Co zrobić, jeśli twój pies swędzi

Wielu niedoświadczonych właścicieli psów dręczy pytanie - co zrobić, jeśli pies zacznie aktywnie swędzić. Idź do sklepu i od razu kup środek na pchły lub, lepiej, udaj się do weterynarza? Od razu widać, że pchły nie są jedyną przyczyną swędzenia. Dlatego najpierw musisz zrozumieć, czym jest katalizator, ale leczenie zostanie już wybrane.

Przyczyny swędzenia u psów

Istnieje kilka powodów, które mogą powodować swędzenie. Przede wszystkim oczywiście należy wziąć pod uwagę choroby pasożytnicze, czyli pchły i kleszcze.

Prawdopodobieństwo, że pchły są przyczyną swędzenia jest często niedoceniane. Dzieje się tak, ponieważ te małe szkodniki nie są widoczne na psie, ale często powodują dyskomfort dla zwierzaka. Reakcja alergiczna na ślinę pcheł i powoduje swędzenie. W przypadku zwierząt wykazujących silną wrażliwość na pchłą ślinę czasami wystarczy kilka ugryzień, aby wywołać reakcję alergiczną.

Konieczne jest również wykonanie skrobania w celu identyfikacji kleszczy. Jest to skuteczna metoda identyfikacji przyczyny swędzenia. Ale nadal istnieje specjalny rodzaj roztocza, który jest przyczyną świerzbu skórnego (swędzącego świerzbu) u psów. Tego rodzaju małe zwierzątka można znaleźć tylko w 40% zeskrobań. Ale nadal lekarz może określić chorobę na podstawie objawów, które ma zwierzę. Zaleci też kurację, która w 100% pozbędzie się kleszczy i nie wyrządzi zwierzęciu krzywdy.

Trzeba też wziąć pod uwagę fakt, że na skórze zawsze znajduje się mikroflora, czyli grzyby i bakterie w bardzo małych ilościach. W przypadku prawidłowego stanu organizmu i braku chorób skóry nie powodują żadnych problemów. Ale na tle jakiejkolwiek choroby liczba tych organizmów wzrasta, co komplikuje i tak już złożony stan skóry.

Grzybicze i bakteryjne zapalenie skóry u psów jest bardzo częste, a ponieważ te mikroorganizmy są przyczyną swędzenia, weterynarz może zlecić badanie cytologiczne w laboratorium. Za pomocą tej analizy będzie mógł potwierdzić lub wykluczyć wstępną przyczynę choroby.

Jeśli powyższe opcje są wykluczone, pies najprawdopodobniej ma do czynienia z alergią. U tych zwierząt jest dwojakiego rodzaju: żywnościowy i nieżywnościowy. W celu postawienia diagnozy lekarz przegląda historię choroby, wyniki badań skóry i badania pacjenta, porównuje je i w razie potrzeby zleca dalszą diagnostykę.

Musisz zrozumieć, że lekarzowi trudno jest dowiedzieć się, jaki rodzaj alergii ma pies, ponieważ ich objawy są podobne, a mianowicie zaczerwienienie, obliczenia i swędzenie. A żeby je leczyć, potrzebne są różne leki. Dlatego ważne jest, aby dowiedzieć się, z jakim rodzajem alergii ma do czynienia weterynarz.

Do tej pory nie ma testów pozwalających określić każdy rodzaj alergii. Dlatego też etap diagnostyki jest bardzo rozciągnięty, a jego algorytmem jest wykluczenie różnych rodzajów alergii. Proces ten zaczyna się od alergii pokarmowych przy zastosowaniu diety eliminacyjnej, która trwa od sześciu do ośmiu tygodni.

Dieta składa się z karmy przemysłowej lub domowej, zawierającej pokarmy nowe dla zwierzęcia. W końcu alergia nie zależy od ilości alergenu, jaką otrzymuje organizm. Z tego powodu nie powinno się nic więcej psu podawać, dotyczy to również smakołyków i witamin. Pod koniec diety dokonuje się „prowokacji”, czyli przejścia do poprzedniego karmienia. W przypadku, gdy za pomocą diety zaczerwienienie i swędzenie zniknęły lub po prostu zmniejszyły się, a po wprowadzeniu poprzedniego posiłku wznowiły się, to ona była przyczyną swędzenia. Ponadto metodą leczenia i profilaktyki będzie przyjmowanie pokarmów dietetycznych na całe życie.

Ale jak pokazuje praktyka, alergia pokarmowa nie ma bardzo dużej liczby objawów, znacznie częściej lekarze weterynarii zajmują się alergiami nieżywnościowymi. Biorąc pod uwagę tę opcję, objawy alergii mogą nie zniknąć.

Alergia niespożywcza, inaczej nazywana atopowe zapalenie skóry, można uzyskać przy pomocy alergenów pochodzących z otoczenia np. z zarodników grzybów, roztoczy kurzu domowego, pyłków i innych. Nie da się wyleczyć takiej alergii, ponieważ alergeny będą obecne w środowisku przez cały czas, ale za pomocą terapii lekowej można zmniejszyć swędzenie i zapewnić normalną jakość życia zwierzęcia.

Egzotyczną przyczyną swędzenia jest lizanie psychogenne. Charakteryzuje się stereotypowym, powtarzalnym zachowaniem, a występuje głównie w wyniku nieuwagi właścicieli, nadreaktywności oraz w chwilach stresu. Dogi, dobermany, labrador retrievery, setery irlandzkie i owczarki niemieckie mają predyspozycje do tego zachowania.

Czasami mogą występować również inne przyczyny swędzenia, rzadkie choroby, których diagnoza powinna być dokładna i kompetentna.

Leczenie swędzenia u psów

W zależności od przyczyny świądu można zastosować różne środki zaradcze.

• Leki przeciwhistaminowe

Histamina jest czynnikiem biologicznym i głównym mediatorem stanu zapalnego u ludzi. Ale dla psów nie jest to główna przyczyna zapalenia, ponieważ stosowanie leków, które go blokują, nie jest tak niezawodne, jak byśmy tego chcieli. Wykazano, że w przypadku psów kontrola świądu za pomocą leków przeciwhistaminowych jest skuteczna w 40%. Jednocześnie testowanych jest również kilka rodzajów leków przeciwhistaminowych, z których każdy właściciel musi podawać przez dwa tygodnie. Jest to konieczne, aby znaleźć najlepszą opcję.

Leki przeciwhistaminowe mają również skutki uboczne, przede wszystkim senność. Ale nadal jest to łagodniejsza opcja niż zmiany systemowe, które koniecznie wystąpią podczas przyjmowania kortykosteroidów.

Należy również zauważyć, że wzajemne stosowanie kortykosteroidów wraz z lekami przeciwhistaminowymi zmniejszy ilość hormonu kontrolującego świąd.

• Wzmacnianie żywności kwasami tłuszczowymi

Po odkryciu przeciwzapalnego działania oleju rybiego i oleju z wiesiołka u ludzi, doprowadziło to do pojawienia się podobnej żywności, która ma taki sam wpływ na zwierzęta. Należą do nich wyłącznie naturalne leki, które działają przeciwzapalnie, łagodzą skurcze i swędzenie, a także zmniejszają ból stawów.

Jeśli mówimy o skuteczności tego środka dla psów, to pomaga w zakresie 10% i 25% przypadków. Dlatego ta metoda może być stosowana w przypadku jej połączenia z lekami przeciwhistaminowymi w celu zwiększenia całkowitego leczenia.

• Środki zewnętrzne

W przypadku stosowania różnych rozwiązań w leczeniu stanów zapalnych skóry należy pamiętać, że sama chłodna woda działa kojąco na chorą skórę.

• Owsiane aplikacje i szampony koloidalne

Początkowo produkty te były stosowane w kosmetyce i wchodziły w skład wypełniaczy do kąpieli w postaci proszku. Ale kiedy ludzie dowiedzieli się o ich działaniu przeciwzapalnym, weterynarze również zaczęli je stosować. Koloidalne płatki owsiane mogą pomóc w usuwaniu toksyn powodujących pieczenie. To daje psu kilka dni ulgi. Stosowanie owsa jest bardziej skutecznym lekiem, co sugeruje, że można je stosować w połączeniu z miejscowymi środkami znieczulającymi.

• Rozwiązania z siarką

Roztwory siarki pomagają niszczyć pasożyty skóry, leczyć bakteryjne zmiany skórne i grzybicę skóry. Chciałbym również zwrócić uwagę na poprawę stanu obszarów skóry dotkniętych wypryskiem wysiękowym oraz rozpuszczanie białek biorących udział w reakcji alergicznej zlokalizowanych w powierzchniowych warstwach skóry.

Weterynarze zwracają również uwagę, że jeśli takie rozwiązania będą stosowane regularnie, pojawią się pewne niedogodności. Na przykład mają okropny zapach, a pomieszczenie, w którym zostanie przeprowadzona ta procedura, zachowa go. Ponadto, jeśli roztwór siarki dostanie się na ubrania, będzie plamić. Ale kolor białej wełny zmieni się na żółty.

• Szampony

Wracając do przyczyn swędzenia u psów, pamiętaj, że drożdże i bakterie, pasożyty skóry i nadmiar sebum to czynniki, które mogą wywołać swędzenie skóry. Aby leczyć jego przyczyny, istnieje wiele sposobów na spłukiwanie i szamponowanie. W przypadku, gdy zamierzasz wykorzystać te środki, minimalny czas dla nich wynosi 10 minut. W przypadku wcześniejszego zmycia produktu efekt terapeutyczny nie zostanie osiągnięty.

Grupy leków do leczenia swędzenia

Poniżej znajdują się najczęstsze grupy leków zwalczających swędzenie i jego przyczyny:

• Spraye z gummilac

Są to środki nawilżające, które stosuje się zarówno w postaci sprayów, jak i roztworów wodnych. Powinny być stosowane do skóry suchej, ale można je stosować w połączeniu z płynami na bazie siarki. Naturalnie wysychają na skórze, a następnie działają leczniczo.

• Koloidalne balsamy i spraye owsiane

Ich zasada działania jest taka sama jak w sprayach z gummilacem. Preparaty na bazie owsa pozostają popularne i można je kupić jako kremy, płukanki, szampony, spraye i balsamy.

• Środki do leczenia oparzeń słonecznych

Wykazują wyraźne działanie przeciwzapalne zarówno u ludzi, jak iu zwierząt. W celu zwiększenia skuteczności leczenia psów wskazane jest stosowanie balsamów i sprayów.

• Żele aloesowe

Lek ten można przygotować w domu jako szampon lub podobny. Aloesowy mazidło można również kupić w aptekach. Ale dla uczciwości należy zauważyć, że na rynku nie brakuje produktów, które zawierają w swoim składzie aloes, ale nie są one tak skuteczne, jak byśmy sobie tego życzyli. W przypadku użycia prawdziwego aloesu zawiera enzymy niszczące białka biorące udział w mechanizmie zapalenia. Przyspieszają również gojenie się skóry i nie są szkodliwe dla zwierząt.

Stosowanie kortykosteroidów

W przypadku zwierząt silny świąd psuje życie i musisz zrozumieć, że kortykosteroidy mogą pomóc w uniknięciu tego. Są narzędziem do zmniejszania bólu i cierpienia zwierzęcia. Musisz także wiedzieć, że stanowią one ważną część terapii mającej na celu leczenie swędzącej skóry. Mimo to, ze względu na zły wpływ sterydów na organizm, należy unikać długotrwałego stosowania sterydów. Jak pokazuje praktyka, do całkowitego wyleczenia potrzebny jest jeszcze długi okres, co wymusza stosowanie specjalnych protokołów terapeutycznych.

Pomimo tego, że hormony kortykosteroidowe mają wiele skutków ubocznych, a ich stosowanie jest wysoce niepożądane, są one niezastąpionym lekarstwem na silne swędzenie alergiczne.

I na koniec zauważamy, że dzisiaj istnieją leki kortykosteroidowe do użytku zewnętrznego. Działają bez wchłaniania przez skórę, dzięki czemu nie mają negatywnego wpływu na organizm. W przypadku, gdy lekarz nie widzi konkretnych przeciwwskazań, takie fundusze można zastosować na małych obszarach. W końcu głupotą jest odkładanie skutecznego i nieszkodliwego leku.