Egipski mau

Egipska rasa naturalnych kotów Mau (ang. Egipski Mau, czasem po rosyjsku - egipski mao), którego urok tkwi w kontraście między kolorem sierści a ciemnymi plamami na nim. Te plamki są indywidualne, a każdy kot ma niepowtarzalny wzór. Mają też rysunek w formie litery M, umieszczony na czole, nad oczami, a oczy wydają się być zsumowane z makijażem.

Historia rasy

Prawdziwa historia rasy zaczęła się ponad 3000 lat temu. W końcu Egipt jest uważany za miejsce narodzin tych kotów i ogólnie za kołyskę, w której urodziły się pierwsze koty domowe.

Mau najprawdopodobniej pochodzi od dzikiego kota afrykańskiego (Felis lyica ocreata), a jego udomowienie rozpoczęło się między 4000 a 2000 p.n.e.

Na starożytnych freskach często można znaleźć wizerunki kotów trzymających ptaki w pyskach, a naukowcy sugerują, że Egipcjanie używali ich jako zwierząt do polowań.

Najstarszy wizerunek kota znajduje się w ścianie starożytnej świątyni i pochodzi z 2200 rpne.

Prawdziwy rozkwit nadszedł z czasem, gdy kot zaczął odgrywać ważną rolę w religii, ponieważ Egipcjanie wierzyli, że bóg słońca Ra przybiera postać kota.

Każdej nocy Ra zapada się pod ziemię, gdzie walczy ze swoim odwiecznym wrogiem, bogiem chaosu Apopisem, pokonuje go, a następnego ranka znów wschodzi słońce.

Rysunki z tamtych czasów przedstawiają Ra jako cętowanego kota rozdzierającego Apophisa. Od około 945 koty są kojarzone z innym bóstwem, Bastet. Przedstawiano ją jako kotkę lub kobietę z głową kota. A koty trzymano w świątyniach jako żywe ucieleśnienie bóstwa.

Popularność kultu bogini Bastet trwała długo, około 1500 lat, aż do Cesarstwa Rzymskiego.

Z tego czasu zachowało się wiele wspaniałych figurek z brązu, które przedstawiają kota o długich nogach i szerokiej klatce piersiowej, przypominających współczesne mau.

Jeśli kot zdechł, został zabalsamowany i pochowany z honorami. Rodzina była w żałobie, a członkowie rodziny zgolili brwi. A osobie, która zabiła lub wyszydzała kota, groziła surowa kara, aż do śmierci.

Współczesna historia rasy rozpoczęła się w 1952 roku, kiedy wyemigrowana rosyjska księżniczka Natalia Trubetskaya spotkała się we Włoszech z ambasadorem Egiptu. Zobaczyła z nim kota, który tak bardzo jej się spodobał, że księżniczka przekonała ambasadora, by sprzedał jej kilka kociąt.

Zaczęła zajmować się selekcją i hodowlą nowej rasy, aby była jak najbardziej podobna do kotów przedstawionych na freskach egipskich. W 1956 wyemigrowała ze Stanów Zjednoczonych, zabierając ze sobą kota o imieniu Baba i kilka innych.

To właśnie w USA rozpoczęły się główne prace nad selekcją ras. Rasa ta wzięła swoją nazwę od egipskiego słowa mw - mau lub cat. Mau uzyskała status mistrza w niektórych organizacjach w 1968 roku, CFA rozpoznało ją w 1977 roku.

Pomimo tego, że Egipt uważany jest za jego ojczyznę, najnowsze testy DNA wykazały, że krew rasy ma głównie europejskie i amerykańskie korzenie. Nic w tym dziwnego, od 1970 roku Stany Zjednoczone stały się głównym krajem, w którym prowadzone są prace hodowlane. Hodowle kupowały koty o pożądanych parametrach w Indiach i Afryce i krzyżowały z miejscowymi.

Opis rasy

Ten kot łączy w sobie naturalne piękno i aktywny charakter. Ciało średniej wielkości, z dobrze rozwiniętymi mięśniami, ale jednocześnie bardzo zgrabne, bez masywności. Tylne nogi są nieco dłuższe niż przednie, więc wydaje się, że jest na palcach.

Opuszki łap są małe, owalne. Ogon średniej długości, grubszy u nasady, zwężający się na końcu.

Dojrzałe seksualnie koty ważą od 4.5 do 6 kg, koty od 3 do 4.5 kg. Ogólnie rzecz biorąc, równowaga jest ważniejsza niż rozmiar, a jakiekolwiek krzyżowanie jest niedopuszczalne.

Głowa w kształcie zaokrąglonego klina, mała z szerokim grzbietem nosa. Uszy są zaokrąglone, szeroko rozstawione i wystarczająco duże.

Najbardziej wyróżniają się oczy, duże, w kształcie migdałów, o wyjątkowej agrestowej zieleni i inteligentnym wyrazie.

Dopuszczalne przebarwienie oczu, od lekko zielonego po 8 miesiącach do całkowicie zielonego po 18 miesiącach. Preferowane są koty z zielonymi oczami, jeśli nie zmieniły koloru przed ukończeniem 18 miesięcy, zwierzę zostanie zdyskwalifikowane.

Uszy są średniej lub dużej wielkości, szerokie u nasady i lekko spiczaste. Kontynuują linię głowy, włosy w uszach są krótkie, ale powinny rosnąć kępkami.

Jego najważniejszą cechą jest jasna, cętkowana sierść egipskiego Mau. Sierść jest błyszcząca, gęsta, jedwabista z 2 lub 3 tykającymi pierścieniami na każdym włosie. Co ciekawe, ciemne plamy występują nie tylko na sierści, ale także na skórze. Prawdziwy mau ma M nad oczami i W na wysokości uszu w kierunku tyłu głowy – tak zwany skarabeusz.

Dostępne są trzy rodzaje kolorów: przydymiony, brązowy i srebrny. W miotach pojawiają się również kocięta czarne i marmurkowe, ale są one uznawane za ubojowe i nie mogą być wystawiane i hodowane.

W zawodach mistrzowskich dozwolone są kolory srebrne, brązowe i dymne, ale czasami są też kolory niebieskie.

W 1997 roku CFA zezwoliła im nawet na rejestrację. Ale całkowicie czarne, mimo że biorą udział w hodowli, mają zakaz pokazów w pokazie.

Tułów kota jest losowo nakrapiany, ma różne rozmiary i kształt. Liczba plamek po każdej stronie jest niewielka, mogą być zarówno małe, jak i duże, o dowolnym kształcie. Ale powinien stworzyć dobry kontrast między kolorem podstawowym a plamami.

Średnia długość życia kota to około 12-15 lat, jednocześnie jest to raczej rzadka rasa.

Na przykład w 2017 roku w Stanach Zjednoczonych CFA (Governing Council of the Cat Fancy) zarejestrowała tylko 200 kociąt. Łącznie w tym roku zarejestrowanych było 6.742 osoby.

Postać

Jeśli plamy na płaszczu przyciągają uwagę, to charakter mau przyciągnie serce. To niestrudzone dzieci, ciepłe mruczenie, a rano budziki z szorstkimi językami i miękkimi łapkami.

Hodowcy opisują je jako niezwykle lojalne koty, wybierają jednego lub dwóch członków rodziny i pozostają lojalni, kochając je do końca życia.

Najbardziej kochają spędzanie czasu z właścicielem, zwłaszcza jeśli wspierają gry. Mau to energiczny, ciekawy i zabawny kot.

Aktywni i mądrzy, Egipcjanie Mau potrzebują dużo zabawek, drapaków i innej rozrywki, inaczej zrobią zabawki, coś z twoich rzeczy. Mają silne instynkty łowieckie, tropienie i łapanie zdobyczy, to ich fascynuje.

To samo dotyczy ich zabawek, jeśli zabierzesz swoją ulubioną rzecz, zostanie ona odnaleziona, a potem oszalejesz, żądając zwrotu jej na swoje miejsce!

Podobnie jak odlegli przodkowie, którzy zajmowali się polowaniem na ptaki, Mau lubią wszystko, co się rusza i co można wyśledzić. W domu mogą to być różne sztuczne myszy, opakowania cukierków, sznurki, ale na ulicy stają się skutecznymi myśliwymi. Aby kot był zdrowy, a lokalne ptaki nienaruszone, lepiej trzymać kota w domu, nie wypuszczając go.

Zwykle milczą, ale jeśli czegoś chcą, oddadzą głos, zwłaszcza jeśli chodzi o jedzenie. Komunikując się z ukochaną osobą, ociera się o stopy i wydaje wiele różnych dźwięków, takich jak mruczenie, ale nie miauczenie.

Prawda jest indywidualna i może się różnić w zależności od kota.

Mau lubi wspinać się wyżej, a stamtąd obserwować, co dzieje się wokół. I choć są kotami domowymi, nie znoszą zamkniętych drzwi i szaf, zwłaszcza jeśli mają za sobą swoje ulubione zabawki. Są mądrzy, spostrzegawczy i szybko rozumieją, jak omijać bariery.

Wiele osób kocha wodę (oczywiście na swój sposób), ale z drugiej strony wszystko zależy od charakteru. Jedni z przyjemnością pływają, a nawet bawią się z nią, inni ograniczają się do moczenia łapek i picia trochę.

Mau dobrze dogaduje się z innymi kotami, a także przyjaznymi psami. Cóż, nie ma co mówić o dzieciach, to najlepsi przyjaciele. Kto może cierpieć to ptaki i gryzonie, nie zapomnij o łowieckiej przyrodzie.

Opieka

Rasa ta uwielbia jeść i, jeśli jest to dozwolone, szybko przybiera na wadze. Rozsądne karmienie jest kluczem do utrzymania egipskiego Mau, ponieważ otyłość wpływa na jego zdrowie i długowieczność.

Jak wspomniano, uwielbiają wodę, więc nie zdziw się, jeśli Twój kot się nią bawi zamiast pić.

Kocięta wymagają starannej pielęgnacji od urodzenia, aby mogły przyzwyczaić się do nowych ludzi, miejsc i dźwięków. Zostaw włączony telewizor lub radio, aby przyzwyczaić się do hałasu. Nie lubią brutalnego obchodzenia się, więc weź je pod brzuch obiema rękami.

Trzeba przyciąć pazurki i jak najwcześniej przeczesać kociaka, aby stało się to dla niego nawykiem. Ponadto uwielbiają być głaskane, a wełna jest krótka, nie plącze się.

Sprawdzaj uszy pod kątem czystości raz w tygodniu, czyść w razie potrzeby. Ale ich oczy są duże, czyste i nie łzawią, przynajmniej wydzielina jest skąpa i przejrzysta.

Mau należy prać w razie potrzeby, ponieważ ich wełna jest czysta i rzadko staje się tłusta. Jest to jednak dość proste zadanie, ponieważ dobrze tolerują wodę.

Zdrowie

W latach pięćdziesiątych, kiedy egipski Mau pojawił się po raz pierwszy w Stanach Zjednoczonych, krzyżowanie i niewielka pula genów dały impuls do rozwoju niektórych chorób dziedzicznych. Koci astma i poważne problemy z sercem są konsekwencjami.

Jednak hodowcy ciężko pracowali, aby złagodzić te problemy, w tym sprowadzając koty z Indii i Egiptu.

Zdrowie znacznie się poprawiło, ale niektóre problemy pozostają, na przykład alergie na niektóre pasze. Ponadto w niektórych liniach choroby genetyczne nie zostały jeszcze całkowicie wyeliminowane, dlatego warto porozmawiać z właścicielem o dziedziczności kota.

Jeśli chcesz zwierzaka i nie planujesz brać udziału w pokazie, warto kupić czarnego kota. Ma też plamki, ale raczej trudno je dostrzec. Black Mau są czasami używane do hodowli, ale rzadko i zwykle są kilka razy tańsze niż zwykłe, ponieważ są uważane za ubój.

Jednak poza kolorem sierści nie różnią się niczym od klasycznego mau, a amatorzy twierdzą, że ich sierść jest delikatniejsza i piękniejsza.