Przegląd 5 ras kotów z pikowanymi uszami

Dlaczego potrzebujesz pędzli

W młodym wieku większość ras długowłosych ma kępki uszu, które z czasem zanikają. Jednak w naturze istnieje kilka ras z rodziny kotów, które zachowują tę zewnętrzną cechę przez całe życie.

Koty z frędzlami na uszach są uważane za jedne z najbardziej poszukiwanych. Niepowtarzalny wygląd i duża popularność doprowadziły do ​​zawyżonych kosztów zwierząt z frędzlami na uszach.

Według ekspertów w dziedzinie felinologii istnieje kilka teorii wyjaśniających to naturalne zjawisko:

1. Wychwytywanie najniższych częstotliwości dźwięku, co pozwala jak najdokładniej określić pochodzenie dźwięku. Dzięki tej funkcji dzikie zwierzęta i koty domowe, wypuszczane przez właścicieli na spacery, łatwo i dokładnie odnajdują nory, w których chowają się myszy i inne gryzonie.
2. Pędzle pełnią funkcję swego rodzaju latarni morskiej, która pozwala „zobaczyć” i poczuć inne zwierzę nawet z dużej odległości.
3. Włosy w postaci strzałek na czubkach małżowiny usznej są uważane za oznakę dojrzałości zwierząt. Istnieje opinia ekspertów, że im ciemniejsza, dłuższa i wyższa sierść, tym zwierzę starsze, bardziej doświadczone i mądrzejsze.

Wszystkie powyższe wersje nie mają potwierdzenia naukowego i są badane przez Światowe Stowarzyszenie Felinologów.

Dla jakich ras jest typowy?

Przedstawiciele następujących ras z rodziny kotowatych należą do najbardziej rozpowszechnionych i popularnych wśród hodowców kłusowatych kotów domowych żyjących na kontynencie europejskim.

Maine Coon

Maine Coon lub szop pracz Manx uważany jest za pochodzącego z północno-wschodnich regionów Ameryki. Jednak historia pochodzenia tej rasy nie jest znana. Według jednej z rozpowszechnionych legend rasy Maine Coon pojawiły się w wyniku skrzyżowania rysia leśnego i domowego kota pręgowanego.

Szop pracz Manx ma wyjątkowy wygląd zewnętrzny i duże wymiary. Tak więc wysokość w kłębie dorosłego kota wynosi 60-70 cm, a długość ciała może sięgać 100 cm. Średnia waga przedstawicieli tej rasy to 15 kg.

Pomimo dużej wagi i imponujących rozmiarów, Maine Coony mają życzliwą, przyjazną i posłuszną naturę. Zwierzę woli prowadzić spokojny i wyważony tryb życia. Maine Coon będzie doskonałym towarzyszem domowym dla starszej osoby i wspaniałą nianią dla dziecka.

Karakal

Dziki kot, jak często nazywa się przedstawicieli rasy karakal, ma niesamowity wygląd i krnąbrny temperament. Nawet profesjonalny hodowca z trudem przyzwyczai zwierzę przyzwyczajone do wolnego życia. Tylko kociak urodzony w niewoli może przyzwyczaić się do życia wśród ludzi. Właściwie wychowany zwierzak stanie się w końcu nie tylko dobrym przyjacielem każdego członka rodziny, ale także niezawodnym opiekunem domu.

Karakal ma szlachetny piaskowy lub czerwonawo-piaskowy kolor. Zewnętrzna strona małżowiny usznej i frędzle pomalowana na czarno. Gdy zwierzę dorośnie, pionowe strzałki z wełny zaczynają opadać.

Wideo „Karakal”

Z tego filmu dowiesz się o rasie kotów karakal.

Wróżka Bob

Pixie bob lub elf z krótkim ogonem to sztucznie wyhodowany kot. Ze względu na piaskowo-czerwony kolor i małe plamy czarnego odcienia wydaje się, że oswojony ryś mieszka w domu.

Główną cechą przedstawicieli tej rasy jest długi proces dojrzewania. Według danych z ośrodków felinologicznych w wieku 4 lat samica chochlika jest gotowa do kopulacji i rodzenia potomstwa.

Jeśli chodzi o charakter zwierzęcia, piszczący bob ma miękki, czuły i dyskretny temperament. Kot o lojalnym psim usposobieniu, łatwo dogaduje się w domu, w którym są dzieci i inne zwierzęta.

Miauczenie chochlika jest jak ćwierkanie ptaka. W przypadku braku kontaktu i komunikacji z osobą może szybko zwariować.

Shawzie

Na początku 1990 hodowcy skrzyżowali pospolitego kota domowego z kotem dżungli. W wyniku tego eksperymentu pojawiła się rasa, która później zyskała nazwę Shawzie.

Shawzie noszą krótki, gruby płaszcz w kolorze złotym, srebrno-brązowym lub czarnym. Frędzel i długi, puszysty ogon są pomalowane na czarno. Rasa ta wyróżnia się pięknym jasnozielonym lub bursztynowym kolorem skośnych oczu.

Shawzi nie nadaje się dla spokojnych i kochających spokój właścicieli. Przedstawiciele rasy charakteryzują się takimi cechami charakteru, jak aktywność, mobilność, żartobliwość, ciekawość. W przypływie podniecenia kot może z łatwością wyskoczyć przez okno, próbując złapać przelatującego obok ptaka. Dlatego właściciele kotów Shawzie muszą zadbać o odpowiednią ochronę swojego pupila.

Norweski las

Pomimo tego, że kot norweski leśny pojawił się w XVI wieku, oficjalna data powstania rasy to rok 1970, kiedy to wzorzec tego gatunku z rodziny kotowatych został zarejestrowany przez Światową Federację Kotów. Zgodnie z opisem przedstawiciele rasy norweskiej leśnej mają masywny, ale elastyczny szkielet i muskularną sylwetkę. Dopełnieniem dużej trójkątnej głowy są duże uszy, na końcach których znajdują się frędzle z wełny.

W naturze dominuje kolor biały, szary, czarny, czerwony i cętkowany. Futro zwierzęcia jest gęste i gęste, dzięki czemu kot nie boi się deszczu, zimna i mrozu.

Kot norweski leśny jest łatwy w szkoleniu i dobrze dogaduje się z dziećmi.

Przedstawiciele tej rasy dobrze dogadują się w domu, przy kompetentnym podejściu i odpowiednim wychowaniu nawet dzikie zwierzę będzie w stanie oswoić.