Swędzenie u psów, czyli dlaczego pies swędzi

Jeśli pies bardzo swędzi, większość właścicieli zakłada, że ​​wina jest pchły - małe wysysające krew brązowe lub czarne owady, które oprócz swędzenia przynoszą zwierzakom i wielu innych niedogodności w postaci anemii, stanów zapalnych skóry, niespokojnego snu i przemęczenia.

Ale przyczyną ciągłego gonitwy zwierzaka nie zawsze jest obecność pcheł na jego ciele. Swędzenie może być spowodowane innymi krwiopijcami, a nawet niektórymi chorobami narządów wewnętrznych. W tym artykule postaramy się to rozgryźć, dlaczego pies swędzi, jeśli nie ma pcheł, jakie są przyczyny takiego nieszczęścia.

Oznaki swędzenia u psów

Tak więc, jeśli pies swędzi, to dręczy go swędzenie, to jest oczywiste. Oprócz charakterystycznych ruchów tylnej łapy i ciągłego gryzienia, przy swędzeniu zwierzę może również gorączkowo lizać swoje ciało, skomleć żałośnie, źle spać, tracić zainteresowanie zabawami, smakołykami i ulubionym jedzeniem (to wpłynie na wagę), stale pocierać o dywan lub meble. Z reguły przy silnym swędzeniu skóra psa wygląda na zaczerwienioną, zaognioną, a stan sierści pozostawia wiele do życzenia, aż do pojawienia się całkowicie pozbawionych włosów obszarów.

Swędzenie u psów, czyli dlaczego pies swędzi

Swędzący pies może być zarówno zlokalizowane, na przykład, gdy pies swędzi uszy, jak i uogólnione, gdy swędzi całe ciało. Czasami możesz określić przyczynę drapania po prostu obserwując zwierzaka. Na przykład swędzenie uszu to prawdopodobnie otodektoza, a jeśli żołądek swędzi, jest to alergia lub zapalenie skóry. Nie należy jednak diagnozować psa samodzielnie, lepiej skonsultować się ze specjalistą.

9 powodów, dla których pies swędzi

Dowiedzieliśmy się, że jeśli pies sam się gryzie, to przyczyną mogą być nie tylko osławione pchły, choć nie można wykluczyć, że owady te pasożytują na ciele. Spróbujmy dowiedzieć się, jakie inne szkodniki i choroby mogą powodować swędzenie, które zaciemnia życie zwierzaka:

Swędzenie u psów, czyli dlaczego pies swędzi
  1. Kleszcze i choroby odkleszczowe - jeśli pies ciągle swędzi, zwykle po pchłach, podejrzewa się innych krwiopijców - kleszcze stawonogów. Pasożyty te wywołują świerzb swędzący, a dokładniej takie dolegliwości jak świerzbowiec, otodektoza (roztocze ucha), notoedroza, nużyca, heiletioza. Objawy zmiany u psa przez kleszcze - niekontrolowane swędzenie (na jego ciele pojawiają się swędzenie, zadrapania, ukąszenia, włosy "wspinają się"), pojawienie się bezwłosych plam, zmiana koloru skóry ze zwykłego na żółtawo-szary, szorstki i łuszczenie się skóry, powstawanie ropni. Jeśli pasożyt przeniknął do uszu psa, objawy będą następujące: ciągłe potrząsanie głową, ciemnobrązowy wysięk z uszu, zgrubienie skóry uszu;
  2. Wszy - białawe owady gryzące wszy, które podobnie jak pchły mogą powodować swędzenie u psa. Jak stwierdzić, czy pies jest dotknięty wszy?? Na początek należy uważnie przyjrzeć się sierści i skórze zwierzaka: poruszające się lekkie słomkowe kropki o długości nie większej niż 4 mm to wszy. Zewnętrznie wyglądają jak pchły, ale ich kolor jest znacznie jaśniejszy. Oznaki obecności wszy - ciągłe drapanie (specjalne swędzenie może występować w uszach, narządach płciowych, a także tam, gdzie włosy są szczególnie długie), zapalenie skóry od ukąszeń samych pasożytów i zębów samego zwierzęcia, pogorszenie stanu sierści (pojawienie się kołtunów, przerzedzenie i matowienie włosów), bezsenność;
  3. Wlazeoidy - jasnożółte owady, które upodobają sobie sierść psa. Choroba rozwijająca się na tle obecności wszy - trichodektoza. Oznaki obecności tych pasożytów to swędzenie (szczególnie uszu, brzucha i ud, nasady ogona), zgrubienie i zgrubienie skóry, zniszczenie sierści, łysienie. W rzeczywistości objawy obecności wszy są podobne do tych, które występują przy wszy;
  4. Zapalenie skóry - zapalenie skóry i jedna z przyczyn silnego swędzenia. Zwierzę stale drapie się alergicznym, zakaźnym, polekowym i pasożytniczym zapaleniem skóry. Inne objawy zapalenia skóry oprócz silnego swędzenia to zaczerwienienie skóry (obszary problematyczne są gorące w dotyku), przerzedzenie sierści, obrzęk, szorstkość lub ścieńczenie skóry, nerwowość. Jeśli choroba dotknęła kończyny zwierzaka, pies zacznie wyraźnie kuleć, spędzać więcej czasu na leżeniu;
  5. Alergia - u zwierzęcia można zaobserwować nagłe hesh oraz z powodu nadwrażliwości na niektóre pokarmy (np.n. alergie pokarmowe), kosmetyki, leki, kurz, ślina, pasożyty (te same pchły lub kleszcze itp.). Istnieje nawet alergia autoimmunologiczna, chociaż zdarza się to rzadko. Pierwszymi objawami alergii jest silny świąd (szczególnie w okolicy łap, kufy, uszu, pachwin), śluz z nosa i łzawienie, wysypka i łuszczenie się skóry, obrzęk, wypadanie włosów, czasem rozstrój stolca forma biegunki;
  6. Grzybicze zmiany skórne - gdy pies swędzi i wypada sierść można sugerować rozwój infekcji grzybiczej (np. favus, mikrosporia, blastomykoza, sporotrychoza itp.).). Oznaki grzybicy na skórze - pojawienie się małej łysiny (włosy na dotkniętym obszarze są początkowo bardzo krótkie, jakby przycięte, potem całkowicie wypadają), zaczerwienienie, a następnie siwienie skóry, łuszczenie się skóry skóra, swędzenie, niepokój. Z reguły najpierw grzyb atakuje głowę, szyję, podudzia, ale jeśli nie jest leczony, zdarza się, że pies swędzi plecy, biodra, brzuch, czyli praktycznie całe ciało;
  7. Bakteryjne zmiany skórne - najczęstsza dolegliwość wywoływana przez różne bakterie (gronkowce, paciorkowce itp.), zwyczajowo bierze się pod uwagę ropne zapalenie skóry. Objawami takiej choroby są silne swędzenie i stany zapalne skóry, tworzenie ropnych grudek, nadżerki, a nawet owrzodzenia na skórze ciała (w tym.h. w przestrzeni międzypalcowej), łupież, pojawienie się nieprzyjemnego, gnijącego zapachu ze skóry psa, wypadanie włosów w dotkniętych obszarach, osłabienie, odmowa karmienia, apatia;
  8. Zaburzenia psychiczne, stres - jeśli pies swędzi, ale nie ma pcheł, a także kleszczy i innych ektopasożytów, przyczyną może być zaburzenie emocjonalne. Niektórzy uważają, że stres jest ludzkim problemem, ale psy też mogą cierpieć tak samo jak my, na przykład z powodu nagłej zmiany miejsca zamieszkania, zdrady właściciela, czy pojawienia się nowego członka rodziny (dziecka lub innej osoby). zwierzę) w domu. Oznaki stresu - nie tylko drapanie, ale także lizanie ciała aż do łysych miejsc (zwykle cierpią na to łapy i nasada ogona), niewłaściwe zachowanie (nadmierna wesołość, agresja lub apatia), próby podważenia (nawet w mieszkaniu pies może gwałtownie drapać pazurami linoleum lub parkiet), odmawiając jedzenia, zataczając kręgi wokół domu. Niektóre psy, gdy są zestresowane, zaczynają umieszczać metki w mieszkaniu;
  9. Niektóre poważne choroby narządów wewnętrznych - często właściciele nie kojarzą swędzenia ciała psa z zaburzeniami w pracy narządów wewnętrznych. Ale w rzeczywistości zwierzęta często swędzą z tym samym cukrzyca, nerkowy i niewydolność wątroby.

Co zrobić, jeśli Twój pies cały czas swędzi

Jeśli zwierzak drapie się raz lub dwa razy dziennie, nie ma powodu do obaw. A kiedy swędzenie dosłownie wyczerpuje zwierzę? Jeśli pies stracił spokój i sen, ciągle drapiąc się i liżąc swoje ciało, czas na działanie. Aby złagodzić stan zapalny skóry, zwierzętom podaje się kortykosteroidy (kortyzon, deksametazon itp.), aby wyeliminować swędzenie - leki przeciwhistaminowe (Tavegil, Suprastin itp.). Rany na ciele są leczone lekami antyseptycznymi (Levomekol, maść cynkowa itp.). Jeśli masz pewność, że jest to spowodowane obecnością pasożytów, stosuje się środki owadobójcze roztoczobójcze (Advocate, BARS Forte itp.).

Swędzenie u psów, czyli dlaczego pies swędzi

Lepiej jednak nie przeprowadzać samodzielnie środków terapeutycznych, ponieważ tylko lekarz może przepisać właściwe leczenie po zbadaniu pacjenta z jądrem ogoniastym i przeprowadzeniu niezbędnych badań (zeskrobiny skóry, kultura bakteryjna, biopsja, biochemiczne badanie krwi itp.). Niestety nie uda się określić „na oko”, na co choruje pies. Ten sam świerzb drążący można łatwo pomylić z piodermią lub zapaleniem skóry. Ponadto, jak się dowiedzieliśmy, swędząca skóra jest wprawdzie nietypowa, ale nadal jest oznaką niektórych chorób układu hormonalnego, pokarmowego i moczowego, a tutaj niezbędne są same leki przeciwhistaminowe, antyseptyczne i hormony.