Kot rosyjski niebieski

podstawowe informacje

Tajemnicze pochodzenie kotów oraz ich niezwykły i chwytliwy kolor nadal nie mogły przyczynić się do szybkiej popularyzacji rosyjskiego błękitu. Pod tym względem rasa ustępowała brytyjskim kotom niebieskim i długowłosym kotom niebieskim, które były bardzo popularne już na przełomie XIX i XX wieku. W tym samym czasie rosyjski niebieski wyróżniał się wśród przedstawicieli innych ras.

W 1939 roku rasa zaczęła nosić obecną oficjalną nazwę - kot rosyjski niebieski. Druga wojna światowa miała swój negatywny wkład w rozwój rasy. W czasie wojny i okresów powojennych populacja przedstawicieli tej rasy gwałtownie spadała. Profesjonalni hodowcy, którzy starali się zachować rasę, zaczęli krzyżować rosyjski blues z koty syjamskie podobne kolory, a także koty brytyjskie krótkowłose. Doprowadziło to do tego, że cechy rosyjskiego błękitu zaczęły stopniowo zanikać. Postanowiono dołożyć wszelkich starań, aby hodować czystorasowych przedstawicieli rasy.

Co dziwne, ale w ich ojczyźnie rosyjski blues nie stał się tak popularny, czego nie można powiedzieć o Stanach Zjednoczonych. Tam te koty były bardzo poszukiwane. Zwierzęta te cieszyły się taką samą popularnością w Japonii.

Żmudna selekcja doprowadziła do wyhodowania kota rosyjskiego niebieskiego o półdługiej sierści. Takie zwierzęta zaczęto nazywać „Nibelungami”. Pod koniec ubiegłego wieku, w 1987 roku, Międzynarodowe Stowarzyszenie uznało Nibelungów za odrębną rasę. Od tego momentu nie należały już do kotów rosyjskich niebieskich. Jednak uczciwie trzeba powiedzieć, że nawet teraz Nibelungowie są uważani za bardzo rzadką rasę.

Wieloletnie próby przywrócenia rasy zakończyły się sukcesem, ale rezultatem tych prac były także negatywne przejawy, które, choć nieczęsto, nadal występują u tych kotów. Eksperci uważają wszelkie plamy, paski lub plamy na sierści zwierzęcia za cechy niepożądane - kolor powinien być ściśle niebieski z wyczuwalnym srebrzystym odcieniem. Oczy głęboko osadzone lub wyłupiaste są również uważane za zboczenie. Należy zauważyć, że w młodym wieku kocięta mogą mieć delikatne pręgi na sierści, ale z wiekiem wszystkie znikają.

Pomimo tego, że rosyjskie niebieskie koty kochają wolność, nadal nie okazują zbytniej miłości do chodzenia po ulicy. Wolą przebywać w domu obok bliskich. Właściciele kotów tej rasy, którzy mają w domu inne zwierzaki, nie muszą się martwić, dobrze dogadują się z innymi pupilami.

U kotów tej rasy dość wyraźnie przejawia się instynkt łowiecki. Ta cecha jest szczególnie widoczna u kotów mieszkających w prywatnym domu. Taki kot będzie prawdziwym darem niebios dla właścicieli, którzy mają w domu myszy. Po zakupie rosyjskiego niebieskiego gryzonie znikną. Jeśli nie można zrealizować swojego instynktu zgodnie z jego przeznaczeniem, zwierzęta domowe będą łapać motyle, wróble itp.D.

Charakter kotów rosyjskich niebieskich kształtuje się w procesie dorastania, choć jego podstawowe cechy określa już sama natura. Jak większość spokojnych kotów, przedstawiciele tej rasy nie wymagają specjalnego przeszkolenia. Głównym warunkiem wychowania posłusznego rosyjskiego niebieskiego kota jest pełen szacunku stosunek do zwierzaka, zrównoważony sposób komunikacji, regularne aktywne ćwiczenia. Jeśli chodzi o toaletę, te koty są bardzo łatwe przyzwyczaić się do tacy.

Koty rosyjskie niebieskie dogadują się w każdej rodzinie, niezależnie od ich składu ilościowego. Częściej spotyka się je wśród osób starszych, całym powodem jest posłuszny charakter i łatwość opieki. Ponadto właściciele kotów rosyjskich niebieskich twierdzą, że zwierzęta te są w stanie zapewnić efekty terapeutyczne. Ich zdaniem łagodzą stres i pomagają przezwyciężyć nerwowość.

Proces socjalizacji powinien rozpocząć się od pierwszego dnia pojawienia się kociaka w domu. Zwierzę musi zostać wprowadzone do otaczającego go świata, nauczone podstawowych umiejętności. Jeśli w domu są inne zwierzęta, należy natychmiast zapewnić ich kontakt ze sobą. To prawda, że ​​w stosunku do psa mogą pojawić się trudności.

Koty rasy rosyjskiej niebieskiej kąpią się w miarę potrzeb, to samo dotyczy przycinania pazurów. Szczególną uwagę należy zwrócić na uszy zwierzaka. Ich stan należy uważnie i regularnie monitorować. Uszy są leczone specjalnym roztworem, który jest przepisany wyłącznie przez weterynarza.

Kilka interesujących faktów

• W trakcie trudnych prac hodowlanych, które pomogły zachować rasę, pojawiły się różne odstępstwa od wzorca rasy. Dlatego decydując się na zakup rosyjskiego niebieskiego kota, bądź przygotowany na to, że możesz nie mieć szczęścia, a staniesz się właścicielem nierasowego zwierzaka. Aby dokonać właściwego wyboru, najlepiej skontaktować się ze znanym specjalistą.
• Obecnie istnieją trzy odmiany kota rosyjskiego niebieskiego, a mianowicie: angielska, skandynawska i amerykańska. Dlatego zwierzęta domowe mogą się nieznacznie różnić w zależności od odmiany.
• Panuje opinia, że ​​prawdziwa rasa hodowlana kota rosyjskiego niebieskiego ulega degeneracji ze względu na fakt, że selekcja prowadzona jest przy udziale kotów tej samej pokrewnej linii.
• Kot tej rasy mógł dostać się do Anglii nie tylko dzięki marynarzom, ale także jako prezent wręczony zagranicznym gościom przez samą Katarzynę II.
• Pomimo tego, że rosyjskie niebieskie koty wyróżniają się raczej spokojną i posłuszną naturą, jednak w rzadkich przypadkach mogą wykazywać upór. Dlatego właściciel musi być przygotowany na takie zachowanie swojego pupila.
• Kot rosyjski niebieski wyróżnia się dobrym zdrowiem i brakiem skłonności do nieprawidłowości genetycznych. Niemniej jednak jest to możliwe tylko przy odpowiedniej diecie, wystarczającej opiece i uwadze w stosunku do zwierzaka.
• Koty rosyjskie niebieskie w domu są mniej popularne niż w wielu innych krajach, na przykład w Japonii i USA.