Kleszcz podskórny (demodikoza) u kotów

Czynnikiem wywołującym nużycę u kotów jest kleszcz podskórny

Na kotach żyją dwa rodzaje podskórnych roztoczy, które wywołują nużycę:

• Demodex cati - długa i szczupła, żyje w mieszkach włosowych zwierzęcia. Ten rodzaj kleszcza nie jest zaraźliwy i nie przenosi się z kotów na inne zwierzęta domowe i ludzi;
• Demodex gatoi - krótki i gruby, mieszka w warstwie rogowej naskórka. Zaraźliwy, rozprzestrzenia się z kota na kota. Nie jest niebezpieczny dla innych zwierząt domowych i ludzi.

Pierwszy gatunek (Demodex cati) jest rodzajem „porządku”, częścią normalnej flory ciała zdrowego kota. Ale pod pewnymi warunkami: choroba zwierząt, stres, obniżona odporność, podskórne roztocze rozmnażają się nadmiernie - kot zachoruje.

Drugi gatunek (Demodex gatoi) należy do zakaźnych pasożytów zewnętrznych. Ten podskórny roztocz może przenosić się z jednego kota na drugiego. Koty różnych ras iw każdym wieku cierpią na nużycę.

Oba gatunki są tak małe, że można je oglądać tylko pod mikroskopem - nie więcej niż 0,5 mm. Mikroskopijne roztocza żywią się martwymi komórkami skóry, wydzielinami gruczołów łojowych, komórkami mieszków włosowych.

Drogi infekcji

W środowisku zewnętrznym (pościel, dywany) kleszcze nie są zdolne do życia, dlatego infekcja jest możliwa wyłącznie przez kontakt „od kota do kota”:

• w kontakcie z chorym zwierzęciem;
• kocięta zarażają się od matki;
• zakażenie wewnątrzmaciczne.

Ważny!

Jeśli masz kilka kotów, musisz leczyć wszystkie zwierzęta, z którymi się kontaktujesz.

Grupa ryzyka

Teoretycznie wszystkie koty, które miały kontakt z chorymi zwierzętami, mogą zarazić się roztoczami podskórnymi. Ale w praktyce tylko nieliczni chorują. Organizm zdrowych zwierząt o silnej odporności może samodzielnie radzić sobie z ektopasożytami.

Najczęściej podatne na nużycę:

• potomstwo kotów z nużycą;
• zwierzęta z osłabioną odpornością i chorobami autoimmunologicznymi;
• koty w okresie pooperacyjnym;
• zwierzęta w okresie rekonwalescencji po chorobach zakaźnych;
• kocięta i dorosłe koty z krzywicą;
• zwierzęta wychudzone po głodzie;
• zwierzęta domowe, które przeszły silny stres;
• niektóre rasy: syjamskie, birmańskie, devon rex itp.

Główne rodzaje nużycy

W zależności od rodzaju kleszcza, który powoduje chorobę, choroba jest zakaźna (Demodex gatoi) lub niezakaźna (Demodex cati).

Rodzaje patologii w zależności od stopnia lokalizacji:

1. zlokalizowane - dotyczy to jednego obszaru ciała zwierzęcia, czasami dotyczy to kilku obszarów, ale na nogach nie ma oznak choroby;
2. uogólnione - dotyczy to kilku obszarów na ciele zwierzęcia, a jednocześnie w proces zaangażowane są łapy kota - ta forma jest cięższa niż zlokalizowana. Zwierzęta, które przeszły tę formę, weterynarze zalecają sterylizację ze względu na wysokie ryzyko odziedziczonych kleszczy podskórnych.

Przeczytaj także: Leczenie świerzbu u kotów

Możesz zobaczyć, jak wygląda podskórny kleszcz u kotów na zdjęciach przedstawionych w artykule.

Objawy

Kliniczne objawy patologii u kotów pojawiają się stopniowo, a im szybciej zwrócisz się o pomoc do lekarza, tym większe są szanse na wyzdrowienie Twojego zwierzaka.

• zaczerwienienie skóry;
• pojawienie się wysypki w postaci guzków lub małych ropni;
• pogorszenie wyglądu sierści;
• pojawia się taki charakterystyczny objaw jak „okulary demodektyczne” - wypadanie włosów i łuszczenie się skóry wokół oczu;
• wypadanie włosów i łuszczenie się skóry na głowie, uszach, szyi (forma zlokalizowana), a także na nogach i tułowiu (forma uogólniona);
• naruszenie pigmentacji skóry;
• trądzik;
• swędzący;
• krwawiące rany.

W postaci uogólnionej odnotowuje się uszkodzenie narządów wewnętrznych, co wpływa na ogólny stan zwierzęcia - osłabienie, apatię, zmniejszony apetyt itp.D.

Diagnostyka

Aby określić podskórny kleszcz od kota, pobiera się zeskrobiny z dotkniętych obszarów ciała (co najmniej 4-5 próbek) do dalszego badania pod mikroskopem.

Znalezienie co najmniej jednego roztocza Demodex gatoi w zeskrobaniu daje weterynarzowi prawo do zdiagnozowania nużycy. W przypadku podskórnego roztocza Demodex cati sytuacja jest inna. Ten kleszcz żyje na każdym kotu. Rozpoznanie stawia się, jeśli w jednym zeskrobaniu znajdzie się więcej niż 2-3 osobniki.

Dodatkowe badania:

• biopsja;
• trichogramma (badanie włosów).

Przeczytaj także: Objawy i leczenie roztoczy ucha u kotów

Leczenie nużycy u kotów

Zlokalizowana postać roztocza podskórnego może dać remisję. Proces zapalny ustępuje, znikają zewnętrzne objawy patologii. Ale bez leczenia zwierzę nie może wyzdrowieć, po miesiącu kliniczne objawy nużycy powracają. Kolejny wybuch choroby może przybrać cięższą postać.

Niezwykle ważne jest zdiagnozowanie choroby na wczesnym etapie, aby w odpowiednim czasie rozpocząć leczenie. Schemat leczenia dla każdej rasy kota może być inny. Właściciele powinni być przygotowani na długotrwałą terapię zwierzęcą, która może trwać od sześciu miesięcy do roku.

Leczenie zlokalizowanej formy

Schemat leczenia jest przepisywany przez lekarza weterynarii, biorąc pod uwagę stopień uszkodzenia, wiek zwierzęcia, jego stan, rasę kota i inne czynniki. Leczenie powinno być złożone z użyciem środków zewnętrznych (roztwory maści) i wewnętrznych (zastrzyki, tabletki). Samoleczenie na tak poważną chorobę jest niedopuszczalne.

Jak leczy się miejscową nużycę:

1. Najpierw koty kąpie się szamponami „Doktor” (z nadtlenkiem benzoilu) lub „Elite” (z chlorheksydyną) - w celu oczyszczenia skóry z ropienia, limfy i łupieżu.
2. Dotknięte obszary traktuje się roztworem chlorheksydyny lub nadtlenku wodoru - w celu oczyszczenia warstwy skóry ze strupów i strupów. Skóra po przetworzeniu powinna być delikatnie i dobrze wysuszona.
3. Jeśli weterynarz nie zabroni ci stosowania środka antyseptycznego Tsiteal, lek ten można rozcieńczyć wodą i przemyć dotkniętymi obszarami ciała kota, a następnie dobrze spłukać i wysuszyć. Ta procedura jest wykonywana co 2-3 dni.
4. Leczenie zwierzęcia roztworami Amitraz lub Butox 50 (roztwory są przygotowywane i stosowane zgodnie z instrukcją).
5. Stosuj skórną aplikację leków Stronghold lub Advocate zgodnie ze schematem: 2-4 aplikacje w odstępie miesiąca na skórze w okolicy łopatek kota.
6. Po oczyszczeniu dotkniętych obszarów ze skórek można nałożyć maści, żele lub mazidła: maść siarkową, maść Demos, żel Amidel, żel Ivermek, maść Aversectin.
7. Zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii kot jest leczony Neostomazan. Przed użyciem rozcieńcza się zgodnie z instrukcją, a następnie leczy dotknięte obszary ciała powstałym roztworem poprzez spryskiwanie lub smarowanie. W ten sam sposób zwierzęta są traktowane gotowymi sprayami - Acaromectin, Ivermek, Cidem, Perol.
8. Na miejsca z wypadającą wełną i ranami, po oczyszczeniu ze strupów i łusek, stosuje się roztwory oleiste - Mikodemocid, Tsipam, Ectodes, Amit.

Ważny!

Zastosuj wszystkie leki w połączeniu, zgodnie z instrukcjami lekarza weterynarii. Dodatkowo należy podać kotu leki stymulujące odporność: Immunoparasitan, Gamavit, Gala-vet, Immunol, Maxidin.

Traktowanie postaci uogólnionej

Leczenie tej postaci kleszcza podskórnego musi rozpocząć się przede wszystkim od wyeliminowania choroby pierwotnej, która spowodowała zaostrzenie nużycy. Bez tego całkowite wyleczenie zwierzęcia jest niemożliwe.

Te same leki są stosowane zewnętrznie w leczeniu nużycy u kotów, co w postaci zlokalizowanej.

Zastrzyki

Domięśniowe podanie Dectomax (0,3 ml na 3,5 kg wagi kota) lub Cidectin (pojedyncza dawka 0,4 ml) odbywa się ściśle według zaleceń i pod nadzorem lekarza weterynarii – leki te są bardzo toksyczne dla zwierząt.

Gdy dołączona jest wtórna infekcja, lekarz przepisuje zastrzyki antybiotyków - kanamycyna, betamox, baytril, amoksycylina itp.

W przypadku każdej postaci kleszcza podskórnego u kotów obowiązkowe jest stosowanie kompleksów witaminowo-mineralnych i leków immunostymulujących.

Ważny!

Konieczna jest dezynfekcja artykułów gospodarstwa domowego kota, od misek na karmę po leżak.

Środki ludowe

Środki ludowe na podskórne kleszcze u kotów stosowane w domu nie mają udowodnionej skuteczności. Można je stosować w początkowej fazie choroby oraz w celu złagodzenia stanu kota.

1. Leczenie punktowe lub kąpanie kota w bulionie z rumianku 1 raz na 2-3 dni.
2. Leczenie dotkniętej skóry nalewką z nagietka.
3. Miejscowe leczenie miejsc z utraconą wełną naftą, po czym przez 2 dni nie zmywamy ani nie obrabiamy skóry.
4. Kąpanie kota mydłem lub żelem ze smoły brzozowej.

Ważny!

Nie kontynuuj eksperymentowania ze środkami ludowymi, jeśli choroba postępuje, koniecznie pokaż zwierzę weterynarzowi.

Zapobieganie nużycy u kotów

Głównym środkiem zapobiegawczym jest utrzymanie odporności Twojego pupila poprzez terminowe i regularne szczepienia, zbilansowane żywienie oraz dostarczanie kotu witamin i minerałów.

Ważną rolę w zapobieganiu nużycy u kotów odgrywa systematyczne leczenie zwierzęcia z pcheł i kleszczy, a także środki przeciwrobacze.

Czy podskórne roztocze kota jest niebezpieczne dla ludzi?

Nie

Pomimo tego, że ludzie również cierpią na nużycę, podskórny kleszcz, na który chorują koty, jest całkowicie bezpieczny dla ludzi. Różne rodzaje pasożytów powodują choroby u ludzi i kotów.

Ale bądź ostrożny, jeśli masz kilka kotów i jeden z nich zachoruje na nużycę, należy go odizolować, a resztę zwierząt należy obserwować, aby wykryć infekcję we wczesnych stadiach. Najlepiej jest leczyć wszystkie zwierzęta mające kontakt w tym samym czasie.

Recenzje właścicieli i lekarzy weterynarii

Tamara, właścicielka kota: „Cierpiliśmy na nużycę przez około rok. Najpierw weterynarz zdiagnozował u kota zapalenie skóry. Leczenie nie powiodło się. Następnie pobrano zeskrobanie, w którym znaleziono roztocza Demodex cati. Weterynarz przepisał chlorheksydynę w leczeniu dotkniętych obszarów na ciele kota. Dodatkowo posmarowany maścią siarkową i maścią amitrazyną. Lek Ivermectin podawano doustnie w dawce 0,3/0,5 mg/kg. Kot jest teraz zdrowy. Dajemy jej leki wzmacniające jej odporność ”.

Elena, weterynarz: „Skutecznym lekarstwem na leczenie nużycy u kotów jest lek Ivermectin, który wlewa się do pyska zwierzęcia. Zalecane dawkowanie – 0,3/0,5 mg/kg. Jako terapię miejscową roztwór siarki wapniowej (na bazie siarki) można stosować raz w tygodniu do całkowitego ustąpienia objawów choroby. Przebieg leczenia powinien trwać do 2-3 ujemnych zeskrobań, które są pobierane w odstępach 30 dni. Niektórzy weterynarze polecają Fluralaner (Bravecto). Lek podaje się jednorazowo w dawce 28 mg / kg. Ale obecnie skuteczność tego leku, a także jego bezpieczeństwo, nie zostały w pełni zbadane. W przypadku wtórnej infekcji do schematu leczenia dodaje się antybiotyki ”.

Wideo:

Źródła:

https: // vcahospitals.com / poznaj-swoje-zwierzaka / koci-demodex

https: // www.świat kotów.com.au / demodicosis-in-cats.html