglonymi końcami.

Oczy mają kształt migdałów, od brązowego do niebieskiego, ale heterochromia jest powszechna, gdy oczy mają różne kolory.

Postać

Charakter husky jest dość delikatny, ale ważne jest, aby zrozumiała hierarchię w stadzie. Psy te były cenione za wytrzymałość i inteligencję, potrzebne były tylko te psy, które potrafiły szybko się uczyć, wykonywać różnorodne prace i dostosowywać się do każdych warunków. To energiczny pies, który do szczęścia potrzebuje pracy.

Bez pracy umysłowej mogą się nudzić i niszczyć. Posłuszne i nieterytorialne psy husky są z natury drapieżne i mogą gonić małe zwierzęta. Faktem jest, że były karmione tylko zimą, a przez pozostałe miesiące husky żyły z wolnego wypasu, zdobywając dla siebie pożywienie dzięki myśleniu myszy i polowaniu na małe zwierzęta.

Praca zespołowa i praca grupowa nie mogą być harmonijne bez jasnej hierarchii. Należy o tym pamiętać, a członkowie rodziny powinni być wyżej w hierarchii niż husky, ponieważ ci ostatni zwykle starają się zapewnić swoją wyższość. Poza tym są to wyłącznie psy rodzinne: zabawne, kochające, miękkie.

Jeśli szkolisz szczeniaka od najmłodszych lat, dobrze dogadują się ze zwierzętami i łatwo przystosowują się do życia w mieszkaniu. Ponownie, psy zaprzęgowe muszą dobrze się ze sobą dogadać, a husky będzie tolerować towarzystwo innych psów, zwłaszcza krewnych.

Tutaj trzeba wziąć pod uwagę, że taka tolerancja nie jest charakterystyczna dla każdej rasy i trzymać ją z psami o podobnym charakterze.

To energiczne psy, które staną się wspaniałymi towarzyszami dla aktywnych ludzi. Chociaż psy husky są bardzo towarzyskie i rzadko boją się ludzi, są też niezwykle. Jednak ich inteligencja pozwala im radzić sobie z zamkniętymi drzwiami, a ciekawość sprawia, że ​​wyruszają na poszukiwanie przygód.

Te psy mają skłonność do wędrowania, potrafią otwierać drzwi i podważać lub przeskakiwać płoty. Ta własność pozostała z nimi od czasów starożytnych, ponieważ rdzenni mieszkańcy północy wypuszczali psy husky na wiosnę i lato.

Ze względu na modę i urodę, husky stały się jedną z najpopularniejszych ras. Jednak właściciele często nie biorą pod uwagę charakteru psa i jego nieodłącznych trudności, skupiając się tylko na urodzie.

Wiele psów zostało uśpionych, zagubionych lub zabranych do schronisk tylko dlatego, że właściciele nie zbadali wystarczająco dobrze rasy.

Jeśli zastanawiasz się nad zakupem Husky, poświęć dużo czasu na poznanie rasy. Odwiedzaj właścicieli, chodź do dobrego żłobka, czytaj książki lub fora.

Jeśli po tym wszystkim nadal chcesz zdobyć tego psa, to ostrożnie wybierz hodowlę. Postępuj zgodnie z radą hodowcy i pamiętaj, że te psy Cię zaskoczą. I nie zawsze przyjemne.

Opieka

Niezbyt trudne, ale gruba sierść wymaga cotygodniowej pielęgnacji. Husky są bardzo czyste i dbają o siebie, w dodatku są bezwonne. Zrzucają się dwa razy w roku, w tym czasie trzeba codziennie czesać sierść

Zdrowie

Przy odpowiedniej pielęgnacji husky żyje od 12 do 15 lat. Ogólnie rzecz biorąc, są zdrową rasą, a choroby, na które cierpią, mają charakter genetyczny.

Rasa ma wyjątkowo niską częstość występowania dysplazji stawów biodrowych. Zajmują 148 miejsce na 153 ras pod względem liczby psów cierpiących na dysplazję, tylko 2% populacji może ją rozwinąć.