Porosty kotów: jak rozpoznawać i leczyć

Co to jest koci porost

Porosty kocie (lub, jak to się nazywa w źródłach medycznych, grzybica, mikrosporia) to choroba skóry wywoływana przez grzyby i przenoszona przez kontakt, czyli dotyk. Najczęściej jej nosicielami są koty, dlatego choroba otrzymała tę nazwę.

Główne rodzaje porostów u ludzi

W zależności od przyczyn wystąpienia, objawów, charakterystyki leczenia rozróżnia się kilka rodzajów porostów u ludzi:

• Liszaj płaski. Charakteryzuje się pojawieniem się wysypek w postaci zaczerwienienia, owrzodzeń. Zlokalizowane najczęściej na zgięciach łokcia, w okolicy lędźwiowej, podbrzuszu, pachwinach, pod pachami. Może również pojawiać się na błonach śluzowych, np. w jamie ustnej. Wysypki są często wielokrotne, zlokalizowane w grupach, tworzą na ludzkim ciele coś w rodzaju girlandy. Najbardziej podatne na infekcje są kobiety w wieku 50-60 lat, osoby z chorobami narządów wewnętrznych. Ten porost jest niebezpieczny, ponieważ bez odpowiedniego leczenia może stać się przewlekły lub przerodzić się w nowotwór złośliwy.
• Różowy versicolor (Gibert). Najczęściej pojawia się u osoby po przebytych chorobach zakaźnych. Charakteryzuje się pojawieniem się dużych różowych plam na ludzkim ciele. Na początku pojawia się tylko jeden, zwany matczynym, stopniowo powiększa się. Po upływie jednego do dwóch tygodni od zachorowania skóra pokrywa się różowymi plamkami o mniejszym rozmiarze, z lekkim swędzeniem.
• Półpasiec (półpasiec). Choroba wirusowa, która dotyka głównie osoby z obniżoną odpornością, osoby zakażone wirusem HIV, osoby, które nie chorowały na ospę wietrzną w dzieciństwie. Charakteryzuje się pojawieniem się dużych, obrzękłych różowych plam, które w ciągu 3-4 dni zamieniają się w bąbelki z przezroczystą treścią. Chorobie towarzyszą bardzo silne odczucia bólowe, które mogą utrzymywać się nawet kilka tygodni po zabiegu.
• Łupież pstry. Nazywany również wielobarwnymi porostami. Charakteryzuje się pojawieniem się na ludzkim ciele przebarwionych plam lub plam w kolorze brązowym lub różowym. Kolor może się zmieniać z czasem, elementy się odklejają. Ta infekcja grzybicza nie wymaga kompleksowego leczenia, często samoistnie ustępuje.
• Liszaj obrączkowy. Jest to wysoce zaraźliwa (zaraźliwa) infekcja skóry, włosów lub paznokci wywołana przez grzyby chorobotwórcze. Zakażenie może być spowodowane przez dwa rodzaje drobnoustrojów - Trichophyton i Microsporum. Prawidłowe oznaczenie choroby opiera się na nazwie grzyba, który ją spowodował, więc lekarze izolują trichofitozę i mikrosporię. Grzybica jest również nazywana grzybicą, grzybicą lub grzybicą. Grzyby Trichophyton to drobnoustroje, które tylko pasożytują na ludzkiej skórze, podczas gdy Microsporum infekuje zarówno ludzi, jak i zwierzęta. Grzybica jest najbardziej zakaźna u dzieci w wieku 4-13 lat.

Galeria zdjęć: przejawy różnych rodzajów porostów

Grzybica powoduje

Uważa się, że koci porost pojawia się, gdy głaszczesz bezpańskiego kota. Ale to wcale nie jest prawda. Prawie każdy jest zagrożony tą chorobą. Grzyb, który powoduje grzybicę, może zabrać ze sobą zwierzaka, jeśli wypuścisz go na zewnątrz, a także siebie na podeszwach butów, ubrań. Należy zauważyć, że ten rodzaj drobnoustroju jest bardzo odporny na działanie różnych środków dezynfekujących i może przebywać w Twoim domu nawet do dwóch lat, dlatego zarówno zwierzę, jak i Ty, będziecie stale narażeni na ryzyko.

Najbardziej podatne na zarażenie porostami kocimi są osoby z osłabionym układem odpornościowym

Grupą ryzyka o wysokim prawdopodobieństwie zakontraktowania są:

• dzieci poniżej czternastego roku życia;
• kobiety w ciąży i karmiące;
• osoby z osłabionym układem odpornościowym, na przykład, które niedawno przeszły inną chorobę zakaźną.

Zdrowi dorośli również mogą się zarazić, ale grzyb nie powoduje w nich rozwoju choroby, ponieważ jest niszczony przez komórki odpornościowe lub zmywany z powierzchni nienaruszonej skóry podczas zabiegów higienicznych.

Wideo: jak porosty kotów są przenoszone na ludzi

Objawy porostów kotów u ludzi

Objawy zależą od postaci choroby i patogenu. Lekarze identyfikują następującą lokalizację wysypki:

• skóra ramion i nóg, stóp, dłoni i dłoni;
• tułów;
• paznokcie u rąk i nóg;
• pachy;
• fałdy pachwinowe;
• skóra na twarzy;
• oskalpować.

Wraz z rozwojem grzyba na skórze głowy tworzą się łysiny, stąd nazwa porostu - grzybicy

Zwykle dana osoba może zaobserwować następujące przejawy:

• Na ciele pojawiają się plamy w kształcie pierścieni. Elementy stają się widoczne kilka dni po zakażeniu, mają kolor różowy lub czerwony i mogą mocno swędzieć.
• W pobliżu miejsc tworzą się bąbelki, po których pozostaje skórka i ogniska peelingu.
• Jeśli w dotkniętym obszarze znajdują się włosy, łamią się i wypadają.
• uczucie senności, a czasem gorączki. Możesz również zauważyć zapalenie węzłów chłonnych.

Cechy choroby u dzieci

Dzieci chorują na tę chorobę znacznie częściej niż dorośli. Główną kategorią dotkniętych chorobą są dzieci w wieku od trzech do ośmiu lat. Objawy u dzieci niewiele różnią się od objawów u dorosłych.

Wśród cech można zauważyć, że dzieci bardziej cierpią na chorobę, mają bardziej rozwinięte procesy zapalne na skórze, częściej pojawia się ropienie. Dzieje się tak, ponieważ skóra dziecka jest cieńsza i bardziej wrażliwa. W związku z tym im starsze jest dziecko, tym łatwiej toleruje chorobę.

Grzybica u dziecka jest bardziej dotkliwa

Metody diagnostyczne

Aby zdiagnozować patologię, powinieneś skontaktować się z dermatologiem. Przeprowadza wstępne badanie zmian.

Aby potwierdzić hipotezę o grzybicy, przeprowadzane są następujące badania:

• Inspekcja lampą Wood emitującą światło ultrafioletowe. Na głowie, w miejscach zagrzybionych, włosy lekko błyszczą na zielonkawo. Ta metoda jest dobra, ponieważ można określić chorobę, nawet jeśli zainfekowany jest tylko jeden włos.
• Możesz wyjaśnić diagnozę za pomocą badań bakteriologicznych. Do skrobania pobierane są łuski włosów i konopie, które są badane pod mikroskopem pod kątem obecności w nich mikroorganizmów. Zwykle zarodniki i grzybnia grzybów znajdują się w górnych warstwach skóry.

Obszary dotknięte deprywacją świecą pod świetlówką

Należy również odróżnić od patologii skóry o podobnym wyglądzie:

• gdy choroba jest zlokalizowana na skórze głowy, przeprowadza się różnicowanie z łysieniem;
• skórną lokalizację grzybicy należy odróżnić od egzemy i łuszczycy;
• postać przewlekła różnicuje się z kandydozą, wyklucza się trądzik, łuszczycę i egzemę paznokci oraz liszaj płaski.

Leczenie

Głównym celem leczenia grzybicy jest zwalczanie czynnika wywołującego grzybicę skóry - grzyba. Plan leczenia sporządza dermatolog. Może to obejmować maści, żele i kremy, szampony i spraye oraz doustne środki przeciwgrzybicze.

Lek

Główne składniki aktywne kremów i szamponów przepisywanych na grzybicę to:

• ketokonazol;
• terbinafina;
• klotrimazol;
• mykokonazol;
• mykoseptyna.

Ostatnio maści przeciwgrzybicze takie jak:

• Mikogel;
• mykoseptyna;
• Lamisil-
  

  Lamisil ma szerokie spektrum działania przeciwgrzybiczego

• Exoderyl.

Jeśli porosty są najbardziej zlokalizowane na skórze głowy, przepisywane są szampony przeciwgrzybicze, aby uzyskać dodatkowy efekt, taki jak:

• Nizoral-
  

  Nizoral - skuteczny szampon przeciwgrzybiczy

• szampon smołowy;
• Sulsen.

Uzupełnieniem głównego zabiegu są następujące zalecenia:

• rano leczyć dotknięte obszary 5% roztworem jodu, a wieczorem preparatami na bazie siarki i smoły, kwasu salicylowego;
• do leczenia plam mlekiem Vidala jest przygotowywany w dziale recept aptek, składa się również z alkoholu i kwasu salicylowego, kamfory i gliceryny, kwasu borowego i balsamu z siarką;
• stosować terapię witaminową i stymulację układu odpornościowego jednocześnie z lekami przeciwgrzybiczymi.

Środki ludowe

Oprócz leków przepisanych przez lekarza czasami stosuje się środki ludowe:

• Mieszanka jodu i wódki w stosunku 1:1 ma doskonałe działanie. To rozwiązanie jest bezpieczne zarówno dla odsłoniętej skóry, jak i skóry głowy, ale bardzo dobrze zwalcza grzyby.
• Bardzo dobrze niszczy plamy ze smoły brzozowej i oleju rybnego, przyjmowane w równych proporcjach. Wciera się w dotknięte obszary 2 razy dziennie.
• Do leczenia zaleca się stosowanie mydła smołowego, a im jest ciemniejszy, tym ma więcej właściwości leczniczych. Jest używany zamiast zwykłych procedur higienicznych. Można natrzeć lekko zwilżonym kawałkiem bejcy i pozostawić na 5-10 minut, a następnie dobrze spłukać pod bieżącą wodą.
• Bardzo pomocny w leczeniu półpaśca octem jabłkowym. Zwilżają mały kawałek gazy i nakładają ten kompres na ogniska infekcji 5-6 razy dziennie przez 10-15 minut.
• Skuteczny jest również kompres z miodu z tartych buraków - mieszankę nakłada się na dotknięty obszar, przykrywa folią na wierzchu i utrzymuje przez kilka godzin.

Leczenie porostów w okresie ciąży i laktacji

Kobiety w ciąży są narażone na wysokie ryzyko zarażenia porostami kotów. Infekcja nie stanowi wielkiego niebezpieczeństwa, ale w żadnym wypadku nie należy pozwolić, aby wszystko odeszło samo, przy pierwszych oznakach choroby należy natychmiast skonsultować się ze specjalistą. Jeśli nie podejmiesz żadnych działań, dziecko przy urodzeniu może zostać zarażone przez matkę.

W leczeniu grzybicy od drugiego trymestru stosuje się lokalnie środki takie jak:

• jod;
• Grzybicze;
• Mikogel;
• Lotseril;
• Mikonazol.
  

  Krem z mikonazolem to skuteczny środek przeciwgrzybiczy dopuszczony do stosowania w ciąży pod nadzorem lekarza

Jeśli dotknięte są miejsca, w których rosną włosy, należy je ogolić i dobrze spłukać dotkniętą skórę. Czas trwania kuracji to około 2 miesiące, czasem dłużej.

W okresie karmienia dziecka można stosować nieagresywne maści, np. Exoderil. Jest bezpieczny dla karmienia piersią, ale wykluczone jest przyjmowanie jakichkolwiek leków w środku.

Wideo: leczenie grzybicy

Możliwe komplikacje

Po grzybicy mogą wystąpić powikłania: zarówno łagodne, jak i poważne. Wszystko zależy od patogenu i stopnia zaniedbania zmiany skórnej, od skuteczności środków terapeutycznych. Jeśli leczenie nie zostanie rozpoczęte od razu, może dojść do głębokiego uszkodzenia mieszków włosowych przez grzybicę, wówczas istnieje możliwość, że w tych miejscach włosy mogą już się nie pojawiać.

Nie szkodzi to zdrowiu, ale powoduje znaczny dyskomfort osoby pod względem estetycznym. Dlatego jeśli podejrzewasz porost, natychmiast rozpocznij właściwe leczenie i nie oczekuj, że choroba sama zniknie.

Samo przyjmowanie leków na grzybicę może tylko zaszkodzić i prowadzić do poważnych komplikacji.

Zapobieganie porostom kota

Jako środek zapobiegawczy konieczne jest terminowe zidentyfikowanie ognisk choroby i wyizolowanie zakażonych przedstawicieli. Zaleca się również:

• Dezynfekuj rzeczy osobiste, systematycznie badaj dzieci i zwierzęta.
• Przestrzegaj zasad higieny osobistej.
• Przyjmuj kompleksy witaminowe w okresie jesienno-zimowym samodzielnie lub po konsultacji z lekarzem.
• Jeśli istnieje niebezpieczeństwo infekcji, przydatne będzie regularne czyszczenie pomieszczeń środkami dezynfekcyjnymi zawierającymi chlor.
• Jeśli latem na wsi mieszkają psy i koty domowe, należy je prześwietlić lampą Wood na obecność trichofitozy lub mikrosporii.

Grzybica to nieszkodliwa, ale bardzo nieprzyjemna choroba. Może dotknąć każdą osobę, która lekceważy zasady higieny osobistej. A jeśli Twojemu zwierzakowi wyjdzie niewielka liczba wyłamanych sierści, wówczas osoba ta ryzykuje rozstanie się z całą sierścią w bardzo krótkim czasie. Dlatego ważne jest, aby podjąć środki zapobiegawcze na czas lub skonsultować się z lekarzem w odpowiednim czasie w celu leczenia.